Bosaniyorum ve psikolojik sagligim hic iyi degil

Konunu biliyorum. Eşinin barışma ısrarları ve ailenin baskısı birleşince eşine doğru bir kayma yaşıyorsun çok iyi anlıyorum çünkü aynılarını yaşadım. İşler bu noktaya geldikten sonra kesinlikle dönme. Eğer ilk başlarda olsaydı belki tekrar dene derdim ama şuan demiyorum çünkü artık dönersen hem bu kadar yaşanandan dolayı mutlu olmayacaksın hem de aileni ezdiğin için mutlu olmayacaksın. Yaşanalar kolay atlatılacak şeyler değil bu nednele geri dönseniz bile bu saatten sonra ne evliliğinizi toparlayabilirsiniz ne de ailenizle olan ilişkinizi. Bu nedenle geri dönmeyin. Evet çok zor bir durum herşey üstünüze geliyor, herkesten herşeyden kaçmak istiyorsunuz. Bence acilen Türkiyeye gelin tatil yapın o sırada da bir psikologdan yardım alın ve o süre zarfında ne eşinizle ne de ailenizle görüşmeyin.
 

Siz nasil atlattiniz bu durumu?
 
Bizim hiçbir zaman bu kadar net bir ayrılığımız olmadı çünkü eşyamı alıp annemin evine gitsem biliyordum ki bir daha geri dönemezdim. ailem geri dönmeme izin vermezdi. Ben de bitirmek isteyip istemediğimi bilmiyordum. bağırdım, çağırdım, ağladım, kırdım, döktüm, evden kovdum ama hiç evden ayrılmadım. En ciddi ayrılığımızda ben eşimi evden kovdum ve eşim 1 ay boyunca barışma turları attı durdu. Bunu yaparkende aklımda boşanma yoktu sadece aklını başına getirmek vardı. ailem yorum yapmadı bu konuda ama annemin hiç barışmamızı istemediğini biliyordum çünkü annem hiçbir zaman eşimi istemedi. Sonunda barıştık. Ama düzeldi mi dersen. Bana karşı tutumu düzeldi ama aileme karşı tutumu düzelmedi ve bu tutum beni de evliliğimizi de çok yıpratıyor ve şunu çok net söyleyebiliyorum artık bir daha ayrılırsak 2 mizde geri adım atmayız. Yorulduk artık. o da yoruldu ben de yoruldum. Kavga, aileler, sevgi, sevgisizlik, bunların hepsi ikimizi de yordu. onun için artık ayrılma derecesine getirmiyoruz kavgaları.

Bir arkadaşım var şuan senin durumunda. 7 aydır ayrılar. eşi çok adım attı barışmak için ama arkadaşım şimdiye kadar çok şans verdim ve sonu hep hüsran oldu bundan sonra şans vermeyeceğim dedi. Evet çok zor atlattı hatta atlatamadı, atlatmaya çalışıyor. zaman zaman duygusallığa kapılıyor, özlüyor. Ona da asla geri dönmeyeceksin diyorum. Eşinin ona yaşattıklarını bir bir hatırlatıyorum ve barışma düşüncesinden onu uzaklaştırıyorum çünkü değişmeyecek. Daha önce tecrübe etmiş bunu. Ayrıca artık bütün aile biliyor, iyice yüz göz olunmuş. bundna sonra barışsalarda o evlilik iflah olmaz.
 

Siz cok iyi idare etmissiniz gercekten, bende su an keske evden cikipta ailemin yanina o gün gelmeseydim diyorum ama artik tahammül gücüm kalmamisti hic ve bardagi tasiran son damla oldu son yasadiklarim.
Mutlu olamiyorum bir türlü, oysa o kadar sey yasadik. Bir türlü kendimi toparlayamiyorum gittikce kilo kaybi yasiyorum, psikolojim alt üst oldu. Ailemden kimse esimden bana koca olacagina inanmiyor, cok net gördükelrini söylüyorlar. Ben göremiyorum sanirim. Bosanmaya tam karar vermemisken bir anda kendimi bunun icinde buldum ne yazik ki. Belki ailemden etkilenmeden bu karari vermis olsaydim, daha az sancili bir sürec gecirirdim.
 
