angelacım çok geçmiş olsun, seni çok iyi anlıyorum, ben ilk bebeğimin 13 haftalıkken kontrole gittiğimde kalbininin durduğunu öğrendim, ultrasondaki o görüntüsünü hala saklarım, elleri ayakları, günlerce unutamadım ağladım, 2. bebeğimde de seninki gibi çok yavaş gelişiyordu en baştan her kontrolde elim yüreğimde gittim, kalbi atamadan kaybettim, acılar bir yerlerde gömülü kalıyor, zaman zaman yerinden çıkıp kalbini kanatıyor ama hayat devam ediyor, sen de bir yerinden tutup gidiyorsun, bizim tek yapabileceğimiz sabretmek, sabretmek, kendini bırakma, ben o halimde bile yine geleceksin diyordum, o inancım devam ediyor, sen de inan canım.