• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Biz evlendik peki ya anamiz babamiz:(((

smollgirl20

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Eylül 2017
1.149
560
38
32
Arkadaslar bilmiyorum herkesde ayni dusuunce varmi...5 senelik evliyim 4 kardesiz 3umuz evli 1 tanesi yanlarinda ..annemi babami cok yalniz hissediuorum evli kardesim ben ve ailem ayni mahallenin 2 sokak falan otelerindeyiz sadece. Surekli de giderim gunduz aksam hergub olmazasa canim nezaman istese giderim yani cok sukur allahima...ama sanki onlara yetmiyor ozellikle babama..kendini hep yalniz hissediuor gibu geliyor bana hadi biz kalkalim derken bile vicdan yapiyorum bazen kalin bu gece diyor evim 2 sokak assada oldugundan kalmaya gereksinim duymuyoruz bizde yataak yorgan ser topla zor oluyor cocukda var malum cocuklar kendi duzenlerinde daha rahat uyur..icimde hep bi yara oldu bu..evimde 3 kisii cok mutlu oldugum anlarda icime oturuyor birden ya babam diyorum..simdi ne yapiyor tv karsisinda olece uzanip vakit doldurmaya calisiuor muhabet etcek kimse yok..gunduz 1 2 saat kahveye gider hemen eve geri gelir annem komsularinda falan genelde kadinlarla takiliyor kardesum zaten okul kurs evde yok pek ..bizde kendi hayatimiza bskiyoruz...ama babam...simdi bile nedense bir vicdan icindeyim..buarada akrabalik yok bizim sulalede herkez herkezle soguk uzak gurbette falan..bi bizler gideriz yanlarina ..birturlu adapte olamiyorum evlilige hep aklim onlarda..hep bi korku hasta olcak kotu hise olcak ona diye allah korusun...doganin kanunu bu diye gecemiyorum yurehime bir yangin oturuyor arada 1 saatlibe sonuyor sonra yeniden alevleniuor..psikologa da gittim ilac kullaniyorum hatta ama faydasiz hala ayniyim lutfen konusalim...allahim hepimizin ana babalarina saglik sihhat vefat edenlerede rahmet versin:(
 
Öyle bir sorumlulugun yok bu bir.
Yeteri kadar görüsüp hal hatir soruyorsun yeterli.
Kimseyi kirmiyorsun da. Fakar bu sekilde düsünürsen cekirdek ailene haksizlik yapmis olursun.
Aklin babandayken cocugunun problermlerini göremezsin, belki gün gelir sen bizi düsünmedin kafan hep kendi anan babandaydi sözlerini duymazsin umarim.
 
Fazla mı hassassınız acaba ?
Anne ve babanız da bir zamanlar gençti,evlenip kendi ana-baba evinden ayrılıp size bir aile hayatı sundular. Şu an siz bunu yaşıyorsunuz ileride sizin evlatlarınız bunu yaşayacak... Kısacası dünyanın düzeni bu. Üzülmeyin ve bunu takıntı yapmayın,psikolojik rahatsızlık olarak geri döner yoksa.
 
Senin baban yalniz degilki esi ve cocugu var yaninda. Kendini bukadar harap etme sende bi yuva kurmusun onun tadinj cikar.
Benim annem babamdan ayri, erkek kardesimle yasiyo. Oda genc oldugundan evde neredeyse hic durmaz. Onceden cuma dedimi anneme gider pazar donerdim ama kendi yapacam islerim cocugun okulu dersleri banyosu hep kosusturmacaya girerdim. Onceden dedigim daha surada 2,3 aydir artik cuma gununden gitmiyorum cmrtesi gidiyorum yakinda onuda kesicem ama annem sorunlu bi kadin bana gore psikolojik tedavi gormesi gerek ama kabullenmiuo.. Artik bende kendi haline biraktim
Cunku kendime ve cocuguma yetisemiyom ve mutsuz oluyorum hayatin butun yukunu bana verdi annem. Bunaliyirum
Onceden bende vicdan azabi cekerdim gitmedigim zaman... Ama gidince daha cok kotu oluyorum
 
Malesef bizimkiler de öyle hep yanlarında olalım. Hergun orada dursam kızım senin evin var evine git demezler :))
Kalsaniza, nerdesiniz ne zaman geliceksiniz. Bir gün gitmesem nerdesiniz niye gelmediniz vs vs sürekli sürekli bunaltiyorlar sonra tepki veriyorum. Yine pişman oluyorum o ayrı.
 
Haline şükret arkadaşım ailemle aramda 14saatlik mesafe var 4 saatlik olsaydı da ayda 1 görebilseydim seninki biraz abartı olmuş sanki hergun görüyosun iste Allah yokluklarini göstermesin ona dua et
 
Abartıyosunuz sanki :issiz:
Ben ne yapayım, annem hep yalnız. Kardeşim üniversitede. Ben 2 haftada bir ancak gidebiliyorum, yapıcak birşey yok. Evlendiniz ayrı bir yuvanız var artık.anneniz babanızda zamanında ailesinden ayrıldı.
 
