- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.870
- 498
- Konu Sahibi Novamber wind
- #1
Sanırım artık tükenme noktasındayım. Herşey o kadar birikti ki. Birşeyleri yoluna koymak için tırnaklarımla kazımaktan yoruldum. Anlatamayacağım kadar yoruldum. Çocukluğumdan bu yana baba tarafımın ailesiyle sınandım. O bitti babam ve hastalıklarıyla sınandım. O bitti işle sınandım. Yeter dedim herşeyi bırakıp tekrar istediğim mesleği okudum. Okulda yemediğim kazık kalmadı, resmen bitirmek için savaş verdim. Neyse ki bitti, hemşire adayıyım tercih yaptım bekliyorum. Sağlığımla da sınanıyorum kronik hastalığım var. En ufak streste mahvediyor beni. Arkadaşlarımın iğrenç yüzlerini, abuk sabuk fikirlerini görmem, beni doldurmaları, ilişkimin sürekli kavgalı hale gelmesine sebep olmaları ve en son mesafeler yüzünden çözemeyince ve ayrılınca bende artık ipler koptu. Tekrar barışır mıyız bilmem, çok sevdiğim dışında tam tanımım kalbimin çok kırık olması ona karşı. Onun içinde sevgimin arkasında durup elimden gelenin fazlasını hatta gelmeyenleri bile yaptım ama olmadı.
Bunları neden anlatıyorum onu da bilmiyorum. Herşeyin düzeleceğine inanmak, duymak istiyorum, ama içimde bir yerde hayata karşı kırgınlığım çok fazla. Sınanmadığım yön kalmadı. Son zamanlarda yaptığım tek şey namaz kılmak, dua etmek, kuran okumak. Bu şekilde rahatlıyorum biraz. O da yeterli gelmedi sanki ve psikolojik destek almaya karar verdim. On gün oldu henüz ilaca başlayalı. Doktorum herşeyin birikmesini yaşadığımı, hayatın kontrolünü ele alamadığımız zamanlarda herkesin yaşayabileceği depresyon olduğunu söyledi. Zamana ihtiyacın var dedi. İçim acıyor, iyi şeyler duymaya ihtiyacım var belki de. Geçer mi sahiden?
Bunları neden anlatıyorum onu da bilmiyorum. Herşeyin düzeleceğine inanmak, duymak istiyorum, ama içimde bir yerde hayata karşı kırgınlığım çok fazla. Sınanmadığım yön kalmadı. Son zamanlarda yaptığım tek şey namaz kılmak, dua etmek, kuran okumak. Bu şekilde rahatlıyorum biraz. O da yeterli gelmedi sanki ve psikolojik destek almaya karar verdim. On gün oldu henüz ilaca başlayalı. Doktorum herşeyin birikmesini yaşadığımı, hayatın kontrolünü ele alamadığımız zamanlarda herkesin yaşayabileceği depresyon olduğunu söyledi. Zamana ihtiyacın var dedi. İçim acıyor, iyi şeyler duymaya ihtiyacım var belki de. Geçer mi sahiden?