Boşanma öncesi kararsızlık

Merhaba hanımlar
Önümüzdeki hafta davamiz var ve ben çok kararsız kaldım Biraz uzun olabilir ama özetlemeye çalışayım;
3 yıllık evliliğin 2 yılı ayrı şehirlerde geçti, tam birleştik derken yeni evimize taşındığımız hafta (kayinvalideler yardım etmek için bizdeydi, 10 gün kadar kaldilar) benim gergin olmam, eşimle vakit geçirmek istemem ve daha önce yaşananların birikimi sebebiyle biraz ters davrandım, surat yaptım yani. KV evlerine dönsün diye bekledim ama o da oğlumun evi tabi kalicam mantığıyla donmedi ve artık donecekleri gün büyük bir tartışma yaşandı. KV ve KP tabiri caizse azarladilar, sen bizi oglumuzdan ayırmak istiyorsun , anan da babanı ayırmış zaten ailesinden, çekirdek aile olacagiz diye bakmayın, basinizda biz variz vs. gibi şeyler söylediler ve gittiler. Bu olaydan sonra evimize bomba düşmüş gibi oldu ve bir daha kendimize gelemedik eşimle, ben de 1 yil kadar depresyon tedavisi gördüm . Bu süre içerisinde eşimle hiç konuşmadık, hep karşılıklı suclamaya döndü .Benim tek istediğim biraz ilgi , sevgi, "hayatım idare et, ben yanındayım " demesiydi. O da bunu yapmayinca dibe vurdum ve 6 ay önce evlerimizi ayırdık.
Eşim çok sakin, tartışma ortamını sevmeyen bir insandı ama çok ana kuzusuydu, her ay şehir dışına ailesini görmeye giderdik. Hep öncelik onun ailesi oldu, ben de ailemden uzakta olmaya alıştığım için başlarda çok sorun etmedim ama baktım ki benim tarafıma hiç gidilmiyor, ailemi 3-4 ayda bir görmeye başlamışım, bu da bende sonradan takıntıya dönüştü, cok taktım kafaya, kV ye de gitmek istemedim.
Bu arada kV annesiz büyümüş, sürekli terkedilme korkusu olan ama kullanması gereken ilaçları kullanmayan, takıntılı bir kadın. Birine taktı mi takıyor, sürekli onunla uğraşıyor yani.
Şimdi sorunuma gelecek olursak; eşimle barışmayı istiyorum ama tedirginim .
1- aileleri dışarıda tutalım, bir süre soylemeyelim baristigimizi diyoruz ama öte yandan ailem benim için önemli diyor, annesine kiyamiyor. Tekrar aynı şeyler yaşanır mi sizce? Hani idare edersiniz mi diyorsunuz yoksa bu kadın yine yıkar mi yuvamizi?
2- Benim Ailem de yasananlardan dolayı çok kızgın ve asla dönemi istemiyorlar. Sizce aileme söylemeden eşimle görüşüp davayı ertelemeli miyiz? Ailemi dilemeli miyim, yoksa kalbimi mi dinlemeliyim?
Dışarıdan mantıklı görüşlere ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim

değişen hiçbişey olmamış ki adam hala ailem benim için önemli diyormuş, boşuna zaman kaybı olur barışmak bence

Barışmayı tek taraflı istiyor gibisin,adam resmen ben aynı kalacam,sen değişeceksen gel diyor...bence oluru yok bu işin,barışıp bi de çocuk yapıp daha da çıkmaza sokmayın işinizi

annen de babanı ayırmış mı ne ağır bir laf var orada. Size dil uzatmayı geçmiş ananıza babanıza kadar uzanmışlar.Bu insanlarla nasıl baş edeceksiniz? Eşinizin tavrı da ortadayken hemde.

mw- .!.:

Merhaba hanımlar
Önümüzdeki hafta davamiz var ve ben çok kararsız kaldım Biraz uzun olabilir ama özetlemeye çalışayım;
3 yıllık evliliğin 2 yılı ayrı şehirlerde geçti, tam birleştik derken yeni evimize taşındığımız hafta (kayinvalideler yardım etmek için bizdeydi, 10 gün kadar kaldilar) benim gergin olmam, eşimle vakit geçirmek istemem ve daha önce yaşananların birikimi sebebiyle biraz ters davrandım, surat yaptım yani. KV evlerine dönsün diye bekledim ama o da oğlumun evi tabi kalicam mantığıyla donmedi ve artık donecekleri gün büyük bir tartışma yaşandı. KV ve KP tabiri caizse azarladilar, sen bizi oglumuzdan ayırmak istiyorsun , anan da babanı ayırmış zaten ailesinden, çekirdek aile olacagiz diye bakmayın, basinizda biz variz vs. gibi şeyler söylediler ve gittiler. Bu olaydan sonra evimize bomba düşmüş gibi oldu ve bir daha kendimize gelemedik eşimle, ben de 1 yil kadar depresyon tedavisi gördüm . Bu süre içerisinde eşimle hiç konuşmadık, hep karşılıklı suclamaya döndü .Benim tek istediğim biraz ilgi , sevgi, "hayatım idare et, ben yanındayım " demesiydi. O da bunu yapmayinca dibe vurdum ve 6 ay önce evlerimizi ayırdık.
Eşim çok sakin, tartışma ortamını sevmeyen bir insandı ama çok ana kuzusuydu, her ay şehir dışına ailesini görmeye giderdik. Hep öncelik onun ailesi oldu, ben de ailemden uzakta olmaya alıştığım için başlarda çok sorun etmedim ama baktım ki benim tarafıma hiç gidilmiyor, ailemi 3-4 ayda bir görmeye başlamışım, bu da bende sonradan takıntıya dönüştü, cok taktım kafaya, kV ye de gitmek istemedim.
Bu arada kV annesiz büyümüş, sürekli terkedilme korkusu olan ama kullanması gereken ilaçları kullanmayan, takıntılı bir kadın. Birine taktı mi takıyor, sürekli onunla uğraşıyor yani.
Şimdi sorunuma gelecek olursak; eşimle barışmayı istiyorum ama tedirginim .
1- aileleri dışarıda tutalım, bir süre soylemeyelim baristigimizi diyoruz ama öte yandan ailem benim için önemli diyor, annesine kiyamiyor. Tekrar aynı şeyler yaşanır mi sizce? Hani idare edersiniz mi diyorsunuz yoksa bu kadın yine yıkar mi yuvamizi?
2- Benim Ailem de yasananlardan dolayı çok kızgın ve asla dönemi istemiyorlar. Sizce aileme söylemeden eşimle görüşüp davayı ertelemeli miyiz? Ailemi dilemeli miyim, yoksa kalbimi mi dinlemeliyim?
Dışarıdan mantıklı görüşlere ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Eşimle barışmayı istiyorum demişsiniz de eşiniz sizinle barışmayı pek istemiyor gibi
Aynı tas aynı hamam devam edecekseniz barışın. Yine hep onun ailesine gidilecek, yine siz insan değilmişsiniz, ağaç kovuğunda bulunmuşsunuz gibi davranılacak.

Mantıklı görüş istiyor musun? Aileni bu şerefsiz adam için üzme.

Eşin de seninle aynı fikirdeyse, yani yeniden düzeltmekten yanaysa ve en önemlisi aranızdaki sevgi bağı kopmadıysa, uzman desteği alarak denemenizi tavsiye ederim. Dışarıdan bir gözün değerlendirmesi yerinde olacaktır, aile danışmanına bu anlamda fayda sağlayacaktır.
Eşinin "ailesini, annesini evliliğinizin sınırları dışında tutması gerektiğini" duymaya ihtiyacı var.
Herkesin ailesi önemli ve kıymetli, gidilip gelinecekse de dengede tutmalısınız.
Mutlaka evlilik danışmanına gidin derim ben...

Eşimin söylediği şu, ben annemi biliyorum bazı şeyleri abartır ama sen de görmezden gel, ablamlara da yapıyor aynı şeyi ,sürekli terk edilme korkusu var diyor. Bu bizim hayatımız, tabi ki çekirdek aile olacağız, bize karisamazlar ki diyor. Bir de her ay değil, 2 ayda bir fln gideriz , duzelene kadar da görüşmezsiniz dedi. Aileleri çok fazla işin içine soktugumuzun farkında. Bu bizim hayatımız, bizim bir sorunumuz yoktu ki diyor.

İlk başta hatayı sizde buldum. Fitili siz ateşlemişsiniz. İnsanların kalacağı 10-15 gün, ömür boyu yanınıza yerleşmiyorlar. Üstelik size yardım etmek için gelmişler. Yine üstelik oğullarının evi olduğu konusunda haklılar. Gereksiz tepkiler verip evliliğinizin temeline bombayı koymuşsunuz. E karşı tarafda size tepki göstermiş doğal olarak. Aileye karşı biraz ılımlı olsanız sıkıntı kalmaz inanın.

