Birikim = Hayattan Calma?

Kimin önce gideceği belli olmaz fakat sıralı ölümde ailenden kalan birşeyler olacaksa bence ye iç gez toz
Küçük bir birikimin olsun kıyıda köşede yeterli
 
yaslandıgınızda yalnız kaldıgınızda kımsenız olmadıgı zaman calısamayacak durumda oldugunuzda basınızı sokacak bır evınız olursa rahat edersınız
80 yasında kımse kira ıle ugrasmak ıstemez sanırım :)

Bu yorumda can acıtan asıl şey, 80 yaşında kirayla uğraşıyor olmak değil de o yaşta kimsemin olmaması değil mi? :)
 
Bu yorumda can acıtan asıl şey, 80 yaşında kirayla uğraşıyor olmak değil de o yaşta kimsemin olmaması değil mi? :)
buyudukce yalnızlasır ınsan 5 cocugu olanda yalnız aslında o yasta :)
 
Size katılıyorum. Bir ev sahibi olmak için kaç yıl uğraşıyoruz. Sonra onu bitiriyoruz başka bir ev araba istiyoruz. Bitmiyor velhasılıkelam. Bugün biraz alışveriş yaptım. Oh bee. İyii ki yapmışım :KK9:
 
Kimin önce gideceği belli olmaz fakat sıralı ölümde ailenden kalan birşeyler olacaksa bence ye iç gez toz
Küçük bir birikimin olsun kıyıda köşede yeterli

35 yaşındayım ve daha kaç yıl genç olacağım ki? Daha kaç yıl yaşayacağım ki belki? Maddi olan şeyler umrumda değil artık. Sağlık ve huzur en önemli iki kavram. İşimin olması da en büyük servetim.

Ben de aynı şekilde düşünüyorum. Küçük bir birikimle hayata devam etmek en makulu bence de.
 
Çoğu insan birikim yapmak zorunda. Geçimini kıt kanaat sağlayabiliyorsa kendini güvende hissetmek için kenara bir miktar para ayirabilmeli. Fiziksel ve güvenlik ihtiyaçlarını ancak karsayabilen insanlara soralım bakalım acaba hayatı kaçırmıyor musunuz diye. Bize gülüp ayol yaşıyor muyuz sanki demezler mi? Hayat bu romantik yaklaşımlardan çok daha acımasız. Maslow ihtiyaçlar piramidini öne sürmüş. En tepeye kendini gerçekleştirmeyi koymuş. Biz daha en alt basamağı zar zor geçiyoruz. Kira evin neresi kendini güvende hissettirecek insana. İşten atıldığın zaman işin bitti. Al bu insan nasıl birikim yapmasın. Buna git gez, dünyayı gör, sanatla ilgilen kendini gerçekleştir diyebilir miyiz?
Diyeceksiniz ki benim evim, arabam, sabit bir maaşım, şimdi işsiz kalsam bankada beni bir yıl idare edecek param var. E biriktirmeyin derim ben de.
Bütün bunları geçip istediğiniz cevabı şöyle vereyim en iyisi: hayattan beklentinize göre her şey değişir. Monoton hayat yaşamadan dünyayı günlük işler yaparak gezenler de var. Ama sanki sizin niyetiniz üzüm yemekten çok bağcıyı dövmek gibi.
 
Çoğu insan birikim yapmak zorunda. Geçimini kıt kanaat sağlayabiliyorsa kendini güvende hissetmek için kenara bir miktar para ayirabilmeli. Fiziksel ve güvenlik ihtiyaçlarını ancak karsayabilen insanlara soralım bakalım acaba hayatı kaçırmıyor musunuz diye. Bize gülüp ayol yaşıyor muyuz sanki demezler mi? Hayat bu romantik yaklaşımlardan çok daha acımasız. Maslow ihtiyaçlar piramidini öne sürmüş. En tepeye kendini gerçekleştirmeyi koymuş. Biz daha en alt basamağı zar zor geçiyoruz. Kira evin neresi kendini güvende hissettirecek insana. İşten atıldığın zaman işin bitti. Al bu insan nasıl birikim yapmasın. Buna git gez, dünyayı gör, sanatla ilgilen kendini gerçekleştir diyebilir miyiz?
Diyeceksiniz ki benim evim, arabam, sabit bir maaşım, şimdi işsiz kalsam bankada beni bir yıl idare edecek param var. E biriktirmeyin derim ben de.
Bütün bunları geçip istediğiniz cevabı şöyle vereyim en iyisi: hayattan beklentinize göre her şey değişir. Monoton hayat yaşamadan dünyayı günlük işler yaparak gezenler de var. Ama sanki sizin niyetiniz üzüm yemekten çok bağcıyı dövmek gibi.

