Sizce neden sürekli sıkıntı çekiyorum? Çok yoruldum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

glmzyz

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2014
888
459
Merhabalar arkadaşlar. Bu belki akıl alma belki dert paylaşma paylaşımıdır. Ben doğduğumdan beri sürekli sıkıntılar içindeyim. Biri bitiyor öteki başlıyor. Şaka değil baya doğarken bile sorunlu doğmuşum. Erken doğum prematüre bebek. 1 kilo 800 gr. Kan zehirlenmesi geçirmiş ölümlerden dönmüşüm bütün vücudundaki kan değişmiş falan. Bu nedenle vücudu fazla hassas çabuk hastalanan biri olmuşum. Zaten öyle olacağımı söylemiş doktorlar. Aile içi şiddet ailede psikiyatrik sorunlar ne ararsanız var. Babam anneme ve abime çok şiddet uygulamış. Ben neyseki bu bebekken mucize bebek olmamdan kaynaklı bu şiddetten nasibimi sadece izlemek zorunda kalarak almışım. Babam bana hiç şiddet uygulamamış ama gözümün önünde annemi abimi çok döver hastanelik ederdi. Çocukken baya psikiyatrik sorunlar da yaşadım. Ergenlik dönemimde kendi isteğimle aldığım psikiyatrik tedaviler ile toparlayana dek defalarca kez intihara kalkıştım. Çok ilaç kullandım tedavi gördüm düzelmedim sonra kendimi hayvanlara doğaya verdim de toparladım. Babam annemi defalarca Kez dövdü hastanelik etti aldattı gene de annem inat etti boşanmadı. Babam da nafaka vermemek için dava açmadı ama evi terk etti gitti. Başka kadınlarla oldu, Hep barıştılar sonra gene aynı. en sonunda Babam boşanma davası açtı başka bi kadınla yaşamaya başladı çocuklu eşinden ayrılmış bi kadınla. Baya imam nikahı yaptı ve onunla çocuklarıyla yaşamaya başladı bunu herkes de biliyordu anneme de dava açtı ama bu süreçte boşanmadan başka kadınla yaşamaya başladığı için annemi aldattığı ve Bunca şey çektirdiği için babamla görüşmeyi kestik. Babam bana çok düşkündü çok yalvardı ben de sen benim erkeklere güvenimi sarstın senin yüzünden ben artık kimseye güvenmiyorum dedim boşansaydın öyle beraber olsaydın kimle oluyorsan dedim o süreçte üniversite kazandım ve babam ben babasına rest çekeni okutmam bırak okulu dedi okulu da okutmadı annem beni temizliğe giderek okuttu ben de bi yerlerde çalıştım abim de bi yerlerde çalıştı öyle okuduk babam çok yalvardı 1 sene görüşmedim o süreçte kendi başımızın çaresine baktık abim atandı birkaç ay sonra ben daha atanamadan babamın kansere yakalandığını ve ölüm döşeğinde olduğunu öğrendik, herşeyi unutup yanına gittik çok kötü durumdaydı o kadının yanında olmak çok zordu ama mecburen dayandık ancak birkaç ay sonra babam vefat etti. birkaç ay sonra da ben atandım. Anneme de babamın maaşı bağlandı daha boşanma da gerçekleşmediği için. Annem çift maaş alıyordu babamdan baya yüklü abim de ben de atanmıştık. Sorunlar bitti düze çıktık derken abimin kumara bulaştığını bi sürü borcu olduğunu öğrendik. Annem destek olmak adına yanına yerleşti, ben artık yoruldum aklın fikrin var bunca sıkıntı üstüne bi daha sıkıntı çıkarmasaydın başına koca adamsın bi sürü maaş alıyorsun yardım etmeyeceğim dedim ve çekildim annem senelerce mücadele etti o abimi çekti çıkardı abim tekrar battı annemin kartlarından paralar çekti anneme kredi çekti vs tedaviler aldırdık patolojik bağımlılık için hastanelerde yattı. Hep başa dönüyorduk bir noktada ben yeter dedim ve abimle iletişimi kestim. Annemle hep tabii ki ilgileniyordum ama abimle görüşmüyordum. Annem de bunca sıkıntıyı çektiği için ciddi psikiyatrik sorunlar yaşamaya başladı yıllardır da vardı ama asla ikna edip tedaviye götüremedik. Şizofreniye benzer aşırı şüphecilik. Herkesten herşeyden şüphe hali. Bana ve abime karşı dahi. Sen benim ilaçlarımı değiştiriyorsunlar benim kıyafetlerime bişe sürmüşsün diyor komşular gelip gidince o komşu anahtar yaptırmış eve giriyor biz yokken diyor vs bunlar tabii sosyal hayatımızda ciddi sorunlara sebep oluyor arkadaşlarımı evden kovuyor işten az geç kalsam orayı burayı arıyor rezillikler rezillikler. Üniversite de okurken 4 sene atandım beraber 3 sene toplamda 7 sene beraber yaşadık çocukluk hariç. Sonrasında abimin borç durumu nedeniyle yardım etmek için onla yaşadı bir iki sene abim tahammül edemedi sonra tekrar bana geldi ve en son benim evi yakması nedeniyle ya psikolojik tedavi almayı kabul edeceksin ya da ayrı evde yaşayacaksın yeter çektirdiğin diyerek çantamı alıp evimi terk ettim. Kendi evine çıktı memlekete. Herşey düzene girdi bir seneye yakın herşey güzeldi 1 saatlik mesafedeydik sıkça ziyaret ediyordum işlerini temizliğini hallediyordum gezdiriyordum saçma sapan davranmaya başladığı anda da hadi bana müsaade diyip kaçıyordum çok güzel mesafeli bir ilişki kurmuştuk akraba eş dost kalabalık arasında da keyfi yerindeydi. Neyse iki ay önce bir cenaze olduğunu söyleyip beni çağırdı bende gitme dedim zaten çok sıkıntı çektin dayanamıyorsun öyle şeylere şimdi çalışıyorum haftasonu geleyim taziyeye gideriz dedim tamam dedi. Ama beni dinlememiş ve gitmiş. Tahmin ettiğim gibi dayanamamış tansiyon fırlamış beynine pıhtı attı ve şuan sağ taraf felç halde. Yatalak şuanda. Eve geldiğimde gördüm ki ilaçlarını da kullanmamış yasak olan ne varsa yemiş ve cenazeye giderken ilaçlarını da almamış. Her an yanında olayım her boş vaktimi onla geçireyim sosyal hayatım olmasın gibi bir talebi vardı ve bende tabii ki istediğini vermiyor kendime de zaman ayırıyordum. Bi haftasonu yanında isem bir hafta sonu arkadaşlarımla buluşuyor geziyordum vs. Bilerek yapmış olma ihtimali fazla bence ama bu kadar olacağını tahmin etmeyip biraz hasta olurum yanıma gelir dikkat çekerim diye düşündü muhtemelen ama felç oldu. Şimdi tedavisi için uğraşıyoruz 2 aydır bu şekilde hastanelerdeyiz. Çok aktif becerikli donanımlı bi insanım normalde. Ama annem beni çok kısıtlayıp fırsat vermediği için yeteneklerimi gösteremiyordum. Annemle evi ayırdıktan sonra bildiğiniz yükselişe geçtim projeler yaptım özel ödüller aldım en sonunda vali tarafından kurulan özel bir ekibe alındım. Tam yükselişteyim kariyer yapıyorum derken bu kez de durumlar böyle oldu refakat için izin aldım ve iş yönünden de sorun yaşıyorum. Erkek arkadaşlarım hep annemle ilgili sorunlar yüzünden beni terk etti. Gelip tanıştıktan bir süre sonra onlara da anormal davrandığı için. Arkadaşlarım aynı şekilde annemle yaşarken evime gelemez olmuştu kalp hastası bir arkadaşıma durduk yere ağzına geleni sayıp kalp krizi geçirttiğinden beri o yanımdayken kapım çalmıyor. Şu sıra maddi manevi her türlü sıkıntı yaşıyorum. Oturdum düşündüm 30 yaşıma geldim evlenemedim yuvamı kuramadım kariyerimde tam yükselirken başıma gelenler hayatım boyunca hep sorunlar hep sıkıntı hep çile tam oh be diyeceğim be sini diyemeden yeni bi sorun çıkıyor anlam veremiyorum arkadaşlar. Neden böyle oluyor. Kötü bi insan değilim karıncayı bile incitmem hayvanları besler severim bir sürü sakat felç hasta hayvan kurtardım annesiz bebek büyüttüm kimsesiz çocuklara hediyeler alır haftasonları çocuk esirgeme yurtlarına ziyarete gider çocuklara palyaçoluk falan yaparım lösemili çocuklara eğlenceler düzenler köy okullarını onarırım herkese yardım ederim. Kimseyi kırmadan incitmeden yaşamaya çalıştım hep. Ama hayatımdan sıkıntı dert eksik olmadı çok yoruldum neden sizce niye benim başım sıkıntı dan kurtulmuyor varmı bir fikri olan
 
