Birilerinin aglama duvari olmak

philly

Guru
Kayıtlı Üye
17 Mayıs 2010
4.224
13.452
408
Nereden baslasam, nasil anlatsam bilmiyorum ama bir yorgunluk, bikkinlik ve tikanmislik duygusu hakim hayatimda. Hayatim boyunca duyarli bir insan oldum, hala da oyleyim, ama cok mutsuzum, ve kimse de anlamiyor beni, cunku ayni zamanda cok pozitif ve agresif olmayan bir insanim. Insanlari kolay kolay kirmam, ama icten ice deli gibi ofke duyuyorum, sanki icimde iki tane ben var ve biri artik yeter sen daha onemlisin diyor, ve insanlari kirmak pahasina da olsa, icinden gecenleri soyle diyor, ote ki ise dunya bir anlik degmez, affet bosver diyor. Yasadigim bolunmusluk ile cok mutsuzum.

Bugun artik canima tak eden sey ise, insanlarin beni aglama duvari gibi kullandigini farketmem. Ne zaman sikintilari olsa pat diye beni ariyorlar, yeri geliyor zamanimi, yeri geliyor parami, yeri geliyor iyi niyetimi suistimal ediyorlar. Insanlarin birbiri ardindan baska, yuz yuze oldugunda baska davranmasina, kucuk seyler icin yalan soylemesine tahammulum kalmadi artik. Sirf uzuntulerini paylasmak , zor gunlerinde destek almak icin kapimi calanlarin, mutlu gunlerini dedikodularini yaptiklari insanlarla paylasmalarina, bu iki yuzluluge tahammul edemiyorum. Cok yorgunum ve bununla nasil basa cikacagimi bilmiyorum. Benim gibi hisseden var mi? Siz bu duygularla nasil basa cikiyorsunuz? Daginik yazdiysam affola, kafam karisik biraz. Simdiden tesekkurler.
 
Son düzenleme:
Büyük temizlik şart olmuş bence hayatında.

Böyle ne kadar seni kullandığını hissettiğin(maddi/manevi) , riyakar tipler varsa ; at gitsin hayatından .

Ciddiyim , çok kolay oluyor . İş arkadaşı mı ? Mesafe koy . Okul mu ? Görüşme . Aile mi ? Sesini çıkar .

Sen değişmedikçe , onlar asla değişmez .
 

Yapmaya calisiyorum ama ben yalan soyleyince icimde ki ben resmen bogazima yapisiyor, dusundugum gibi yasamaya calisiyorum, soylediklerimle yaptiklarim celismesin diye ugrasiyorum, gerci aksi olamiyor zira uyuyamiyorum bile aksi olunca, Ama cok sevdigim bir ablam var ve ben yillardir yurtdisinda tek basima yasiyorum ve bu surede beni bir kez bile aramadi, beni sevdiginden suphem yok ama her aradigimda yarim saat konusan ablam, olsem haberin olmayacak diye sitem ettigimde bile aglayan ablam bile 9 yil icinde bir kez aramadi. Sinirleniyorum arama sen de diyorum kendi kendime ama sonra baskasinin davranislarinin benim hayatimi yonlendirmesine izin vermemeliyim diyorum. Ama ciddi olarak hayal kirikliklari yasiyorum, bir tshirt parasi ile beni arar diyorum ama yapmiyor (calismiyor ablam ev hanimi). Ama insan ablasini nasil hayatindan cikarir ki(
 
bahsettiğiniz insan tiplerini çok görüyordum bir zamanlar yanımda.Tiksindim git gide.Az insan çok huzur, şiddetle tavsiye ederim.
 

Tamam çıkarma .

Ama mesela yarım saat konuşmak aslında seni madden zora mı sokuyor ? Abla bi sesini duymak için aradım , fatura ile baş edemiyorum sonra de .. 2 dk hoş beş et kapat . Net ol yani.

Hiç aramıyor olmasını da net bir şekilde söyle . Aklına geldiğimi , kardeşim ne yapıyor dediğini bilmek isterim de . Sen bi alo de , ben yine sana dönerim de .

