boş boş oturmak istiyorum

İşinizde mutsuzsanız,evdede mutsuz oluyorsunuz.
İmkan varsa işinizi değiştirin.
Bende çalışırken aynı sizin yazdıklarınızı yaşadım.
Dedim 5milyar alsam nolcak , eve ölü gibi geliyorum , duş alıp mal gibi uyumak istiyorum yorgunluktan.ölede yapıyodum.
Hayat bu olmamalı dedim.
İmkanım vardı şükür ayrıldım işten.
Çocuk doğurdum.
Evdeyim oh mis.
Ama şimdide çocuktan fırsat yok hiçbişeye:anne:
 
Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.

Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.

Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.

İçinizi kararttığım için özür dilerim.
Bekarken bankada çalışmıştım akşam evde yemek yerken uyuyordum resmen Allah yardımcınız olsun cnm :dua:
 
Hah tam onu yazacaktım unutmuşum....Haftasonu temizlik, alışveriş,aile ziyaretleri yapılacak işler hiç bitmiyor. Bazen toplantılarımız oluyor işe gidiyoruz, harala gürele geçiyor. Bazen ben haftaiçinden pert oluyorum biraz uyuyorum derken anlamsızca geçiyor. Kendimi aynı kısır döngüde hissediyorum.
Bende çalışırken öyleydim . Kayınvalidem çok yakın olmasına rağmen bir kap yemek yapıp çağırmazdı. O yorgunlukla temizlik yemek ütü hepsinin üstesinden gelirdim. Bir de kv misafirliğe gelmeye kalkarlardı hafta içi yemekli falam . Zulüm gibi gelirdi. Sinirim bozulurdu. Kendi annemler daha uzak oturuyorlar bana . Yine annem halden anlardı. Sağolsun eşim de destek olurdu. Çalışan bayanı ancak çalışan bir bayan anlar.
 
Zor olan çalışmak yada mesleğiniz değil bence.
Erkeklerin çoğu eşleri çalıştıgı zaman gereken anlayışı göstermiyor. Mesela sen çalışıyorsun ütüyü ben yapayım diyen erkek okdr azdır ki...
Para kazanıyor kariyer yapıyorsun ama öyle sömürülmüşsün ki kendini bulamıyorsun...
İşte bu yüzden çalışmamayı seviyorum. Çalışmamak demek eve kapanmak demek değildir. Hatta özgürlük bence.
Eğer maddi sorun yoksa ve kariyer anlamında olumsuz etkilemeyecekse istifa edin gitsin.
 
Laf sokan kocam.
Yanlış anlaşılmasın bana baktığı icin sokmuyor lafı,ama şey diyor iste. Yapcak biseyim yokmuş benim bende calisma hevesi yokmus evde sıkılıp ona sarıyormuşum bilmemne
Kendisi home ofis calisiyor bütün gün başımda ve ofis alacaktı parasına kıyamadı herhalde kendisinin evden gitmesi gerekmez mi. Kim olsa ayni ev icinde delirmez mi sabahtan aksama haftasonu haftaici farketmeksizin dip dibeyiz.
Cok kötü ya. Eşimin sabahtan aksama evde olmasıni düşünmek istemiyorum.
 
Cok kötü ya. Eşimin sabahtan aksama evde olmasıni düşünmek istemiyorum.
Evet cok bunaldim ve cevreden de yasca buyuk bir teyzemiz de,sanki hayatimizi biliyormuş gibi ya da icine dogdu herhalde,bana dedi ki
Siz biraz birbirinizden ayrılın kızım,ayni ev icinde sabahtan aksama kim olsa bunalir,sıkılır. Kavga da eder. Cok hakli
Ya napcam ben ya
Ne guzel bir ofis begenmisti alcam diyordu almayacak galiba hayir onun isi gucu var onun gidipte ofiste calismasi daha mantikli degilmi
Benim is bulup evden gitmemden,yanlis mi düşünüyorum?
Ben evde olmasam bu zaten acliktan ölür.
 
Esiniz size ev islerinde yardimci olmali
Olmuyorsa da gunluk temizlikci almayin. Her gun gelen biri olsun.
Benim evime 5 gun geliyor temizlikci. 4 saat duruyor. Ne bulasik ne alisveris hic bir seye elimi surmem. Maddi yonden de haftada 1 gunluk temizlikciden cok farkli olmuyor aylik aldigi ve her gun agir is yapmadigi icin.

Gercekten yogun ve sıkıcı bir iste calisiyorsaniz haftasonlarini temizlikle isle gecirmek istemeyisiniz cok normal. Her gun gelen kadin size luks degil ihtiyac.
Zaten diger turlu kazandiginiz parayi harcayamazsiniz ki...

Haftasonu iki gunluk tatillere de kacabilirsiniz. Izniniz tek gun degil di mi?

Yillik izinlerde napiyorsunuz?
 
Bankacilik kosullarini bilmem,birkac arkadasim banka muduru,mufettisi falan. Onlarin keyfi olaganustu yerinde gorunuyor. Mutlaka memnunlardir hayatlarindan zira hafta sonu alisverise ve yemege yurt disina gidiyorlar ,bu bile bir memnuniyet gostergesi bence.