Keşke :KK43: bizi o cehennemde bırakıp bi çocuk esirgemeye devlet korumasına aldırmayan akrabalardan da nefret ediyorum ne dayımlar ne amcamlar ne o şiddete şahit olan komşular.ç bir tanesinin aklına gelmemiş çekip kurtarmak bizi o cehennemden. Hayatımız kaydı çocuk esirgemede ana baba tanımadan büyüsem daha sağlıklı olurdum inanın
Babanın ateşi bol olsun! Hepinize bu halde olmanızın sebebi baban. Çok üzüldüm sizin için ama annende keske inat etmeyi ayrıldaydı zamanında
 
Merhabalar arkadaşlar. Bu belki akıl alma belki dert paylaşma paylaşımıdır. Ben doğduğumdan beri sürekli sıkıntılar içindeyim. Biri bitiyor öteki başlıyor. Şaka değil baya doğarken bile sorunlu doğmuşum. Erken doğum prematüre bebek. 1 kilo 800 gr. Kan zehirlenmesi geçirmiş ölümlerden dönmüşüm bütün vücudundaki kan değişmiş falan. Bu nedenle vücudu fazla hassas çabuk hastalanan biri olmuşum. Zaten öyle olacağımı söylemiş doktorlar. 22 yaşımda meniere adlı bi hastalığa yakalandım sağ kuşağını kaybettim baş dönmesi atakları şeklinde senelerce tedavi gördüm aylarca yataktan çıkamadım. Aile içi şiddet ailede psikiyatrik sorunlar ne ararsanız var. Babam anneme ve abime çok şiddet uygulamış. Ben neyseki bu bebekken mucize bebek olmamdan kaynaklı bu şiddetten nasibimi sadece izlemek zorunda kalarak almışım. Babam bana hiç şiddet uygulamamış ama gözümün önünde annemi abimi çok döver hastanelik ederdi. Çocukken baya psikiyatrik sorunlar da yaşadım. Ergenlik dönemimde kendi isteğimle aldığım psikiyatrik tedaviler ile toparlayana dek defalarca kez intihara kalkıştım. Çok ilaç kullandım tedavi gördüm düzelmedim sonra kendimi hayvanlara doğaya verdim de toparladım. Babam annemi defalarca Kez dövdü hastanelik etti aldattı gene de annem inat etti boşanmadı. Babam da nafaka vermemek için dava açmadı ama evi terk etti gitti. Başka kadınlarla oldu, Hep barıştılar sonra gene aynı. en sonunda Babam boşanma davası açtı başka bi kadınla yaşamaya başladı çocuklu eşinden ayrılmış bi kadınla. Baya imam nikahı yaptı ve onunla çocuklarıyla yaşamaya başladı bunu herkes de biliyordu anneme de dava açtı ama bu süreçte boşanmadan başka kadınla yaşamaya başladığı için annemi aldattığı ve Bunca şey çektirdiği için babamla görüşmeyi kestik. Babam bana çok düşkündü çok yalvardı ben de sen benim erkeklere güvenimi sarstın senin yüzünden ben artık kimseye güvenmiyorum dedim boşansaydın öyle beraber olsaydın kimle oluyorsan dedim o süreçte üniversite kazandım ve babam ben babasına rest çekeni okutmam bırak okulu dedi okulu da okutmadı annem beni temizliğe giderek okuttu ben de bi yerlerde çalıştım abim de bi yerlerde çalıştı öyle okuduk babam çok yalvardı 1 sene görüşmedim o süreçte kendi başımızın çaresine baktık abim atandı birkaç ay sonra ben daha atanamadan babamın kansere yakalandığını ve ölüm döşeğinde olduğunu öğrendik, herşeyi unutup yanına gittik çok kötü durumdaydı o kadının yanında olmak çok zordu ama mecburen dayandık ancak birkaç ay sonra babam vefat etti. birkaç ay sonra da ben atandım. Anneme de babamın maaşı bağlandı daha boşanma da gerçekleşmediği için. Annem çift maaş alıyordu babamdan baya yüklü abim de ben de atanmıştık. Sorunlar bitti düze çıktık derken abimin kumara bulaştığını bi sürü borcu olduğunu öğrendik. Annem destek olmak adına yanına yerleşti, ben artık yoruldum aklın fikrin var bunca sıkıntı üstüne bi daha sıkıntı çıkarmasaydın başına koca adamsın bi sürü maaş alıyorsun yardım etmeyeceğim dedim ve çekildim annem senelerce mücadele etti o abimi çekti çıkardı abim tekrar battı annemin kartlarından paralar çekti anneme kredi çekti vs tedaviler aldırdık patolojik bağımlılık için hastanelerde yattı. Hep başa dönüyorduk bir noktada ben yeter dedim ve abimle iletişimi kestim. Annemle hep tabii ki ilgileniyordum ama abimle görüşmüyordum. Annem de bunca sıkıntıyı çektiği için ciddi psikiyatrik sorunlar yaşamaya başladı yıllardır da vardı ama asla ikna edip tedaviye götüremedik. Şizofreniye