Sizde bir kaç sene sonraki halimi gördüm ve bu durumdan çok korkuyorum.Aynı durumdayız.Benim oğlumda 11 yaşında haftasonu babasına gidiyor çocuk 2 bazen 3 e kadar pc ve telefon başında kural yok.Bana babam senden daha iyi diyorgeçen gün haftaiçi kızımı çok erken saatte şehirdışında doktora götürmek için babaya bıraktım ne ödev yapmış ne sabah okula göndermiş.Çocuk benimle olmak istemiyor bana geldiğinde ödev okul ve yapılması gereken ödevler oluyor ve babadan gelince bana çok karşılık verip hiç dinlemiyor çok üzgünüm çok
Öğrendiğim bir şey var ki boşanınca o adamın nekadar bencil ve ikiyüzlü olduğunu görmek daha da acı geliyor çocuğunu da kullanıyor duygularını da yıpratıyorlar Allah büyük ne diyebilirim ki Allah sizinde yardımcınız olsunSizde bir kaç sene sonraki halimi gördüm ve bu durumdan çok korkuyorum.
Evli olduğumuz süreçte eski eşim bana "bunu nasıl yapıyorsun? bağırıp çağırmadan nasıl hizaya getirip kurallaştırıyorsun?" derdi.Yani çocukların düzenli büyümesinden memnuniyet duyuyordu.Şimdi ne değişti anlamıyorum.
Bi de yeni bişeyler yap demiyorum, benim kurduğum düzeni biliyorsun devam ettir yetr diyorum.
Bu kadar zor olmamalı.
Sırf çocuklar kendisine daha çok düşkün olsun benden uzaklaşsnlar diye kullanıyor kuzularımı.
Bu nasıl bi vicdan, anlayamıyorum.
Yahu en iyi annelik yapabildiğin anneliktir.
Kendini neyle kıyaslıyorsun ki.
Çocuklar da babalarına bayılmıyorlar. Veriyor eline tableti geçiyor köşesine o yüzden seviyorlar babayı.
Sen babayla sertce konuşacaksın. Bu çocuklara şunlar şunlar verilmeyecek diye.
Bunlar bizim çocuklarımız ve iki tarafta da ayrı yertişmeyecek. Kural düzen olacak diyeceksin.
Doğru olanı yapıyorsun.
Bıktık artık düzensiz, elinden iş gelmeyen, boş, egolu, bencil, paşa olmadığı halde paşa gibi yetiştirilmiş erkeklerden.
Biz de böyle büyüdük. Annem çalışırdı, babam bazen olmazdı.
E noldu?
Ayaklarımızın üstünde durduk. Bişeyimiz eksilmedi.
3 kardeşiz hepimiz zehir gibi okuduk dimdik yetiştik.
Yapabildiğin annelik çocuklarına yeter de artar bile.
Sen de bir bireysin bunu unutup kendinden vazgeçme.
Aman aman gozumu korkuttun. Ben sirf psikolojik siddet sebebiyle bosanmayi hafta sonlari cocuklari esime gondermeyi dusunuyordumAllah razı olsun yazdıklarınız için sizden, hepinizdenseatlle Sismaniye cikolatalikahve sess_s G greenliis K knickerbockerbande
Eski eşim sürekli çalıştığım için anneliğimi sorguluyor, "ne kadar ilgileniyorsun ki; ne kadar emeğin var" gibi..
Sanırım son zamanlarda bunu duya duya beynimde yer etmiş ve farkında olmadan bunun telaşıyla anneliğimi sorgulamaya başlamışım.
O lanet evliliğimde yaptığı, lanet psikolojik baskı yetmiyormuş gibi hala devam ediyor beni sindirme çalışmalarına.
Hala devam ediyor subliminal mesajlar verip kendimi kötü ve yetersiz hissettirmeye.
Ve ben hala düşüyorum onun bu iğrenç oyunlarına.
Ama annelik işte, heranı tedirginlik her anı sorgulama, her anı korku.
Hele ki boşanma varsa ortada, çocuğun en ufak farklı hareketini boşanmaya yani kendine bağlıyorsun, kendini suçluyorsun.
Hep o yüzden diyorum Çocuklu ve boşanmak isteyen insanlara bi daha düşün, yetmesin bi daha düşün diye.
Çünkü gerçekten boşanmakla bitmiyor hiç bişey, aksine herşey yeni başlıyor.
Bu mesajları gördükçe çok üzülüyorum ve endişeleniyorum. Benim oğlum şu an 5 yaşında babaya yatılı vermiyorum zaten görmeye bile doğru düzgün gelmiyor aklına eserse 2 ayda bir filan... Çocuğun aradığı sorduğu da yok ve babaanneyle pazarlık yapıyor gelirim ama hava kararınca anneme getireceksiniz diye ama ileride ne olur bilmiyorum. Biraz büyüyüp yatılı gider ve bana bu tarz söylemleri olursa ben bunu kaldıramamAynı durumdayız.Benim oğlumda 11 yaşında haftasonu babasına gidiyor çocuk 2 bazen 3 e kadar pc ve telefon başında kural yok.Bana babam senden daha iyi diyorgeçen gün haftaiçi kızımı çok erken saatte şehirdışında doktora götürmek için babaya bıraktım ne ödev yapmış ne sabah okula göndermiş.Çocuk benimle olmak istemiyor bana geldiğinde ödev okul ve yapılması gereken ödevler oluyor ve babadan gelince bana çok karşılık verip hiç dinlemiyor çok üzgünüm çok
Allah razı olsun yazdıklarınız için sizden, hepinizdenseatlle Sismaniye cikolatalikahve sess_s G greenliis K knickerbockerbande
Eski eşim sürekli çalıştığım için anneliğimi sorguluyor, "ne kadar ilgileniyorsun ki; ne kadar emeğin var" gibi..
Sanırım son zamanlarda bunu duya duya beynimde yer etmiş ve farkında olmadan bunun telaşıyla anneliğimi sorgulamaya başlamışım.
O lanet evliliğimde yaptığı, lanet psikolojik baskı yetmiyormuş gibi hala devam ediyor beni sindirme çalışmalarına.
Hala devam ediyor subliminal mesajlar verip kendimi kötü ve yetersiz hissettirmeye.
Ve ben hala düşüyorum onun bu iğrenç oyunlarına.
Ama annelik işte, heranı tedirginlik her anı sorgulama, her anı korku.
Hele ki boşanma varsa ortada, çocuğun en ufak farklı hareketini boşanmaya yani kendine bağlıyorsun, kendini suçluyorsun.
Hep o yüzden diyorum Çocuklu ve boşanmak isteyen insanlara bi daha düşün, yetmesin bi daha düşün diye.
Çünkü gerçekten boşanmakla bitmiyor hiç bişey, aksine herşey yeni başlıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?