- 14 Mayıs 2011
- 2.082
- 2.014
- 103
- Konu Sahibi showingnoemotions
- #1
Ailemden ayrı yaşıyorum. Yaşım 28, iyi bir firmada çalışıyorum. Çalışkan, insanlara değer veren biriyim. Reklamları izledikten sonra size olayı özetleyeceğim: 2 yıldır bulunduğum şehirde biriyle arkadaşlık yapıyorum. Normal arkadaş, zor zamanlarımda ararım, en güvendiğim insandı. Yeri geldi kız da ayarladım. Aynı yatakta filmde izledik, evinde de kaldım. Hak etmişsin diyeceksiniz ama ben onu gerçekten arkadaş olarak görüyordum. Hatta sevgili asla kafama yerleştiremiyordum. Evli kadınla beraber çıkmıştı. Sürekli kızlara bakıyor falan. Tipi ve kariyeri yok, zaman zaman işsiz, evde bilgisayarda oyun oynayan bir tip. Bu arkadaş sürekli bana yavşardı, kabul etmezdim. Sende bir sorun var derdi. Neyse bu yıl, baya yakınlaştık. İş yerleriiz yakındı, beni alırdı, beraber yemek yerdik. En son aramızda gerçekten yakınlaşma oldu. Bende çok saf olduğumdan, sevgili olabileceğimizi düşünmüştüm. Böyle biriyle nasıl düşünebildiniz diyeceksiniz, haklısınız. Bende bilmiyorum, boşluktan galiba. Velhasıl ben bir hafta bu çocuktan haber alamdım. Mesajlarıma geç cevap veriyordu falan filan. Ortak arkadaşlarımızdan öğrendim ki, meğer sevgilisi varmış, arkasından gerizekalı dediği kızla çıkıyormuş. Bundan bana hiç bahsetmemişti. Sonra irtibatı kestim, o beni aradı, özür diledi barışmak istediğini söyledi. Kabul etmedim tabii ki, facine falan bakmıyorum. Telefondada ortak arkadaşlarımız olduğundna engellemedim. Ara ara kinim geçti sanarak yazıyor ama cevap vermiyorum. İki yıldır sürekli beraber olduğum güvendiğim birinin beni aptal yerine koyması beni çok incitti. Onun olduğu ortamlara girmiyorum, bazen içim sızlıyor, eski zamanlarımı özlüyorum bilemiyorum. Nasıl geçecek bu?