benzer aşırı şüphecilik. Herkesten herşeyden şüphe hali. Bana ve abime karşı dahi. Sen benim ilaçlarımı değiştiriyorsunlar benim kıyafetlerime bişe sürmüşsün diyor komşular gelip gidince o komşu anahtar yaptırmış eve giriyor biz yokken diyor vs bunlar tabii sosyal hayatımızda ciddi sorunlara sebep oluyor arkadaşlarımı evden kovuyor işten az geç kalsam orayı burayı arıyor rezillikler rezillikler. Üniversite de okurken 4 sene atandım beraber 3 sene toplamda 7 sene beraber yaşadık çocukluk hariç. Sonrasında abimin borç durumu nedeniyle yardım etmek için onla yaşadı bir iki sene abim tahammül edemedi sonra tekrar bana geldi ve en son benim evi yakması nedeniyle ya psikolojik tedavi almayı kabul edeceksin ya da ayrı evde yaşayacaksın yeter çektirdiğin diyerek çantamı alıp evimi terk ettim. Kendi evine çıktı memlekete. Herşey düzene girdi bir seneye yakın herşey güzeldi 1 saatlik mesafedeydik sıkça ziyaret ediyordum işlerini temizliğini hallediyordum gezdiriyordum saçma sapan davranmaya başladığı anda da hadi bana müsaade diyip kaçıyordum çok güzel mesafeli bir ilişki kurmuştuk akraba eş dost kalabalık arasında da keyfi yerindeydi. Neyse iki ay önce bir cenaze olduğunu söyleyip beni çağırdı bende gitme dedim zaten çok sıkıntı çektin dayanamıyorsun öyle şeylere şimdi çalışıyorum haftasonu geleyim taziyeye gideriz dedim tamam dedi. Ama beni dinlememiş ve gitmiş. Tahmin ettiğim gibi dayanamamış tansiyon fırlamış beynine pıhtı attı ve şuan sağ taraf felç halde. Yatalak şuanda. Eve geldiğimde gördüm ki ilaçlarını da kullanmamış yasak olan ne varsa yemiş ve cenazeye giderken ilaçlarını da almamış. Her an yanında olayım her boş vaktimi onla geçireyim sosyal hayatım olmasın gibi bir talebi vardı ve bende tabii ki istediğini vermiyor kendime de zaman ayırıyordum. Bi haftasonu yanında isem bir hafta sonu arkadaşlarımla buluşuyor geziyordum vs. Bilerek yapmış olma ihtimali fazla bence ama bu kadar olacağını tahmin etmeyip biraz hasta olurum yanıma gelir dikkat çekerim diye düşündü muhtemelen ama felç oldu. Şimdi tedavisi için uğraşıyoruz 2 aydır bu şekilde hastanelerdeyiz. Çok aktif becerikli donanımlı bi insanım normalde. Ama annem beni çok kısıtlayıp fırsat vermediği için yeteneklerimi gösteremiyordum. Annemle evi ayırdıktan sonra bildiğiniz yükselişe geçtim projeler yaptım özel ödüller aldım en sonunda vali tarafından kurulan özel bir ekibe alındım. Tam yükselişteyim kariyer yapıyorum derken bu kez de durumlar böyle oldu refakat için izin aldım ve iş yönünden de sorun yaşıyorum. Erkek arkadaşlarım hep annemle ilgili sorunlar yüzünden beni terk etti. Gelip tanıştıktan bir süre sonra onlara da anormal davrandığı için. Arkadaşlarım aynı şekilde annemle yaşarken evime gelemez olmuştu kalp hastası bir arkadaşıma durduk yere ağzına geleni sayıp kalp krizi geçirttiğinden beri o yanımdayken kapım çalmıyor. Şu sıra maddi manevi her türlü sıkıntı yaşıyorum. Oturdum düşündüm 30 yaşıma geldim evlenemedim yuvamı kuramadım kariyerimde tam yükselirken başıma gelenler hayatım boyunca hep sorunlar hep sıkıntı hep çile tam oh be diyeceğim be sini diyemeden yeni bi sorun çıkıyor anlam veremiyorum arkadaşlar. Neden böyle oluyor. Kötü bi insan değilim karıncayı bile incitmem hayvanları besler severim bir sürü sakat felç hasta hayvan kurtardım annesiz bebek büyüttüm kimsesiz çocuklara hediyeler alır haftasonları çocuk esirgeme yurtlarına ziyarete gider çocuklara palyaçoluk falan yaparım lösemili çocuklara eğlenceler düzenler köy okullarını onarırım herkese yardım ederim. Kimseyi kırmadan incitmeden yaşamaya çalıştım hep. Ama hayatımdan sıkıntı dert eksik olmadı çok yoruldum neden sizce niye benim başım sıkıntı dan kurtulmuyor varmı bir fikri olan
Annenize yatili bakici tutsaniz maasi varmis sizde destek olursunuz maddi manevi.soylemesi zor ama bence ayni evde yasamayin. Sizin de psikolojinizi bozuyor. En kisa zamanda hakkettiginiz gibi guzel bir hayat yaşamanızı dilerim🙏🙏🙏
 
