- 26 Ekim 2015
- 8.463
- 20.445
- 348
Geri kalmış değiliz de gelişmekteyiz diyelim bence..
Türk toplumunda hala bazı şeyler tam yerine oturamıyor gelişmeye dirençliyiz çünkü. Bir şeyleri varetmeye çalışırken itici de olabiliyoruz. Normal, hassas, aşırı hassas ayrımını yapamıyoruz.
Dediğiniz gibi down sendromlu bir bireyin fiziken ayakta seyahat etmesine mani bir durum yoktur, ama yanında refakatçisiyle binen kas hastalığı veya başka bir problem olan bir bireyin şartları aynı değil. Birine yer verilmeli ötekine şart değil. Ama eğer ki siz ikisine de aynı şekilde davranış geliştirirseniz o ortamda o an sizi günah keçisi seçerler. Yani topluma kazandıralım derken daha çok itiyoruz aslında.
Bunun ayırdına varmak için de bir 50-100 daha sene gerekir..
Kesinlikle. Yer verilmeli ve zaten ihtiyac duyanlar icin "reserve" edilmiş yerler mevcut.
Sorun aslinda yer vermek filan değil... hakiki sorun bazi insanların dışlanması ve gercekdende "yaratik" muamelesi görmesi.
Benim nişanlım ağır sedef hastasi... gecen sene trde iki hafta icinde yaşadığı pisikolojik şiddeti burda 36 sene icinde görmedi. Bin şükür türkçe bilmiyor ama anliyor yani milletin ondan kaçtığında sorunun ne olduğunu...
Dediğiniz gibi... belki 50 veya 100 sene sonra birşeyler değişir