Taleplerini direkt belirt .

Ve elbette kimse için kendinden ödün verme . Ama kendinde olan şey seni rahatsız ediyorsa , artık onu değiştir .
 
başa çıkamıyorum ya da en yakın arkadaşlarıma dertlenip bu konuda onların dediklerini yapıyorum direk yoksa ben hep yanlış yolu seçiyorum
 
Listem uzun bir baslarsam agzimi acmaya, hayatimdan cikaracagim insan sayisi oldukca yuksek olacak, yasam enerjimi yedi insanlar resmen. Bazilarini engelliyorum telefondan bana ulasamayinca yakinlarimi ariyorlar, saka gibi resmen. Yeri geliyor ayni ortami paylasmak zorunda kaliyorum, kapiyi vurup cikamiyorum ve bu beni cok ofkelendiriyor. Aa bir de " sen cok iyisin, onlar olsa sana yapar mi, iyi niyetini kullaniyorlar " diyen ama bizzat iyi niyetimi en cok kendisinin suistimal ettiginin farkinda olmayanlaar var atsam atilmiyor, satsam satilmiyor
 
Reactions: gve
ben de sızın gıbıydım...zamanla hepsıne tek tek yolu gosterdım ve sımdı kafam o kadar rahat kı... ıyınıyetım de zamanım da cok degersız kısılere gıtmıs megerse..tek pısmanlıgım budur..ama olsun onlar sayesınde ben kendımı buldum....
 
bak ben senin yerinde olsam naparım
iyi niyetiinin suistimal edildiğini sezdiğin her an buraya o konuyla ilgili başlık aç
emin ol herkes seni düzgünce yönlendirir gaza da getirir sen de yavaş yavaaş toparlarsın bence
ben dedim ya yakın arkadaşlarıma anlatıyorum onların gazıyla kurtuluorum genelde bu durumdan yoksa olmuyor inanki..
 
evet ben de buraya konu acmıstım daha once ve cok guzel tavsıyeler aldım o tavsıyeler de yolumu cızmeme yardımcı oldu..
dunya mı dıyeyım ınsanlar mı dıyeyım oyle bır hale geldı kı daha dune kadar bana herseyını anlatan benım de ona guvenerek herseyımı anlattıgım ınsanı yanımdayken karsımda buldum....
ben artık cevremdekı ınsanlara ınanmamayı guvenmemeyı onları dınlememem gerektıgını ogrendım bana cok guzel bır ders oldu...
 


Cok tatlisiniz inanin. Canimi sikan, insanlarin alti bos kibileri, soyledikleri ve yaptiklarinin celismesi. Onlarin samimiyetsizligine tahammulum kalmamis resmen. Eskiden bosverirdim ama artik yasla ilgili midir nedir bilmiyorum, ciddi olarak ofke duyuyorum. Mesela bir tanidigimin anneannesi oldu, kadina bir bardak su vermedi yasarken ama sosyal medyadan dokunakli seyler yazmis, goren cidden cok agladi , cok yardimi dokundu kadina sanir. ve suratina samimiyetsiz ve yalanci diye bagirasim geliyor, sonra sana mi kaldi diyorum ama ofke duyuyorum resmen. Aynisini kuzenim dedeme yapti, yetmedi aylar sonra fotografinin altina guya duyarli olan " yedigi ekmegin kiymetini bilen dedecigim" diye yazmis, sanki eve besleme almislarda minnet duymasi gerekiyormus gibi, ya sabir ceke ceke bir hal oldum ama agzina kurekle vurma hissi duyuyorum resmen. Bazen diyorum ben mi abartiyorum ama sanmiyorum:S
 
Sizde annemi gördüm. Annemde yıllarca aynen sizin gibiydi.
Arkadaş akraba aklınıza kim gelirse bizim evde bir tur, uzun süreli yatmışlıkları vardır. (Eşiyle kavga eden, babasından dayak yiyen bize gelirdi) . Her türlü maddi desteği yapmıştır.
Fakat sonrasında bu gerçekten onu çok etkiledi. Şimdi daha mesafeli insanlarla aa bu durumda da hiç vefa göstermemiş insanlar anneciğimi vefasızlıkla suçluyorlar :) Demem o ki geç kalmadan koyun mesafeyi, şimdi uygun değilim, hastayım, yorgunum deyin. Yoksa sonrasında sizin çoluklu çocuklu evinize sıgdırıp 1 yıl baktıgınız insanlar, bayramda seyranda beni aramadın tarzı basit bir sebeple size kapris yapabiliyor.
 
