Biz çocukken..

Yoo eskiden de vardı ama tacize uğrayan tacize uğradım diyemiyordu
Bunu kendi ayıbı günahı sanıyordu toplum tepkisinden korkup susuyordu hatta sustukça daha da maruz kalıyordu.

Basın organları da bu kadar geniş değildi eskiden her şey haber olmuyordu

Bu buna kezzap dökmüş bu adam karışını bıçaklamış falanca cinnet geçirmiş
Bunlar olsada basına yansımıyordu
E sosyal medya da yoktu haliyle olan biten olduğu yerde kalıyor görmeyenin haberi olmuyor dünya güllük gülistanlık sanıyordu.

Eskiye göre biraz artmış olabilir ama eskiden yoktu demek yanlış
Nüfus da arttı insanlar daha dip dibe yaşamaya başladı
Eskiden yayılmıyordu
Şimdi biraz daha arttı ve yayılıyor bizde bu kadar çok haberdar olunca şaşıyoruz

Eskiden de çocuk kaçırma çok sık oluyordu ama iz bulmak bugün ki teknoloji kadar kolay değildi

Medenileşme konusunda da kendi fikrimce o bahsettiğiniz yıllara göre daha medeniyiz okur yazar sayımız arttı, temel görgü kurallarının en azından en baskınları bir çok insan tarafından biliniyor ve uygulanıyor, kültür seviyemiz eskiye göre daha yüksek
 
Sadece ülke genelini değil dünyanın şu anki halini konuşuyorum. İyilik yapan insanları ayakta alkışlar hale geldik.halbuki zaten insanlık gereği iyi olmak zorundayız. Bu bir lütuf değil mecburiyet..sokakta kediye şu icireni yada bir ev size yemek vereni videoya çekip vay ve ne iyi insanlar var diye başlık atıyorlar. Zaten olması gereken bu değilmiş gibi..
 
Eskiden yoktu demedin. Eskiden bu kadar çok yoktu dedim.
Medeniyetten kastım okur yazar olmak her konuda bilgili olmak değildi aslına bakarsanız. Teknoloji ve bilim çağı hiç değil..insanlar birbiri ile yakın ilişkiler içindeydi. Dostluk çıkardan daha öncelikli idi.
Şimdi parası olmayan 8nsanlari bile adam yerine koymuyorlar bazen.
İnsanlar çoğaldıkça insanların içindeki kötülük te çoğaldı bence..
 
Dünya hep böyleydi. Ben de sizin gibi eskiden her şey daha iyiydi diyenleri anlamıyorum. Yakın tarihten haberiniz yok galiba...
Dunyayi bilemeyecegim ama 30 sene oncr bizim ulkemiz boyle degildi
Benim yasadigim cocuklukla cocugumun yasadigi hayat cok farkli maalesef
 

Aynen

Herkes bireysel kimse arkadaşlık kurmak istemiyor

Herkes kendime yeterim modunda herkes yalnız
 
İnsanlar daha bencil.Gerçekten iyi niyetli insan sayısı çok az.Birçok kişi önyargılı.Kimse kimseyi anlamaya çalışmıyor. Herkes kendi havasında..kötülük yapanlar bunun kötü olduğunu bile kabul etmiyor..güvenmiyorum insanlara..eskiden nasıl olduğu da çok önemli değil aslında. Şimdi şu anki hali iğrenç!
 
eskiden de vardı
ben çocukken de vardı malesef
beni sokaklarda oynamaya gönderdiler oynadım da
ama başıma pek iyi şeyler gelmedi
sadece gizli saklı kalıyor bu kadar çok insanın haberi olmuyordu
 
eskiden de vardı
ben çocukken de vardı malesef
beni sokaklarda oynamaya gönderdiler oynadım da
ama başıma pek iyi şeyler gelmedi
sadece gizli saklı kalıyor bu kadar çok insanın haberi olmuyordu
Demek ki eski dünya da yenisi de beş para etmez.
Nasıl yaşayacağız?
 
Simdiki genclik mutsuz,depresyonda,arayista..hepsi icin demiyorum uzerine alinmasin kimse ama cogunlugu boyle malesef...
Bizde genc olduk o dedikleri genclik krizlerini bizde gecirdik, ama anne babalarimiz azcik bi odaya kapansak derbeder takilmaya kalksak aninda bir cimdikle yada iki okkali sozle kendimize getirirlerdi bizi valla
Demek istedigim anne baba bile artik kendi sorunlarindan gelecek kaygilarindan cocuklarini takip edemiyor neler yasadiklarini anlayamiyor bazen ve ister istemez cocuklarla aralarinda bir blokaj olusuyor..hepiniz boylesiniz yada hepimiz ayniyiz demiyorum gozlemledigim kadariyla paylasiyorum sadece..
Biz buyuklere anne babalara cok is dusuyor velhasil hele bu devirde evlat yetistirmek coookk zor..
Allah hepimizin yar ve yardimcisi olsun..
 