Merhabalar arkadaşlar. Bu belki akıl alma belki dert paylaşma paylaşımıdır. Ben doğduğumdan beri sürekli sıkıntılar içindeyim. Biri bitiyor öteki başlıyor. Şaka değil baya doğarken bile sorunlu doğmuşum. Erken doğum prematüre bebek. 1 kilo 800 gr. Kan zehirlenmesi geçirmiş ölümlerden dönmüşüm bütün vücudundaki kan değişmiş falan. Bu nedenle vücudu fazla hassas çabuk hastalanan biri olmuşum. Zaten öyle olacağımı söylemiş doktorlar. 22 yaşımda meniere adlı bi hastalığa yakalandım sağ kuşağını kaybettim baş dönmesi atakları şeklinde senelerce tedavi gördüm aylarca yataktan çıkamadım. Aile içi şiddet ailede psikiyatrik sorunlar ne ararsanız var. Babam anneme ve abime çok şiddet uygulamış. Ben neyseki bu bebekken mucize bebek olmamdan kaynaklı bu şiddetten nasibimi sadece izlemek zorunda kalarak almışım. Babam bana hiç şiddet uygulamamış ama gözümün önünde annemi abimi çok döver hastanelik ederdi. Çocukken baya psikiyatrik sorunlar da yaşadım. Ergenlik dönemimde kendi isteğimle aldığım psikiyatrik tedaviler ile toparlayana dek defalarca kez intihara kalkıştım. Çok ilaç kullandım tedavi gördüm düzelmedim sonra kendimi hayvanlara doğaya verdim de toparladım. Babam annemi defalarca Kez dövdü hastanelik etti aldattı gene de annem inat etti boşanmadı. Babam da nafaka vermemek için dava açmadı ama evi terk etti gitti. Başka kadınlarla oldu, Hep barıştılar sonra gene aynı. en sonunda Babam boşanma davası açtı başka bi kadınla yaşamaya başladı çocuklu eşinden ayrılmış bi kadınla. Baya imam nikahı yaptı ve onunla çocuklarıyla yaşamaya başladı bunu herkes de biliyordu anneme de dava açtı ama bu süreçte boşanmadan başka kadınla yaşamaya başladığı için annemi aldattığı ve Bunca şey çektirdiği için babamla görüşmeyi kestik. Babam bana çok düşkündü çok yalvardı ben de sen benim erkeklere güvenimi sarstın senin yüzünden ben artık kimseye güvenmiyorum dedim boşansaydın öyle beraber olsaydın kimle oluyorsan dedim o süreçte üniversite kazandım ve babam ben babasına rest çekeni okutmam bırak okulu dedi okulu da okutmadı annem beni temizliğe giderek okuttu ben de bi yerlerde çalıştım abim de bi yerlerde çalıştı öyle okuduk babam çok yalvardı 1 sene görüşmedim o süreçte kendi başımızın çaresine baktık abim atandı birkaç ay sonra ben daha atanamadan babamın kansere yakalandığını ve ölüm döşeğinde olduğunu öğrendik, herşeyi unutup yanına gittik çok kötü durumdaydı o kadının yanında olmak çok zordu ama mecburen dayandık ancak birkaç ay sonra babam vefat etti. birkaç ay sonra da ben atandım. Anneme de babamın maaşı bağlandı daha boşanma da gerçekleşmediği için. Annem çift maaş alıyordu babamdan baya yüklü abim de ben de atanmıştık. Sorunlar bitti düze çıktık derken abimin kumara bulaştığını bi sürü borcu olduğunu öğrendik. Annem destek olmak adına yanına yerleşti, ben artık yoruldum aklın fikrin var bunca sıkıntı üstüne bi daha sıkıntı çıkarmasaydın başına koca adamsın bi sürü maaş alıyorsun yardım etmeyeceğim dedim ve çekildim annem senelerce mücadele etti o abimi çekti çıkardı abim tekrar battı annemin kartlarından paralar çekti anneme kredi çekti vs tedaviler aldırdık patolojik bağımlılık için hastanelerde yattı. Hep başa dönüyorduk bir noktada ben yeter dedim ve abimle iletişimi kestim. Annemle hep tabii ki ilgileniyordum ama abimle görüşmüyordum. Annem de bunca sıkıntıyı çektiği için ciddi psikiyatrik sorunlar yaşamaya başladı yıllardır da vardı ama asla ikna edip tedaviye götüremedik. Şizofreniye benzer aşırı şüphecilik. Herkesten herşeyden şüphe hali. Bana ve abime karşı dahi. Sen benim ilaçlarımı değiştiriyorsunlar benim kıyafetlerime bişe sürmüşsün diyor komşular gelip gidince o komşu anahtar yaptırmış eve giriyor biz yokken diyor vs bunlar tabii sosyal hayatımızda ciddi sorunlara sebep oluyor arkadaşlarımı evden kovuyor işten az geç kalsam orayı burayı arıyor rezillikler rezillikler. Üniversite de okurken 4 sene atandım beraber 3 sene toplamda 7 sene beraber yaşadık çocukluk hariç. Sonrasında abimin borç durumu nedeniyle yardım etmek için onla yaşadı bir iki sene abim tahammül edemedi sonra tekrar bana geldi ve en son benim evi yakması nedeniyle ya psikolojik tedavi almayı kabul edeceksin ya da ayrı evde yaşayacaksın yeter çektirdiğin diyerek çantamı alıp evimi terk ettim. Kendi evine çıktı memlekete. Herşey düzene girdi bir seneye yakın herşey güzeldi 1 saatlik mesafedeydik sıkça ziyaret ediyordum işlerini temizliğini hallediyordum gezdiriyordum saçma sapan davranmaya başladığı anda da hadi bana müsaade diyip kaçıyordum çok güzel mesafeli bir ilişki kurmuştuk akraba eş dost kalabalık arasında da keyfi yerindeydi. Neyse iki ay önce bir cenaze olduğunu söyleyip beni çağırdı bende gitme dedim zaten çok sıkıntı çektin dayanamıyorsun öyle şeylere şimdi çalışıyorum haftasonu geleyim taziyeye gideriz dedim tamam dedi. Ama beni dinlememiş ve gitmiş. Tahmin ettiğim gibi dayanamamış tansiyon fırlamış beynine pıhtı attı ve şuan sağ taraf felç halde. Yatalak şuanda. Eve geldiğimde gördüm ki ilaçlarını da kullanmamış yasak olan ne varsa yemiş ve cenazeye giderken ilaçlarını da almamış. Her an yanında olayım her boş vaktimi onla geçireyim sosyal hayatım olmasın gibi bir talebi vardı ve bende tabii ki istediğini vermiyor kendime de zaman ayırıyordum. Bi haftasonu yanında isem bir hafta sonu arkadaşlarımla buluşuyor geziyordum vs. Bilerek yapmış olma ihtimali fazla bence ama bu kadar olacağını tahmin etmeyip biraz hasta olurum yanıma gelir dikkat çekerim diye düşündü muhtemelen ama felç oldu. Şimdi tedavisi için uğraşıyoruz 2 aydır bu şekilde hastanelerdeyiz. Çok aktif becerikli donanımlı bi insanım normalde. Ama annem beni çok kısıtlayıp fırsat vermediği için yeteneklerimi gösteremiyordum. Annemle evi ayırdıktan sonra bildiğiniz yükselişe geçtim projeler yaptım özel ödüller aldım en sonunda vali tarafından kurulan özel bir ekibe alındım. Tam yükselişteyim kariyer yapıyorum derken bu kez de durumlar böyle oldu refakat için izin aldım ve iş yönünden de sorun yaşıyorum. Erkek arkadaşlarım hep annemle ilgili sorunlar yüzünden beni terk etti. Gelip tanıştıktan bir süre sonra onlara da anormal davrandığı için. Arkadaşlarım aynı şekilde annemle yaşarken evime gelemez olmuştu kalp hastası bir arkadaşıma durduk yere ağzına geleni sayıp kalp krizi geçirttiğinden beri o yanımdayken kapım çalmıyor. Şu sıra maddi manevi her türlü sıkıntı yaşıyorum. Oturdum düşündüm 30 yaşıma geldim evlenemedim yuvamı kuramadım kariyerimde tam yükselirken başıma gelenler hayatım boyunca hep sorunlar hep sıkıntı hep çile tam oh be diyeceğim be sini diyemeden yeni bi sorun çıkıyor anlam veremiyorum arkadaşlar. Neden böyle oluyor. Kötü bi insan değilim karıncayı bile incitmem hayvanları besler severim bir sürü sakat felç hasta hayvan kurtardım annesiz bebek büyüttüm kimsesiz çocuklara hediyeler alır haftasonları çocuk esirgeme yurtlarına ziyarete gider çocuklara palyaçoluk falan yaparım lösemili çocuklara eğlenceler düzenler köy okullarını onarırım herkese yardım ederim. Kimseyi kırmadan incitmeden yaşamaya çalıştım hep. Ama hayatımdan sıkıntı dert eksik olmadı çok yoruldum neden sizce niye benim başım sıkıntı dan kurtulmuyor varmı bir fikri olan
Öncelikle iyilik yapmak içten gelen bir şeydir. İyiliknyaptın diye karşılık bekleme. Bende 31 yaşındayım hala atanamadım be bir iş ne bir eş baba eline bakıyorum. Birçok kez kandırıldım guturumla oynandı.çok merhametli bir insanım çok da iyi niyetliyim ama hiçbir zaman ben bçyleyim niye işim gücüm rast gitmiyor demedim. Aileden de birçok baskı hakaret gördüm. Yani demem o ki herkesin soeunu var senden daha beter durıöda olanlar var.olumsuzluklar beni buluyor deme. Bundan sonrasına odaklanıp hayatını iyileştirmeye bak.
 
