boşanıyoruz

deryacabakis .!.:

sonunda başardılar ayrılıyoruz dıye konu açmıştım ama yazdıklarım nedense siliniyor sanırım.Yaklaşık 15-20 gündür eşimle ayrıyız.Ben kayınvalidemle oturmaktaydım ne yazikki zaten başımıza ne geldiyse bu yüzden geldi.Eşim evliliğimiz boyunca hep annesinin bana yaptıklarını haksız bulduğunu söylüyordu oysa ikimize de farklı konusuyormus ona gidip sen haklısın bana gelip sen haklısın diyormuş.Aslında daha nişanlıyken ayrılmamız gerektiğini anlamıştım ama susarım sabrederım herşey düzelir diye düşünmüştüm asla bir kayınvalidenin gelinini kuması gibi yada düşmenı gibi görebileceğini düşünmemiştim.Eşim işten ayrılmıştı ve evdeydi 2 hafta boyunca ikisi çok iyi anlaşırlar tabiki konustukça eşimde annesinden yana olmuş zaten asla beni annesinden ve akrabalarından korumadıŞimdi ayrıyız ben anne ve babamla oturacağım annemler memleketten benımle oturmak ıcın gelıcekler ev tuttuk.Eşyalar aldık şimdi cumartesi günü kayınvalidem ve eşimle yaşadığımız evden çeyizlerimi ve oradaki eşyalarımı alacağız.Arkamdan halen olmadık sözler söylendiğini duyuyorum.Artık dayanamaz oldum 1,5 yıllık evliliğimde pişman olduğum tek şey keşke2 aylık evliyken ayrılsaymışım.Çünkü şimdi göruyorum ki 1,5 yıl boşuna çabalamışım

Genişletmek için tıkla...

deryacabakis .!.:

eşimingerçek düşüncelerini neden benle paylaşamadığını düşünüyorum oysa ben konuskan ve anlayılı biriyimdir.o ise benimle konusmayı sevmezdi, hep annesiyle ya da arkadaşlarının yanında konuşkan ve neşeli olurdu adam en başından beri mutsuzmuş aslında ama anlayamamışım.Onun sorumsuzlukları ve gereksşz harcamalar, alışveriş delisi oluşu yüzünden giyim kuşamayatırırıdı maaşını ve ben tum bunlara rağmen onun düzeleceğine inanırdım.Oysa kimse kendisinden ödün vermezken ben kişiliğimden ödün vermeye herşeye doğalmış gibi görmeye başlamışım da farkında diilmişim.İnsanlar için elbette anne babanın yeri farklıdır ama eğer evleniyorsan eşini de kimseye ezdirmemeyi bilmek gerekmez mi?

Genişletmek için tıkla...

deryacabakis .!.:

sonunda başardılar ayrılıyoruz dıye konu açmıştım ama yazdıklarım nedense siliniyor sanırım.Yaklaşık 15-20 gündür eşimle ayrıyız.Ben kayınvalidemle oturmaktaydım ne yazikki zaten başımıza ne geldiyse bu yüzden geldi.Eşim evliliğimiz boyunca hep annesinin bana yaptıklarını haksız bulduğunu söylüyordu oysa ikimize de farklı konusuyormus ona gidip sen haklısın bana gelip sen haklısın diyormuş.Aslında daha nişanlıyken ayrılmamız gerektiğini anlamıştım ama susarım sabrederım herşey düzelir diye düşünmüştüm asla bir kayınvalidenin gelinini kuması gibi yada düşmenı gibi görebileceğini düşünmemiştim.Eşim işten ayrılmıştı ve evdeydi 2 hafta boyunca ikisi çok iyi anlaşırlar tabiki konustukça eşimde annesinden yana olmuş zaten asla beni annesinden ve akrabalarından korumadıŞimdi ayrıyız ben anne ve babamla oturacağım annemler memleketten benımle oturmak ıcın gelıcekler ev tuttuk.Eşyalar aldık şimdi cumartesi günü kayınvalidem ve eşimle yaşadığımız evden çeyizlerimi ve oradaki eşyalarımı alacağız.Arkamdan halen olmadık sözler söylendiğini duyuyorum.Artık dayanamaz oldum 1,5 yıllık evliliğimde pişman olduğum tek şey keşke2 aylık evliyken ayrılsaymışım.Çünkü şimdi göruyorum ki 1,5 yıl boşuna çabalamışım

Genişletmek için tıkla...

0kyanuskizi .!.:

Arkadaşlar evliliğin ilk 5 yılı gerçekten zordur. Bir çok evli ilk 5 yılda bir çok badireler atlatır...

Sizin şanssızlığınız kayınvalide ile beraber oturmak olmuş...Belki ayrı bir evde olsanız başka türlü olabilirdi.

Neyse ki çocuk yok , bu da en büyük şansınız.

Bir ömür boyu ağlamaktansa şimdi üzülmeniz daha iyi. Keşkelerle hayat yürümez ama nişanlıyken böyle olduğunu hissettiğiniz de ayrılsanız belki bu kadar üzülüp yıpranmazdınız...

Hakkınız da hayırlısı olsun...

Unutmayın evlenirken sadece eşler değil asıl aileler birbiri ile evlilik yaparlar...

Genişletmek için tıkla...