(Biraz uzun bir metin. Sıkılacaksanız okumayın lütfen.) Kalbim sıkışıyor ne düşünmeliyim ne yapmalıyım bilmiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Aynı durumu bende yaşadım. Daha 10 yaşındaydım şiddetli geçimsizlik vardı evde.Babam sürekli işten eve gelir bilgisayar başına oturur dünyayı unuturdu. Evle ilgilenmez bizimle yakınlık kurmazdı. 11 yaşımda boşandılar işte. Hiç üzülmedim. Baba olmayı bilememiş. Unutun onu. Kendinizi üzmeyin. Annenizi ve yeni yuvanızı düşünün.
Teşekkür ederim desteğiniz için. Haklısınız sadece vicdanen kabul etmem gerekiyor bunları
 
Kendinde hata bulabilen, eleştiren biri olsaydı bunu seneler içinde yaşanan olaylarda yapar, çözüme giderdi. Şimdi bunu beklemeniz çok anlamsız ve yersiz.
Çocuklar anne ve babalarını kahramanları olarak görür kıyamazlar. Buna rağmen evladı olarak siz bile eleştiriyor ve yalnızlığı hakettiğini düşünüyorsanız anneniz kim bilir neler yaşadı, neler hissetti, ne kadar kırıldı.
3 aylık evliliğinizde daha evinize, evliliğinize alışamamışken sizin yanınıza yerleşmek istemesi kendi düşüncesizliği, sizin kabahatiniz yok.
Babanız olduğu için gücünüze gidecek yanlış bir kelime kullanmak istemem ama parazit gibi insanlara yapışan, sömüren, sorumsuz bir erkek geldi gözümün önüne. Annenize evin, çocukların, bir evi geçindirecek maddiyatın sorumluluklarını bu yaşa kadar tek başına üstendiği için çok üzüldüm.
Eğer babanızın birazda olsa hatalarının farkına varmasını istiyorsanız yalnız bırakacaksınız, bedel ödeteceksiniz. Bırakın şu an ki durumundan rahatsız olsun, sorgulasın.
Yaşattıkları yüzünden ailesine merhamet göstermeyen birine merhamet etmek için kendinizi zorlamayın.
Öncelikle üslubunuza gösterdiğiniz hassasiyet için ayrı desteğiniz için ise ayrı teşekkür ediyorum. Çok haklısınız. Ben zaten artık ondan değişmesini beklemiyorum sadece durumların bu noktaya gelmesine ve babasını evinde istemeyen bir evlat olmamın sebepleri olduğunu vicdanıma kabul ettirmeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim
 
Benimde babam çocukluğumdan beri hiç bir zaman yanımızda olmadı düğünümüz doğumum torunlarını bile görmedi daha ben kaçarak evlendim ama kimse beni suçlamadi bile çevremde zaten kaçtım diye red etti sanki ondan önce babalık yapmış gibi🙂 ölürse cenazesine bile gitmeyi düşünmüyorum diğer kardeşlerim bile aynı fikirde benimle.
Allah kalbinizdeki yaralı iyileştirsin güzel arkadaşım
 
Desteğiniz için çok teşekkür ederim. Haklısınız umarım kendisi için yaptığı hataları anlar ve geri kalan hayatını en azından mutlu bir şekilde geçirir. Keşke bu şekilde olmasaydı hayat çok kısa ve aile bile olmayı becerememek çok acı. Keşke evlenmeseydi ve çocukları olmasaydı böylece annemin canı yanmazdı bu kadar. Annem bundan sonra iyi olacak ondan şüphem yok benim. Çünkü her zaman güçlü olan annemdi.Ama babam eğer toparlanmazsa sonu çok kötü olacak çünkü o kendine bakmayı beceremeyen bir adam. Çok teşekkür ederim yorumlarınız için
Keşke'ler bizi iyi seylere sürüklemez. Dedigim gibi bazi seyler bizim elimizde değil. Lütfen kendinize hayati dar etmeyin. Inanin birseyleri saldiginizda, akisina bıraktığınızda o birseyler yonlerini daha kolay buluyorlar. Hayatta basarilar ve mutluluklar diliyorum.
 
