Birbirimize zaman verelim dedi?

Haklısınız. Artık hayatımda istemiyorum ben de onu. Duygusal boşluktaydım. Yani normalde gözüme de hitap eden biri değil. Boyu benim kadar, kilo desen var, sigara desen çok, giyim desen aynı. Ama ben sanırım boşluktan böyle olsun diye uğraştım. Hakkımızda hayırlısı
ıyyy ten uyumu da yakalayamazsın canım ya sal gitsin hazır gitmiş. ama senin gittiğini anlayacak o zaöan yalvar yakar peşine düşer inanma lütfen :KK56:

çevre baskısını dikkate alıyorsun bununla devam edersen bir de kimse yakıştırmayacak. öyle bir baskıya da maruz kalabilirsin.
 
7 senelik ilişkiden hiç mi ders almadınız?
Yine ne olursa olsun evleneyim kafasındasınız.
Karşınızdaki insan ben evlenmem, evlensem sana değer vermem diye bas bas bağırıyor halbuki.
Babası, ablası ne alaka görüşuyorsunuz ayrıca? Babası sizdeki her seyi sineye çekecek potansiyeli nasıl da fark etmiş.
Azıcık aklınıza başınıza toplayın.
 
Gerçekten hayatınıza giren yanlış insanları neden hayatınızda tutmak için bu kadar enerji sarf edip üzülüyorsunuz? Adam sizi kullanmış, üstüne evlenirseniz ailesi de sizi sömürmeye daha şimdiden düşünüyor. Ailesi de oğullarını biliyor, tanıyor ki bu kızı üzme diyorlar. Memur, arabası olan, fedakar, vur ensesine al lokmasını bir gelin bulmuşlar kaçırmak istemiyorlar, oğullarını da tanıyorlar tabi evlilikte gözü yok üzme, kaçırma diye temkinliyorlar.
Ayrıca bu ilişki zaten yolunda değilmiş, adam kırmızı bayrağı elinde sallıyor ama siz göremiyorsunuz. Bu adamla evlenmek için evlenseniz de mutsuz olacaksınız. Değer mi bu kadar kendinizi yıpratmaya?
Adam bir de sizden zaman istiyor siz ona tekmeyi basmanız gerekirken...
 
Duygusal şiddete uğramaya izin vermeyin, karşı taraf istediğinde gayet istekli ve oldurmaya çalışan bir tavır içinde olur. Ve üzmek için ara verelim evlenmeyelim demez. Siz niyetinizi belli etmişsiniz evlilik için görüşülmüş, aile ile tanışılma bir kriter değil evet çok önemli ama ben nice aynı anda oğlunun üç beş sevgilisi ile tanışan arsız insan gördüm. Mesleğiniz var, emeğiniz var, sosyal çevreniz var, kimse bulunmaz hint kumaşı değil. Doğru kişi çıktığında her zorluğun bile kolay geçtiğini göreceksiniz. 30'lu yaşlarda kafa kimsenin tribini götürmüyor.
İlk başta frekans olarak iyi hissetmiş olabilirsiniz. Ama nasıl olsa gidemez artık moduna gelince veya bir başkasını bulunca erkekler tavır değiştiriyor. Bizler de benzer deneyimler yaşıyoruz. En fazla bir kaç zaman üzülürsünüz. Çevrenizle sosyal zaman geçirmeye odaklanın aileniz ile gezin tozun ömrünüzün keyfini çıkarın. Yaş olayına da evlenmek için takılmayın. Mutlaka Allah güzel bir nasip çıkarıyor, açıkcası kendi rızası ile size musallat olmadan böyle problemli bir insanın uzaklaşması iyi olmuş. Siz bitirmek istiyorum diyince zaten bu kadar mı kolay bıraktın diye manipüle edecek sizi. Siz öğretmen olduğunuz için biraz uzaktan bakarak pedagojik değerlendirirseniz çok sağlıklı bir ilişki içinde olmadığınızı fark edersiniz. Her insan çok kıymetlidir size değer vermeyen hüzünlü hissettiren insanlardan uzak durmanızı tavsiye ederim. Hayatta elbette her şey dört dörtlük değildir ama aşağı görmek değersizlik hissi bambaşka bir şey.. Hakkınızda en hayırlısı olsun
 
ıyyy ten uyumu da yakalayamazsın canım ya sal gitsin hazır gitmiş. ama senin gittiğini anlayacak o zaöan yalvar yakar peşine düşer inanma lütfen :KK56:

çevre baskısını dikkate alıyorsun bununla devam edersen bir de kimse yakıştırmayacak. öyle bir baskıya da maruz kalabilirsin.
Kendi de diyor pişman olacam biliyorum diye. Ben de çok yoruldum
 
Kendi de diyor pişman olacam biliyorum diye. Ben de çok yoruldum
oayyy yok yok öte gitsin anası da ablası da benim kv ler doğalgaz için kısın bana geliyordu. bir de evime karışıyordu. oğlunu bana karşı dolduruyordu. Allah korusun hiç tavsiye etmem. kurtulmuşşun sadaka ver.
 
