Boşanma sonrası hayata karşı kırgınlık, umutsuzluk...

Munevvergul · 13 Nisan 2014

Merhaba arkadaşlar, eşimde fiili olarak ayrılmamız bir yıl, resmi olarak boşanmamız ise 4 ay oldu. Eşime dair hiç güzel şeyler hatırlamıyorum. Zaten çok kısa süren bir evlilikti ama hayatımda ailemde ve çevremde görmediğim şeyleri gördüm

çok şükür ailem yanımda işim var kimseye muhtaç değilim ama hayata ve insanlara karşı çok ümitsizim. Hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Sanki hapishanede olan mahkumlar gibi akşam olunca iyi bir gün daha bitti diyorum. Sizler nasıl atlattınız bu süreçleri?

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

esaskedi · 13 Nisan 2014

Munevvergul .!.:
Merhaba arkadaşlar, eşimde fiili olarak ayrılmamız bir yıl, resmi olarak boşanmamız ise 4 ay oldu. Eşime dair hiç güzel şeyler hatırlamıyorum. Zaten çok kısa süren bir evlilikti ama hayatımda ailemde ve çevremde görmediğim şeyleri gördüm çok şükür ailem yanımda işim var kimseye muhtaç değilim ama hayata ve insanlara karşı çok ümitsizim. Hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Sanki hapishanede olan mahkumlar gibi akşam olunca iyi bir gün daha bitti diyorum. Sizler nasıl atlattınız bu süreçleri?

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Öncelikle geçmiş olsun. ailenin yanında ve destekçi olması kadar iyi bir ilaç yok bu durumlarda. ben de boşadım. evliliğim seninki gibi kısa sürmüştü. sonrasında ben de o dönemi geçirdim. hatta resmi olarak bitmeden önceki son bir-iki ay da böyle ümitsiz hissediyordum. boşandıktan sonra da birkaç ay öyle hissettim. boşanmadan önceki zaman ve sonrasındaki kısa sürede hafif dozda sakinleştirici kullanmıştım ve bu benim kilo alıp hayatımdaki en kilolu halime ulaşmamı sağlamıştı. minyon tipliyim ve 10 kilo birden almıştım. kendimi çok kötü hissediyordum. bir de insanların soruları ve yaralamaları can sıkıyordu. sonra birden silkindim. ailem yanımda çok şükür ve sağlığım yerinde dedim. rejim yaptım, kilo verdim. kendime her zamankinden çok daha fazla özenmeye başladım. ki benim evliliğimde eşim benim tüm özgüvenimi altüst etmişti. aynaya bakasım gelmiyordu. sonra yine aynalarla barıştım. ailemle ve arkadaşlarımla vakit geçirdim bol bol. işime de verdim kendimi.

kim ne derse desin, insanın en büyük ilacı, en büyük destekçisi yine kendisi oluyor. sen istemediğin sürece senin en sevdiklerin destek olsa da bir işe yaramaz. bu yüzden gerçekten istemek lazım. unutup rafa kaldırmak lazım. ben öyle yaptım. ben boşanalı 3 sene oluyor. inan bazı şeyleri hatırlamıyorum bile. soruyorlar, "yaa eşin sana şöyle demişti di mi? vay bilmemne herif.." diyorlar. o zaman bile hatırlamıyorum insanların unutamadığı o olayı :1:

çok mutlu oluyorum. senin iyi şeyleri hatırlayamaman da çok güzel. hatırlasan daha çok yaralı hissederdin belki. şimdi acılarının bittiğini düşün. üzerinden yük kalktığını ve üzücü dönemin bitip artık mutlu günlerin başladığını düşünüp kendini iyi hissetmelisin :34:

Munevvergul · 13 Nisan 2014

Cevabın için çok teşekkür ederim. Ama çok zor bir şey gerçekten onu ve ailesini Allah a havale ettim

Ne hayallerim vardı şimdi geleceğe dair hiç birisi yok

ben de kilo aldım. Artık eskisi gibi değilim eskiden insanlara daha çok koşardım şimdi öyle değilim. Açıkçası bu dönemde insanların ne kadar duyarsız olduğunu da gördüm. Bazen o kadar yılıyorumki her şeyden

