yilbasi kutlamasi kulturumde, ilgi alanimda yoktur dostlar.. ama durup soyle son 1yili dusunmeme engel degil tabi bu : )
şöyle bi efkar basti da, sizlerle paylasmak istedim : )
zorluydu benim icin genel anlamda 2014.. 'sevmeye bi omur yetmez' dedigim adamla, kendinden nefret ettirmek icin gosterdigi ustun gayretler sonucu, nihayet bosandik.. evveliyati da vardi tabi, evlendigimiz (2013) gunlerden baslayan ve dozaji git gide artan cirkeflikler..
soyle durup dusundum de, 1sene once ne yapiyordum/nerdeydim diye.. evliydim ve ailemden ayri bi sehirdeydim, mutsuz, kirgin, bikkin ve karamsardim.. zoraki bi gulumseme yuzumde..
hemen 1 yil sonrasina, yani bugune baktigimda ise, bosanmis ama daha dingin, rahat, huzurlu bi kadin goruyorum, Rabbime sukur..
yalnizca icimde bi burukluk, neden ayrildim huznu degil asla.. niye boyle oldu ki, zor muydu mutlu olmak kismi, onu ve ailesini suclayisim icten ice, nefretim, haksizliklara dayanamayisim.. ama kader diyorum, nasipten ote köy yokmus, ogrendim :)
yine sukur her halimize, vardir bi hayir diyorum.. Allah bugunleri aratmasin, gecmisi mutlulukla unuttursun..
aslinda neden konu actigim da mechul de, dertlendim be dostlar.. belki bi iki guzel soz karalarsiniz eliniz deger de..
ha bi de ek olarak, dualarinizda lavantakokulusandik'inizi, ailesini unutmamanizi rica ediyorum..
Rabbim omrumuze, ahiretimize isik ve ferahliklar versin..
sizi seviyorum..