Merhaba kızlar. Geçenlerde bir konu açmıştım eşimin beni aldatmasıyla ilgili. Sürekli gel gitler yaşıyordum. Bayramdan önce eşime boşanmak istediğimi yapamadığımıbu güvensizlikle bir ilişki devam ettiremediğimi, kendimin bu paranoyak hallerinden çok sıkıldığımı söyledim. başta ikna etmeye çalıştı sonra ben diretince iyi aç o zaman davayı dedi. bende ben dava açmıycam anlaşmalı boşanıcaz dedim. Ne istiyorsun dedi isteklerimi söyledim sonra kalktı masadan hazırlanmaya başladı nereye gidiyosun dedim "arabayı yıkamadan alıcam sonra annemlere gidip söyliycem" dedi. Bende "daha kendi aramızda hiç bir detay konuşmadık koşarak ailene mi anlatacaksın" dedim. "sen bizi bitirmişsin" dedi bende "sen aylar önce bitirmişsin" dedim kapıyı kapattım.
Daha sonra eve geldi tekrar ikna etmeye çalıştı ben aynı şeyleri söyledim sonra biz konuşurken birden sana ne kadar altın takıldı diye sordu bende hatırlamadığımı altınları satıp önce araba aldığımızı sonra da ev aldığımızı söyledim. "ekstra altın istemiyorum hayırdır evden pay mı vermek istemiyorsun" dedim. Senin hakkını da yemek istemiyorum kendi hakkımı da yedirmek istemiyorum ama Benimle kazandığını başkasıyla yemene izin vermem dedi. Ben seni sıkıştırıp para biriktirelim demeseydim sen hiç bir mal mülk sahibi olamazdın dedi. Bende 6 yıldır evli olduğumuzu eve onun gibi düzenli para getiremediysem de hep onun yanında olduğumuzu beraber bir hayat paylaştığımızı söyledim. Yeri geldi mesleğimi bıraktım senin yanında kaldım hayatımı öteledim dedim." O zaman boşanırsak her şeyi satarız tatilde harcarız ne sen benim başkasıyla yememe izin vermiş olursun ne de ben" dedi. Beraber dibi görürüz sıfırdan başlarız dedi. Bende ben hem aldatılıp hem sıfırdan başlayamayacağımı söyledim. Beni bitirmeye and içmiş gibisin hem benim hayatımı mahvettin hemde sıfırdan başlamamı bekliyorsun dedim. Madem benimle devam etmek istiyorsun bana bi güvence ver dedim. Evin bizim olan kadarını üstüne al dedim. O da bana yıllardır evde oturduğumuzu yada kiracı varken tüm kiraları bizim aldığımızı, şimdi babasından böyle bişey isterse babasına geçmiş yıllardaki kiraların babasının hakkı kadar olan kısmını ödememiz gerektiğini söyledi. Bende ödeyelim benim için sıkıntı yok dedim. Ama asla bu konuya sıcak bakmadı babam evden çıkın benim payımıda verin diyebilir dedi. babası para katmasaymış biz ev sahibi olamazmışız bunun manevi bir yükü de varmış falan filan (Evimizi alırken babasıda para kattığı için ortak almıştık bu yüzden evin tamamı babasının üstüne). Bundan sonra tüm aldıklarımızı senin üstüne yaparız dedi. Boşanma konusu açıldığından beri ağlıyor sürekli pişmanlığını dile getiriyor. Geceleri uyumuyor saçımı okşuyo öpüyo. Şu an her şey havada kaldı bi uzlaşmaya da varamadık. Evden de gidemiyorum hak kaybı yaşamamak için onunla aynı evde oldukça da her şey çok zor oluyor. Sürekli gönlümü almaya çalışıyor ikna etmeye çalışıyor. Zora mı koşuyor, son çırpınışları mı, gitmeyim diye debeleniyor mu, seviyor mu mal mülk peşinde mi anlayamıyorum artık...
Daha sonra eve geldi tekrar ikna etmeye çalıştı ben aynı şeyleri söyledim sonra biz konuşurken birden sana ne kadar altın takıldı diye sordu bende hatırlamadığımı altınları satıp önce araba aldığımızı sonra da ev aldığımızı söyledim. "ekstra altın istemiyorum hayırdır evden pay mı vermek istemiyorsun" dedim. Senin hakkını da yemek istemiyorum kendi hakkımı da yedirmek istemiyorum ama Benimle kazandığını başkasıyla yemene izin vermem dedi. Ben seni sıkıştırıp para biriktirelim demeseydim sen hiç bir mal mülk sahibi olamazdın dedi. Bende 6 yıldır evli olduğumuzu eve onun gibi düzenli para getiremediysem de hep onun yanında olduğumuzu beraber bir hayat paylaştığımızı söyledim. Yeri geldi mesleğimi bıraktım senin yanında kaldım hayatımı öteledim dedim." O zaman boşanırsak her şeyi satarız tatilde harcarız ne sen benim başkasıyla yememe izin vermiş olursun ne de ben" dedi. Beraber dibi görürüz sıfırdan başlarız dedi. Bende ben hem aldatılıp hem sıfırdan başlayamayacağımı söyledim. Beni bitirmeye and içmiş gibisin hem benim hayatımı mahvettin hemde sıfırdan başlamamı bekliyorsun dedim. Madem benimle devam etmek istiyorsun bana bi güvence ver dedim. Evin bizim olan kadarını üstüne al dedim. O da bana yıllardır evde oturduğumuzu yada kiracı varken tüm kiraları bizim aldığımızı, şimdi babasından böyle bişey isterse babasına geçmiş yıllardaki kiraların babasının hakkı kadar olan kısmını ödememiz gerektiğini söyledi. Bende ödeyelim benim için sıkıntı yok dedim. Ama asla bu konuya sıcak bakmadı babam evden çıkın benim payımıda verin diyebilir dedi. babası para katmasaymış biz ev sahibi olamazmışız bunun manevi bir yükü de varmış falan filan (Evimizi alırken babasıda para kattığı için ortak almıştık bu yüzden evin tamamı babasının üstüne). Bundan sonra tüm aldıklarımızı senin üstüne yaparız dedi. Boşanma konusu açıldığından beri ağlıyor sürekli pişmanlığını dile getiriyor. Geceleri uyumuyor saçımı okşuyo öpüyo. Şu an her şey havada kaldı bi uzlaşmaya da varamadık. Evden de gidemiyorum hak kaybı yaşamamak için onunla aynı evde oldukça da her şey çok zor oluyor. Sürekli gönlümü almaya çalışıyor ikna etmeye çalışıyor. Zora mı koşuyor, son çırpınışları mı, gitmeyim diye debeleniyor mu, seviyor mu mal mülk peşinde mi anlayamıyorum artık...