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

esaskedi · 13 Nisan 2014

her şey yoluna giriyor inan bana. hatta daha da güçleniyor insan. ben de fazla hassas ve kırılgan bir insandım. şimdi kendimi gerçekten güçlü hissediyorum. sen-ben-bizim gibiler, vermemiz gereken bir karar verdik. güçlüyüz. bazen insanlar kendileri bu kararı veremediği için de boşananları yıpratmaya çalışır. sen kimseye aldırma. kendi hayatına bak. hepsi geçiyor. belki güvenme sorunu yaşıyor insan ikili ilişkilerde. ama öyle insanlar var ki, bunu da ortadan kaldırıyor insanın hayatına girince. ümitsizliğe kapılma sakın. mutsuz bir evliliği ömür boyu sürdürmekten daha acı olamaz. geçiyor...

maviolena · 14 Nisan 2014

Ben de boşandım, benim çok kötü giden evliliğimin ardından boşanma sonrasında hızla düzene giren bir hayatım oldu (şükürler olsun)

İyi bir işim, ve bana değer veren bir insan var... Ailemin de desteği büyük...

Fakat, yine de zaman zaman o boşluğa düşmüyor değilim. Bunun bitirilmiş olan evlilikle ilgisi yok, ama düzenli bir evliliğim, yaşıtlarım gibi bir bebeğim, kendime ait bir evim ve düzenim (ki bunda çok zorluk çekiyorum) olsun isterdim...

Aldığım karardan bir an olsun pişman olmamakla birlikte, sosyal-toplumsal anlamda yorulduğum anlar çok malesef

esaskedi · 14 Nisan 2014

maviolena .!.:
Ben de boşandım, benim çok kötü giden evliliğimin ardından boşanma sonrasında hızla düzene giren bir hayatım oldu (şükürler olsun)

İyi bir işim, ve bana değer veren bir insan var... Ailemin de desteği büyük...

Fakat, yine de zaman zaman o boşluğa düşmüyor değilim. Bunun bitirilmiş olan evlilikle ilgisi yok, ama düzenli bir evliliğim, yaşıtlarım gibi bir bebeğim, kendime ait bir evim ve düzenim (ki bunda çok zorluk çekiyorum) olsun isterdim...

Aldığım karardan bir an olsun pişman olmamakla birlikte, sosyal-toplumsal anlamda yorulduğum anlar çok malesef

Katılıyorum canım. ben de her ne kadar mutlu ve güçlü olmaya çalışsam da zaman zaman senin hissettiklerini ben de hissediyorum; toplumsal-sosyal konu ve yaşıtlarımın bebeği olması konusu, en can sıkıcısı da düzen konusu evet. ailemle yaşamak her ne kadar benim boşandıktan sonra kendimi çabuk toparlamama yardımcı olsa da kendime ait düzenim olmaması kötü. belki de boşandıktan sonra aile evine dönmüşsen, en üzücü kısmı bu oluyor. ben boşanalı 3 sene oldu, hala alışamadım düzen konusuna. sanki yıllarca burda ben yaşamamışım gibi geliyor bazen. :2:

Jolyss · 14 Nisan 2014

Munevvergul .!.:
Merhaba arkadaşlar, eşimde fiili olarak ayrılmamız bir yıl, resmi olarak boşanmamız ise 4 ay oldu. Eşime dair hiç güzel şeyler hatırlamıyorum. Zaten çok kısa süren bir evlilikti ama hayatımda ailemde ve çevremde görmediğim şeyleri gördüm çok şükür ailem yanımda işim var kimseye muhtaç değilim ama hayata ve insanlara karşı çok ümitsizim. Hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Sanki hapishanede olan mahkumlar gibi akşam olunca iyi bir gün daha bitti diyorum. Sizler nasıl atlattınız bu süreçleri?

