- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #1
Hanımlar merhaba,
Uzun uzun anlatamayacağım, gerçekten sinirim de bozuk, halim de yok. Beni ve konularımı bilen üyeler var, uzun zamandır boşanmaya çalışıyorum, boşanma davam reddedilmişti ve ben de tüm haklarımdan feragat ederek eşimle anlaşmalı boşanma yoluna gitmiştim.
Şimdi buraya kadar sorun yok, dün eşim bir protokol göndermiş, tüm maddeler tamam ama bir maddeye benim evlenmem halinde çocuğun velayetinin kendisine verilmesi şartını eklemiş.
Evlenmeyi düşündüğüm filan yok ama kendinde bu hakkı görmesi, kendisi boşanmadan başkalarıyla olurken, benim geleceğimi bu şekilde kısıtlamaya gitmesi sinirimi bozdu.
Çocuğa ben bakayım, büyüteyim; sen yılda iki üç kez gör, sen anne-babandan yarım saat uzağa taşınamıyorsun diye ben çocuğu yalnız büyüteyim, bundan zerre rahatsızlık duyma ama birgün evlenecek olma ihtimalimden rahatsızlık duy ve “ben çocuğumu üvey babayla büyüttürmem.” de, velayeti al.
Bir hukuk sitesinde araştırdım biraz, bazı avukatlar bu maddenin kişinin gelecekteki hak ve özgürlüğünü kısıtlayıcı olduğu için, geçersiz olduğunu düşünüyor; bazı avukatlar da hakimin inisiyatifine kaldığını, günün şartlarında normal velayet davası gibi yeniden değerlendirileceğini yazmış. Yani kesin sonuç doğuran bir madde değil.
Protokolü imzalayacağım, diğer türlü eşim boşanmayı kabul etmeyecekmiş. Ben de başlarken söylediğim gibi, oğlum büyüyene dek yani bayağı uzun bir süre evlenmeyi düşünmüyorum. Bu yüzden madde geçerli sayılsa da sorun değil ama yine de bu zihniyet, kendinde bu hakkı görmesi sinirimi bozdu.
Uzun uzun anlatamayacağım, gerçekten sinirim de bozuk, halim de yok. Beni ve konularımı bilen üyeler var, uzun zamandır boşanmaya çalışıyorum, boşanma davam reddedilmişti ve ben de tüm haklarımdan feragat ederek eşimle anlaşmalı boşanma yoluna gitmiştim.
Şimdi buraya kadar sorun yok, dün eşim bir protokol göndermiş, tüm maddeler tamam ama bir maddeye benim evlenmem halinde çocuğun velayetinin kendisine verilmesi şartını eklemiş.
Evlenmeyi düşündüğüm filan yok ama kendinde bu hakkı görmesi, kendisi boşanmadan başkalarıyla olurken, benim geleceğimi bu şekilde kısıtlamaya gitmesi sinirimi bozdu.
Çocuğa ben bakayım, büyüteyim; sen yılda iki üç kez gör, sen anne-babandan yarım saat uzağa taşınamıyorsun diye ben çocuğu yalnız büyüteyim, bundan zerre rahatsızlık duyma ama birgün evlenecek olma ihtimalimden rahatsızlık duy ve “ben çocuğumu üvey babayla büyüttürmem.” de, velayeti al.
Bir hukuk sitesinde araştırdım biraz, bazı avukatlar bu maddenin kişinin gelecekteki hak ve özgürlüğünü kısıtlayıcı olduğu için, geçersiz olduğunu düşünüyor; bazı avukatlar da hakimin inisiyatifine kaldığını, günün şartlarında normal velayet davası gibi yeniden değerlendirileceğini yazmış. Yani kesin sonuç doğuran bir madde değil.
Protokolü imzalayacağım, diğer türlü eşim boşanmayı kabul etmeyecekmiş. Ben de başlarken söylediğim gibi, oğlum büyüyene dek yani bayağı uzun bir süre evlenmeyi düşünmüyorum. Bu yüzden madde geçerli sayılsa da sorun değil ama yine de bu zihniyet, kendinde bu hakkı görmesi sinirimi bozdu.