Boşanıp özgür olmak istiyorum.

size katilmakla birlikte sunu eklemek istiyorum, ben de erken evlendim mesela ama hic kendimi kisitlamadim. Gezdim, tozdum istedigim gibi yasadim. Ozgurlugumu kimsenin eline birakmadim, kabul eden oyle eder, etmeyende yollari ayirir, sadece evlendigin icin kendinden odun vermeyi, olmadigin biri gibi davranmayi, hislerine gem vurmayi, yani kendini karsi tarafa uydurmayi ve kabul ettirmeyi anlamadim ve benimsemedim hic. Bu konudaki sahista oyle sanirim, evli oldugu icin kendini bir çok seyden mahrum etmis ve zamanla bunun sucunu evlilige ve ese kesmis gibi.
Aslında şöyle ben eşime çok bağlı biriydim her şeyi birlikte yaptık. Ama artık onunla bir şeyler yapmak keyifli gelmemeye başladı. Arkadaşlarımla gittiğim zaman daha mutlu olduğumu daha çok keyif aldığımı hissediyorum mesela. Ama eşi evde bırakıp sürekli arkadaşlarla takılmakta olmuyor.
Arkadaşlarımla gezerim, içmeye giderim, kendimi kısıtlamam.
 
Maddi durumunuz gerçekten iyiyse o dediklerinizi boşandıktan sonra yapabilirsiniz ama değilse çocuktan sonra tek başına yeni bir hayat kurup, istediğiniz gibi yaşamak ekonomik olarak öyle kolay değil.
Bunu aman boşanmayın diye söylemiyorum ama yakın çevremde gördüğüm durum bu. Çocuk ilgili büyük sorumluluk annede kalıyor ki sizin çocuğunuz küçük. Yatılı bakıcı ya da her an çocukla ilgilenecek aile bireyleri yoksa rahatça onu yaparım bunu yaparım demenin lafta kalması büyük ihtimal.
Ortada ciddi sorunlar olsa yorumum farklı olurdu ama özgür olmak istiyorum kısmında durup bir düşünmek lazım derim.

Çocuğun açısından fırını ayrı tabi. Madem sorunlarınız bir yıldır var çözüm bulmak için uğraşın ilk önce.
Zaten çalıştığım için çocuğuma ailem bakıyor. Ortak evimiz ve arabamız var. Ben zaten bir süre ailemle yaşarım. Maaşımda türkiye standarlarında hatrı sayılır bir maaş.
Eşim zaten çocuk konusunda beni zora sokmaz diye düşünüyorum maddi ve manevi.Sadece çocuğuma büyük hasarlar bırakmaktan deli gibi korkuyorum
 
Aslında şöyle ben eşime çok bağlı biriydim her şeyi birlikte yaptık. Ama artık onunla bir şeyler yapmak keyifli gelmemeye başladı. Arkadaşlarımla gittiğim zaman daha mutlu olduğumu daha çok keyif aldığımı hissediyorum mesela. Ama eşi evde bırakıp sürekli arkadaşlarla takılmakta olmuyor.
Arkadaşlarımla gezerim, içmeye giderim, kendimi kısıtlamam.
sizle alakalı o zaman tüm bu hisler
adamla herşeyi birlikte yapıyormuşsunuz vakit geçiriyormuşsunuz ama siz sıkılmışsınız onu evde bırakıp gezmek de olmaz diye kendiniz bir düşünceye de girmişsiniz yani sizin zaten gönlünüz yok eşinizin size yük ve sıkıntı olduğunu düşünüyorsunuz... eğer evliliği bitirmek konusunda emin değilseniz bir destek alın mesela aile terapisti olur ondan sonra bakın duruma ... ama düşünüyorum da şahsen eşim rahat gezeyim aşık olayım diye bir düşünceye giriyorsa beni boşasın bitmişiz zaten derdim açıkcası
 