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

Cnm senin adina cok uzuldum ayrica sorun yasayan bayanlarin adinada uzuluyorum bende bosanma asamasindayim ilk durusmam yakinda inanki bende gelecegin bana neler gosterecegini bilmiyorum gelecegim karanlikmis gibi hissediyorum esimi biraktigimda ilk baslarda cok umitsizdim hayattan zevk alamiyordum insanlarin arasina girmek beni korkutuyordu cunku esim ve ailesi beni cok asaladi ezdi yipratti ve cok kilo kaybi yasadim hatta duvarlar uzerime uzerime geliyordu esimin bana yaptiklarini hic bir zaman haketmemistim oysa hep kendimi sucladim neden ben bu adamla evlendim neden guvendim neden sevdim diye ?? ama sunu ogrendimki insan ne yaparsa kendine yapiyor cok yiprandim bende baba evine dondum inanki su an yine babamin evindeyim cok zor kolay degil bir duzenim dahi yok is desen oda yok Allahtan kenarda biraz birikmis param var Su an tek dusuncem tek hedefim evlendigimden dolayi alamadigim diploma icin tekrar sinavlara girmek ve mezun olmak inanki canla basla calisiyorum kimseye muhtac kalmayayim diye insallah davamida kazanicam Allah nasip ederse ama soylede dusunuyorum evliligimde bana yasattiklari kotulukleri yaptiklari zulumleri o kazanicam tazminatlar silmeyecek sadece hafifletecek cunku maneviyatim cok zedelendi maddi acidanda somuruye maruz kaldim ama sunu Unutmayalim zalimin zulmu varsa mazlumun ahi vardir kimsenin ahi kimsede kalmaz Allah hepimizin yardimcisi olsun

Munevvergul · 14 Nisan 2014

Ben ev düzeni konusunda çok sıkıntı yaşamadım. Hem ailem sağolsun hem de çok az süren bir evlilikti benimki. Fakat içimde hep bir hüzün var. Giden insana üzülmedim asla çünkü insan değildi. Şükürler olsun kurtuldum ama hayallerimin, ümitlerimin yerle bir olması beni mahvetti. Benle evlenen arkadaşlarımın çocukları oldu, gördüğüm kadarıyla değer veren eşleri var. Peki benim suçum neydi ondan(eski eş) yaş olarak ta 8-9 yaş küçüktüm, güzellik olarakta. Ama hiç bir kıymetim olmadı. Çok yoruldum arkadaşlar daha 26 yaşındayım ama hayata tutunacak gücüm yok :'(

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

uhde · 14 Nisan 2014

bu dönemde kendine daha çok değer vermelisin, önemsemelisin, sen herkesten herşeyden daha değerlisin bunu unutmayacaksın ilk başta...
insanlar her dönem üzerimize gelecektir, bunlara kulak tıkayacaksın duymayacaksın...

henüz çok gençsin kaybetmiş hiç bir şeyin yok.. karşına seni seven değer veren mutlaka birileri çıkacaktır, hayat o kadar güzel ki üzülmeye değmez...

EYDER · 14 Nisan 2014

boşa nma aşamasında olan biri de benim .benim 7 aylık bir bebeğim var ve annemlerin yanındayım..kızım olmasaydı bu kadar güçlü olabilirmiyidim bilmiyorum.ama evliliğim çok berbat cehennem gibi olduğu için huzuru ailem,n yanında buldum.birde kurtulabilsem,boşanabilsem benden mutlusu yok :)

sekerparee · 14 Nisan 2014

Munevvergul .!.:
Merhaba arkadaşlar, eşimde fiili olarak ayrılmamız bir yıl, resmi olarak boşanmamız ise 4 ay oldu. Eşime dair hiç güzel şeyler hatırlamıyorum. Zaten çok kısa süren bir evlilikti ama hayatımda ailemde ve çevremde görmediğim şeyleri gördüm çok şükür ailem yanımda işim var kimseye muhtaç değilim ama hayata ve insanlara karşı çok ümitsizim. Hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Sanki hapishanede olan mahkumlar gibi akşam olunca iyi bir gün daha bitti diyorum. Sizler nasıl atlattınız bu süreçleri?

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

size bir kitap önerebilirim. daha önce bir başka arkadaşa da önermiştim, bilmiyorum okudu mu. ben bu kitabı biten ilişkimden sonra adına bakıp almıştım ama inceleyince aslında boşanan insanlar için yazıldığını anladım. insanı yüreklendiren bir anlatımı var ama ben yarım bırakmıştım çünkü hep evlilik üzerinden anlatıyordu, özdeşleşemedim :ssz:

kitap kademe kademe iyileşmeyi hedefliyor. yazarı da 20 yıldır boşanma ve sonrası ile ilgili çalışmalar yapan bir psikiyatr. bu tarz kitaplar eminim çok vardır ama bunun nitelikli olduğunu düşündüğüm için tavsiye ediyorum. umarım bir faydası dokunur, bu kötü süreci en kısa zamanda atlatırsınız..