Seni çok iyi anlıyorum insanın iyi niyetinin suiistimal edilmesi çok kötü bir his sırasıyla yol ver gitsin
 

Ya inanin cocukluktan itibaren boyleydi ya enayi gibi, baskasinin dustugu dizine yara bandi ve pamuk almak icin evi en uzak olan ben kosarak giderdim digerleri yerinden kipirdamazdi yetmez aceleden kendim de duserdim ama kalkar yine gidip o salak seyleri getirirdim. Yillarca ablamlalarin ev temizligine yardim ettim, yetmez bebekleri dogunca ona bakmalarina yardim ettim onlar ayaga kalkana kadar, annem hasta oldu hastaneden cikmadim resmen " philly cok merhametli diye" takdir ettiler sagolsunlar, yetmezmis gibi bir de cok akilliymisim ve en egitimli benmisim diye babamin diger kizlari bana emanet etmesi ki evin en kucuk cocuguyum, nasil hissedecegim bilmiyorum.

Sozlum baska dunya, resmen iyi niyetimi suistimal ediyor, mutsuzlugumu gormuyor, yaninda eriyorum farketmiyor, hala guya beni koruyor, iyi niyetliymisim de bilmem ne, olmazmis boyle. A be adam sadece baskalarina degil sana da fazlasi ile musama gosteriyorum ve kontrolculugune simdilik tahammul ediyorum ve iyi niyetli olmam salak oldugum anlamina gelmiyor, her seyi goruyorum, ve not ediyorum. Bir gun patlamaktan korkuyorum resmen, insanlari sevemedigimi farkettim, aylar yillar geciyor "seni cok ozledik diyorlar" ben bu duyguyu resmen kaybettim ozlemiyorum kimseyi ve ozlemediysem ozledim de diyemiyorum, ben kimseyi ozlemiyorum deyip isin icinden cikiyorum bu sefer " cok duysuzsun" diyorlar, yalani gercege tercih ediyorlar
 
Canım o patlama sürecine getirme bence işi o çok sıkıntılı oluyor. Gerçekten annemin sağlığını etkiledi bu şey.
Lütfen yapamam ben bunu yapmam de.
 

Benim de bir arkadaşım öyle yapıyordu( güya çok yakındık) onun saçma sapan sevgili dertlerini dinlemekten ilişki uzmanı oldum neredeyse aile içinde durup dururken çıkardığı küçük kavgaları dinlemekten bıkmıştım. Benim kendi sorunlarım var annem ile babam boşanmayı düşünüyorlar her gün evde kavga gürültü tabi bu derslerimi arkadaş çevremi etkiledi uyku problemim vardı hergün okula uyuyamamış olarak gözlerim şiş gittim ama arkadaşıma bunu anlatmaya çalıştığımda beni dinlemedi yine kendi dertlerine geçti bildiğin ağlama duvarı oldum başkalarının da dertlerini(ki bunların %90nı sevgilileriyle olan ilişkileri) dinliyordum Bir gün bunlara baya uzun mesaj ile içimi döktüm yani dedim ben sizin derdinizi dinleyip mutluluğunuzu başkalarından duymak için mi geldim falan dedim biraz sert çıkıştım artık yapmıyorlar siz de hayatınızdan çıkarın o insanları emin olun hayatınız renklenecektir
 
Ah ne kadar tanidik geldi bunlar bana...benim ailem beni aglama duvari olarak kullaniyor. Annem ve ablam kocalariyla olan her dertlerinde arar bosancam etcem diye aglar zirlar ben sinir hastasi olurum onlar kocalariyla iyi olur. Artik dinlemiyorum. En iyisi dinlememek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…