Bunun lafını eden %90 blöf yapıyordur. Ortaokuldayken arkadaşımı yatılı vermişti ailesi babasının tayini başka yere çıkınca. Zorlandı biraz. Konuşurduk işte geçer biter yatılı da güzel bak bilmemkim ailesi burdayken bile yatılı çıkmış vs... Geldi bir gün ben intihar edeceğim dedi. Yaşımız küçük tabi inandım, üzüldüm yapma etme birsürü laf söyledim. Pes ettim en sonunda, dedim sen bilirsin... Sonuç...Hiçbirşey yapmadı tabii ki. Amacı dikkat çekmekti ve bunu kısa bir süreliğine de olsa başardı.
İntihar düşüncesi anlık ve çok yoğun hissedilen bir düşünce. İnsanın gözü zaten kimseyi ve hiçbirşeyi görmez o an. Halbuki sebep ne olursa olsun; hayat acımasız, adaletsiz davranmış, şanssızlıklar ve yanlış anlaşılmalar kişinin peşini bırakmamış, yaşamak dahil herşey anlamını kaybetmiş olsa bile o an kendi isteğiyle ölmenin de aslında ne kadar anlamsız olduğunu fark edebilen intihar etmez.
Bir arkadaşımın arkadaşı da malesef fark edememişti bunu. Tek kurşunla bitirmiş hayatını. Sadece 1-2 kez görmüş olmama rağmen çok etkilenmiş ve üzülmüştüm. Farkettim ki intihar eden ceza veriyor çevresine, bilerek veya bilmeyerek..Ailesi, arkadaşları herkes üzülmüştü... Halbuki o çocuk kendi içindeki yaşama gücünün farkında olsa böyle birşeyi aklından bile geçirmeyecek. Hayatta kalma dürtüsü en kuvvetli, en birincil dürtüdür çünkü. Allah hiçkimseyi bu yaşama gücünün farkına varamayacağı karanlıklarda bırakmasın...
İntihar düşüncesi anlık ve çok yoğun hissedilen bir düşünce. İnsanın gözü zaten kimseyi ve hiçbirşeyi görmez o an. Halbuki sebep ne olursa olsun; hayat acımasız, adaletsiz davranmış, şanssızlıklar ve yanlış anlaşılmalar kişinin peşini bırakmamış, yaşamak dahil herşey anlamını kaybetmiş olsa bile o an kendi isteğiyle ölmenin de aslında ne kadar anlamsız olduğunu fark edebilen intihar etmez.
Bir arkadaşımın arkadaşı da malesef fark edememişti bunu. Tek kurşunla bitirmiş hayatını. Sadece 1-2 kez görmüş olmama rağmen çok etkilenmiş ve üzülmüştüm. Farkettim ki intihar eden ceza veriyor çevresine, bilerek veya bilmeyerek..Ailesi, arkadaşları herkes üzülmüştü... Halbuki o çocuk kendi içindeki yaşama gücünün farkında olsa böyle birşeyi aklından bile geçirmeyecek. Hayatta kalma dürtüsü en kuvvetli, en birincil dürtüdür çünkü. Allah hiçkimseyi bu yaşama gücünün farkına varamayacağı karanlıklarda bırakmasın...