- Konu Sahibi Lostinparadise
- #41
En en zor şey o adımı atabilmek. Eski kocam babamı arayıp beni evden kovmasaydı bende atamazdım. Beni evden kovuyordu ama yinede atamıyordum o adımı. Dayak yiyordum yine yapamıyordum. Her şeyin farkındaydım ama konuşacak takatim yoktu. Kaç kez bir poşet kıyafetimi alıp annemler gittim ama poşeti arabada bırakıp hiçbir şey olmamış gibi oturup evine dönmüştüm. Ailemi üzmek istemiyordum anlatmaya mecalim yoktu. Sonra bir gün çok büyük bir kavga sonucu babamı aradı ve bende anlatmak zorunda kaldım ve terk ettim. Bir hafta sonra boşandık. Hala derim benim için yaptığı en iyi şey babamı aramaktı. Yoksa ben daha çok dayak yer o evde otururdum..
Ahh şu anlattıklarınız aynı ben yıllarca yıllarca annemlere gittim elimde poşet sora kendi kendime evime dönmüştüm.
Bizde dayak olayı yoktu. Sorumsuzdu, ukalaydı.. ve sonrada beni aldattı.