Şu an bir ben varım, bir de işim. Asıl vurgum, "çocuğum olmadığı için" yapacağım 3 kuruşluk birikimin kime ne fayda sağlayacağı noktasındaydı. Kalkmış neresinden tutmuşsunuz konunun. Bravo!
 
35 yaşındayım ve daha kaç yıl genç olacağım ki? Daha kaç yıl yaşayacağım ki belki? Maddi olan şeyler umrumda değil artık. Sağlık ve huzur en önemli iki kavram. İşimin olması da en büyük servetim.

Ben de aynı şekilde düşünüyorum. Küçük bir birikimle hayata devam etmek en makulu bence de.
Daha birkaç ay önce işsizdin iş garanti değil ki. Maddiyat olmayınca insanda huzur da olmuyor ama ben senin kafadanım biraz garantiye aldım mı bişeleri paso gezeyim diyorum
Suan elimde ev alıcak kadar param olsa mesela son model bi araba alırım ki çocuğum var ve kiradayım
Ailemden yüklü bi miktar para kalıcak ama onları kaybetme ihtimalim bile deli gibi canımı acıtıyor
Çok yaşlanıp ölseler kızım genç kız olucak ozamanlar herşekilde hayati garanti altında diyorum.
 
Şu an bir ben varım, bir de işim. Asıl vurgum, "çocuğum olmadığı için" yapacağım 3 kuruşluk birikimin kime ne fayda sağlayacağı noktasındaydı. Kalkmış neresinden tutmuşsunuz konunun. Bravo!
E ama bu ukalalikla sizin bizden akıl almaya ihtiyacınız yokmuş ki. Yine diyorum derdiniz bağcıyı dövmek. Birikim yapmayın çatır çatır yiyin. İstemiyorsaniz yapmayın. Kim size zorla biriktirin diyor ki?
 
Ha deyince oluyor mu bu?
olsa bıle hayırlısı var hayırsızı var bırde cocugu ılerde bana bakar dıye doguramazsın kı sahsen ben kızıma yuk olmamak ıcın gıder huzur evınde yasarım daha ıyı dusuncesındeyım hayat zaten zor bıle ısteye dogurmusum bana bakan olur dıye dogurmadıgımdan kıyamam
bırde cocugumda buyuyecek coluk cocuga karısacak kendı aılesı olacak belkı yalnızda olsa cok yogun ıs temposu olacak her zaman yanımda olamaz kı bayramlarda ozel zamanlarda ozlestıkce falan... belkı baska sehırde olur :)

yanı yalnız geldık yalnız yapayalnız gıdecegız esımızde olsa yanımızdakı sadece yol arkadası herkesın zamanı gelene kadar

bırde sartlar cok degısen bırsey kotuyu de dusunmek lazım yalnız yaslı ve hasta oldugumuzu :)
 
Ben hak verdim, bugünün yarını var yani olası sıkıntılarda işsizlikte hastalıkta sizi düze çıkaracak bişeyler varsa niye ev alasınız? Zaten varmış üstelik. Taşınabilir şeylere para yatırmalı. Alır götürürsün gönlünün istediği yere
 
Yani ikisini de dengeleyebilirsin aslinda. Ben de yalnizim artik senin gibi dusunuyorum. Ama yaslilik da var. Hastalik saglik parasi kiyiya koymali kimseden borc isteyemez insan. Yani yariyariya hem gezip hem de biraz ucundan kiyiya koyarsin.
 
35 yaşındayım ve daha kaç yıl genç olacağım ki? Daha kaç yıl yaşayacağım ki belki? Maddi olan şeyler umrumda değil artık. Sağlık ve huzur en önemli iki kavram. İşimin olması da en büyük servetim.

