Merhabalar.
10 yıllık evli 7 yaşında bir kızı olan öğretmen bir kadınım.Degersizlik Asagilanma sevilmeme saygı görmeme gibi konulardan yıllardır eşimle mutsuzum.Uzun süredir hiç bir paylasimimiz yok ev ve kızım haricinde hiçbir diyalogumuz yok.Evin ve kizimin hem maddi hem manevi yuku benim üzerimde.Yalnizim her şekilde.Bosanmak en mantıklısı ama ben korkuyorum ancak neden korktuğunu bilmiyorum.
Korkunun nedeni kızım mutsuz olur değil bunu biliyorum artık.her şekilde kendi kendime yeterim ailem bana destek.
Ama ben neden korkuyorum çok aşık olarak evlenmiştim uzunca bir sürede çok severek devam ettim.Artik sevgi aşk da yok.
Toplum beni hiç ilgilendirmez bundan da korkmuyorum.
Ben neden korkuyorum.