Hepimizin ailesi evlen evlen diye illa bir kez dahi olsa söylemiştir. Aileniz de sosyal çevreden baskı hissediyor çünkü bizim toplumumuz laf olsun diye bile "eeee sizin kız evlenmedi mi daha" sorusunu sorunca en umursamaz aile bile kısmen mahcubiyet hissediyor ve yaralanıyor. Bu sefer acaba çocuğa ben demiyorum da çok rahat oldu yuvasını kuramadı, düzen alamadı algısına giriyor ve e hadi evlen evlen şeklinde yükleniyor. Sürecin içinde iken çok tatsız bir durum her iki cephe için. Sizin ailenizle de tanışıp 30 lu yaşlarda olunca, hani tamam tanıştık niye herhangi bir adım olmuyor diye çoğunlukla geleneksel aileler bir girişim bekler. İki tarafta bizim klasik ailelerden benim yorumladığım. Sizin aileniz diğer tarafa doğru şeyi yapıyor ve niyetlerinin ciddiyetini görmek istiyor ve siz arada kalıyorsunuz. O da size ailesine söyleyerek sizi bağlamış artık bir şey yapamaz mecbur bana kafasında. Ailenizle dürüstçe yaşayıp hissettiklerinizi söyleyin bir gün iki gün kızsalar bile sizi anlayıp hak verecekler ve tabiki Sizin yanınızda olacaklar. Diğer taraf bal gibi her şeyi bilen işine gelmeyen ne kadar az harcarsak bizden o kadar iyi algısında olan bir yapı sergilemişler. Siz hayat kuracağım paylaşımcı olayım diye aşırı verici olmuşsunuz alma verme dengesi kalmamış. Şu kırgınlık hissinin korkunun üzerine ilerleme olsa bile ilişkide yıpratma ve zaman kaybından başka bir şey olmaz. Takılmalık biri ile görüşme amacında olsanız zaten o profil yerine keyfinize bakacağınız kişi ile olurdunuz. Fazla karşı tarafa imtiyaz vermek bir yerden sonra köle gibi mecburiyet haline geliyor. Duygusal olarak uzaktan bakmaya ihtiyacınız var, olayın içinde gerçekleri göremiyorsunuz bilseniz bile tedirgin olmuşsunuz. Tavsiyem aileniz arkadaşlarınız ve işinize biraz yoğunlaşın sakinlediğinizi fark edersiniz zaten.
 
Merhaba arkadaşlar. Eski konularımı bilenler vardır. 7 yıllık sevgilim yabancı bir kadınla beni aldatıp evlenmişti. O aralar kötü zamanlar geçirdim. 32 yaşındayım. Öğretmenim. Çok hatalar yaptım. Zaman zaman onu bırakırsam günahına girerim düşüncesi vardı içimde. Çünkü doğru düzgün işi yoktu ailem de izin vermiyordu. Neyse son 5 aydır bir öğretmenle görüşüyorduk. Yani ondan hoşlandım zmaan içinde de alıştım. Evlilik fikri içime de sinmişti. O da ailesine söyledi babası sürekli arardı. Ablaları da. Ama sürekli x kişisi kızı üzme sakın falan da diyorlardı.
Evin en küçüğü biraz rahat büyümüş. Annesi çok düşkün. Bana sürekli ben darlanmaya gelemem, üstüme gelinirse kaçarım diyordu.
İlişkimizde tartışmalarımız çok oldu. Yani onun arabası yoktu. Benim arabamı çoğu zaman ona veriyordum, okulu uzak diye de kıyamıyordum. 2 kez benim arabamla memleketine de gitti. Yani sevdiğim için gözüme de gelmedi. Haftanın 3 4 günü arabam onda kalırdı.
Mesela arabam onda olduğu gün şu saatte gelecem dese 1 saat bekletirdi beni. En az yani. Bu da tartışmaya sebep oluyordu. Ne var 10 dk beklemişsen diyordu. 10 dk olsa yine sorun değil.
Sonra ne çiçek ne hediye. Ben zorlamayla yapmam diyordu. Geçenlerde de babası siz evlenseydiniz kısın 2 ay sizde kalırdık, burda da doğalgaz parası veriyoruz diyordu. Ben şok tabi.
Şimdi de aramız son 2 haftadır kötü. Evlilik bana uzak, ben 2 sene evlilik düşünmüyorum. Çok bunaldım her şeyden tartışmalardan dedi. Sonra da bana biraz zaman ver, 1 hafta konuşmayalım, kafamızı toplayalım sonra oturur konuşuruz, olursa olur olmazsa tanıştık olmadı deriz dedi. Her şeyin hayırlısı tabi ama şu sıralar da ailem yine evlilik mevzunu açtı. Ben iyice bunalıma girdim. Bu sefer her şey yolundayken ya da ben öyle sanırken yine tepe taplak oldum. Hiç evlenemeyecekmis, sevilmeycekmis gibi hissediyorum 🥲 tabi ailem evlilik dediği için de onun da üstüne gittim madem düşüncen yoktu ne diye vaktimi aldın diye. Çünkü bu görüştümüz süre zarfında o sürekli evlenmek istediğini dile getiriyordu. Bana bir akıl verin. Hiç iyi değilim.
Bu anlattığınız hikayede nasıl "her şey yolunda giderken" oluyor?