Ben de aynı şekilde düşünüyorum. Küçük bir birikimle hayata devam etmek en makulu bence de.
Bence hayatın tadını çıkarın, gerçekleştirmek istediğiniz hayalleriniz yok mu? Mesela kimi sırtında bir çanta tüm dünyayı gezmeyi hayal eder, gidilmedik ülkeleri görülmedikleri yerleri keşfetmeyi hayal eder, kimi küçük bir kasabada sakin dingin bir hayat hayal eder, sağlıklı olduktan sonra hayalleri kaç yaşında gerçekleştirdiğinizin önemi yok.
Bu yaşlı hanımefendi 102 yaşında hayallerini gerçekleştirmiş, yamaç paraşütü yapıyor:)

IMG_0025.webp


Belki şimdi bir hayat arkadaşınız yok, belki boy boy çocuklarınız yok ve yaşlanınca en çok yalnızlık içinizi acıtacak diye düşünüyorsunuz ama evli olsanız mutlu olacağınızın, yalnızlığınızın sona ereceğinin de garantisi yok, bazen bazı insanlar evliliği tek başına yaşamak zorunda kalır, bazen de hayat arkadaşınızı zamansız bir şekilde kaybedersiniz, çocuklarınız kendi hayatlarını kurarlar öncelikleri değişir, eş çocuklar hayat mücadelesi derken hep birilerine adamışsınız kendinizi, bir gün bir bakmışsınız yaş geçip gitmiş siz yine yalnız kalmışsınız ama hayalleriniz hep olduğu yerde beklemiş.

Bence yalnızlıklara üzülmek yerine o yalnızlığı paylaşacak sizden izler bırakacak şeyler yapabilirsiniz, ben yerinizde olsam yalnızlığıma üzülüp hayatın ellerimin arasından kayıp gitmesine izin vermezdim, kenarda hayatınızın idame ettirecek kadar birikim olduktan sonra gerisini kendime yatırım olarak kullanırdım.
 
Şu an bir ben varım, bir de işim. Asıl vurgum, "çocuğum olmadığı için" yapacağım 3 kuruşluk birikimin kime ne fayda sağlayacağı noktasındaydı. Kalkmış neresinden tutmuşsunuz konunun. Bravo!
3 kuruşluk birikim size zamanla ekonomik özgürlüğünüzü kazandırabilir mesela. Lütfen ‘ama benim ekonomik özgürlüğüm var’ demeyin, maaşlı çalışıp da ekonomik özgürlükten bahsedemeyiz. Çalışmasa bile giderlerini ömür boyu karşılayabilecek kişi özgürdür, geri kalan bizler maaşlı köleleriz acı ama gerçek bu. Dünyanın binbir türlü hali var, en garanti işte bile işsiz kalma olasılığı var son birkaç yıldır kaç kamu görevlisinin işsiz kaldığını hepimiz gördük. Bence zengin ya da fakir hepimizin kazandığımızdan birikim yapma motivasyonunun olması gerek. Ancak geçindiğimiz şu günlerde ne kadar becerebilirsek tabi.

Çocuk ve yalnızlık konusunu ise düşünmeyin bence, geleceği kimse bilemez çoluk çocuğu olanlar yalnız kalırken sizin etrafınızda size bağlı evlatlarınız ya da sevdikleriniz olabilir. Olmayabilir de tabi, sadece ileride yalnız kalacağım diye düşünmek anlamsız geleceği bilmiyoruz çünkü.
 
misal maaşım 3500 ise, en az 1500 kenara atmaya çalışıyorum her ay. yani o beni güvende hissettiriyor garip şekilde. kalanı karta, kiraya gidiyor.
6 aydır evliyim henüz 5bin bile olamadı hesabımda o ayrı da. :KK53: ( borç verip elektronik eşya falan aldım 2-3 ay )

eşimin maaşının yarısı da kredi kartına gidiyor zaten. mutfak ihtiyaçları, elektrik su da onda. ikimizin maaşıyla ayda 2,5 falan kenara atabiliyoruz. atmak sorun değil de işte sonra ordan da yememiz sorun :KK70: hem kart hem nakitten gidince de işler karışıyor. bileziklerim var ama ne yapacağımı bilmiyorum onlarla. evimiz yok, ev için bilezikleri de verip kredi çekmek, ne bileyim tuhaf geliyor suan.. çeyreklerle arabamızı yenilemiştik, bileziklerle yapacak bir şeyimiz yok. onların var oldugunu bilmek yetiyor bana , bir amaç için harcamak istemiyorum. garip bişey
 
Back
X