Kimseyi kırmadan incitmeden yaşamaya çalıştım hep. Ama hayatımdan sıkıntı dert eksik olmadı çok yoruldum neden sizce niye benim başım sıkıntı dan kurtulmuyor varmı bir fikri olan
Maalesef sizin seçmediğiniz şeylerden dolayı yaşamışsınız hep bunları.
Şanssızlık sadece, yoksa sizin yaptığınız veya hak ettiğiniz şeyler değil kesinlikle. Anne-babamızı seçemiyoruz ki, işte böylesi denk gelmiş.. Çok üzüldüm yaşadıklarınıza, şurdan uzanıp sarılasım geldi, o derece..

Siz önünüze bakın hep..
Yaşınızı bilmiyorum ama, kalbinizden geçen hayatı kurmanız için hiçbir yaş geç değil. Bir sabah her şey değişebilir, hayat böyle bir şey.. Hayal kurun, hayalleriniz olsun. Yapmak istediklerinizi planlayın, "önümüzdeki 1 yıl planı" gibi bir günlük tutun mesela, her gün bir sayfaya şükrettiklerinizi, bir sayfaya da istediklerinizi/niyetlerinizi yazın.
İnanın iyi gelecek...
Her karanlıktan illa ki çıkılır, bu da geçecek inanın ♥️
 
Maalesef sizin seçmediğiniz şeylerden dolayı yaşamışsınız hep bunları.
Şanssızlık sadece, yoksa sizin yaptığınız veya hak ettiğiniz şeyler değil kesinlikle. Anne-babamızı seçemiyoruz ki, işte böylesi denk gelmiş.. Çok üzüldüm yaşadıklarınıza, şurdan uzanıp sarılasım geldi, o derece..

Siz önünüze bakın hep..
Yaşınızı bilmiyorum ama, kalbinizden geçen hayatı kurmanız için hiçbir yaş geç değil. Bir sabah her şey değişebilir, hayat böyle bir şey.. Hayal kurun, hayalleriniz olsun. Yapmak istediklerinizi planlayın, "önümüzdeki 1 yıl planı" gibi bir günlük tutun mesela, her gün bir sayfaya şükrettiklerinizi, bir sayfaya da istediklerinizi/niyetlerinizi yazın.
İnanın iyi gelecek...
Her karanlıktan illa ki çıkılır, bu da geçecek inanın ♥️
Çok teşekkür ederim eskiden öyle planlar yapardım severdim aslında ama planlarım alt üst olup sürekli sorun yaşadığım için bundan da soğudum. Kendime bir karavan aldım dağ tepe gezecektim ama sürekli annemle uğraşmaktan veya başka sıkıntılarla uğraşmaktan o da sekteye uğradı, işimi düzene soktum çok güzel yerlere geldim 6 ay geçmeden yine ailevi sorunlar nedeniyle işte de sorun yaşamaya başladım bu izin işleri sorun oldu, yaşım 30 hayatın bana ne getireceğini bilemez halde şaşkın yorgun bi halde bakınıyorum öyle
 
Arkadaşım, gene öyle bir ailede doğup büyümene rağmen okumuş meslek sahibi olabilmişsin.
Gerçekten tebrik ediyorum. Senin yerinde başkası olsa 17sinde kocaya kaçar, kayınvalide donu yıkardı.
Annene üzüldüm, çok geçmiş olsun, her şeye rağmen hayırlı evlatmışsın, Allah bir yerde düze çıkaracaktır.
Sıkıntılı sorunlu ailelerde doğup büyüyüp düze çıkmak normal bir yaşam sürmek öyle kolay değil malesef.
Hayatının olumlu güzel yanlarını da görmeye çalış. Garanti bir işin var, ayaklarının üstünde duruyorsun, önünde daha upuzun bir hayat var.. Elbette yuva da kuracaksın neden kurmayasın.. Fırsat mı kalmış sanki..
 
Kardeşim,
Kendini cehennemden çıkartmayı başarmışsın
Okudum helal olsun dedim
Ama baban kadar annende abinde cehenneminden sorumlu olmuş unutma lütfen
Bu halindeyken bakma diyemem elbet ama annenin maaşıyla bir yatılı bakıcı ayarlayıp kendi evinde bakımını sağlatabilir ve sık sık ziyaretine gidebilirsin bu seçeneği de düşün lütfen
Hayata bir kere geliyorsun neredeyse yarısını başkaları için yaşamışsın bundan sonrasında tekrar onzuna büyük büyük sorumluluklar alıp psikolojini ve hayatını ziyan etme lütfen
 
Ah be canım diyip sarılasım geldi. Çekeceğini çekmişsin bundan sonrası güzel olsun inşallah. Bir dönem benim kaoslarımda benzer şekildeydi. Hala da öyle. Ama ben artık kader deyip günü yaşıyorum. Tabiki üzülüyoruz ama değiştiremiyoruz. Değiştiremeyeceğim şeyleri de kabullendim rahatladım.
 
yaşadıklarına çok üzüldüm gerçekten . Teyzen , anneannen vs yok mu ? Yardım istesen ? Tekamülümüzü tamamlayıp , almamız gereken dersleri alıp , öğrenmemiz gereken şeyleri öğrenmeye geldik bu dünyaya . Bunları neden yaşıyorum ? Sabrı mı öğrenmem lazım? Sevgiyi mi deneyimlemem lazım ? Kimsenin hayatı kolay değil inan. Herkes sınanmaya geliyor bu dünyaya . Ergün Arıkdal’ın çalışmalarını bir araştır istersen . Bence ruhun ferahlayacak
 
yaşadıklarına çok üzüldüm gerçekten . Teyzen , anneannen vs yok mu ? Yardım istesen ? Tekamülümüzü tamamlayıp , almamız gereken dersleri alıp , öğrenmemiz gereken şeyleri öğrenmeye geldik bu dünyaya . Bunları neden yaşıyorum ? Sabrı mı öğrenmem lazım? Sevgiyi mi deneyimlemem lazım ? Kimsenin hayatı kolay değil inan. Herkes sınanmaya geliyor bu dünyaya . Ergün Arıkdal’ın çalışmalarını bir araştır istersen . Bence ruhun ferahlayacak
Teyzem vefat etti anneannemin de kendine hayrı yok. Dayım var o da anneanneme dedeme bakıyor başka şehirde. Yani şöyle bi bakıyorum ne zaman hah tamam hayatım düzene girdi desem 2 ay geçmeden başka bir sorun çıktı hep de ailemle ilgili bazen diyorum ki keşke çocukken bu cehennemden bi tane vicdanlı akıllı akrabam ya da öğretmenlerim çekip çıkarsaydı beni çocuk esirgemede büyüseydim hepsinden uzakta eminim daha sağlıklı daha güzel bir hayatım olurdu
 
Ah be canım diyip sarılasım geldi. Çekeceğini çekmişsin bundan sonrası güzel olsun inşallah. Bir dönem benim kaoslarımda benzer şekildeydi. Hala da öyle. Ama ben artık kader deyip günü yaşıyorum. Tabiki üzülüyoruz ama değiştiremiyoruz. Değiştiremeyeceğim şeyleri de kabullendim rahatladım.


Çok yoruldum dile kolay 30 yaş. Tam ohh diyeceğin h sini söyleyemeden başka bir sıkıntı çıktı. Üstelik çok becerikli başarılı aktif bi insanım beni bi salsalar çok daha iyi yerlere geleceğim de huzurum yok ki sürekli sorunla döküntüyle uğraşıyorum
 
Kardeşim,
Kendini cehennemden çıkartmayı başarmışsın
Okudum helal olsun dedim
Ama baban kadar annende abinde cehenneminden sorumlu olmuş unutma lütfen
Bu halindeyken bakma diyemem elbet ama annenin maaşıyla bir yatılı bakıcı ayarlayıp kendi evinde bakımını sağlatabilir ve sık sık ziyaretine gidebilirsin bu seçeneği de düşün lütfen
Hayata bir kere geliyorsun neredeyse yarısını başkaları için yaşamışsın bundan sonrasında tekrar onzuna büyük büyük sorumluluklar alıp psikolojini ve hayatını ziyan etme lütfen

Kesinlikle babamdan daha beter cehennem sundular bana. Babam anneme abime kötü davransa da bana kötü davranmazdı el üstünde tutardı çok üstüme düşerdi. Şimdi hasta olsam yüzüme bakan yok. 20 lik Dişim çekilmiş sabaha kadar uyumamışım ağrıdan yemek bulaşık bekleniyor o halimde bile bir gün idare edilmiyor. Babama kızardım anneme abime davranışlarından ama bana babamı mumla arattılar maaş ve bakıcı konusuna gelirsek bu süreç elbette böyle sonsuza dek sürmeyecek memuriyette 6 aya kadar en fazla izin iyileşmezse sizin dediğiniz gibi olacak zaten mecburen ama asla istemiyor böyle bişeyi çok tepkili daha kötü olmasından korkuyoruz yaparsak
 
Bu hayatta hepimiz seçimlerimizi yaşıyoruz annenizde kendi seçimini yaşamış yaşıyor.
Siz evlat olarak üzerinize düşeni fazlası ile yapmışsınız zaten.
Böyle bir aileye rağmen çok güzel yerlere gelmişsiniz sizi tebrik ediyorum çok güçlü ve akıllı bir genç kadınsınız.
Tek hatanız anne bile olsa bu kadar verici olmayın bakıcı tutun gerektiğinde ilgilenin tabiki yalnız bırakmayın ama bütün hayatınızı annenize göre yaşayamazsınız bu büyük hata olur.
Anneniz kendi yanlış seçimlerinin bedelini ödüyor sizide bu girdaba sokmasına izin vermeyin lütfen.
 
Bu hayatta hepimiz seçimlerimizi yaşıyoruz annenizde kendi seçimini yaşamış yaşıyor.
Siz evlat olarak üzerinize düşeni fazlası ile yapmışsınız zaten.
Böyle bir aileye rağmen çok güzel yerlere gelmişsiniz sizi tebrik ediyorum çok güçlü ve akıllı bir genç kadınsınız.
Tek hatanız anne bile olsa bu kadar verici olmayın bakıcı tutun gerektiğinde ilgilenin tabiki yalnız bırakmayın ama bütün hayatınızı annenize göre yaşayamazsınız bu büyük hata olur.
Anneniz kendi yanlış seçimlerinin bedelini ödüyor sizide bu girdaba sokmasına izin vermeyin lütfen.


