Eşimle boşanma aşamasındayız.5 aydır ayrı yaşıyoruz.Anlaşmalı boşanıyoruz.Bir oğlumuz var.Bu 5 aylık süreç içinde her boşanma aşamasında olan çiftler gibi bizde de ciddi sorunlar yaşandı,halada yaşanıyor
Oğlumla Türkiye ye 3 haftalığına gittik.Biz dönmeden 2 gün öncede eşim Türkiye ye geldi.Ailesi bir kere bile beni arayıp sormadı,aileme gelmediler.Sadece kızkardeşi aradı.Oda oğlumu evlerine götürmek için.İki kere istedi.Bende dışarıda görüşüp oğlumu verdim.2 saat sonrada yine aldım.Buna ailem tepki gösterdi.Neden gelip evden almıyorlarda sen dışarıya götürüp veriyorsun dediler.Ailem onun ailesini aradı.Çocuklar ayrılıyorlar,ortada bebek var.Gelin konuşalım.Oğlunuz gelince onuda alıp bize gelin konuşalım dediler.Onlar gelmedi.Bizimkilerde çok tepkilendi ve ağbimler ailesini arayıp eğer oğlunuz Almanyada kızımızı üzerse bizde burda sizi üzeriz falan dediler.ailesi telefonlarını kapattı.Bu arada bizim orda kaldığımız 3 hafta boyunca eşim bir kere bile arayıp çocuğumuzu sormadı.Ben Türkiye'ye giderken eşimin araba sigortası ücreti benim hesabımdan otomatik çeiklmişti.Onu geri istediğimdede bende para yok veremem deyip problem çıkarmıştı.Sonrada eksik bir şekilde geri ödedi.
Kendisi Türkiye ye gelmeden 2 gün önce beni arayıp oğlumuzu çarşıya götürüp kendisine bırakmamı söyledi.Bende gel bizim evden al dedim.Ben gelmiyorum Almanya ya dönüncede yasal haklarımı arayacağım dedi.2.5 ay boyunca çocuğumuzu ne aradı ne de sordu.Buraya gelince ister diye düşünüyordum.Tesadüfen dışarda bir ortamda ilk defa karşılaştık.Direk çocuk arabasından oğlumuzu aldı.Hiçbirşey söylemeden biraz ileriye gidip bir süre sevdi.Biz ordan ayrılırkende yine oğlumu arabaya koydu,çekti gitti.Gelince avukata gitmiş,haftada 2 gün 4 er saaat görmek istediğine dair mektup geldi elime.Bende kabul ettim.Bu arada oğlum düştü,ayağı alçıya alındı.5 gün ayağı alçıda kaldı.Buraya geldikten sonra hiç aramadığı,görmek için hiçbir talepte bulunmadığı için hastaneye ortak bir tanıdığımızla gittim.O sabah arayıp eşime haber verecekti.Ama eşim kreşe oğlumuzu görmeye gitmiş,orda öğrenmiş.Yengesine beni arattırıp,oğlumuzu sordurdu.bende izah ettim.Neyse o gün oğlumuzu görmek istediğini söyledi.Ortak tanıdığımızın evine geldi.Kreşte duyduğunu,orda düşüp bayıldığını falan anlatıyor.Çocuğu görüncede sarılıp ağladı falan.Sonra oğlumuzu alıp 2 saat dışarı çıktı.5 gün sonra oğluşumun alçısını açmaya tekrar hastaneye gittik,onada haber verdirdim.Bu arada 5 gün boyunca birkere bile ne beni nede ortak tanıdıkları arayıp oğlumuzun sağlığını sormadı.Geldi hiçbirşekilde selam vermiyor,yüzüme bakmıyor.Oğlumuzu alıp ileri doğru gidiyor falan.Oğluşumda babasını gördü ya görseniz oğluşumun yüzünde güller açıyor.
Dünde ilk defa oğluşumu gelip apartmanın kapısında aldı.Akşam getirdi.Çocuğun altını değiştirmemiş.Bez bayağı şişmiş.Bende bugün kendisine oğlumuzun altını değiştimediğini,bugün unutmamasını söyledim.Tam dış kapıyı kapatırken birşeyler mırıldandığını duydum.Birşeymi söylüyorsun dedim.Cevap vermiyor.Önce duymadı sandım.Tekrar tekrar sordum,cevap vermiyor.Bende kızdım.Sonra cevap bile vermeden çekti gitti.
