Merhaba arkadaşlar,
Dediklerinize haklısınız galiba.Mesele şöyle : Bugün eşimle tansiyonlar yine fırladı.şöyle oldu : Adalet bakanlığı Uzlaştırmacı alıyormuş.Davalı ve dâvâcıları Uzlaştırma işi,dosya başına 200 ₺,Uzlaştırmada başarılı olursan 400₺..Bu iş için 1000 ₺ ye ihtiyacı varmış,bu parayı benden istedi.Ben de bu konuyla çocuğu bağlaştırdım.Çocuk konusunu ötelemeseydin ve bir Çekirdek aile olabilseydik sana çocuğumun babası olarak her türlü desteği sağlardım dedim.Tepki gösterdi.Neden bana bişeyleri Şart koyuyorsun haksızlık ediyorsun bana dedi.Ben de dedim ki "Bir Çocuğum olursa bu evlilik devam eder,değilse etmez bunu bil.Aksi takdirde ben 15 günde bir senin kendi oğlunla Gözlerimin önünde kendi Babalık duygunu yaşamana artık katlanamıyorum ben de anne olmalıyım ki bana batmasın.Benim de olacak diye sabrediyorum şimdilik." Ben ona böyle diyerek onu çok kırmışım,zavallı oğlunu ortaya atmışım.Sizce bu cümlem kırılacak bir cümle mi arkadaşlar ?
Aniden soğuk rüzgarlar estirmeye başladı.Ne kadar "hayır Kırıcı bişey söylemedim ortaya atmadım kendi hassasiyetimi dile getirdim " dediysem de,empati yapması için "senin hiç görmediğin ve özlediğin babanı bile bile ben kendi babamla Babacığım Aşkım balım diye konuşmam gibi düşün " dediysem de yok yok deyip uzattı konuyu.Tmm dedim size mutluluklar ben boşanıyorum ya eşyaları al ya borcu sen bilirsin.Önce odaya geldi Peşimden ,konuşmaya çağırdı.Baktı ki ben hala Kırıcı konuşmadım diyorum,tmm ne yaparsan yap dedi.Evden çıktım arkadasa geldim.Dönünce anlaşmamızı yapalım dedim.yooo hemen yapabiliriz dedi.Çıktım geldim.Sinirden elim Ayağım titriyor şu an.Resmen vazgeçtim bu adamdan çovuk da istemiyorum artık lanet olsun.Sizce burda Haksızlığa uğrayan ben mi o mu ?
Boşanma durumunda onun o tarif edemediği borçlarından bana da pay düşer mi ?( Allah korusun) Kızlar fikirlerinize ve bilgilerinize ihtiyacım var.
Not : eski konularımı bilmeyenler için yazıyorum.37 yaşındayım,benim ilk eşimin 3.evliliği..kendisinin bir oğlu var 10 Yaşında ,annede kalıyor ayda iki hafta sonu bir de yazın bir ay geliyor.Ben ailemi de arkamda bırakarak evlendim mutlu olduğumdan emin değiller, babam bana küs.Bu evlilikte tek beklentim çocuk,ha bir de saygı ama saygı sınırını çok aşıyor.Çocuk konusunda da zaten önümüzdeki ay başlayacaktık diye Hatırlatma yapınca şaka olduğunu söyledi.iyice makaraya sardı bebim bu annelik isteğimi.Evliliğin ilk yılı sendromu dedim dedim bu günlere kadar geldik.