Eğer ikiniz de tekrar denemek istiyorsanız deneyin. Ama eğer ikiniz de değişecekseniz yapın bunu. Aileleri çok önemsemeyin şimdilik, uzak tutun evliliğinizden.

mw- .!.:

Eşimin söylediği şu, ben annemi biliyorum bazı şeyleri abartır ama sen de görmezden gel, ablamlara da yapıyor aynı şeyi ,sürekli terk edilme korkusu var diyor. Bu bizim hayatımız, tabi ki çekirdek aile olacağız, bize karisamazlar ki diyor. Bir de her ay değil, 2 ayda bir fln gideriz , duzelene kadar da görüşmezsiniz dedi. Aileleri çok fazla işin içine soktugumuzun farkında. Bu bizim hayatımız, bizim bir sorunumuz yoktu ki diyor.

Genişletmek için tıkla...

Oyalama taktiği bunlar
Sizin sorununuz eşinizin annesini sizin evliliğinize KARIŞTIRMASI

Hiç bir kayınvalide oğlu izin vermezse karışamaz. Oğlundan tepki görse karışamaz, oğlumu kaybederim diye korkar çünkü.
"Görmezden gel" demesi bile bunu gösteriyor.

Bizim bir sorunumuz yoktu ki demiş, kendisi adam gibi adam olsaymış, annesini karıştırmasaymış.

Kusura bakmayın ama bu koşullarda barışırsanız pişman olursunuz. Yukarıda bir arkadaşın dediği gibi, aile terapisine gidip destek alın.

Aynı tas aynı hamam olur bence. Altı ay sonra gelir yine konu acarsiniz burda.

bu sozunun arkasi da duracak mi onemli olan.

mw- .!.:

Eşimin söylediği şu, ben annemi biliyorum bazı şeyleri abartır ama sen de görmezden gel, ablamlara da yapıyor aynı şeyi ,sürekli terk edilme korkusu var diyor. Bu bizim hayatımız, tabi ki çekirdek aile olacağız, bize karisamazlar ki diyor. Bir de her ay değil, 2 ayda bir fln gideriz , duzelene kadar da görüşmezsiniz dedi. Aileleri çok fazla işin içine soktugumuzun farkında. Bu bizim hayatımız, bizim bir sorunumuz yoktu ki diyor.

Genişletmek için tıkla...

Is yerindeki arkadaşlarım da biraz kafamı karıştırdı. Her evlilikte oluyor böyle sorunlar, bize de kV neler dedi ,takma fln dediler de.. Onların eşleri yanlarında duruyor işte. .. acaba yasananlardan ders almıştır da tampon görevi görür mü artık diyorum. Tabi aynı şekilde benim de biraz geniş olmam gerekecek.
Bugün akşam yemeğe çıkacağız, sizce sormam gereken sorular neler?

eşin de barışmak istiyorsa ayrılma taraftarı değilse neden düzelmesin ki sevgi herşeyin üstesinden gelir tabi bu dönemde üzülebilirsin zor da olabilir herşeyi göze alabiliyorsan bir destek alıp tekrar deneyebilirsiniz

Verdiği sözü de tutar diye düşünüyorum

Ana kuzusuydu demişsiniz eşiniz için
Bilmem ki pek düzelmiyor bu huy

mesela bir daha taşınırsanız annesi yine oğluna yardıma gelecek mi

eşin bu soruya net hayır diyemediği sürece aynı tas aynı hamam olur

zira annesi oğlunun büyüdüğünü, ondan bağımsız olduğunu kabul etmiyor

ben başındayım demek o kendine yetemez demektir ben yönetirim demektir

eşin ile yalnızken iyi isen mesafeyi ayarlayabilecekse dene ama eşin önce mesafe nasıl ayarlanır bunu öğrenmeli

oğluşuuuum deyince yelkenler inecekse o iş olmaz

adamın değişmeye gönlü yok belli ki. barışıp da kendini ziyan etme. bu saatten sonra hiç kaldıramazsın aynı şeyleri.

Bir tartışma olduğunda, ya da annesi benim hakkımda kötü bir şey söylediğinde nasıl davranacak? Ve bir de doğum yaptığımda ne kadar süreyle kalacaklar? Hani öyle bikaç ay kalmalarını istemem açıkçası, rahat edemiyorum çünkü. Bu 2 soru benim en çok kafamı kurcalayan. .

Anladığım Kadarıyla Kocanızda Barışmak İstiyor.
Bence Kocanızı Alın Karşınıza Bütün Çekincelerinizi Anlatın Konuşun Eğer Sizi İkna Edebiliyorsa Bir Şans Verin Evlilik Ortak Bir Paydada Buluşmaktır Her Konuda Bence