şu iğrenç ekonomi ve işsizlikte 22 yaşında mezun olup 23 yaşında işe başlayan insan sayısı azdır
başka hedefler koyun kendinize. yapmak istediğiniz birşey vardır illa ki. çalıştığınız yerden ve mesleğpinizden memnun değilseniz kendi işinizi kurun gibi. yada ne bileyim farklı sektörde iş arayın. ben çalışmaya başladığımdan beri hep kendi işimi kurmak istemişimdir, bunu gerçekleştirdim. çalıştığım yerlerden ve aldığım maaştan memnun değildim çünkü, başkalarını büyüteceğime kendim büyüyeyim istiyordum. kendim için emek vereyim istiyordum. yada başka birşey onu örnek olsun diye yazdım.Merhaba bayanlar başlıktan da anlaşılacağı üzere bu bir iç döküş biraz da sizlerden akıl almak için açılmış bir konu.
Sürekli kendi içinde iç hesaplaşma yaşayan biriyim öyle ki bu iç hesaplaşmalar yüzünden andan zevk bile alamaz hala geldim. Derdin ne peki derseniz anlatayım.
Tabiri caizse kendimi hiç bir baltaya sap olamamış hissediyorum. 26 yaşındayım. Sürekli kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum. Ulan millet aldı yürüdü bi ben kaldım diyorum. Kendime yazık ettiğimi düşünüyorum. Nasıl olmalıydı bilmiyorum ama böyle olmamalıydı
Mesela geçmişe dönsem üniversite de çok daha farklı bi bölüm okurdum. Boşa okumuşum gibi hissediyorum. Yeni bir işe girdim çünkü eski sektörümden memnun değildim. Yine turizmdeyim ama farklı bir alan. Belki dedim yeni bir kariyer yapsrım falan ama çalıştığım departman hiç beklentimi karşılamadı. Geleceği var mı emin değilim :/ 26 yaşında olan biri hala gelecek kaygısı çeker mi ya? Ben çekiyorum.
Bir ilişkim var. Güzel de bir ilişki. Gerçekten çok düzgün bir insan. Çok mutluyum onla. Ama gel gelelim ki ben çocuğa layık hissedemiyorum kendimi mesleğinden ötürü. Ve bu yüzden huzursuzluk yaratıyorum. Ona belli etmemeye çalışsam da hissediyo haliyle. Ki bu konuyu konuştuk daha önce. Saçmalama ben seni sen olduğun için seviyorum dedi. Bir şey değil böyle giderse çocukta gerçekten beni kendine layık görmemeye başlayacak.
Yani özetle içinde bulunduğum bu depresif halden nasıl çıkıcam? Kendimi mutlu etmek,hayatımı,geleceğimi güzelleştirmek için ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok.
Özel okul,devlet okulu kıyası yapmadım dediğim gibi o mesaj başka bir üyenin cevabını istinaden verdiğim bir cevaptı.
Evet bende çok isterim bunu da sermaye lazım ve güzel bir fikir
ben borç harç bir şekilde topladım ve dükkan açtım. bence istemek çok önemli. bir şekilde hayat o fırsatı veriyor benim de sermayem yoktu çünkü. hala borç ödüyorum ama borçlar da bitince güzel günler de gelecek. bence buna odaklanın fikriniz varsa üzerine gidin.
Merhaba canım. Ben senin anlattıklarına biraz daha farklı bir açıdan yaklaşıcam. Daha 26 yaşında körpecik bir genç kızsın. İş, kariyer, meslek, üniversite, okunan bölüm bunların önemi kişiye göre değişir. Mesela bana göre hayatta daha önemli şeyler var. Sağlık gibi, doğru kişiyle hayatını birleştirmek gibi, annelik gibi, Allah'a iyi bir kul olmak gibi...Diğerleri hepsi gelip geçici. Ne kadar çok şeye sahip olursan ol en ufak bir olayda bir kazada ne bileyim herhangi birşeyde hepsini kaybedebilirsin. Kaybedebileceğin şeyler için kendine eziyet etme olmadı diye. Sahip olduklarına şükret sonrası için de elinden geleni yap gerisini Allah'a bırak. Hepimiz Rabbimizin gözünde biriciğiz. Dünyaya taş kaya ağaç olarak gelmediysek insan olarak geldiysek üstelik akleden ve Müslüman bir insan olarak geldiysek buna çokça şükretmeli.. Dolayısıyla layık olmaya çalışacağımız tek merci Allah'ın rızası olmalı. Boşver gerisini. İnsanlar kariyerler para pul meslek sadece kabir kapısına kadar yanımızdalar. Sonrası için kendine yoldaş edinmeye bak. Allah var gam yok kardeşim. Seni tanımıyorum biraz fazla uzun yazdım. İnşallah cümlelerim anlatmak istediğim şekilde anlaşılır. Selametle...Merhaba bayanlar başlıktan da anlaşılacağı üzere bu bir iç döküş biraz da sizlerden akıl almak için açılmış bir konu.