Dünya hep böyleydi. Ben de sizin gibi eskiden her şey daha iyiydi diyenleri anlamıyorum. Yakın tarihten haberiniz yok galiba...
sadece teknoloji sayesinde hiçbirşey gizli kalmıyor bizim küçüklüğümüzde de büyüklerimiz sürekli dikkat eder tembih ederdi sürekli
 
Demek ki eski dünya da yenisi de beş para etmez.
Nasıl yaşayacağız?
Yaşıyıcaz. Ama inadına ve insanca yaşıyıcaz. Mutluluğun sınırsızca tüketmekte ya da ilişkilerde değil iç huzurla olucağını bilicez. Başkasının derdiyle dertlenicez. Teşekkür ve takdir edicez. Az ama samimi ve candan dostlukların peşine düşücez. Birde yaşama kendi ruhumuzu ve duygumuzu bırakmak için okuyucaz düşünücez.
 

Ona medeniyet denmiyor aslına bakarsanız insanlık deniyor ama şu günlerde pek bildiğimiz alıştığımız bir şey olmadığı için ne denir diye tanımını biraz düşündüm, evet insanlık deniyor olmalı..
haklısınız o pek Yok samimiyet Yok çünkü. İnanç yok

Bugün yolumu kaybetsem en insancıl halinizle gelip yardım teklif etseniz gelin arabamla bırakayım deseniz güvenip binemem. Belki de dünyanın en saf temiz insanısınız ama güven olmayınca iyi insan bir olmanız bir işe yaramıyor
Aynı şekil de bende size el uzatsam güvenemezsiz muhtemel bu kişisel bir örnek değil yanlış anlaşılmasın..

Bu güveni de bugünler de bunlrı duyarak görerek Yok ettik
Başta söylediğiniz şeyleri..

Bu günlerde biraz arttı diyoruz ya ben bunun sebebinin bir de televizyon olduğunu düşünüyorum
Sizlere saçma gelebilir ama intikam almayı biz tv dizilerinden öğrendik ailem de çevremde kimsede görmediğim tuzakları hainlikleri aldatmayı ihaneti orada göre göre sıradanlaştırdık
 
ben egenin o zaman küçük, şimdi büyük olan bir şehrinde büyüdüm,
sabahtan gece yarısına sokaktaydık, hele yazın yazlıkta, çocukken de genç kızken de annemler sitede okey oynar bir sahilde takılırdık.
şimdi yaşında kızımı asla tek başına parka göndermem (güvenlikli, tamamı saat kameralarla izlenen bir sitede oturuyorum) ama ben yaşındayken kahvaltımı eder bahçeye fırlardım.
başıma en ufak olumsuz bir olay gelmedi, şimdi imkan ihtimal vermiyorum o yaşta bir çocuğun başına bişey gelmemesine...
o yüzden katılmıyorum eskiden de vardı duymuyorduk kısmına,
ayrıca ben toplumun da giderek cahilleştiğini düşünüyorum,
bize daha ilkokulda, ortaokulda türk ve dünya klasiklerini okutmuştu öğretmenlerimiz,
şimdi bakıyorum üniversite mezunu gencecik insanların arasında hayatında roman okumamış, 2 kelimeyi biraraya getirip derdini anlatamayan, hayattaki yegane amacı, evlenip çoluk çocuğa karışmak olan, azımsanamayacak bir kalabalık var.
ha biz atomu mu parçaladık, hayır, ama en azından hayallerimiz vardı.
 
En büyük dertlerimiz birisi bu çocuğumun okulu evimin dibinde olmasına rağmen tek gönderemiyorum,başına bişey getirilmesinden ödüm kopuyor. Halbuki evim okul karşı karsiya. O değil çocuğumda ozguvensiz bana bağımlı olarak yetişiyor,bu kendini,haddini bilmez insan muveddeleri yuzunden.
 
Evet yoksun olduğumuz şey insanlık. Teknoloji bize birçok artılar kazandirirken birçok şeyde aldı bizlerden.diziler ve saçma sapan programlar dediğiniz gibi intikam hikayeleri filan..eskiden anlatılan o saf masum aşk hikayeleri bile kalmadı artık dizilerde.Herşey para gösteriş intikam hırs oldu..
Benim çocukluğum 90 li yıllara denk geldi.Bir dizi vardı Perihan abla diye mesela bayılirdim ona ailecek izlerdik.İnsanlara iyilik yapan sıradan bir mahalle insanlarini anlatırdı dizi..bilmiyorum belki de bunun için özlüyorum eski yılları..
 
Eskiden de bu endişeye mahal verecek olaylar illaki yaşanmıştır ama şimdiki gibi iletişim anlamında aktif bir hayat yoktu. Yani duymuyor, görmüyor ve bilmiyorduk.

Ama ben insanların git gide doyumsuzlaştığına ve insan olmaktan tersine evrildiğine(!) inanıyorum.
 
+11.....kesinlikle aynı fikirdeyim.gitgide bir bataklığın içinde kayboluyor insanlık..
 
Ne büyük zenginlik dime. Doyasıya oyun oynayabilmek.. Çocukken dışardan eve gelmeyi reddederdik. Sokakta karnımızı doyururduk. Sokakta dişleri düşürürdük. Sokakta hastalanıp sokakta iyileşirdik... Ne günlerdi.. Anneciğim eve sokmak için amansız bir mücadele verirdi...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…