Niyetimiz bu elbette zaten devlet memuruyuz memuriyette refakat izni en fazla 6 ay daha fazlası mümkün değil. Şuan fizik tedavi görüyor hastanede yatıyor uzun sürede böyle olacak refakatçi olarak dönüşümlü kalıyoruz belki düzelir ümidi ile refakat izinleri bittiğinde düzelmemiş olursa bakımevi düşünüyoruz kendi maaşı var onunla. Ama henüz alamıyoruz o maaşı rapor için başvurduk biraz sürecekmiş. Yani toparlama ihtimali de var diye önce deniyoruz fizik tedavi vs şansını yüksek ihtimalle düzelir diyorlar
 
Anlattıklarınız gerçekten çok üzücü. Bunlara rağmen sıcacık bir kalbiniz, güçlü bir yapınız olduğunuz için çok şanslısınız. Bu konuda yürekten tebrik ediyorum sizi.
Yaşadıklarınız gerçekten çok zor. Hiçbiri sizin elinizde olmayan şeyler. İlk babanızın sürekli kendini düşünüp ailesini düşünmemesi ile psikolojinizi alt üst etmiş zaten. Anneniz ise mağdur kalıp olanlara göz yummuş kendine çekilmiş bu da ikinci bir darbe olmuş. Abiniz de etkilendiği psikoloji içinde sizin gibi davranmak yerine bencillik edip kendi yapmış kendi bulmuş.
Evet çok zor zamanlar ama size dışarıdan zarar veren insanlardan nasıl uzak durabiliyorsanız bunu ailenize de yapabilirsiniz. Size zarar veren ayırt etmeden tüm insanlardan uzak durmalısınız.
Daha yaşınız genç, güzel bir mesleğiniz var, hayattan keyif alabiliyorsunuz yardımlar ederek, doğru insanı da bulursunuz. Arkadaşların da doğrusunu bulursunuz. O yüzden bu ayaklarınızın üzerinde durmaktan vazgeçmeyin sakın. Her şeyin sonunda vardır bir güzellik.
 
Anlattıklarınız gerçekten çok üzücü. Bunlara rağmen sıcacık bir kalbiniz, güçlü bir yapınız olduğunuz için çok şanslısınız. Bu konuda yürekten tebrik ediyorum sizi.
Yaşadıklarınız gerçekten çok zor. Hiçbiri sizin elinizde olmayan şeyler. İlk babanızın sürekli kendini düşünüp ailesini düşünmemesi ile psikolojinizi alt üst etmiş zaten. Anneniz ise mağdur kalıp olanlara göz yummuş kendine çekilmiş bu da ikinci bir darbe olmuş. Abiniz de etkilendiği psikoloji içinde sizin gibi davranmak yerine bencillik edip kendi yapmış kendi bulmuş.
Evet çok zor zamanlar ama size dışarıdan zarar veren insanlardan nasıl uzak durabiliyorsanız bunu ailenize de yapabilirsiniz. Size zarar veren ayırt etmeden tüm insanlardan uzak durmalısınız.
Daha yaşınız genç, güzel bir mesleğiniz var, hayattan keyif alabiliyorsunuz yardımlar ederek, doğru insanı da bulursunuz. Arkadaşların da doğrusunu bulursunuz. O yüzden bu ayaklarınızın üzerinde durmaktan vazgeçmeyin sakın. Her şeyin sonunda vardır bir güzellik.
Normalde ailemden uzak durmak için bir yol bulmuştum. Kültür turizme geçtim karavan aldım ve karavanda yaşamaya başladım diye ailemden ayrıldım annem ayrı ev tutmuştu abim başka ildeydi zaten haftasonları falan ziyaret e gidiyordum ama şimdi durumlar farklı tabii. Kadıncağız yatalak kaldı. Konuşma da bozuk. Hepimiz için en çok da onun için zor zamanlar. Bakımevi olayını düşünüyoruz ama fizik tedavi denemeden direkt bakımevine atmak da olmaz düzelme şansı yüksek dediler belki yeniden yürür kısa zamanda eski haline döner. Bakımevini asla istemiyor çok tepkili oraya bıraksak tekrar pıhtı atma riskinden hatta beyin kanamasından korkuyoruz üzülmek stres korku bunlar şuan çok daha tehlikeli. gerçekten öyle zor bi durum ki anlatamam Aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık hesabı o kadar hakkı var onca çile içinde yine de büyüttü okuttu meslek sahibi etti anne işte ne olursa olsun atsan atılmaz satsan satılmaz derler ya o hesap napıcam bilmiyorum
 