2 yıl evlilik düşünmüyorum cümlesini de siz kurdunuz sandım geçmişinizden ve ilişkinizin şu halinden kaynaklı. Okuyunca şok oldum. Evlenip napıcaksınız, zaten muhtemelen görüştüğü birileri var, onlarla olmazsa diye kapıyı açık tutmuş.

Bir şekilde evlenmeye ikna ettiniz, evlendiniz, 2 yıl sonra da çocukla terkedilip "ama neden böyle oldu evliliğimiz çok yolundaydı" diyeceksiniz gibi hissediyorum.

Biraz kendinize değer verin.
 
Babasının 2 ay sizde kalırdık demesi zaten benim için bitiş sebebi olurdu herhalde. Kesinlikle arkanıza bile bakmayın. Sizi el üstünde tutacak bir adam bulmadan da evlenmeyin lütfen, herkes evlenmek zorunda değil. Adam kalmamış gibi saçma sapan heriflere böyle kendinizi ezdirmeyin ya.
2. Evlilik değl ilki ilişkimdi. Haklısınız. Kafamı toplamam lazım.
 
Bu anlattığınız hikayede nasıl "her şey yolunda giderken" oluyor?

2 yıl evlilik düşünmüyorum cümlesini de siz kurdunuz sandım geçmişinizden ve ilişkinizin şu halinden kaynaklı. Okuyunca şok oldum. Evlenip napıcaksınız, zaten muhtemelen görüştüğü birileri var, onlarla olmazsa diye kapıyı açık tutmuş.

Bir şekilde evlenmeye ikna ettiniz, evlendiniz, 2 yıl sonra da çocukla terkedilip "ama neden böyle oldu evliliğimiz çok yolundaydı" diyeceksiniz gibi hissediyorum.

Biraz kendinize değer verin.
Sizce aldatıldım mı? Bunu kendime yedirtmiyorum. Hep yanyanaydık. Okuldaki arkadaşları da beni bilirdi. Sosyal medyada aldatıldıysam bilemem. Ama onun dışında tüm arkadaşları bilirdi
 
Sizce aldatıldım mı? Bunu kendime yedirtmiyorum. Hep yanyanaydık. Okuldaki arkadaşları da beni bilirdi. Sosyal medyada aldatıldıysam bilemem. Ama onun dışında tüm arkadaşları bilirdi
Bence biri var. En azından denemeye çalıştığı düşündüğü ama net olmayan biri. Her ne olursa olsun size bağlılığı yok. Seven bir adam "dur gideyim deneyeyim olmazsa geri dönerim" demez. Sizi evlenmek için mantıklı buluyor olabilir, fakat hoşlanmıyor bence duygusu yok. Yani bugün evlenseniz bile yarın bir gün birine aşık olabilir, erkekler de bu konuda çok acımasız oluyor, evlilik çocuk bakmıyorlar. Yani bu adamla devam etmeyin, razı olmayın bu standarta.
Aşk evliliği yapın, illa hemen evlenmek zorunda değilsiniz. Bırakın insanlar konuşsun, zaten hep konuşacaklar.
Ben 35 yaşımda evlendim, eşim karşıma çıkmasa yine de evlenmezdim. Maddi olarak kimsenin ağzına bakmıyorsunuz ne güzel. İnsanlar 2 konuşur, kapıları kapatınca o adamla o evliliği siz yaşarsınız. Kendi içinizden hissettiğiniz hep doğrudur, kulaklarınızı tıkamayın.
 