Şu soru bile gözlerimi doldurdu. Babam lisede vazgeçti ailesinden. Aynı çatı altında ilgiyi alakayı kesti. Kendi çabalarımla işte çeyizdir vs hallettim. Eşimin koluna saatini ben aldım babama verdim taksın diye. Maddi desteği filan hepsini geçtim. Ama insan öyle bir dönemde kızım bir ihtiyacın var mı demez mi? Demedi aldıklarıma da laf etti maaşımı harcıyorum diye. Kızım şunun ucundan ben tutayım demedi. Sözleriyle bile destek olmadı bana.


Şu adamı eve koymayın rica ediyorum ne hali varsa görsün
 
O kırgınlık karşıdan çaba görmedikçe geçmiyor. Aslında mutlu bir çocukluğum vardı benim. Ama dedim ya liseden sonra vazgeçti hepimizden. Bir daha da düzelmedi. Kendi için yaşar oldu

Mutlu bir çocukluğunuz olmuş.

Liseden sonra kendine gömülmüş. Belli ki o da sıkıntılar yaşamış ve psikolojik olarak içine kapanmış.

Size şiddet göstermeyen, sessiz , sesini dahi yukseltemeyen babanın da diger olumsuzlugunu tolere etmeliydiniz bana göre.

Yani en azından size sığınmışken kısa bir süre.

Sizi üzmek için demiyorum, fikirlerim bunlar.
 
Benim babamda bize hiç bakmadı biz çok küçükken bizi terkedip gitmiş sizinkininde benim babamdan farkı yok geçen sene iletişime geçmek istedi bizimle dönmek istiyormuş hastaymış ölüsü dahi gelmesin dedim hiçte vicdan yapmıyorum kim ne ekerse onu biçer merhamet etmeyene merhamet edilmez
 
Vicdaninizin sesini dinleyin o size dogru yolu gosterecektir.
Durumunuz zor, baba sonucda. Ama hic iyi bise gormediginz babaniz ve hep mutsuzluk.
Sunu soylerler "ilk aklina gelen yuregine dusen sey RAHMAN'dandır. Bi sonraki dusundugun seyler seytandandir" diye.
Ilk yureginize babaniza bakmak dustuyse.yaptiginiz vicdaninizi sorgulattiysa eger o yolda ilerleyin derim ben. Sonraki "o bizi cok uzdu,bende aynisini yapcam' sozlerine kulak asmayin.
Karsimizdaki vicdansiz merhametsiz davrandi diye karsilik olarak aynisini yapmamiz sart degil.
Bide baba tabi.
Babanin duasi peygamber duasi gibidir..
Ama yuvaniza zarar veriyosa onu bilemicem tabi
Zor bi durum cikamadim isin icinden.
Allah yardimcinz olsun
 
Annemde böyle söylüyor. O seçti bu hayatı biliyorum. Ama bu hafta özellikle o kadar kötü oldum ki nelerden döndüm anlatamam şu vicdanım yüzünden
Üzülmeyin lütfen kesinlikle çok haklısinız..

Babanız bir ergen gibi davranıyor olgunlaşmamış ..
Sizin pişmanlığınız da çok normal ama artık kendinizi yıpratmayın..Ailenize, evliliğinize odaklanın.
Daha yeni evlisiniz mutluluğunuzu yaşayın lütfen.

Koca adam bırakın yaptıklarının bedelini ödesin.. Baktınız tekrar sizinle iletişim kuruyor o zaman alın karşınıza konuşun büyük ihtimal tedaviye ihtiyacı var kabul ederse destek olursunuz..
 