Sürekli kendi içinde iç hesaplaşma yaşayan biriyim öyle ki bu iç hesaplaşmalar yüzünden andan zevk bile alamaz hala geldim. Derdin ne peki derseniz anlatayım.
Tabiri caizse kendimi hiç bir baltaya sap olamamış hissediyorum. 26 yaşındayım. Sürekli kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum. Ulan millet aldı yürüdü bi ben kaldım diyorum. Kendime yazık ettiğimi düşünüyorum. Nasıl olmalıydı bilmiyorum ama böyle olmamalıydı
Mesela geçmişe dönsem üniversite de çok daha farklı bi bölüm okurdum. Boşa okumuşum gibi hissediyorum. Yeni bir işe girdim çünkü eski sektörümden memnun değildim. Yine turizmdeyim ama farklı bir alan. Belki dedim yeni bir kariyer yapsrım falan ama çalıştığım departman hiç beklentimi karşılamadı. Geleceği var mı emin değilim :/ 26 yaşında olan biri hala gelecek kaygısı çeker mi ya? Ben çekiyorum.
Bir ilişkim var. Güzel de bir ilişki. Gerçekten çok düzgün bir insan. Çok mutluyum onla. Ama gel gelelim ki ben çocuğa layık hissedemiyorum kendimi mesleğinden ötürü. Ve bu yüzden huzursuzluk yaratıyorum. Ona belli etmemeye çalışsam da hissediyo haliyle. Ki bu konuyu konuştuk daha önce. Saçmalama ben seni sen olduğun için seviyorum dedi. Bir şey değil böyle giderse çocukta gerçekten beni kendine layık görmemeye başlayacak.
Yani özetle içinde bulunduğum bu depresif halden nasıl çıkıcam? Kendimi mutlu etmek,hayatımı,geleceğimi güzelleştirmek için ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok.
Doğru diyorsunuz tabiki bunlar da çok önemli şeyler ama insan da hayatta bir şeyler başardım diyebilmek istiyor.
kendini sevgilinle okul bakımından kıyaslayıp o özelde okumuş benim öyle bi imkanım olmadı yazdın amaÖzel okul,devlet okulu kıyası yapmadım dediğim gibi o mesaj başka bir üyenin cevabını istinaden verdiğim bir cevaptı.
Komplekse girdiğimin bende farkındayım zaten konunun başında bunu belirten benim
O yüzden gelip buraya sadece komplekse girmişsin yazıp gitmenin bir anlamı yok ki
Ben farklı fikir almak için konu açtım
Kimseyi terslenmiyorum. Yazdığım şeyi açıklıyorum.
off tamam en haklı sensinKimseyi terslenmiyorum. Yazdığım şeyi açıklıyorum.
Tekrar diyorum özel üniversite daha iyidir diye bir söylemim de olmadı. Mesajına yanıt verdiğim üye hayatta herkes herkese aynı şartları sunmuyor dediği için kullandım o lafı. Daha nasıl anlatabilirim bilemedim yani
Özel okul mevzusuna neden bu kadar takıldınız arkadaşlar daha kaç kere açıklamam gerekiyor acaba?
Ben haklıyım demiyorum hanımefendi yazdığım şeyi neden yazdığımı söylüyorum size.
insanı bezdirip bezdirip sonra şu tarz cümleler kurulmasına ayrı hastayım :)
Ya hanımefendi siz şaka mısınız?
çokta sinirlisin sakin ol biraz. hem tavsiyeye hem eleştiriye kapalısın. ne istiyorsun?
Sinirli değilim. Eleştiriye kapalıda değilim. Zaten konuyu açarak kendime eleştiriyi ilk yapan benim.
evet haklısın bazen öyle olabiliyor
sayayım mı çok komik. Evet ama ben okuduğum okuldan ya da aldığım eğitimden şikayetçi değilim ki. Devlet üniversitesinde okudum ama ülkede ki büyük üniversitelerden biriydi. Sadece bölümümden memnun değilim ama bunu özelde de okusam yine memnun olmayacaktım. Tamamen bölümün kendiyle alakalı yani okuldan bağımsız. Neyse ya uzar da uzar bu konuevet haklısın bazen öyle olabiliyor
bak mesela Erkek arkadaşım özel üniversitede okumuş mesela. Benim öyle bir şansım yoktu malesef :)
bu cümle yerine, o iyi bir eğitim almış deseydin kimse cımbızlamazdı :)
neyse
bu arada bende çok saçma alanlardan saçma alanlara geçmiş birisi olarak bende zaman zaman kendimi yetersiz hissetsem de kendimi dolu hissediyorum. bir gün burdan çıksam 4 alanım var çalışmak için
2015 de ofis boy olarak ilk iş hayatına atıldım.
2017 de ordan çıktım ön muhasebe yaptım
ordan çıktım mağazada geçici çalıştım
şuan en son bir turizm şirketinde idari işler yapıyorum aynı zamanda yönetici sekreteriyim hemde 4 yıldır olduğum yerde sayıyorum nasıl ama senden daha beteri de varmış dimi