Bence biri var. En azından denemeye çalıştığı düşündüğü ama net olmayan biri. Her ne olursa olsun size bağlılığı yok. Seven bir adam "dur gideyim deneyeyim olmazsa geri dönerim" demez. Sizi evlenmek için mantıklı buluyor olabilir, fakat hoşlanmıyor bence duygusu yok. Yani bugün evlenseniz bile yarın bir gün birine aşık olabilir, erkekler de bu konuda çok acımasız oluyor, evlilik çocuk bakmıyorlar. Yani bu adamla devam etmeyin, razı olmayın bu standarta.
Aşk evliliği yapın, illa hemen evlenmek zorunda değilsiniz. Bırakın insanlar konuşsun, zaten hep konuşacaklar.
Ben 35 yaşımda evlendim, eşim karşıma çıkmasa yine de evlenmezdim. Maddi olarak kimsenin ağzına bakmıyorsunuz ne güzel. İnsanlar 2 konuşur, kapıları kapatınca o adamla o evliliği siz yaşarsınız. Kendi içinizden hissettiğiniz hep doğrudur, kulaklarınızı tıkamayın.
Ben de bunu ona söyledim. Hayatında biri mi var diye. O da sen kaçtır bana hayatında biri var diyorsun. Sürekli güvenim yok diyorsun. O yüzden bunaldım demişti. Bilemiyorum. Öyle bir şey varsa da Allah’ından bulsun
 
Merhaba arkadaşlar. Eski konularımı bilenler vardır. 7 yıllık sevgilim yabancı bir kadınla beni aldatıp evlenmişti. O aralar kötü zamanlar geçirdim. 32 yaşındayım. Öğretmenim. Çok hatalar yaptım. Zaman zaman onu bırakırsam günahına girerim düşüncesi vardı içimde. Çünkü doğru düzgün işi yoktu ailem de izin vermiyordu. Neyse son 5 aydır bir öğretmenle görüşüyorduk. Yani ondan hoşlandım zmaan içinde de alıştım. Evlilik fikri içime de sinmişti. O da ailesine söyledi babası sürekli arardı. Ablaları da. Ama sürekli x kişisi kızı üzme sakın falan da diyorlardı.
Evin en küçüğü biraz rahat büyümüş. Annesi çok düşkün. Bana sürekli ben darlanmaya gelemem, üstüme gelinirse kaçarım diyordu.
İlişkimizde tartışmalarımız çok oldu. Yani onun arabası yoktu. Benim arabamı çoğu zaman ona veriyordum, okulu uzak diye de kıyamıyordum. 2 kez benim arabamla memleketine de gitti. Yani sevdiğim için gözüme de gelmedi. Haftanın 3 4 günü arabam onda kalırdı.
Mesela arabam onda olduğu gün şu saatte gelecem dese 1 saat bekletirdi beni. En az yani. Bu da tartışmaya sebep oluyordu. Ne var 10 dk beklemişsen diyordu. 10 dk olsa yine sorun değil.
Sonra ne çiçek ne hediye. Ben zorlamayla yapmam diyordu. Geçenlerde de babası siz evlenseydiniz kısın 2 ay sizde kalırdık, burda da doğalgaz parası veriyoruz diyordu. Ben şok tabi.
Şimdi de aramız son 2 haftadır kötü. Evlilik bana uzak, ben 2 sene evlilik düşünmüyorum. Çok bunaldım her şeyden tartışmalardan dedi. Sonra da bana biraz zaman ver, 1 hafta konuşmayalım, kafamızı toplayalım sonra oturur konuşuruz, olursa olur olmazsa tanıştık olmadı deriz dedi. Her şeyin hayırlısı tabi ama şu sıralar da ailem yine evlilik mevzunu açtı. Ben iyice bunalıma girdim. Bu sefer her şey yolundayken ya da ben öyle sanırken yine tepe taplak oldum. Hiç evlenemeyecekmis, sevilmeycekmis gibi hissediyorum 🥲 tabi ailem evlilik dediği için de onun da üstüne gittim madem düşüncen yoktu ne diye vaktimi aldın diye. Çünkü bu görüştümüz süre zarfında o sürekli evlenmek istediğini dile getiriyordu. Bana bir akıl verin. Hiç iyi değilim.
Ailesi iğrenç diyebilirim. Ne demek doğalgaz parası vermemek için sizinle oturmak. Bu devirde birlik yaşamak mı kaldı?! Oyyy kaç kurtul.
 
Back
X