Annemle babam boşanıyor.
Babam kötü bir insan değildir ama liseden sonra bakmadı bizlere. Öyle eve gelir gider her gün.
O kadar.
Şiddet filan yok sesini bile yükseltemez.
Sadece sorumsuz çalışmıyor ve bunu hata olarak bile görmüyor.
Annemi çok kırmış zamanında maddi manevi destek olmadı yalnız bıraktı hastalıkta sağlıkta. Annem seneledir günde 12-13 saat çalışır.
45 kilo bir kadın...
Babam ise evde yatar.
Bu arada liseye giden bir kardeşim var babamın özellikle onda hiçbir emeği yoktur.
Bunları anlatıyorum çünkü başka birini. gözünden görmeye çok ihtiyacım var.
Hepimizi çok kırdı babalı yetimlerdenim ben.
Boynu bükük gelin çıktım o evden.
En mutlu olmam gereken günlerde boğazımda yumruyla gözleri yaşlı devam ettim bir şekilde.
O kadar değersiz hissettim ki...
"Keşke"dedim."
Keşke hiç doğmasaydım.Kimsenin boynuna yük olmasaydım. Keşke intihar ettiğimde kurtulmasaydım. "
Sonra annemi eşimi kardeşlerimi düşününce kıyamıyorum onlara.
Yeni evliyim bu arada 3 ay doldu dolacak.
Artık dava açıldı ve babam evden uzaklaştırıldı.
Önce bana geldi.
Allah biliyor istemedim bende kalmasını.
Evlenmeden önce boğazıma yumru etti her şeyi. Tam huzur buldum eşimle derken bende kalmaya başlayınca o kadar doldum ki kızlar... Düşünsenize yeni evliyim...
Yaralarım yeni iyileşmeye başlayacakken...
Neyse döktüm içimi
Patladım anlayacağınız
Ağlaya ağlaya döktüm
Yine kendini haklı gördü
Yalanladı
Ertesi gün çekti gitti.
Arkadaşlarında filan kalıyor galiba bilmiyorum
Şimdi size soruyorum.
O kadar yapılan hatalara kalp kırıklıklarına rağmen o hala kendini haklı görebilirken ben babamı evimde barındırmadım diye neden boğuluyorum?
Kendimi dünyanın en kötü evladı gibi hissediyorum.
Siz olsaydınız ne düşünürdünüz?
Gençken ailelerinin yüzünüze bakmazlar. Yaşlanıp gidecej yerleri kalmayınca kuzu kuzu dönerler. Bağırıp kizmaniz geçmişi düzeltmez ancak sizi hasta eder. O yüzden olan olmuş diye düşünüp kendi yuvaniza sahip çıkın.
 
Sizi boğan vicdanınız değil baba sevginiz merhametiniz babaniz size babalık yapmamış ama siz ona ebeveynlik yapıyorsunuz. Kendini hatalı görse belki bu kadar üzülmeyeceksiniz ama sizi düşündüren şey onun kendini hatalı görmeyip size kırılıyor oluşu oysa ben bunu hak ettim kızım benj evine al dese evet baba hak ettin oyuzden eve alamam demiş olsaydınız bu kadar içiniz yanmazdı. Sizin icinizin yanma sebebi sizin ona içiniz yanarken onun bunu fark etmemesi ve sanki siz ona kötü davranıyorsunuz da o bu yüzden size böyle davranmaya mecbur kalıyormuş gibi hissettirmesi.
 
Annemle babam boşanıyor.
Babam kötü bir insan değildir ama liseden sonra bakmadı bizlere. Öyle eve gelir gider her gün.
O kadar.
Şiddet filan yok sesini bile yükseltemez.
Sadece sorumsuz çalışmıyor ve bunu hata olarak bile görmüyor.
Annemi çok kırmış zamanında maddi manevi destek olmadı yalnız bıraktı hastalıkta sağlıkta. Annem seneledir günde 12-13 saat çalışır.
45 kilo bir kadın...
Babam ise evde yatar.
Bu arada liseye giden bir kardeşim var babamın özellikle onda hiçbir emeği yoktur.
Bunları anlatıyorum çünkü başka birini. gözünden görmeye çok ihtiyacım var.
Hepimizi çok kırdı babalı yetimlerdenim ben.
Boynu bükük gelin çıktım o evden.
En mutlu olmam gereken günlerde boğazımda yumruyla gözleri yaşlı devam ettim bir şekilde.
O kadar değersiz hissettim ki...
"Keşke"dedim."
Keşke hiç doğmasaydım.Kimsenin boynuna yük olmasaydım. Keşke intihar ettiğimde kurtulmasaydım. "
Sonra annemi eşimi kardeşlerimi düşününce kıyamıyorum onlara.
Yeni evliyim bu arada 3 ay doldu dolacak.
Artık dava açıldı ve babam evden uzaklaştırıldı.
Önce bana geldi.
Allah biliyor istemedim bende kalmasını.
Evlenmeden önce boğazıma yumru etti her şeyi. Tam huzur buldum eşimle derken bende kalmaya başlayınca o kadar doldum ki kızlar... Düşünsenize yeni evliyim...
Yaralarım yeni iyileşmeye başlayacakken...
Neyse döktüm içimi
Patladım anlayacağınız
Ağlaya ağlaya döktüm
Yine kendini haklı gördü
Yalanladı
Ertesi gün çekti gitti.
Arkadaşlarında filan kalıyor galiba bilmiyorum
Şimdi size soruyorum.
O kadar yapılan hatalara kalp kırıklıklarına rağmen o hala kendini haklı görebilirken ben babamı evimde barındırmadım diye neden boğuluyorum?
Kendimi dünyanın en kötü evladı gibi hissediyorum.
Siz olsaydınız ne düşünürdünüz?
Haklısınız tabi ama baba ve ortada kalmış keşke yerine yerleştirip içinizi dökseydiniz.Annenizde çok geç kalmış zamanında zaten size katkısı yokmuş en azından o zaman boşansaymis sizde bir çok şeye şahit olmasaydiniz.
 
