Kızlar selamlar.. Bizim 1.5 senelik bir ilişkimiz var. 1 yıllık da arkadaşlığımız. Sınavdan sonra o şehir dışını kazandı ve artık bayramlar tatilller ya da ara sıra geldiğinde görüşüyoruz. Her şey iyi hoş uzaklığı da artık dert etmemeye çalışıyoruz. Sıkıntımız şu, şehrim küçük bi yer ve biz sevgilimle hiç rahat vakit geçiremiyoruz. Kastettiğim şey öpüşüp koklaşmak değil başımı bi omzuna yaslayıp da rahat rahat oturacak yer bile bulamıyoruz (ne ev ne araba var yazacak olanlara soyluyorum :) ) ,Bu yuzden de birbirimizi yan yanayken bile özlüyoruz. Vaktimiz kısıtlı oluyo akşam eve dönüyorum tabiki. Yolda el ele çiftleri görünce kıskanmıyo değilim..
Bir akşam vakti açık havada oturup iki çay içme durumumuz bile yok malesef.. Gündüzleri de kafede falan karşılıklı oturuyoruz arada bi dışarda sarılma öpme(yanaktan:)) vs oluyo o da korka korka biri görcek diye.. Ama dedğim gibi aşkımızı rahat rahat yaşayamamak çok üzüyo özellikle beni. Erkek arkadaşım inşallah evlenince mükafatını çokça alırız diyo rahatlıyorum ama etrafi görünce yine başlıyorum :)
Var mı bizim gibi olanlar kendimi nasıl bu duruma alıştırabilirim bilemiyorum:44: