bide psikoloğum evet :a015: ama kendime söz geçiremiyorum. eşimle severek evlendim.hatta eşim bana çok aşık birisiydi,hala öyle. sorun en ufak şeylerden kavga ediyoruz.saçma sapan şeylerden.kavga ettiimizde çok çirkinleşiyor ve kabalaşıyor.o dereceki bana vuracak die bile korkuyorum,çokta seviyorum,çünkü barıştığımız zaman hemen pişman oluyor,birdaha yapmayacam diyor.ama bu 3 yıldır böle devam etti,her tartışmamızda yine aynısını yaptı..
Tesadüfe bakki ben erkek arkadaşımdan bu yüzden ayrıldım. Sen evlisin. Sana vurmasından korkuyorsun ama ben buna yeltendiğini veya yaşadığını hissettim. Eğer durum oraya kadar geldiyse sürdürmenin anlamı yok tabi. Çok kavga ediyormuşsunuz.Birbirinizi anlamamaktan mı acaba ,iletişim sorunu var galiba. Bir taraf alttan da almıyor sanırım. Uzadıkça uzuyor dimi . Valla bilmem ki ne desem ,ben kavga etmekten çok bıkmıştım ,benim erkek arkadaşımda bana çok aşıktı ama anlamıyorum ben madem o kadar seviyorlar hem de nasıl bu kadar kabalaşıp çirkinleşiyorlar dimi.Bence eğer şiddet boyutuna gelmemişse bu kavgalarınızda kabalaştığı zaman çekip gideceğinizi katlanamayacağınızı belli edin,pişman olup bir daha yapmayacağım diyormuş ya hemen affetmeyin ciddi olduğunuz görsün.Eğer hala değişmiyorsa hala çok huzursuzsanız o zaman eyleme geçersiniz. Sen daha iyi bilirsin tabi,psikoloğa yazmakta zormuş
Tesadüfe bakki ben erkek arkadaşımdan bu yüzden ayrıldım. Sen evlisin. Sana vurmasından korkuyorsun ama ben buna yeltendiğini veya yaşadığını hissettim. Eğer durum oraya kadar geldiyse sürdürmenin anlamı yok tabi. Çok kavga ediyormuşsunuz.Birbirinizi anlamamaktan mı acaba ,iletişim sorunu var galiba. Bir taraf alttan da almıyor sanırım. Uzadıkça uzuyor dimi . Valla bilmem ki ne desem ,ben kavga etmekten çok bıkmıştım ,benim erkek arkadaşımda bana çok aşıktı ama anlamıyorum ben madem o kadar seviyorlar hem de nasıl bu kadar kabalaşıp çirkinleşiyorlar dimi.Bence eğer şiddet boyutuna gelmemişse bu kavgalarınızda kabalaştığı zaman çekip gideceğinizi katlanamayacağınızı belli edin,pişman olup bir daha yapmayacağım diyormuş ya hemen affetmeyin ciddi olduğunuz görsün.Eğer hala değişmiyorsa hala çok huzursuzsanız o zaman eyleme geçersiniz. Sen daha iyi bilirsin tabi,psikoloğa yazmakta zormuş
bide psikoloğum evet :a015: ama kendime söz geçiremiyorum. eşimle severek evlendim.hatta eşim bana çok aşık birisiydi,hala öyle. sorun en ufak şeylerden kavga ediyoruz.saçma sapan şeylerden.kavga ettiimizde çok çirkinleşiyor ve kabalaşıyor.o dereceki bana vuracak die bile korkuyorum,çokta seviyorum,çünkü barıştığımız zaman hemen pişman oluyor,birdaha yapmayacam diyor.ama bu 3 yıldır böle devam etti,her tartışmamızda yine aynısını yaptı..
