- 10 Ağustos 2018
- 3.797
- 7.724
- 108
- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
- #1
Forumda beni bilenler bilir en son açtığım konudan sonra bir süredir banlıydım. Bu süreçte sonra büyük bi sinir boşalması yaşadım. İçimdeki tüm herşeyi döktüm artık bu şekilde yürütülemeyeceği de ortadaydı. Zaten yürütmek istediğim de yok artık. Oda aynı şekilde sanırım. Üzgünüz ama yürümüyor kopartmak lazımdı. Oturduk konuştuk. Artık ne yaparsa yapsın kalmayacağımı anlayınca uzlaşma yoluna gittik. İşi için kritik dönem diye bahsetmiştim geçenki konuda da. Önümüzdeki hafta sanırım o işte sonuna geliniyor. Bana mühlet ver dedi. Tamam dedim o sürece kadar evde iki yabancı gibiyiz. Aileme haber verdim bir yıl içinde abla kardeş boşanınca bayağı zor geldi tabi. Çok üzüldüler babam biraz rahatsızlanmış ama elimden gelen bu artık olmuyor.
Anlaşmalı boşanacağız. Tazminat vs çirkinleşmeyeceğiz. Sadece düğünümde takılan 5 bileziğim vardı onu alacağım. Eşyaları da bırakıyorum ona. Başka nafaka vs de istemiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. Ablam ankaraya yerleşmişti. Ankaraya onun yanına yerleşeceğim bi kaç hafta içinde. İş için de arkadaşım var liseden onunla görüştüm. O yardımcı olacak bir iki ay toparlanmak için süre istedim daha sonra işim olursa oraya başlayacağım olmazsa tekrar iş bakınacağım.
Üzüntülüyüm, ama yükümden kurtulmuş gibiyim de. Boşluk var sadece bilmiyorum. Yeniden yoluma bakacağım artık. Beklediğimden daha rahat geçti ayrılık konuşması. Kabullenmesi beni rahatlattı artık. İkimizin de hakkında hayırlısı olsun diyorum. Buraya yazıp yazmamak konusunda da kararsız kaldım ama duygularımı şuan kimse ile paylaşmak istemedim çevremden. Çünkü ne hissettiğimden bile emin değilim. Ama huzur geldi huzurla birlikte huzursuluk da geldi. Sanırım gelecek kaygısından dolayı oluyor bilemiyorum. Evlilik mi bi daha asla derim sanırım. Sadece zaman kaybı gibi geliyor artık...
Anlaşmalı boşanacağız. Tazminat vs çirkinleşmeyeceğiz. Sadece düğünümde takılan 5 bileziğim vardı onu alacağım. Eşyaları da bırakıyorum ona. Başka nafaka vs de istemiyorum. Kendi ayaklarım üzerinde durabilecek biriyim. Ablam ankaraya yerleşmişti. Ankaraya onun yanına yerleşeceğim bi kaç hafta içinde. İş için de arkadaşım var liseden onunla görüştüm. O yardımcı olacak bir iki ay toparlanmak için süre istedim daha sonra işim olursa oraya başlayacağım olmazsa tekrar iş bakınacağım.
Üzüntülüyüm, ama yükümden kurtulmuş gibiyim de. Boşluk var sadece bilmiyorum. Yeniden yoluma bakacağım artık. Beklediğimden daha rahat geçti ayrılık konuşması. Kabullenmesi beni rahatlattı artık. İkimizin de hakkında hayırlısı olsun diyorum. Buraya yazıp yazmamak konusunda da kararsız kaldım ama duygularımı şuan kimse ile paylaşmak istemedim çevremden. Çünkü ne hissettiğimden bile emin değilim. Ama huzur geldi huzurla birlikte huzursuluk da geldi. Sanırım gelecek kaygısından dolayı oluyor bilemiyorum. Evlilik mi bi daha asla derim sanırım. Sadece zaman kaybı gibi geliyor artık...