Sizin yasadiginiz durum meslekten veya yasantidan degil bence,mutluluk biraz insanin icinde olmali,ruhunda olmali. Ruh da zaman zaman hastalanabilir, herkesin yasadigi durumlar size batabilir, olanaklar sizi tatmin etmeyebilir, tam olarak bu durumdasiniz saniyorum. Care bilemedim, umarim cabuk gecer.
 
Hah tam onu yazacaktım unutmuşum....Haftasonu temizlik, alışveriş,aile ziyaretleri yapılacak işler hiç bitmiyor. Bazen toplantılarımız oluyor işe gidiyoruz, harala gürele geçiyor. Bazen ben haftaiçinden pert oluyorum biraz uyuyorum derken anlamsızca geçiyor. Kendimi aynı kısır döngüde hissediyorum.
Birkac gun izin kullan. Ve izindeyken sorumluluklarından sıyrıl. Birak evin biraz dagınık kalsın. Aile ziyaretini birkac hafta yapmayın. Alısveristen kastin nedir bilmiyorum. Mutfak mı yoksa kisisel mi. Onu da ihmal edin. Rutinlerinizi terkedin. Dogayla basbasa kalacaginiz yerlere gidin. Piknik yapin. Deniz olan bir yerde yasiyorsaniz denize gidin. Ormanda ya da parkta kitap okuyun. Dogada yuruyus yapin. En onemlisi ise sosyal medya ve telefon gorusmelerini birakin. Telefonunu sessize alin. Daha sonra dönersiniz arayanlara. Hatta sehirdisina cikamiyorsaniz ayni sehirdeki bir otelde birkac gun konaklayin. Sorumluluklar bunaltmis. Biraz es vermeniz lazim. İstifaya gerek yok. Derin birnefes alıp tekrar dalmanız lazım sadece. Birkac gün yüzeye cıkın ve nefes alın.
 
Sizi çok iyi anlıyorum geçen kış bende sizin gibiydim benim bir de oğlum var iş ev oğlum uykusuz geceler... işyerinden arkadaşlarım dans kursuna başladı, bana da gel dediler önce bir deneme seansına gittim çok hoşuma gitti başladım. İlk günler yoruluyordum duştan sonra direk uyuyordum ama sonra alıştım sanırım ve bana çok iyi geldi. Çok eğlendim kendim için birşeyler yapmak iyi geldi. Bence sizde böyle birley deneyebilirsiniz. Kendiniz için birşeyler yapın hiç olmadı böyle kötü hissettiğinizde yürüyüşe çıkın yormuyor, aksine dinlendiriyor.
 
Ben de bankacıyım aynı yoğunluğu ben de yaşıyorum.Bazen düşünüyorum özelde çalışan kuzenim var o kadar rahatki tamam az maaş alıyorlar ama rahatlıkları var diyorum.Şükrediyorum gene işim var diye kardeşime bakıyorum işsiz oturuyor çocuk üzülüyorum.

9 yıl bitti.Şimdi bekarım da eve geliyorum herşey hazır yemek önüme konuluyor.Eylülde düğünüm var bakalım evlilik ve iş nasıl olacak.Nişanlım da yoğun çalışıyor adliyeci o da.Haftasonu bile gidiyor iş yetiştirmek için mesai falan yok.Bi de 9 yıl sürekli çalıştım arkadaşlar Doğum iznine çıkıp 2 yıl gelmediler işi özlediler değişiklik oldu.Ben sürekli çalıştığım için ara da tatile ihtiyaç duyuyorum.İleride çocuk olurda inşallah ücretsiz izin alırım biraz işi özlerim :) iyi gelir.Ama gene ben severek yapıyorum işi.Sevmeyerek yapan kişilere cidden bankacılık çok zor gelir arkadaşlarımdan duyuyorum sevmeden yapıyorum diyorlar.

Bir de çalıştığınız bölüm önemli.Kredide misiniz operasyonda mı, banko mu o da fark ediyor.

Ben üniversiteyi bitirir bitirmez iş bulma telaşına düştü ailem, normalde 1 sene oturup kpss çalışmak istiyordum. 2010 kpss ye girdim puanlarım iyiydi gayet ama mülakatlarda eliyorlardı beni, tabi saf benim de iyice güvenim azaldı, bulduğum işe gireyim dedim, karşıma hep bankalar çıktı. Velhasıl başladım ve 7 senedir aralıksız çalışıyorum, ama hep zor insanlarla ve zor bölümlerde çalıştım. Krediciyim yani müşteri ilişkileri. İnsanlar inanılmaz yoruyor beni artık. Yapı olarak da titiz duygusal bir insanım, yansıtmamaya çalışıyorum ama çok yoruluyorum içten içe. Akşam eve gidip karanlıkta yatıyorum kendime gelmek için. Eşim korkuyor niye böylesin diye. Okul, iş, evlilik hepsi üst üste aralıksız oldu, hep çalışmaktan didinmekten yoruldum sanırım.
 
