Sen ekonomik özgürlüğü olan birisin...
Peşinden gelse de ayrılabilmesin... Ona karşı zayıf olursan seni her seferinde daha çok incitir.
Güçlü olduğunu ona göster. Bence sen onu sevmiyorsun...
Evliliğinize kıyamıyorsun, belki haklısın evet evlilik binbir zorlukla oluyor.
Ama şunu da unutma sen canını sokaktan toplamadın.
Sen o adamdan kat be kat değerlisin.
a.s.
bana gelen tepkileri anlayabiliyorum.evet ben eşimi seviyorum sonuçta acısıyla tatlısıyla biz 5 yıldır aynı yastığa baş koyuyoruz.eşimin beni sevdiğine inanıyorum.çünkü bana bunları yaparken kendisini kaybediyor.kendine geldiğinde pişman oluyor.bana çektirdiği acıları psikopatlığından değil psikolojik sorunlarından dolayı yapıyor.benden önce yaşadığı çok acı şeyler var.onun özeli olduğu için paylaşamıyorum ama psikolojisinin bozulması için yeterince sebebi var.30 yaşında bir adam ama annesinin gölgesinde yaşıyor.o gölgeden çıkarsa kendini bulacak.ama annesi izin vermiyor annesi kendince iyilik yaptığını zannediyor ama eşimin hayatını mahfettiğinin farkında bile değil.ben eşimin düzelmesi için çok mücadele ettim.psikiyatra gitmesi için ikna ettim.ama 3-4 kez gitti düzeldim ben artık hatalarımı görüyorum diyerek bıraktı.doktora giderken ne bir hakaret nede şiddet yaşadık.tekrar doktora gitmesi için ısrar ediyorum tmm gidicem diyor ama sürekli bahanelerle gitmeyi erteliyor.sevdiğim halde şikayet etmemin sebebi ise ben 5 yıldır yuvamı kurtarmak için mücadele ediyorum ama annesiyle mücadele edemem.önceden kayınvalidem benim yanımda olduğunu hissettirirdi bu durumdan dolayı çok üzüldüğünü hissettirirdi.ama artık kayınvalidemde karşımda.her taraftan baskı içinde olduğumdan artık dayanamıyorum.hiçbirinizi tanımadığım halde olumlu yada olumsuz yorum yaparak yanımda olan herkese teşekkür ederim.anlıyorum ki benim kurtarabileceğim mücadele edebileceğim bir evliliğim kalmamış.yuvamsa çoktan yıkılmış hatta hiç olmamış.galiba ben onu iyileştireyim derken kendim hastalanmışım.
beni anlamanız için yazım biraz uzun olacak ama lütfen yorumlarınızı bekliyorum.
nişanlılık evresinde sık sık gereksiz kavgalarımızın olmasına rağmen eşimin evlenince düzelicem vaatlerine inanarak 5 yıl önce evlendim.evliliğimizin ikinci gününde şiddet başladı ve hala devam etmekte.hakaretler ve aşağılamalarda cabası.kayınvalideyle evlerimiz ayrı olmasına rağmen bizim evliliğimizde sözü geçen yegane varlıktır kendisi.eşim annesine çok düşkündür ama sürekli onlarda tartışırlar ve tabii o tartışma her zaman bana yansır.onlar ne zaman tartışsa eşim mutlaka kavga çıkaracak birşey bulur ve o kavganın sonu hep şiddetle biter.evimiz yada evlilğimizle ilgili hiç bir konuda söz sahibi olamadım.onlar ne zaman nerede ne yapılacağına kendileri karar verir banada sadece uygulaması kalır.eşim herşeye vır vır eder.ben çalışan biri olarak evişlerimi haftasonu ancak yapabiliyorum.zaten eve sadece yatmaya geldiğimiz için başka alternatifimde yok.(1 senedir kayınvalidede yiyip içiyoruz evimize yatmaya geliyoruz sadece).evimde temizlik yapabilme çabama hayret edersiniz.vakit yaratmaya çalışıyorum evimde iş yapabilmek için.buna rağmen eşim evin işleriyle ilgili bile sürekli vır vır halindedir.işten yarım saat geç çıksam vırvır,ailemden biri arasa vırvır,temizlik yaparım vırvır,bir haftasonu iş yapmasam vırvır,maaşımı geç alırım vırvır...yani anlıcağınız herşeye vır vır yapar.bu saydıklarım sürekli olan şeyler her gün her hafta ve tabii ekstradan şeylerde çıkabiliyor.bu şekilde geçen tam 5 yıl.inanılmaz olarak yıprandım.evliliğimin özeti maalesef ki bu.ama işin tuhaf yanı şiddet hakaret aşağılamalar olmasa bu vırvırlara razıyım.eşimle birbirimizi çok seviyoruz.evliliğimde olanları anlatmaya kalksam sayfalar yetmez.en son üç gün önce kavga ettik ve üçgündür konuşmuyoruz.lütfen bana fikir verin.yorumlarınızı bekliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?