sona eren ilişkinin ardından yeniden toparlanmak- dr bruce fisher

Munevvergul · 14 Nisan 2014

Çok teşekkür ederim arkadaşlar. Bazen yataktan çıkmak istemiyorum. Bu durum iş hayatımı da etkiliyor. Kimseye de bir şey anlatmıyorum, çünkü çok az insan iyi bir dinleyici. Artık eskisi kadar insanların dertlerini de dinlemek istemiyorum. Umarım hepimiz kısa zamanda daha iyi olabiliriz. Sanırım erkekler bizim kadar etkilenmiyorlar. Eski eşimi evden ayrıldıktan sonra hiç görmedim, dava sürecini de avukatım yönetti. Allah böyle insanları cümle aleme ibret etsin. Zor, çok zor

saft · 14 Nisan 2014

öncelikle geçmiş olsun. ben de boşanmak üzereyim inşallah. 2 yıldır süren süreç bitmek üzere bir aksilik daha çıkmazsa. 2 ay evli kaldım hayatım mahvoldu. ama Allah yardım etti, ailem destek oldu. İşe girdim çalıştım. Çevremi genişlettim. Kurslara gittim. İşimin yanı sıra çok sevdiğim bir mesleğin daha peşine düştüm. Allah kapılar açtı. Öyle öyle iyileştim. İnsanlar o kadar şey yaşamış biri gibi durmadığımı söylüyorlar. Yerimde başkası olsa ağlamaktan ölürmüş ben gayet pozitif duruyormuşum maşallah :9:

Şöyle söyleyeyim açıkçası mutluyum. Ayrılma kararıma bir gün bile pişman olmadım. He yaşadığım şeylere gelirsek de.. ağır travmalar atlattım, bir hafta kadar sakinleştirici ilaçlar kullandım onları da reddediyorum kendi başıma toparlanmaya çalışıyorum. Hala arkadaşlarımın eşiyle, bebekleriyle olan resimlerine bakıp maşallah çekiyorum gözlerim doluyor. Bir erkek tarafından sevgi görmeye çok ihtiyacım oluyor. Babam da uzakta olduğu için o konuda eksik kalıyorum. Bu arada o acayip gür saçlarım azaldı, hayatımda ilk defa saçıma aklar düştü. 21 yaşındaydım o kötü evliliği yaşadığımda. 23 oldum :)

Bunları yazarken bile gülümsüyorum :) Acıyor ama geçiyor. İmtihan dünyası neticede. Allah illa ki karşı tarafın cezasını verecek ailesiyle beraber. Ahımın çıkacağı ve karşıma birgün beni sevebilecek birinin çıkması ümidiyle yaşıyorum. Aslnda çok umrumda yine de fazla umrumda değil. Bilemiyorum işte. Hayırlısı olsun. Bu süreçte bol bol dua et. Ve güçlü olmaya çalış :)

BenIpek · 14 Nisan 2014

Öncelikle geçmiş olsun. Hakkında hayırlısı olsun..
Her yeni başlangıç zordur ama bunda da hayır vardır. Her zorlukla gelen bir kolaylık vardır emin ol. Her gün daha iyi olacaksın. Yeter ki sen çaba göster.

pamuk27 · 14 Nisan 2014

Munevvergul .!.:
Ben ev düzeni konusunda çok sıkıntı yaşamadım. Hem ailem sağolsun hem de çok az süren bir evlilikti benimki. Fakat içimde hep bir hüzün var. Giden insana üzülmedim asla çünkü insan değildi. Şükürler olsun kurtuldum ama hayallerimin, ümitlerimin yerle bir olması beni mahvetti. Benle evlenen arkadaşlarımın çocukları oldu, gördüğüm kadarıyla değer veren eşleri var. Peki benim suçum neydi ondan(eski eş) yaş olarak ta 8-9 yaş küçüktüm, güzellik olarakta. Ama hiç bir kıymetim olmadı. Çok yoruldum arkadaşlar daha 26 yaşındayım ama hayata tutunacak gücüm yok :'(

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

tatlım geçmiş olsun bende 27 yaşındayım ve boşandım boşanalı 6 yıl oldu kilo problemi bendede oldu malesef güven konusunda ise evet asıl tam olarak şimdi hiç kimseye güvenmemen lazım mantıklı adımlar atman lazım şuan boşlukta hissediyorsun kendini yanlız ama gerek yok bende öyleydim zamanında oysaki şuan kendimi çok güçlü hissediyorum ayaklarımın üstünde durmayı başardım deli gibi çalıştım sende çalışmıyorsan çalışmalısın en iyi ilaç bu geçmiş geçmişte kaldı geleceğe umutla bak kimsenin seni üzmesine izin verme.