Ben de özel okuldayim 2 ayın dısinda sabah girip aksam cikiyorum binadan..Iki de cocugum var ev yemek iş sorumluluklar fazlaca..5.5 gün calisiyorum...Bos bos oturmanin faydasi ne olacak ki sana ...Bir seylerle ugrasmak faydali olmak guzel..olumlu yandan bak arkadaslarinla iyi.iliskiler kur..Benim iş arkadaslarimla bi ogle yemeginde bile 15 dakika laflamam bana iyi geliyor..Sorunlu.musteri sizde varsa bizde de sorunlu veli ve ogrenci var..Yani işini sevmeye çalış şukret isin var diye..Yogunluk guzeldir..Calismayan arkadaslara bakiyorum ve iyi ki calisiyorum diyorum ..Hayat ugrastir mezarda boş boş oturcaz zaten :)

O iki ayın kıymetini bilin...Ben yıllardır yılda 2 hafta zor izin alıyorum, alamadığım yıllar da oldu, eşimle zaten hiç denk gelmiyor, sınavımız oluyor izinlerde sınav çalışıyorum, ilk kez bu sene bir tatil yapabildim. Bizim iş beyin işi ve insan işi olduğundan çok yoruyor tüketiyor insanı. İzne çıksan bile aranıyorsun, kopamıyorsun istesen de. Benim özelimde ben hep çalıştığım için, hiç ara veremeden böyle oldu sanırım belki de yoruldum. Şimdi bebek için bile cesaretim yok o kadar yorgunum ki.
 
I
Aynen başlıktaki gibi kızlar aynen...Bu aralar ne olduysa bana artık, katlanma seviyem diplerde. Çok yoğun çalışıyoruz eşimle (bankacıyız ), çocuk yok ama bize kalan zaman da yok. Yani şöyle hani ya bugün de ne yapsam, yatsan dinlensem diyemiyorum. Her gün eve gidince tek yapmak istediğim duvara bakmak ya da yatmak. Yardımcı alıyorum temizlik yapmıyorum ama çamaşır,ütü, evi toplama, bulaşık vs tüm işler bende. Eşimle sadece alışveriş yapıyoruz, akşamları da zaten aperatif yiyoruz, çoğu zaman beraber yiyemiyoruz bile. Düzenli bir aile yaşantımız yok. Bundan sebep mi bilmiyorum ama inanın çok bunaldım.

Gün içinde %80 i ruh hastası olan (yani bunu yazmak istemiyorum ama cidden öyle) insanlarla uğraşıyorum artık ben de kafayı sıyıracağım. Ya ilaç kullanıp kendimi hissizleştireceğim ya da gitgide kafayı yiyeceğim. Para kazanıyorum ama kazansam ne olur ki doyasıya harcayamadıktan sonra. Sadece bir tatile çıkabildim kaç yol sonra. Eşek gibi çalışıyorum, günümün 10 saati kuş kafesi gibi kapalı ortamda geçiyor, masam duvara bakıyor önüm arkam kapalı, bildiğin ufak çaplı hapishane işte.

Ben çok şükreden bir insandım ama bilmiyorum artık yaşadıklarım mı ağır geliyor bilmiyorum yani çok mutsuzum. İstifa etsem tüm gün tek başıma oturacağım, kv dibimde o yapışacak yakama. Kocam gene geç gelecek ne anladım bu işten.

İçinizi kararttığım için özür dilerim.
Ilaç kullanıp kendini hissizlestirmek nedir ?
Hanımefendi ruhunuz hastalanmışsa ilaç kullanırsınız . Bu sizi hissizlestirmez?!
Zaten his dürtüsü olmadan yaşam olmaz . Nasi böyle kulaktan dolma şeyler yazılıyor her an anlam veremiyorum .

Mune Mune bu sağlık konularında sürekli ama sürekli yanlış bilgiler yazılıyor . Özellikle ruh sağlığı konusunda .
100 tane mesaj düzeltiyorum 101 inci çıkıyor. Açıkçası buradakiler degil derdim amabu site herkese açık bir site. Kimin okuduğunu kontrol edemiyoruz , genc kizlarimiz okuyor ; ruh hali gercekten bozuk insanlar okuyor olabilur. Sürekli psikiyatri ilaçları kotuleniyor . Ruh patolojisi 2 cik gez düzelirsin ya da dua et geçer ile tanımlanıyor.
Aslında her saglik konusunda sorun var inanılmaz şeyler okuyorum;
Az önce bi hanımefendi bi başlıkta ye ye kus bir şey olmaz bile dedi . Düzenli kusmanin zararlarını geçtim bu direkt bulimik birini tetikleyecek bir cümle.
En azından bu sağlık konusunda bir şeyler yapma şansımız yok mu ?
 
Son düzenleme:
ben de evde olup tabiri caizse dana gibi yatmak istiyorum

15 senedir çok yogun calısıyorum

ve gün gün gezen, tv de müge anlı izleyen

gelinim mutfakta izleyen kadınları çok kıskanıyorum.

ben eşek gibi çalışıp aksam eve dönerken onlar gezmekten yorulup evlerine dönüyorlar

kıskanıyorum ama en az 10 sene daha calısmak zorundayım bu şartlarda
 
Back
X