Aslında benim de iyi yönettiğim söylenemez çünkü ne zaman kavga etsek herkes duydu. Benim annem zaten istemediği damadına iyice bilendi. Eşim annemin ona bilendiğini gördükçe ona ne oluyor triplerine girdi ve büyük bir tartışmayla aralarındaki ipler iyice koptu. burada hem annemin hem de eşimin hatalı olması ve annemin sürekli olarak benim ayrılmamı istemesi, mutsuz olsam bile onsuz olmaya dayanamam, güçlü bir psiklojimin olmaması (dışardan baksan demir lady'mama sen bi de içimi gör ) gibi nedenler beni eşime itti hep. Şuan birliteyiz ama açıkçası ben de sonumuzu göremiyorum.
Ailenden artık evliliğinle ilgili yorum yapmamalarını rica et. artık bu konuyu seninle konuşmasınlar ve seni rahat bıraksınlar.
Tatile çık
hemen bir psikologa gitmeye başla.
ve şunu unutma asla ayrılığa hazır hissetmiyorsun kendini. arkadaşlarımdan biliyorum. Bu kararı net verdiği için boşananı görmedim. Olaylar boşanmaya getirdiği için boşandılar hep.

üzme artık kendini, hayat geçiyor.
 
İnşAllah sizin sonunuz güzel olur, evlilikte en önemli şey iletişim. Derdimizi anlatabiliyorsak karşı tarafta dinlemeyi biliyorsa sorunlar çözülebiliyor. Bizim malesrf o kadar sorunlarımız vardı birde bunları oturup konuşamıyorduk, eşim iletişime kapalı, ben beni dinlemelisin diye çırpındıkça o duvar ördü, böyle olunca tabi zamanla bende sinir krizlerine giriyor patlama yaşıyordum o an ya üstüme yürüyor ya da hiç birşey demiyordu sinirli sinirli bakıyordu sadece. Çok yoruldum arkadaşım çok.
Ailem aslında konuyu açmak istemiyor artık onlarda çok yoruldular. Beni üzgün gördükce nasihat veriyorlar sadece, gerçekelri görmem için gözümü açıyorlar. Psikologa bir kere gittim bıraktım, devam etmem şart gibi görünüyor. Tatilide ekim ayında düşünüyorum. İyi gelir belki. Etrafımda başka şeylerden konuşuldukça ben dahada kötü oluyorum, odaklanamıyorum başka şeylere. Psikolog bu yüzden kesin şart.
Mümkünse sizde gidin lütfen. Ben keşke ayrılmadan öncede gitseydim diyorum en azından içimdeki öfkemi atardım, konuşur rahatlardım.
Bu arada ailemin eşimi sevmediğini biliyordum ama boşan demediler hiç sadece babam iki yıl önce bu adamdan sana koca olmaz kızım demişti, ipleri sıkı tut belki değiştirebilirsin bazı şeyleri dedi. Olmadı ama ve babam haklı çıktı sonunda.
 
canım merak ettim ve bu adam sana neler yaptı acaba diye eski konularını okudum. kararın için tebrik ederim. boşanma aşamasında aklının karışması normal. erkeklerde şu vardır bilesin, kadının gidiceğini anladıklarında kapısında köpekleri olurlar ve kadının aklını karıştırırlar. kadın son anda "tamamen bitti" dediği anda ise onca pislikleri sanki o yapmamış gibi kadını suçlamaya başlarlar. dene ve gör istersen canım. "tamamen bitti gözüm görmesin seni" de bakalım ona ne kadar hayvanlaşıcağını izle ve gör.
ben ailenin sana çektikleri reste çok mutlu oldum. çünkü bu herife dair ben de bi umut göremedim
 
Ben bir tek şu ailelerin " sakın barışma, barışırsan biz yokuz! " triplerini anlamıyorum. Ve çok da sinirleniyorum. Yahu evladın o senin niye zor durumda bırakıyosun. Otur konuş anlat çok mu zor ? Anlamıyosa da bırak hata onun hatası. Pişman olduğunda geri döneceği bi ailesi olduğunu bilsin.
 

