Sizinki iyi evlendikten sonra göstermiş benim ki çocuktan sonra gösterdi bu yüzünü. Benim eşim de 4 yıllık sevgililik dönemi boyunca çok saygılı, kibar ve naifti. Sonra coştu. Bana ilk "keseceksin sesini ve susacaksın" dediği zamanı çok iyi hatırlıyorum. Söyledi söyledi, saçma sapan bir olayı büyüttü ve bana karşımda dikilip parmak savurarak bunu söyledi. Kucağımda çocuk 3 aylık falandı o zaman. Gidip anahtarını alıp cebime koydum, s.kt.r g.t lan bu evden diye bağırdım. Defol git ,boşuyorum seni, ben seni çekemem, gidiyorsun, bende teyzemi arıyorum şu an diye bağırdım. Telefonuma yürüdüm. Teyzemin ev benim eve 3 dakika yürüme mesafesindeydi. Öyle bir pıstı ki, yalvarmalar özür dilemeler neler neler. Sonraki yıllarda da hep bunu gördüm, terbiyesizleşen erkekle evli kalmayı düşünüyorsan her an gemileri yakmaya hazır olacaksın. Baktın kendini düzeltiyor, çaba gösteriyor, önem veriyor devam. Yok atara gidere tribe devam ediyor, burnu kaf dağını aşmışsa gönder gitsin, hayat bunlarla harcanmayacak kadar değerli. Ben şahsen düşünüyorum çocuk olmadan bu yüzünü gösterse evli kalır mıydım diye, bilemiyorum. Gerçi bana yapamadığını çocuğa yapmaya çalışıyor bazen bu konuyla ilgili de çok büyük problemlerimiz var.