Aslında şöyle ben eşime çok bağlı biriydim her şeyi birlikte yaptık. Ama artık onunla bir şeyler yapmak keyifli gelmemeye başladı. Arkadaşlarımla gittiğim zaman daha mutlu olduğumu daha çok keyif aldığımı hissediyorum mesela. Ama eşi evde bırakıp sürekli arkadaşlarla takılmakta olmuyor.
Arkadaşlarımla gezerim, içmeye giderim, kendimi kısıtlamam.
anliyorum sizi. Bu arada asik olmayi ozledim dediniz ya, o ask ve ilk duygular oyle hizli geciyor ki, tavrınızı degistirmediginiz surece yine mutsuz olur ve kendinizi suan oldugundan daha mutsuz ve boslukta hissedersiniz.
Kimseye ayak uydurmayin, birakin onlar size uydursun. Olmuyorsa kibarca bir byby.
Bu yasima geldim ve askin hic birseye yaramadigini biliyorum, onemli olan seyler cok baska.
Mesela bir ust mesajlarda esim izin vermez gibi bir cumle kurmussunuz. Bu olmamali mesela, kendini bilen, kendi kararlarini alabilen, her daim ozgur olan bir birey oldugunuzu unutmayin hic bir iliskide. Kimsenin, esinizin dahi sizin hayatinizda izin vermek veya vermemek gibi bir misyonu olamaz.
hayatlarimizi birlestiriyoruz sadece, hayatlarimizi bir birimizin ellerine verip digerinin sartlarina uymak cok ilkelce.
 
bu arada cocugunuzu dusunmeden once kendinizi dusunun, siz daha önemlisiniz, siz mutlu olacaksınız ki cocugunuza daha saglikli bir hayat sunacaksiniz. Mutsuz oldugunuz bir ilişkide cocugunuz daha cok yara alir.
 
anliyorum sizi. Bu arada asik olmayi ozledim dediniz ya, o ask ve ilk duygular oyle hizli geciyor ki, tavrınızı degistirmediginiz surece yine mutsuz olur ve kendinizi suan oldugundan daha mutsuz ve boslukta hissedersiniz.
Kimseye ayak uydurmayin, birakin onlar size uydursun. Olmuyorsa kibarca bir byby.
Bu yasima geldim ve askin hic birseye yaramadigini biliyorum, onemli olan seyler cok baska.
Mesela bir ust mesajlarda esim izin vermez gibi bir cumle kurmussunuz. Bu olmamali mesela, kendini bilen, kendi kararlarini alabilen, her daim ozgur olan bir birey oldugunuzu unutmayin hic bir iliskide. Kimsenin, esinizin dahi sizin hayatinizda izin vermek veya vermemek gibi bir misyonu olamaz.
hayatlarimizi birlestiriyoruz sadece, hayatlarimizi bir birimizin ellerine verip digerinin sartlarina uymak cok ilkelce.
Hiçbir aşkın taze kalmayacağını biliyorum ama o hisleri çok özlediğimi de söylemeden edemeyeceğim. Her ne kadar yerden yere vurulsam da.
Şöyle bir notta düşeyim. Normalde eşim bana asla karışmaz. Şu an günlük hayatıma ve kıyafetime müdahale gibi bir şey söz konusu bile değil. Onsuz şehir dışına çıkmışlığım da çoktur. Şu an gittiğim eğlendiğim her yer batıyor. Çünkü artık onsuz yapıyorum her şeyi. O yüzden her şey sorun olmaya başladı. Halbuki kendisi demişti keşke bensiz takılsan biraz diye :) ben onsuz kaldıkça bu onda öfke yaratmaya başladı. İçten içe üzülüyor da. Ama bu duruma getiren kendisi zaten
 
Öncelikle boşandınız diye çocuğunuz etkilenir illa ki ama perişan olmaz, yeni düzene alışır, hiç hasar almadan da atlatabilir.
Fakat sizin evliliğe bakış açınızda biraz yanlış geldi bana. Evlilik içinde eşiniz eş olarak duygusal anlamda sizi ne kadar tatmin ediyor bilemem tabi ki ama aşk ta aşk dediğiniz şey 3 günlük zaten. Önemli olan geçinmeye niyet ve emek. Ben anlattıklarınızda bir sıkıntı göremedim, sıkılınabilir çok normal, evliliğin cümbüş olduğunu kimse iddia edemez.
Yürütemiyorsanız da her iki tarafa da haksızlık etmenin anlamı da yok sonuç olarak.
 