Simdiden basladi bugün mail atmis, seni sevdigim güne lanet olsun diyor. Bu yaptiklarim bosanma sebebi degil diyor.
Aldattim mi, dövdüm mü ne yaptin sana diyor bunlari hakedecek. Yeter artik! yazmis.
 

Onlarida anliyorum. Korkuyorlar ileride daha kötü olur diye. Esimi taniyorlar cünkü. Cocuk olursa durumlar daha kötüye gider diye endiseleri var, cok sabrettiler.
 
Eğer önünüzde nasıl bir gelecek olduğunu göremiyor ve umudunuz kalmadıysa boşanma kararının arkasında durun,kendinizi de daha fazla yıpratmayın bu evlilik için.Boşanma kararı ne kadar kolay olmasa da yürümeyen bir evlilik için hırpalamayın kendinizi.Ne kadar severseniz sevin bazen sevmek işe yaramıyor.
Erkekler kolay kolay hazmedemezler bir kadın tarafından geride bırakılmayı,fakat eninde sonunda kabullenmek zorunda.O da hayatında bir şekilde önüne bakmak zorunda...
Psikolojik destek alın derim,çünkü stresli günler yaşıyorsunuz ve uzman birilerinden bu zamanlarda destek almak iyi gelir.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Herseyden önce kendini düşünmelisin ! Kendinle hesaplaş,dönersen ne olur dönmezsen ne olur bunların cevabını ver kendine...sonu olmayan yola girme.mutluluğu nerede bulacağına inanıyorsan oraya git yada orada kal.düsünce karmaşası yasıyorsan biraz daha bekle daha sağlıklı kararlar ver.pisman olacagın bir seye adım atma.
 
Simdi ilk konunuzu okudum.
Sizi kirmak istemiyorum asla, ama bu adam sanki sizinle avrupaya yerlesmek icin evlenmis. Ne kadar sinirlendim konunuzu okuyunca, size kötü davranarak sizi sindirmis resmen! Su an tereddüt etmeniz de bu yüzden, cünkü sizi degersiz oldugunuza inandirmis. Size bunlari yasatmaya ne hakki var?
Piskolojik siddet diye buna derler.

Hayir adam oturma iznini daha almamasina ragmen böyleyse, sonrasinda nasil olur?

Canim bence o gün baba evine dönmekle hata yaptim diye düsünme, Allah yüzüne bakmis ki döndün, cilen dolmus o gün. Sizi soktugu o bunalim haliyle bu karari almaniz seneler sürebilirdi.
Kurtulmussun arkadasim :)
 
canım arkadasım.. halini, durumunu cok iyi anlıyorum ve gercekten uzuluyorum.. Allah'ın izniyle bu surec gececek ve sen lavanta dedi diyeceksin.. eger sen karsındaki insandan emin olsaydın, inan bana cıkar giderdin, ailen sonucta seni silecek degildi, eninde sonunda barısırdınız.. ama senin gitmeme sebebin, guvenmemen ve seni tuketmiş olması.. sen de bunları cok iyi biliyorsun ama işte (çok iyi anlıyorum) devam eden sevgin ve bosanma sonrasında pişman olmaktan korkman, seni böyle duygusal ve mutsuz yapıyor.. Allah'a sıgın, için ferahlayacaktır.. ve Allah izin verdikce ben yanındayım, sakın unutma..
 
ne yaptın merak ediyorum?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Sizcee?? Çalışmak mi kızıma mi bakmak istismar ve travalarim
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
Gocmenturna
G
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
19K
Okanzelis4442
Eşim ve hakaretleri..
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
6K
unutmabenicicegi
D
bosandiktan sonra
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
5K
Boniva
B
T
  • Kilitli
Cok mutsuzum
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
3K
tatliceko
T
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…