sana katılıyorum yazdıkların çok doğru bence psikolog arkdaş çok saçmalamışsın bu sebeplerden dolayı ayrılınırmı yaaa ,ayrılınca çok daha mutsuz olacaksın ,ii günler aklına gelecek ve keşke ayrılmasaydım deyip eşini çok ama çok özeleyeceksin emin ol ,ne dertlerden dolayı ayrılanlar var sen bunlardan dolayı ayrılırsan çok ayıp sana ,kendine hakim ol ,aklını başına topla olgun insan gibi hareket et ,fedakarlık yap ,bi kere de sen uzatma sus affetmeyi de öğren ,evlilik denge işidir annene babana hiç altttan almıyormusun onları kırmamak için susuyorsundur da peki eşine neden böyle davranmıyorsun çok yanlış çok eşin sana annenden daha da yakın aslında ama farkedemiyor bunu çoğu insan
sana katılıyorum yazdıkların çok doğru bence psikolog arkdaş çok saçmalamışsın bu sebeplerden dolayı ayrılınırmı yaaa ,ayrılınca çok daha mutsuz olacaksın ,ii günler aklına gelecek ve keşke ayrılmasaydım deyip eşini çok ama çok özeleyeceksin emin ol ,ne dertlerden dolayı ayrılanlar var sen bunlardan dolayı ayrılırsan çok ayıp sana ,kendine hakim ol ,aklını başına topla olgun insan gibi hareket et ,fedakarlık yap ,bi kere de sen uzatma sus affetmeyi de öğren ,evlilik denge işidir annene babana hiç altttan almıyormusun onları kırmamak için susuyorsundur da peki eşine neden böyle davranmıyorsun çok yanlış çok eşin sana annenden daha da yakın aslında ama farkedemiyor bunu çoğu insan
Bende kavga etmekten çok bıktım artık.2 gün iyiseydi,5 gün didişiyorduk.Bana ağır gelen ilk başlarda eşimle evlenebilmek için karşıma herkesi almamdı,şimdide bu duruma gelmek insanı yıkıyor.Dediğini daha öncede yapmıştım,avukata kdr bile gitti bu iş,ama işlem yapılmadan geri alınmıştı.Ama araya zaman atınca,tekrar sil baştan.Çok zor bi evreden geçiyorum çünkü boşanmakla birlikte herşeyim değişecek,evim,düzenim...Nasıl atlatacağımı bilemiyorum,işin traji komik tarafıda psikolok olmam ve bu durumda herkes benden gayet rahat,aldırmaz,üstesinden gelebilen biri olmamı bekliyor,kimseye derdimi anlatamıyorum da,çünkü etrafımdakiler anlamak istemiyorlar.Boşanmam gerek biliyorum ama bu boşluğun içinden nasıl çıkacam bilemiyorum.Ayrıca yorumun için teşekkür ederim,insan psikolokta olsa acaip bunalıma girebiliyor mafoldumben
Rica ederim.Nasıl mutlu olacaksan öyle davranmalısın. Mutlu olmak için bir ilişki yaşarız bunun için evleniriz. Avukata kadar gitmiş olay yine düzelmemiş,eşin değişmiyor demekki ,peki evlenmeden önce de böylemiydi ?tahmin ettiğim gibi şiddet var mı? sen yazmasanda ben öyle tahmin ettim .Yaşayacağın günler kolay olmayacak tabiki ama aile desteğiyle atlatırsın umarım. Evlenseydim ben de senin yaşadıklarını yaşayacaktım,insan nasıl yıpranıyor biliyorum. Bir yuvanın yapılması da kolay değil ama sen şans vermişsin ,olmayınca olmuyor. Senin için ne iyi olacaksa ,o olsun
Bosanma kararini birlikte mi aldiniz?
Peki oturup arkadas gibi konustunuz mu..
Olmuyor ayrilalim, hakkimizda hayirlisi boyle olur dedinizmi ikinizde?
Cok zor bir karar, 3.5 sene az degil gercekten..
Bu donemde kararliysaniz muhakkak sakin sakin konusulmali
Bosanmaya dair diger konularida konusmalisiniz, ev-duzen, mal ayrimi gibi
Simdi cok duygusalsin, ama boyle konular cok onemli
Ayrica psikolog olman hic birseyi kolaylastirmaz ki.. sende insansin duygularin var
bir 3cu sahis olarak bakamiyorsun ki olanlara.
Profesor olanlar bile cahilce seyler yapiyorlar duygusallik ise karisinca.
Bence cok iyi dusun,.
Hala seviyorum diyorsun, kolay degil
Allah yardimcin olsun
Saol arkadaşım,inanki senin gibi aklı başında yorumları okuyunca içime su serpiliyor.
Evlenmeden önce böyle değildi.Zamanla ufak ufak başladı,ve bu noktaya kdr geldi.Açıkcası şiddet var ama belirtmek istemedim çünkü çok onur kırıcı bi durum.Bi kaç kez aileme söyledim yapamadığımı bana destek çıktılar.bu sefer dönüp barıştığımda,bana olan güvenleri sarsıldı çünkü bunu bi kaç kez yaptım.Hani kızımız psikolojik baskı görüyor ama hala boşanmıyor gibi.Ayrıca eşime karşıda mesafeli oldular.Ama maalesef olmadı,keşke bende senin gibi gözü açık,cesur olup ilk baştan ayrılsaydım,çünkü "balık baştan kokar" lafını hep savunurdum ben.En basiti,facebooka girmesine sinir oluyodum (çünkü lisedeki kız arkadaşlarını fln bakıyodu) 2-3 kez farkettim,rahatsızlığımı bunu belirtmiştim,tamam dedi bakmam,ölesine merak ettim die baktım demişti,hesabını dondur dedim,dondurmam ama girmemde dedi,biraz önce tesadüfen gördüm adam video paylaşmış.Gel de sinir olma.Bazen diyorum nasıl bu süreci atlatacam bazende diyorum hakketten deymiyormu ne? Belliki sallamıyor bile!
boşanma kararı sinir anında ikimizin verdiği karardı,ama daha önceleride,hani barışıkken birbirmize bu böyle gitmez,galiba biz severek ayrılanlardan olucaz diyorduk.Valla hakketten çok zormuş,eskiden ben boşanan çiftlere bakıpta nasıl dayanıyorlar,acaba hiç hatırlamıyorlarmı die düşünürdüm.Herşey insanlar için...
Arkadaşlar çok sağolun,inanın içim açıldı.Hani bi nebze rahatladım.Yorumlarınız için çok teşekkür ederim.Paylaştım çok rahatladım,yoksa boğazımda bi yumruk gibi duracaktı öyle. :1no2:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?