Bosan bence diyenlerimiz tahammülsuz,sabırsız ve peşin hükümlü değiliz.Selam. Biliyorsunuz kabus gibi bir ilişki ve devamında evliliği çatank diye boşanarak sonlandırdım ve aşşşırı mutluyum, ancak hem burada okuduğum konularda hem de kişisel hayatımda “boşan bence”ci olduğumu hissediyorum. Sanki hiçbir şeye tahammülüm kalmadı, hiçbir şeye eyvallahım yok, en ufak sorunda kaçıp gidesim geliyor, minicik bir pürüz bile olsa “kestirip atmak en iyisi” diye bağırıyor içimden bir ses. Bu durumun uzun vadede benim için pek hayırlı olmayacağını düşünüyorum, şımarıkça geliyor. Yapıcı yanımı fazla mı kaybettim acaba? Boşandıktan sonra kılı kırk yaran birine dönüşülüyor diyordu herkes, ilişkilerimde olsun işimde olsun böyle bir duygu durumu içindeyim. Boşanan arkadaşlar siz de böyle misiniz? Bu durum geçici mi? Yapayalnız kalıvericem gibi geliyor böyle yapa yapa. Sağlıklı bir ilişki deneyimim olmadığından hangi durumlarda bu moda girilir hangi durumlara yapıcı yaklaşılır onu bile çözemiyorum. Saçma salak bir konu oldu aslında ama ne bileyim içimdeki kaygılı korkak pörtledi sanki, yazasım geldi.
Gerçekten böyle olsaydı herkes anlaşırdı zaten. Erkekler de böyle düşünürdü, kaostan beslenen bazı kadınlar da...Boşan bence ci diye birşey yok. Hicbir kadın mutlu hatta mutluluktan çok daha önemli olan huzurlu evliliğini bitirmez kimse de ona bitir demez.
Adam kadını yok sayıyorsa, şiddet aldatma varsa, küfür hakaret varsa üçüncü sayfada cinayet haberi olmaktansa boşan bence ci oluyoruz.
Ben boşanmadan önce net bir tavırla boşan diyenlere kızıyordum burda ama sonradan fark ettim ki çok haklılarSelam. Biliyorsunuz kabus gibi bir ilişki ve devamında evliliği çatank diye boşanarak sonlandırdım ve aşşşırı mutluyum, ancak hem burada okuduğum konularda hem de kişisel hayatımda “boşan bence”ci olduğumu hissediyorum. Sanki hiçbir şeye tahammülüm kalmadı, hiçbir şeye eyvallahım yok, en ufak sorunda kaçıp gidesim geliyor, minicik bir pürüz bile olsa “kestirip atmak en iyisi” diye bağırıyor içimden bir ses. Bu durumun uzun vadede benim için pek hayırlı olmayacağını düşünüyorum, şımarıkça geliyor. Yapıcı yanımı fazla mı kaybettim acaba? Boşandıktan sonra kılı kırk yaran birine dönüşülüyor diyordu herkes, ilişkilerimde olsun işimde olsun böyle bir duygu durumu içindeyim. Boşanan arkadaşlar siz de böyle misiniz? Bu durum geçici mi? Yapayalnız kalıvericem gibi geliyor böyle yapa yapa. Sağlıklı bir ilişki deneyimim olmadığından hangi durumlarda bu moda girilir hangi durumlara yapıcı yaklaşılır onu bile çözemiyorum. Saçma salak bir konu oldu aslında ama ne bileyim içimdeki kaygılı korkak pörtledi sanki, yazasım geldi.
Selam. Biliyorsunuz kabus gibi bir ilişki ve devamında evliliği çatank diye boşanarak sonlandırdım ve aşşşırı mutluyum, ancak hem burada okuduğum konularda hem de kişisel hayatımda “boşan bence”ci olduğumu hissediyorum. Sanki hiçbir şeye tahammülüm kalmadı, hiçbir şeye eyvallahım yok, en ufak sorunda kaçıp gidesim geliyor, minicik bir pürüz bile olsa “kestirip atmak en iyisi” diye bağırıyor içimden bir ses. Bu durumun uzun vadede benim için pek hayırlı olmayacağını düşünüyorum, şımarıkça geliyor. Yapıcı yanımı fazla mı kaybettim acaba? Boşandıktan sonra kılı kırk yaran birine dönüşülüyor diyordu herkes, ilişkilerimde olsun işimde olsun böyle bir duygu durumu içindeyim. Boşanan arkadaşlar siz de böyle misiniz? Bu durum geçici mi? Yapayalnız kalıvericem gibi geliyor böyle yapa yapa. Sağlıklı bir ilişki deneyimim olmadığından hangi durumlarda bu moda girilir hangi durumlara yapıcı yaklaşılır onu bile çözemiyorum. Saçma salak bir konu oldu aslında ama ne bileyim içimdeki kaygılı korkak pörtledi sanki, yazasım geldi.
Kadın genelde yuvasını bozmaz. Kocası dedirtmiştir.Gerçekten böyle olsaydı herkes anlaşırdı zaten. Erkekler de böyle düşünürdü, kaostan beslenen bazı kadınlar da...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?