Munevvergul · 14 Nisan 2014

Güzel mesajlarınız için çok teşekkürler. Ben de çok kötü günler geçirdim gerçekten ilaçlarla ayakta kaldığım günleri biliyorum. Fakat bu ara hiç bir şey yapasım yok. İşime de veremiyorum kendimi

Geceleri çok fazla ağladığımı gördüğüm rüyalar görüyorum, o kadar sıkıntılı uyanıyorum ki. İnşallah kötüler her iki dünyada da cezalarını bulurlar. Güç toplayamıyorum ne yapmalıyım sizce?

saft · 14 Nisan 2014

psikoloğa gitmeyi denesen? iyi geliyor. belki depresyondasındır.ve ne yapıp edip seni eğlendirebilecek arkadaşlarınla filan takıl istemesen de.

Munevvergul · 14 Nisan 2014

antidepresan kullanıyorum cnm

selisya · 14 Nisan 2014

Munevvergul .!.:
Güzel mesajlarınız için çok teşekkürler. Ben de çok kötü günler geçirdim gerçekten ilaçlarla ayakta kaldığım günleri biliyorum. Fakat bu ara hiç bir şey yapasım yok. İşime de veremiyorum kendimi Geceleri çok fazla ağladığımı gördüğüm rüyalar görüyorum, o kadar sıkıntılı uyanıyorum ki. İnşallah kötüler her iki dünyada da cezalarını bulurlar. Güç toplayamıyorum ne yapmalıyım sizce?

MERHABA canım aynı durumdyız kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş sana şöyle yap böyle yap demicem çünkü bende senin hissettiklerini yaşıyorum inan çok zor her gece kabus görüyorum sabahları nefesim kesilir gibi uyanıyorum ..bende ilaç almıyorum çevremde yok konuşmak rahatlamak için kendim söylüyorum kendim dinliyorum ...senin çocuğun yok herhalde benim kızım var 7 yaşında ben 24 yaşındayım geçen hafta mahkeme vardı eşim gelmediği için ertelendi ....kızım için bi şans daha istiyor ben artık ona güvenmiyorum ....yaşadıklarım aklıma gelince cesaret edemiyorum bliyorum herşey aynı olacak ama kızımada kıyamıyorum hergün artık eve gidelim babamla uyuyalım diyor kızımın mutluluğu için ben kendimi feda etmelimiyim etsem bile kızımın ruh sağlığı bozulursa o zamn kendimi affetmem allahım bi yol göster ....sende bi çaresini bulursan bana söyle birbirimize destek olalım

maviolena · 14 Nisan 2014

buklelikedi .!.:
Katılıyorum canım. ben de her ne kadar mutlu ve güçlü olmaya çalışsam da zaman zaman senin hissettiklerini ben de hissediyorum; toplumsal-sosyal konu ve yaşıtlarımın bebeği olması konusu, en can sıkıcısı da düzen konusu evet. ailemle yaşamak her ne kadar benim boşandıktan sonra kendimi çabuk toparlamama yardımcı olsa da kendime ait düzenim olmaması kötü. belki de boşandıktan sonra aile evine dönmüşsen, en üzücü kısmı bu oluyor. ben boşanalı 3 sene oldu, hala alışamadım düzen konusuna. sanki yıllarca burda ben yaşamamışım gibi geliyor bazen. :2:

Aynen öyle, evde birtek annem var, abim ablam evli, babamı kaybettik. Ama buna rağmen, bitmeyen bir misafirlikteymişim gibi...

Buna rağmen pişman mıyım? Asla değilim.

Keşke diyorum hemen bitirseymişim (2 yıl sabrettim)

Boşanma sonrası hayata karşı kırgınlık, umutsuzluk...

Guru

Guru

Guru

Guru

Üye

Guru

Guru

Guru

Guru

Üye

akışa bıraktım..

Guru

Guru

en sevdiğim....

Dipteyim Sondayım Depresyondayım !!!

Guru

Guru

Guru

olduğu kadar , Olmadığı KADER!!!..

Üye

Benzer Konular