Arkadaslar bilmiyorum herkesde ayni dusuunce varmi...5 senelik evliyim 4 kardesiz 3umuz evli 1 tanesi yanlarinda ..annemi babami cok yalniz hissediuorum evli kardesim ben ve ailem ayni mahallenin 2 sokak falan otelerindeyiz sadece. Surekli de giderim gunduz aksam hergub olmazasa canim nezaman istese giderim yani cok sukur allahima...ama sanki onlara yetmiyor ozellikle babama..kendini hep yalniz hissediuor gibu geliyor bana hadi biz kalkalim derken bile vicdan yapiyorum bazen kalin bu gece diyor evim 2 sokak assada oldugundan kalmaya gereksinim duymuyoruz bizde yataak yorgan ser topla zor oluyor cocukda var malum cocuklar kendi duzenlerinde daha rahat uyur..icimde hep bi yara oldu bu..evimde 3 kisii cok mutlu oldugum anlarda icime oturuyor birden ya babam diyorum..simdi ne yapiyor tv karsisinda olece uzanip vakit doldurmaya calisiuor muhabet etcek kimse yok..gunduz 1 2 saat kahveye gider hemen eve geri gelir annem komsularinda falan genelde kadinlarla takiliyor kardesum zaten okul kurs evde yok pek ..bizde kendi hayatimiza bskiyoruz...ama babam...simdi bile nedense bir vicdan icindeyim..buarada akrabalik yok bizim sulalede herkez herkezle soguk uzak gurbette falan..bi bizler gideriz yanlarina ..birturlu adapte olamiyorum evlilige hep aklim onlarda..hep bi korku hasta olcak kotu hise olcak ona diye allah korusun...doganin kanunu bu diye gecemiyorum yurehime bir yangin oturuyor arada 1 saatlibe sonuyor sonra yeniden alevleniuor..psikologa da gittim ilac kullaniyorum hatta ama faydasiz hala ayniyim lutfen konusalim...allahim hepimizin ana babalarina saglik sihhat vefat edenlerede rahmet versin:KK43:
5 senelik evlilikte hala böyle hissediyorsanız bir sıkıntı var demektir.
Evliliğe alışamama nedeniniz sadece aileniz mi ??
 
Arkadaslar bilmiyorum herkesde ayni dusuunce varmi...5 senelik evliyim 4 kardesiz 3umuz evli 1 tanesi yanlarinda ..annemi babami cok yalniz hissediuorum evli kardesim ben ve ailem ayni mahallenin 2 sokak falan otelerindeyiz sadece. Surekli de giderim gunduz aksam hergub olmazasa canim nezaman istese giderim yani cok sukur allahima...ama sanki onlara yetmiyor ozellikle babama..kendini hep yalniz hissediuor gibu geliyor bana hadi biz kalkalim derken bile vicdan yapiyorum bazen kalin bu gece diyor evim 2 sokak assada oldugundan kalmaya gereksinim duymuyoruz bizde yataak yorgan ser topla zor oluyor cocukda var malum cocuklar kendi duzenlerinde daha rahat uyur..icimde hep bi yara oldu bu..evimde 3 kisii cok mutlu oldugum anlarda icime oturuyor birden ya babam diyorum..simdi ne yapiyor tv karsisinda olece uzanip vakit doldurmaya calisiuor muhabet etcek kimse yok..gunduz 1 2 saat kahveye gider hemen eve geri gelir annem komsularinda falan genelde kadinlarla takiliyor kardesum zaten okul kurs evde yok pek ..bizde kendi hayatimiza bskiyoruz...ama babam...simdi bile nedense bir vicdan icindeyim..buarada akrabalik yok bizim sulalede herkez herkezle soguk uzak gurbette falan..bi bizler gideriz yanlarina ..birturlu adapte olamiyorum evlilige hep aklim onlarda..hep bi korku hasta olcak kotu hise olcak ona diye allah korusun...doganin kanunu bu diye gecemiyorum yurehime bir yangin oturuyor arada 1 saatlibe sonuyor sonra yeniden alevleniuor..psikologa da gittim ilac kullaniyorum hatta ama faydasiz hala ayniyim lutfen konusalim...allahim hepimizin ana babalarina saglik sihhat vefat edenlerede rahmet versin:KK43:
Benim babam vefat etti, annem tek basina, ben de sehir disinda okuyorum, ablam da bizden 13 saat uzaklikta oturuyor. Annem ne yapsin..
siz fazla hassaslasmissiniz bu konuda sanirim.. ben uzulecek bir durum goremedim.
 
Eskiden geniş aile diye bir kavram varmış ne güzel. Şimdi her bireye saygı duyabilen geniş aileler kurabilseydik, bu tür vicdan azapları hissediyor olmazdık...
 
Back
X