Merhaba arkadaşlar konuya noktayı koymadan önce hepinize çokkk teşekkür ediyorum.
Yazabilmem için toparlanmam , ondan arınmam gerekiyordu. Zaman gerekiyordu.
Geçen pazar kandil gecesinden 1 gece önce konuşmak istedim son kez.
Ne duycağımı bile bile....Ama Allah öyle şeyler söyletti ki ona benim kör gözlerimi açtı.
Konuşmaya boşanmak istediği ile başladı tabiki. Beni sevmediğinden bahsetti...
Sonra kaldıralım şu evlilik kağıdını aradan sen yine gl ende kal, ben senin eski kocnım, ailen açık görüşlü insanlar karşı çıkmazlar dedi. Şu an sana aşık değilim ama bu evde kal boşandıktan sonra aşık etmeye çalış belki yine olurum dedi.... Ve bunun gibi şu an hatırladıkça sadece kusmak istediğim sözler.
Sonra gitti ve uyudu. Sabah 3 olmuştu. Günlerdr yemek yemememe rağmen hıçkırıklar içinde kusmaya başladım acımdan, dyduklarımdan. Hayatımda o kadar zor gün atlattım. Gurbette 10 yıl yapayalnız günler geçirdim dünyanın diğer ucunda ama bu acı başkaydı.
Ne yaptım bu adama dedm...Kendimi zaten yargıladım hep..Düşündüm...
1- İşi bırakmadım bırak dediği halde "Çalıştığım iş Türkiye nin sayılı firmalarından biri, yaptığım iş mumla arayıpta kimsenin giremeyeceği, özel şoforle işe bırakıldığım iş, piyasanın 3 katı maaş ödenen iş.....gerisini düşünün..."
2- İş toplantısına , yemeğine gittim 2 kez "Sende gel diye yalvardığım halde ve çalıştığım insanların n kadar düzgün insanlar olduğunu bildiği halde, toplantıya katılma nedenimin sadece ertesi gün yapacağım sunumahazır olmam gerektini söylediğim halde"
3- 1 kez diz üstü mini etek giydim diye
4- Benim dünyamı mahvedip te annesinin evine götürdüğünde üzgün oturduğum için, "surat yapmışım"
5-..................................................................................................
Gerisini siz doldurun...........
Bunun yanında oysaki ben
1- Evlendiğimiz ertesi gün üst kattaki arkadaşını kahvaltıya çağırmasında
2- Değil dizüstü etek saçlarım fön çektirdiğim de kime güzl görüneceksin dediğinde "asla açık giyinen biri değilim kaldıki evlenmeden önce şortlarımla beni severken, evlenmişken"
3-Sevgililer gününde sadece kelime olarak bu günü kutlamasını ayakların kapanıp gözyaşlarını içinde istediğim halde mutlu evgililer günü bile dedirtemediğim hale
4- Çingedende olsa bir demet papatyayı esirgediği halde
5- Hergün işten ölü vaziyette aç perişan geldiğimi bilerek tüm gün oturduğu koltuktan kalkıp bir dilim ekmek koymamasına rağmn önüme
6-Donuna kadar ütülüyken herşeyi bana bir gün teşekkür etmemeine rağmen yürekten
7- Gece ben iki kelimeine muhtaçken oturup durmadan ESRAR içmesine rağmen
8- Bana gerde hatıra kalacak bir teneke küpe, kazak herhangi irşey tek , maddi değeri hiç önemli değil tek bir hediye vemezken ben onun evinide üstünüde başınıda "donuna kadar, corabına ayakkabısına kadar donatmışken"
9- Benden önce sadece yatk ilişkisi dediği evli barklı annem yaşında boyu kadar deli kanlı oğlu 3 çocuklu kadına sesini duyma için mesaj atmasına ve bunu sadece evde duran karısı varken dertlemek istedim diyerek açıklama yapmasına rağmen "sadece 2 aylık evli iken"
10- Değil 1 gün otelde kalmak düğünden sonra, bir akşam yemeğine götürmemesine rağmen "para olduğu zamanlarda"
11-.....................................................................
