Boşanma sonrası pişmanlık

Merhaba hanımlar,boşanma surecindeyim ve icimde hep gelecek korkusu var. Boşandıktan sonra pişman olan var mı aranızda.. Boşanma psikolojisini nasıl atlattınız?
Boşanma sürecinde yok bende.Hiç pişman olmadım.Eski eşimin yaptiklarina neden sabrettim diye verdiğim emeklere üzülüyorum.Keske ,/evliliğimin 1.yili biraksaydim.Travma bağı vardı aramızda.Gercek samimi bir evlilik yoktu.
 
Motivasyonum dusuk belki ok lakin hic yalniz yasamadigim konusunda yaniliyorsunuz. Cunku lisans egitimimi, henuz resit oldugum yaslarda baska 1 sehre gitmek ve tek basima yasamak suretiyle tamamladim. Yani yillarca tek yasadim. Gelismemis 1 sehirde tek basina 1 genc kiz olarak var olmanin ne kadar zor oldugunu cok iyi biliyorum. Kaldi ki normalde buyuksehirde dogup buyumus bireyim. Tekrardan o mucadelelerin icine girmek psikolojime iyi gelmez ki. O yuzden de ailemden ayri cikmak boyle 1 ekonomik dengesizliginin oldugu surecte mantigima hic uygun dusmuyor.
 
Ekonomiden haberim var, bu ekonomide 2 çocuk büyütüyorum. Tek başına birinin bu kadar korkmasını anlamıyorum. Kendini gerçekleştirebilmek için biraz sıkıntıya gelmek gerekiyor. Rahatından geçebilenler yaşıyor, yanlış anlamayın şükürcülük yapmıyorum, sadece rahatından feragat edememek loserlik alametidir, onu diyorum.
 
Ben de memurum tek maaşımla 2 çocuğumu büyütüyorum. Ha ev annemin evi ama kiralık 2 bin burada. Arkadaşım 3200 veriyor 2 odalı güvenlikli eşyalı faturalar da içinde bu paranın. Asgari ücretli tek kişi bu evde rahatlıkla kalabilir. Hani amaç tek yaşamaksa yaşanır.
 
Merhaba ben bosanali 6 ay kadar oldu. Surtusmeler ufak kavgalar dışında benim bildigim bir problem yokken , tani son zamanlarda olan ilgisizlik de eklenebilir, bosanalim diye tutturdu ve gitti. Surecte once guru yaptim sonra elimden geleni yaptim sonra kabullendim ben de anlasmali bosandik, ama cok hızlı gelişti diye ben bi turlu uyum saglayamadim.
Zaten millete en ufak tartismari bile anlatip hakli cikma cabasindaymis. Ve arkamdan o kabullenemedi ayriligi falan diye de konusmus.
Bana gelince evim var düzenim bozulmadi ama ben hala pismanim ne hatam vardi soyle olsa boyle olsa diye. Cevremde yeni kimse yok kendimi cok yalniz hissediyorum ve yine bana kalsa bosanmayi dusunmezdim. Ama olanlardan sonra yine olsa yine bosanirdik. Kacinilmazsa yapacak bi sey yok. Ama Ne bileyim kolay atlatan mutlu olan nasil oluyorsa anlatsaya
 
Siz neden ayrılmıştınız nişanlanmaya ramak kala
 
Alakaniza tesekkur ederim lakin psikologluk 1 durumum yok. Sadece yalnizlik hissi, agirlik veriyor.
pskologa gıtmek kötu bısey var ve ne kadar aksini söylesenızde sızın buna ıhtıyacınız var bır kadın kolay kolay bosanmayı yuvasını dagıtmayı dsunmez sız buunu yaptıysanız mutlu degılmıssınız suanda keske bosanmasaydım bendede hatalar var dıye kımsekendını suclamasın bende ılk zamanlar boyleydım iyi hissetmek adlı kıtabı okumanızı tavsıye ederım cok ıyı gelıyor ve sunu da unutma aılen olmayıp yapayanlız kalsaydın daha kötuydu eveet bosanıp gerı aıle evıne donmek zor cok zor ama daha kötusude olabılırdı sukret hersey cok guzel olucak.
 
kesınlıkle balık baştan kokar ama bız kadınlar duzeltmek için çabalıyor kendımızı hasta ediyoruz baktın sorun var o an kestırıp atmak gerekıyor cunku hıc kımse duzelmıyor ve olan gıden yıllarına oluyor 29 yasındaym 6 yılım gıttı hıc bısey ıcın gec degıl ama daha ıyıde olabılırdı.
 
Psikologlar iradesi zayif, istikrarsiz, mental anlamda gucsuz insanlara yardimci olabilirler belki. Lakin ben bunlarin tam tersiyim. Etrafimda kendim kadar dayanikli sahis goremiyorum. Ayrica yuvami ben degil karsi taraf siddet uygulayarak ailesiyle onceden planli, programli dagitti. Hem hangi kurban hekime gider ki? Asil hasta olan karsi taraf iken..
 
bir kadın isterse herseyı yapabilir tabiki hiç birimiz yuvamız dagılsın istemeyız ama insanlar buna mecbur bırakıyor ee madem buna itiyolar oturup aglamak bısey kazandırmaz önumuze bakıp calısıp cabalayıp hayatımıza bakmak zorundayız ben evlıyken maddı acıdan cok rahattm ayrıldım 5 kurus parasız kaldım cok bunaldım daraldım herseyı duusndum ama suan sukurler olsun dıyorum esımle severek ayrıldık aıle faktoru sebebıyle ama sevseydı tutardı elımden kendımızı kandırmaya gerek yok gezıyorum tozuyorum arkadaslarımla vakıt gecırıyorum (neredeyse hergun) yiyorum içiyorum mis gibi kafamda acaba bugun ne yasayacagım yıne ne olcakta sabahlara kadar uykusuz kalacagım korkusu olmadan yasamak muthıs bıseymıs
 
yuvanı karsı taraf yıkmasına ragmen en azndan iyi kötü bir eşim vardı demenız normal degıl. kötu seyler yasattı sıyorsun ama sonra kendını sucluyosun sakın bunu yapma kendını suclama derecesıne getırme kendını .
dedıklerınız cok celıskılı saglıksız bır ılıskı yasamıssınız karsı taraf sızı ılgılendırmıyor su saatten sonra sız kendınız ıcın bısey yapmanız gerek benım bır destek almaya ıhtıyacım oldugunu soyluyorum bunu ınkar etmek bıle bır sorun bence herkesın bır destege ıhtıyacı vardır boyle saglıksız ılıskıden gecıp normal oldugunu soyleyen kısıler samımı gelmıyor bana.
İYİ HİSSETMEK ADLI KITABI ONERIRIRM
 
Özgür willy gibi dalgadan dalgaya, okyanustab okyanusa atlaman gerekirken, yalniz mi hissediyorsun? Bosver evliligi gordun, simdi bekar hayatini yaşa.
 
Peki. Kitap oneriniz icin tesekkur ederim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…