Merhabalar arkadaşlar. Bu belki akıl alma belki dert paylaşma paylaşımıdır. Ben doğduğumdan beri sürekli sıkıntılar içindeyim. Biri bitiyor öteki başlıyor. Şaka değil baya doğarken bile sorunlu doğmuşum. Erken doğum prematüre bebek. 1 kilo 800 gr. Kan zehirlenmesi geçirmiş ölümlerden dönmüşüm bütün vücudundaki kan değişmiş falan. Bu nedenle vücudu fazla hassas çabuk hastalanan biri olmuşum. Zaten öyle olacağımı söylemiş doktorlar. 22 yaşımda meniere adlı bi hastalığa yakalandım sağ kuşağını kaybettim baş dönmesi atakları şeklinde senelerce tedavi gördüm aylarca yataktan çıkamadım. Aile içi şiddet ailede psikiyatrik sorunlar ne ararsanız var. Babam anneme ve abime çok şiddet uygulamış. Ben neyseki bu bebekken mucize bebek olmamdan kaynaklı bu şiddetten nasibimi sadece izlemek zorunda kalarak almışım. Babam bana hiç şiddet uygulamamış ama gözümün önünde annemi abimi çok döver hastanelik ederdi. Çocukken baya psikiyatrik sorunlar da yaşadım. Ergenlik dönemimde kendi isteğimle aldığım psikiyatrik tedaviler ile toparlayana dek defalarca kez intihara kalkıştım. Çok ilaç kullandım tedavi gördüm düzelmedim sonra kendimi hayvanlara doğaya verdim de toparladım. Babam annemi defalarca Kez dövdü hastanelik etti aldattı gene de annem inat etti boşanmadı. Babam da nafaka vermemek için dava açmadı ama evi terk etti gitti. Başka kadınlarla oldu, Hep barıştılar sonra gene aynı. en sonunda Babam boşanma davası açtı başka bi kadınla yaşamaya başladı çocuklu eşinden ayrılmış bi kadınla. Baya imam nikahı yaptı ve onunla çocuklarıyla yaşamaya başladı bunu herkes de biliyordu anneme de dava açtı ama bu süreçte boşanmadan başka kadınla yaşamaya başladığı için annemi aldattığı ve Bunca şey çektirdiği için babamla görüşmeyi kestik. Babam bana çok düşkündü çok yalvardı ben de sen benim erkeklere güvenimi sarstın senin yüzünden ben artık kimseye güvenmiyorum dedim boşansaydın öyle beraber olsaydın kimle oluyorsan dedim o süreçte üniversite kazandım ve babam ben babasına rest çekeni okutmam bırak okulu dedi okulu da okutmadı annem beni temizliğe giderek okuttu ben de bi yerlerde çalıştım abim de bi yerlerde çalıştı öyle okuduk babam çok yalvardı 1 sene görüşmedim o süreçte kendi başımızın çaresine baktık abim atandı birkaç ay sonra ben daha atanamadan babamın kansere yakalandığını ve ölüm döşeğinde olduğunu öğrendik, herşeyi unutup yanına gittik çok kötü durumdaydı o kadının yanında olmak çok zordu ama mecburen dayandık ancak birkaç ay sonra babam vefat etti. birkaç ay sonra da ben atandım. Anneme de babamın maaşı bağlandı daha boşanma da gerçekleşmediği için. Annem çift maaş alıyordu babamdan baya yüklü abim de ben de atanmıştık. Sorunlar bitti düze çıktık derken abimin kumara bulaştığını bi sürü borcu olduğunu öğrendik. Annem destek olmak adına yanına yerleşti, ben artık yoruldum aklın fikrin var bunca sıkıntı üstüne bi daha sıkıntı çıkarmasaydın başına koca adamsın bi sürü maaş alıyorsun yardım etmeyeceğim dedim ve çekildim annem senelerce mücadele etti o abimi çekti çıkardı abim tekrar battı annemin kartlarından paralar çekti anneme kredi çekti vs tedaviler aldırdık patolojik bağımlılık için hastanelerde yattı. Hep başa dönüyorduk bir noktada ben yeter dedim ve abimle iletişimi kestim. Annemle hep tabii ki ilgileniyordum ama abimle görüşmüyordum. Annem de bunca sıkıntıyı çektiği için ciddi psikiyatrik sorunlar yaşamaya başladı yıllardır da vardı ama asla ikna edip tedaviye götüremedik. Şizofreniye benzer aşırı şüphecilik. Herkesten herşeyden şüphe hali. Bana ve abime karşı dahi. Sen benim ilaçlarımı değiştiriyorsunlar benim kıyafetlerime bişe sürmüşsün diyor komşular gelip gidince o komşu anahtar yaptırmış eve giriyor biz yokken diyor vs bunlar tabii sosyal hayatımızda ciddi sorunlara sebep oluyor arkadaşlarımı evden kovuyor işten az geç kalsam orayı burayı arıyor rezillikler rezillikler. Üniversite de okurken 4 sene atandım beraber 3 sene toplamda 7 sene beraber yaşadık çocukluk hariç. Sonrasında abimin borç durumu nedeniyle yardım etmek için onla yaşadı bir iki sene abim tahammül edemedi sonra tekrar bana geldi ve en son benim evi yakması nedeniyle ya psikolojik tedavi almayı kabul edeceksin ya da ayrı evde yaşayacaksın yeter çektirdiğin diyerek çantamı alıp evimi terk ettim. Kendi evine çıktı memlekete. Herşey düzene girdi bir seneye yakın herşey güzeldi 1 saatlik mesafedeydik sıkça ziyaret ediyordum işlerini temizliğini hallediyordum gezdiriyordum saçma sapan davranmaya başladığı anda da hadi bana müsaade diyip kaçıyordum çok güzel mesafeli bir ilişki kurmuştuk akraba eş dost kalabalık arasında da keyfi yerindeydi. Neyse iki ay önce bir cenaze olduğunu söyleyip beni çağırdı bende gitme dedim zaten çok sıkıntı çektin dayanamıyorsun öyle şeylere şimdi çalışıyorum haftasonu geleyim taziyeye gideriz dedim tamam dedi. Ama beni dinlememiş ve gitmiş. Tahmin ettiğim gibi dayanamamış tansiyon fırlamış beynine pıhtı attı ve şuan sağ taraf felç halde. Yatalak şuanda. Eve geldiğimde gördüm ki ilaçlarını da kullanmamış yasak olan ne varsa yemiş ve cenazeye giderken ilaçlarını da almamış. Her an yanında olayım her boş vaktimi onla geçireyim sosyal hayatım olmasın gibi bir talebi vardı ve bende tabii ki istediğini vermiyor kendime de zaman ayırıyordum. Bi haftasonu yanında isem bir hafta sonu arkadaşlarımla buluşuyor geziyordum vs. Bilerek yapmış olma ihtimali fazla bence ama bu kadar olacağını tahmin etmeyip biraz hasta olurum yanıma gelir dikkat çekerim diye düşündü muhtemelen ama felç oldu. Şimdi tedavisi için uğraşıyoruz 2 aydır bu şekilde hastanelerdeyiz. Çok aktif becerikli donanımlı bi insanım normalde. Ama annem beni çok kısıtlayıp fırsat vermediği için yeteneklerimi gösteremiyordum. Annemle evi ayırdıktan sonra bildiğiniz yükselişe geçtim projeler yaptım özel ödüller aldım en sonunda vali tarafından kurulan özel bir ekibe alındım. Tam yükselişteyim kariyer yapıyorum derken bu kez de durumlar böyle oldu refakat için izin aldım ve iş yönünden de sorun yaşıyorum. Erkek arkadaşlarım hep annemle ilgili sorunlar yüzünden beni terk etti. Gelip tanıştıktan bir süre sonra onlara da anormal davrandığı için. Arkadaşlarım aynı şekilde annemle yaşarken evime gelemez olmuştu kalp hastası bir arkadaşıma durduk yere ağzına geleni sayıp kalp krizi geçirttiğinden beri o yanımdayken kapım çalmıyor. Şu sıra maddi manevi her türlü sıkıntı yaşıyorum. Oturdum düşündüm 30 yaşıma geldim evlenemedim yuvamı kuramadım kariyerimde tam yükselirken başıma gelenler hayatım boyunca hep sorunlar hep sıkıntı hep çile tam oh be diyeceğim be sini diyemeden yeni bi sorun çıkıyor anlam veremiyorum arkadaşlar. Neden böyle oluyor. Kötü bi insan değilim karıncayı bile incitmem hayvanları besler severim bir sürü sakat felç hasta hayvan kurtardım annesiz bebek büyüttüm kimsesiz çocuklara hediyeler alır haftasonları çocuk esirgeme yurtlarına ziyarete gider çocuklara palyaçoluk falan yaparım lösemili çocuklara eğlenceler düzenler köy okullarını onarırım herkese yardım ederim. Kimseyi kırmadan incitmeden yaşamaya çalıştım hep. Ama hayatımdan sıkıntı dert eksik olmadı çok yoruldum neden sizce niye benim başım sıkıntı dan kurtulmuyor varmı bir fikri olan
Bence fazla empati kuruyorsunuz ve bu yüzden kendinizden çok veriyorsunuz. Aslında siz bıraksanız dertler sıkıntılar da sizi bırakacak ama siz bırakamıyorsunuz.
 
Olaylarınhepsi sizin etrafınızda dönüyor ama dığrıdan hiç biri sizin sorununuz değil. Herkes kendi seçimlerini yaşıyor başta annen öyle bir adamla evli kalarak hem kendisnin hem sizin psikolojinizi bozmuş. Siz toplamışsınız ama anneniz ve abiniz malesef toplayamamış. Her olayı üstünüze almayın annenize bir bakıcı tutup işinize devam etmek en iyisi hem maddi hem manevi yönden
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X