6. aile mahkemesi
Filmlerdeki gibi hakim azametle oturmuyor, sanki mahkemede temizlik varmış da biz de tesadüfen girmişiz gibi. Heryerde dosyalar var, o dosyaların arasında katip yazıyor. Her yer pis, izbe. Mübaşir kendini hakim sanıyor. Öyle azametli. Gelsenize! diyor emir kipiyle, "rica etseydin gelirdik" diyorum, bön bön yüzüme bakıyor. Unutuyorum o anda Türkiyede olduğumu.
Hakim okuyor okuyor, sonra da soruyor,
-aldatmışsın, evlilik birliğini sarsmışsın söyleyeceğin birşey var mı,
---"seviyorum karımı, bir hataydı" diyor,
bana soruyor
-seviyorum, hataydı diyor, yaşınız genç.
---boşanmak istiyorum kararım kesin.
***ben boşanmak istemiyorum, hatamı telafi edeceğim.
YAZ diyor hakim. Davanın 24 aralığa ertelenmesine, ciftin belirlenen tarihlerde .... aile terapistine gitmesine
falan filan.
Kulaklarım uğulduyor, burası neresi yaa, ne işim var burda. Avukatım, kolumdan cekiştiriyor. Bitti diyor cıkabiliriz. Hışımla cıkıyorum salondan, 24 aralıkta gelmek üzere.
Son kez "BİTTİ" yi duyuyorum ve onun soyadıyla cağırılıyorum.
Şaka gibi. Korkunc.