Gerisini siz doldurun......
Bunlara rağmen BOŞAMAMAMA rağmen.....
Benim evli bir kadın olarak 8 den sonra msn e bile girme hakkım yok iken ona geln hiç tanımadığım mesajda tepki göstrmeme karşılık DAYAK yiyip "ona göre itişme olan", üstüne birde kız oğlan kızlığım konuşulmuşken "35 yıldır evli bir erkekle metres hayatı yşayan teyzesinin agzından hemde"
Beni boşamak istemesine
ve benim YUVAM, KOCAM diyerek 1.5 ay kan ağlayarak o evde beklemem üzerine duyduğum son sözlerle yıkılmam....
Daha anlatmadığım binlerc e şey......Cümle bile kuramıyorum artık çünkü midem bulanıyor. Sadece bu yazdıklarım benim durumumdakilere ders olsun diye çabalıyorum...
Benimki aptallıktı
Benimki gururszluktu
Benimki onursuzluktu
Benim hala yuvam demem benim basitliğimdi
Ve bana Allah Kandil geces o son sözlerini söyleterek kedime getirdiği son güne 3 gün öncesine duacı olarak...
Gece sabaha kadar uyumadım o sözlerinden sonra ezan sesisle kendime geldim. Allahım bana yol göster diyerek sadece sabahı bekledim sadece ağlayarak sadece dua ederek. Ne yapacağımı ilmeden bekleyerek...
Sabah hiçbirşeyden haberi olmayan şehir dışındaki babamı aradım
Gözlerimden kontrol edemediğim yaşlarla beraber
"babacım affet ypamadım, elimden geleni yaptım başaramadım" dedim. Babam bana ne olduğunu bile sormadı
"Kalk bitanem dedi, Yarım saatin var o evden kurtulmaya topla herşeyini yolluyorum kardeşini seni kurtarmaya" demesiyle kendime gelerekToplamaya başladım o LANET EVDEN eşyalarımı...
Klktı ve bana ben48 saatlik açlık ve uykusuzlukla eşyalarımı toplarken " ne terbiyesizsin bu saattemi yapılır" dedi...
Topladım eşyalarımı..
Erkek kardeşimin geldiğini öğrenip üst kata ablasına fare gibi kaçarak...Erkk gibi onların yüzüne bakacak yüzü bile olmadan kaçarak izledi herşeyi..
Daha o güne kadr bosanmak istiyorsan git boşandiyen ben " yarın adliye önünde ol boşancağız " dedim..Dediğimide yaptık arkadaşlr. Onuruml gururmla gittim boşadım onu.Açtım davayı.
İçim bebekler kadar huzurlu bi şekilde hemde
Yeniden doğmuş bir şekilde
Tüm eyalarımı hakkımı ona sadaka bırkarak hemde.
Arkama bakmadan
Evlendiğimin ertesi günü yapmam gereken şeyi yapmamanın verdiği acıyla.
Dün Allah çıkardı karşıma O namussuz kendine anneyim diyen sokak kadını ile berabermiş.
Üzülmedim..Ona bu layıktı dedim sadece. Ona kocasını aldatan o kirli elleriyle gidip çocuklarını seven namussuz şerefsiz kadına layıktı dedim sadece içimden. Sen ona fazla geldin dedim...
Ve şuan dünyaya yeniengelmiş bi şekilde annemin sıcacık evinde bu şerefsiz insanlardn arınacak olmanın huzuru ile, yıkılmış gururumu onurumu tedavi ederek yoluma devam ediyorum.
Kurduğum düşük cümlelerin kusuruna bakmayın. Anlatbildiğim kadar anlatmk istedim, paylaşmak istedim.
Sevgiler....
lmaz:
