Niye üstüne basa basa sevgilisini mi tercih etcek diye diye sevgili kelimesi kücümsenmis. Adam hayatina birini almak istiyorsa denge kurmak zorunda. Cocuk tabiki önemli ama insanin hayatini birlestirmek istedigi kisi de önemli. Benim cocugum daha önce diyerek hayatinda hic bir kadini tutamaz. Siz neden onlarla takilmiyorsunuz konu sahibi? Sizi dista mi tutuyor?
siz bu durumları yaşamadığınız için tuhaf geliyor ama her ilişkiyi kendi içinde değerlendirmek gerekmez mi
(benim de eşimin de 2.evliliği ikimizinde çocuğu yoktu)
1-onun eski eşiyle ve cocuğuyla yaşadığı ilişki, sizin eski evliliğiniz tabi ki de farklıdır
2- çocuğuyla ilgilenen bir baba olması güzel değil mi ? siz görüşemediğiniz için mi sorun oluyor
3-ilerde evlenirseniz sizin kızlarınız ve onun oğlu arasında yaş farkı var mı, tekrar çocuk yapmak isterseniz bir anda 4 çocuk olacak
tüm bunları düşünmek gerek
Bakın ben sizi anlıyorum, buradaki pek çok kadının dediği gibi potansiyel üvey anne olduğunuzu düşünmüyorum. En azından nikahı kıyana kadar oda benim evladım diye rol yapıp ondan sonra üvey annelik yapmıyorsunuz. Bakın herkesin evladı kendine kıymetli ama iyi bir anne baba olmak çocuğun her istediğini yapmak değildir. Mesela burada ikinci evliliğini yapan bir sürü hanım var, şimdi ilk eşlerinden olan çocuları akşam 11 de ben babamla yatmak istiyorum dediğinde, hangisinin eşi o saatte ilk eşin eve gelmesini, ilk eşiyle sürekli bu şekilde muhattap olmayo ya da o saatte çocuğu almasını hoş karşılar. Bakın ikinci evliliklerde iyi bir eş bulmak kadar, çocuğunuz varsa o insanın iyi bir anne baba olmasıda gerekir. Ben hayatınızdaki insanda bunu göremedim. Sizinde iki evladınız var o nasıl kendi evladını kayırıyorsa aynısını sizede tavsiye ederim; çünkü kızlarınız bu adam ve çocuğu yüzünden çok yıpranır ve sizle ilişkileri de zarar görür haberiniz olsun. Boşanma sonrası bir erkeğin ilgisi, sevgisi hoşunuza gitmiş ama ilerde dediğim gibi genel tavrını değiştirmediği sürece hem kızlarınız hem siz çok üzülürsünüz.
Sunu unutmayin ne yaparsaniz yapin ama oglu kafasini da kirsa oglunu sececektir. Sizinde cocuklariniz var anlayabilirsiniz. Yani 9 ay cok uzun bir zaman degil benim icin. Eger oglu sizin icin herhangibir yonden sorunsa mutlaka cozmeye calisin. Cozulmiyorsa da yol yakinken dönün derim. Ne olursa olsun oglu hep hakli olacaktir bunu unutmayinNasıl denge kurmalıyız yani ne yapmalıyız sizce?Onun oğluna yaklaşımı doğrumu?
Sizin çocuğunuz istediği zaman babasını görüyormu?İşte iken çağırıp seni görmek istiyor diyormusunuz?Yok öyle birşey malesef...Eminim sizdede yokta burda ahkam kesiyorsunuz..Size yazık bence..Ego tatmininizi burda yapmayın konu istediği zaman görmesi değil dikkatli okuyun programı varken sıradan bir durum için bozması...İşindende izin mi alacak toplantıdandamı çıkacak çocuk pizza yemek istiyor o anda diye söylermisiniz?Bu nasıl bir mantalite...
Zaten çocuğun bu tür kaprisleri yüzünden her hafta okula çağırıyorlar anne babayı:)Ama o da benim yüzümdendir şimdi:)))Burda sorun çocuk değil çocuğa dur demeyen anne baba zaten.Ben çocuğa değil beraber olduğum adama kızıyorum bu aşamada.Hayır demek çok doğal haklısınız bunu umarım başarabilir aksi halde zaten koparız...
İyide neyle neyi karşılaştırıyorsunuz???
Adam işten çıkıp tabiki gidemez, zaten çocukta babasını iş saatinde çağırmiyormuş, ama boş vaktinde çocuk ister pizza yemek ister ister hamburger yemek ister, adamda gayet planı iptal eder getirir. Sizde bunu israrla anlamiyorsunuz. Sizinle yaptığı programın öncelikli olması gerektiğini düşünüyorsunuz. Ama değil. Adam ilerde çocuk büyüdükçe olacak dediyse deneyebilirsiniz tabii.
10 yaşında ki bir çocuğun en ama en doğal hakkı Babasını istediği zaman görebilmesidir. Bunu nasıl kapris olarak algılayabiliyorsunuz anlayamıyorum. O çocuk zaten diğer mutlu ailelerin çocuklarının mutluluğundan mahrum. Eminim ki o da her çocuk gibi her akşam Babasının eve gelmesini bekleyip görmek isterdi. Ve en azından şansı Babası bencil bir kadını dinlemeyip Babalık görevini yerine getiriyor.Benim 2 çocuğum olduğu için çocuksuz bir adamla zaten olmaz bir geleceğim..Benim çocuklarımda babasında olduğu zamanlar görüşebiliyorum ben.Ama asla çocuklarımın böyle kaprisleri ile karşılaşmadım.Ogün babasında olacaklarsa yok ben burda kalcam ya da beni bilmemnereye götür diye kapris yapmazlar..Tabi ki hastalık olağan üstü bir durumda söylenecek tek sözüm yok..Benim lafım sıradan kaprislere...
Esi olacaksin oyle miEşi olacağım :)
Sanırım eski eşinizin hayatında biri yok kızlarınız rahatça gidip gelebiliyor,istediklerinde babalarıyla olabiliyor...biraz empati yapın lütfen yarın babalarının hayatına biri girdiğinde aynı şeyleri kızlarınız da yaşayabilir,üvey anne kızların babalarıyla olma isteklerini basit bi kapris gibi görebilir..biraz insaf bence 10 yaşında bi çocuk boşanma sürecini atlatamamış belli ki baba olarak tabi ki destek olacak...sonuçta siz bugün varsınız belki yarın hayatında olmayacaksınız ama çocuk evlat olarak hep hayatında kalacakDurum şöyle aslında biz bu anlamda babası ile hiç sorun yaşamadık..İstedikleri zaman çocuklar babada istedikleri zaman bende kalıyorlar..Yani gün sınırı yok.Kimi görmek isterlerse ondalar..Aynı gün içinde hem benimle hem babaları ile olabiliyorlar..Eski eşimle 2/3 km aramız ve gündüz bende gece onda ya da hafta sonu onda hafta içi bende gibi gibi istedikleri kadar sınırsız beraber olabiliyoruz..Bu yüzden henüz bunu konuşmadım çünkü çocuklarımla herşey yoluna girmeden bunları konuşmak istemiyorum...
Umarım kızlarının başına kendi gibi bi üvey anne gelmezAblacim yat uyu.
Senin çocuklar sınırsız istedikleri gibi hop orada hop burada kaliyor
Aynı günün akşamı babada gündüzü annede,
Düzen yok bir şey yok.
Diğer çocuğa gelince, kapris.
Piki.
Bence biraz daha anlayışlı olun her çocuk farklıdır sizinkiler öyle olmaya bilir belki empati kurun babasına ihtiyacı vardır özlüyordur. Ortada bi çocuk varsa anne içinde baba içinde öncelik evlatlarıdır evlilikleri bitmiş olsa bileMerhaba arkadaşlar,
Ben 3 yıl önce boşandım ve iki kızım var..Yaklaşık 9 aydırda seviyeli ve güzel giden bir beraberliğim var..Bire bir ilişkimizde hiç bir sorunumuz yok fakat erkek arkadaşımında ilk evliliğinden olan bir oğlu var.Oğlu annesi tarafından her dediğinin yapılmasına alışmış..Boşanmalarını bir silah olarak kullanıyor ve babasına da ne isterse yaptırıyor.Mesela bir telefon açıyor ben sende kalıcam diyor aniden ve benim erkek arkadaşım hayır diyemiyor..Buna benzer bir sürü davranışı yüzünden gerginlikler yaşıyoruz..Oğlunu tabi ki görecek alacak ama bir ebeveyn olarak sorumlulukları dışında ilişkimizi de ortak payda içinde düşünmesi gerektiğini ve buna göre çocuğuna terbiye vermesi gerektiğini düşünüyorum.Bu sebeple çok kavga ettik ama bunun dışında herşey mükemmel demek doğru olur..Sizce ne yapmalıyım?Bu ilişki için yaşanan durum ufak gibi görünse de büyük tehlike olduğunu düşünüyorum...İkinci evliliği ve ilişkisi olanlardan yardım bekliyorum...
Peki evli bir çift düsün ve adam arkadaslari ile plan yapiyor. Cocuk birden 1 saat öncese "hayir baba gitme, ödev yapalim" derse, baba hep planini iptalmi etmesi gerekiyor? Bir ebeveynin sosyal hayati ollmasi yasakmi? Sosyal hayat niye is hayati kadar önemli olmasin?
Hani çoçuk hasta olsa, acil bir durum olsa, eminim konu sahibi kendisi ilk der git diye. Ancak anne varken, zaten babanin görüsme günleri varken (konu sahibi her hafta baba ogul 3 gün görüstüklerini diyordu), neden babanin planlarini bozmak?
Buna niye müsade edilsin? Özelikle bosanma gibi süreçleri en rahat atlatilmasi için, kurallar gerekli. Yoksa çoçugun kafasi karisir. Baba sürekli orda ise, çoçukta artik "niye bosandilar, bak hersey iyi gidiyor" fikri belirler. Hatta zaman ile bunu kullanmaya çalisir anne babayi tekrar beraber getirmek için. Ki bu çoçugun suçu degil. Cocuk akli iste.
Ancak ebeveynler kurallar koymali, dengeyi bulmali. Bu evliykende böyle, bosanirkende böyle.
Sizin kizlariniz ner kaliyor ? Sizin gibi adami paylasamayan insanlar cocuklu adamlardan uzak dursun lutfenBir örnek vereyim mesela sıradan bir buluşma öncesinde oğlu arıyor ve diyor ki ben bugün seninle ödev yapmak istiyorum.Benim erkek arkadaşım buluşmamıza 1 saat kala bana bunu söylüyor ve gelemeyeceğim diyor..Sizce bu doğrumu?Bunları görmezden mi gelmem gerek?Benim çocuklarımda ben bunu hiç görmedim...
Ayrıca gerçekten işim var belki toplantım var bırakıp çocuğun canı sıkıldı diye her dediğine evet demek ya da ondan başka bir sorumluluk hayat yokmuş gibi davranmak mı doğru sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?