Bu yaşananlar senin tercihin değil ki baba nın tercihi.
Baban Tercih ettiği hayatı yaşıyor bırak yaşasın.
Kendini de rahat bırak lütfen.. Sen ne kadar çok çabalarsan çabala baban istemedikce Düzelmeyecek...
Baban tercihini çoktan yapmış...
 
Haklısınız tabi ama baba ve ortada kalmış keşke yerine yerleştirip içinizi dökseydiniz.Annenizde çok geç kalmış zamanında zaten size katkısı yokmuş en azından o zaman boşansaymis sizde bir çok şeye şahit olmasaydiniz.
Babam şuanda annemle kardeşimi evden attırmak için uğraşıyor yani biz onun pek umurunda değiliz. Ve daha önce de tek başına yaşadığı bir dönem oldu kendi istemedi bizi. Annem daha önce boşanamadı çünkü maddi anlamda çok sıkıntılar çekti ve birkaç kez ameliyat oldu. Kendini toplayıp davayı ancak açabildi. Öncesinde de küçük kardeşim büyük bir bunalım yaşadı babadan ayrı kaldığı için. Yani bu hikayede en çok acıyı yine annem çekti
 
Üzülmeyin lütfen kesinlikle çok haklısinız..

Babanız bir ergen gibi davranıyor olgunlaşmamış ..
Sizin pişmanlığınız da çok normal ama artık kendinizi yıpratmayın..Ailenize, evliliğinize odaklanın.
Daha yeni evlisiniz mutluluğunuzu yaşayın lütfen.

Koca adam bırakın yaptıklarının bedelini ödesin.. Baktınız tekrar sizinle iletişim kuruyor o zaman alın karşınıza konuşun büyük ihtimal tedaviye ihtiyacı var kabul ederse destek olursunuz..
Son yaşanan gelişmelerden sonra kalan vicdan azabımda kayboldu sayılır inanın. Kendisi hiçbir şekilde hatasını kabul etmemekte ve bizlerin tedavi olması gerektiğini düşünmekte. Artık onun için yapacak hiçbir şeyim kalmadı
 
Mutlu bir çocukluğunuz olmuş.

Liseden sonra kendine gömülmüş. Belli ki o da sıkıntılar yaşamış ve psikolojik olarak içine kapanmış.

Size şiddet göstermeyen, sessiz , sesini dahi yukseltemeyen babanın da diger olumsuzlugunu tolere etmeliydiniz bana göre.

Yani en azından size sığınmışken kısa bir süre.

Sizi üzmek için demiyorum, fikirlerim bunlar.
Mutlu çocukluğum zaten bana vermesi gereken bir dönemdi. Sesini yükseltmemek, şiddet göstermemesi... Bunlar zaten yapmaya hakkı olmayan şeyler çünkü biz her zaman elindekiyle yetinen, okullarını okuyan edepli terbiyeli evlatlar olduk. Ama bir baba çocuklarının ihtiyaçlarıyla ilgilenmiyor eğitimlerine katkıda bulunmuyor üzerine çocuklarını okutan annelerine de çalıştığı için kızıyorsa, kendi evde yatıp karısını 12 saat çalıştırıyorsa okula giden çocuğuna su alması için bile tek kuruş para vermiyorsa kötü günümüzde yanımızda olmayan bu adama ben neden şimdi bakayım?
Ben ameliyat oldum babam yoktu Annem ameliyat oldu babam yoktu.
Şimdi de o bizim hayatımızda yok.
Üzmek için demediğinizi biliyorum tabi. Ama ben son yaşananlardan sonra kalan merhametimi de kaybettim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X