Fikir ayrılıkları mi var aranızda?
Eşiniz size karşı kaba mi davrandi?
Esten soğumak için eşin ciddi psikolojik yıpratmalari lazım.
Hani soğuma nedeniniz nedir?
Desenizki eve yardımcı olmuyor beni herturlu kısıtlıyor çocuğu ile ilgilenmiyor vs vs ayrılma hakkınız var.
Ama sırf arkadaşlarla rahatça gezebilmek için boşanmayı tercih edecekseniz çocuk yapmayacaktiniz.
O zaman özgürce karar verebilirdiniZ.
Şuan sorununuzu eşinizle paylaşın ve çözüm bulmaya calisin.
Biraz Türkiye gercegine bakmak lazim.
Hepsi bir arada eş bulmak zor illa sıkıntılar eksiklikler olacak.
Ani karar vermeyin bir aile terapistinden destek alın.
 
Hiçbir aşkın taze kalmayacağını biliyorum ama o hisleri çok özlediğimi de söylemeden edemeyeceğim. Her ne kadar yerden yere vurulsam da.
Şöyle bir notta düşeyim. Normalde eşim bana asla karışmaz. Şu an günlük hayatıma ve kıyafetime müdahale gibi bir şey söz konusu bile değil. Onsuz şehir dışına çıkmışlığım da çoktur. Şu an gittiğim eğlendiğim her yer batıyor. Çünkü artık onsuz yapıyorum her şeyi. O yüzden her şey sorun olmaya başladı. Halbuki kendisi demişti keşke bensiz takılsan biraz diye :) ben onsuz kaldıkça bu onda öfke yaratmaya başladı. İçten içe üzülüyor da. Ama bu duruma getiren kendisi zaten
onun açısından artık sorun olmaya başlamasının sebebi sizin özgür olayım aşık olayım hislerinizi hissetmiş olması
tehlikeyi hisseetti yani korkuyor ondan dolayı biraz da kendin birşeyler yap diyen adam artık bundan korkmaya başlamış

konuşarak çözebileceğinizi düşünüyordum ama sizin aşık olmak istiyorum deyişiniz eşinizi kalben tamamen bitirdiğinizi gösteriyor o yüzden evlilik sürse sağlıklı olmayabilir el elde baş başta 80 yaşında gibi yan yana dizinizde battaniye ömür boyu oturacak değilsiniz sonuçta bu yaşta
 
7 yıl evlılıkte aksam eve girerken kalbı pıt pıt eden ,heyecanlanan yoktur sanırım.
Hanı cogu zaman anahtar sesini duyunca kapıda,geldi tipini s..evdiğim diyoruz gklkggfk
Hanı asık olmak ıstıyorm demıssınız ya,onun da sonu yok.
Tabıkı cekılemeyecek boyuttaysa iliskiniz ayrılın.Ama cözülebilecek seylerse,heyecan ıcın bosanmayı dogru bulmuyorm ben.
Ben de 10 senelik evliyim,annemın evıne gittiğimde bile yok ya diyorm kendi evım,duzenım.
Ekonomık özgurlugunuz varmıs,arada kendiniz cııkın o tatillere cocukla?Esınızle gidemiyorsunuz madem.
 
Hiçbir aşkın taze kalmayacağını biliyorum ama o hisleri çok özlediğimi de söylemeden edemeyeceğim. Her ne kadar yerden yere vurulsam da.
Şöyle bir notta düşeyim. Normalde eşim bana asla karışmaz. Şu an günlük hayatıma ve kıyafetime müdahale gibi bir şey söz konusu bile değil. Onsuz şehir dışına çıkmışlığım da çoktur. Şu an gittiğim eğlendiğim her yer batıyor. Çünkü artık onsuz yapıyorum her şeyi. O yüzden her şey sorun olmaya başladı. Halbuki kendisi demişti keşke bensiz takılsan biraz diye :) ben onsuz kaldıkça bu onda öfke yaratmaya başladı. İçten içe üzülüyor da. Ama bu duruma getiren kendisi zaten
Eşiniz de o hisleri özlediğinizi, duygusal olarak ondan uzaklaştığınızı farkettigi için rahatsız oluyordur doğal olarak.
Şu durumda ilk boşanmak isteyen o olmalı aslında.
Yorumlarda evlilğin ikinci yılında beri boşanmayı aklınızdan geçirdiğiniz yazılmış. Son bir yıl demişsiniz ama sizin açınızdan baştan beri iyi giden bir evlilik yokmuş belli ki.
Boşanmak iki taraf içinde en doğrusudur belki de.
 
Back
X