Bu adamın bu davranışlarına bir anlam veremiyorum.Bütün boşanma süreçleri böylemidir arkadaşlar.O kadar moralim bozuk ve canım sıkkınki anlatamam.Sonuçta biz çocuğumuzdan dolayı bir ömür karşılaşmak zorundayız.Böyle afra tafralarla nasıl olacak bu iş bilemiyorum.Yüzünü bile görmek istemiyorum onun.Ama oğlumun mutluluğu için katlanmaya çalışıyorum.Buna rağmen onun bu sorumsuz tavırları beni çok üzüyor.Almanyada ne ailem var,ne akrabam,nede doğru düzgün arkadaşım.Daha gurbete alışamadan,evliliğin ne olduğunu anlamadan,çocuğumun bir aile olarak tadını çıkaramadan boşanma durumuna geldim.Şimdide burda çocuğumla tek başıma mücadele etmeye,ayakta durmaya çalışıyorum ama bu adamı her gördüğümde iyice sinirlerim yıpranıyor.
Çok uzun oldu farkındayım arkadaşlar.Okuyan ve yorum yapan arkadaşlara şimdiden çok teşekkürler..
Oğlumla Türkiye ye 3 haftalığına gittik.Biz dönmeden 2 gün öncede eşim Türkiye ye geldi.Ailesi bir kere bile beni arayıp sormadı,aileme gelmediler.Sadece kızkardeşi aradı.Oda oğlumu evlerine götürmek için.İki kere istedi.Bende dışarıda görüşüp oğlumu verdim.2 saat sonrada yine aldım.Buna ailem tepki gösterdi.Neden gelip evden almıyorlarda sen dışarıya götürüp veriyorsun dediler.Ailem onun ailesini aradı.Çocuklar ayrılıyorlar,ortada bebek var.Gelin konuşalım.Oğlunuz gelince onuda alıp bize gelin konuşalım dediler.Onlar gelmedi.Bizimkilerde çok tepkilendi ve ağbimler ailesini arayıp eğer oğlunuz Almanyada kızımızı üzerse bizde burda sizi üzeriz falan dediler.ailesi telefonlarını kapattı.Bu arada bizim orda kaldığımız 3 hafta boyunca eşim bir kere bile arayıp çocuğumuzu sormadı.Ben Türkiye'ye giderken eşimin araba sigortası ücreti benim hesabımdan otomatik çeiklmişti.Onu geri istediğimdede bende para yok veremem deyip problem çıkarmıştı.Sonrada eksik bir şekilde geri ödedi.
Kendisi Türkiye ye gelmeden 2 gün önce beni arayıp oğlumuzu çarşıya götürüp kendisine bırakmamı söyledi.Bende gel bizim evden al dedim.Ben gelmiyorum Almanya ya dönüncede yasal haklarımı arayacağım dedi.2.5 ay boyunca çocuğumuzu ne aradı ne de sordu.Buraya gelince ister diye düşünüyordum.Tesadüfen dışarda bir ortamda ilk defa karşılaştık.Direk çocuk arabasından oğlumuzu aldı.Hiçbirşey söylemeden biraz ileriye gidip bir süre sevdi.Biz ordan ayrılırkende yine oğlumu arabaya koydu,çekti gitti.Gelince avukata gitmiş,haftada 2 gün 4 er saaat görmek istediğine dair mektup geldi elime.Bende kabul ettim.Bu arada oğlum düştü,ayağı alçıya alındı.5 gün ayağı alçıda kaldı.Buraya geldikten sonra hiç aramadığı,görmek için hiçbir talepte bulunmadığı için hastaneye ortak bir tanıdığımızla gittim.O sabah arayıp eşime haber verecekti.Ama eşim kreşe oğlumuzu görmeye gitmiş,orda öğrenmiş.Yengesine beni arattırıp,oğlumuzu sordurdu.bende izah ettim.Neyse o gün oğlumuzu görmek istediğini söyledi.Ortak tanıdığımızın evine geldi.Kreşte duyduğunu,orda düşüp bayıldığını falan anlatıyor.Çocuğu görüncede sarılıp ağladı falan.Sonra oğlumuzu alıp 2 saat dışarı çıktı.5 gün sonra oğluşumun alçısını açmaya tekrar hastaneye gittik,onada haber verdirdim.Bu arada 5 gün boyunca birkere bile ne beni nede ortak tanıdıkları arayıp oğlumuzun sağlığını sormadı.Geldi hiçbirşekilde selam vermiyor,yüzüme bakmıyor.Oğlumuzu alıp ileri doğru gidiyor falan.Oğluşumda babasını gördü ya görseniz oğluşumun yüzünde güller açıyor.
Dünde ilk defa oğluşumu gelip apartmanın kapısında aldı.Akşam getirdi.Çocuğun altını değiştirmemiş.Bez bayağı şişmiş.Bende bugün kendisine oğlumuzun altını değiştimediğini,bugün unutmamasını söyledim.Tam dış kapıyı kapatırken birşeyler mırıldandığını duydum.Birşeymi söylüyorsun dedim.Cevap vermiyor.Önce duymadı sandım.Tekrar tekrar sordum,cevap vermiyor.Bende kızdım.Sonra cevap bile vermeden çekti gitti.
Bu adamın bu davranışlarına bir anlam veremiyorum.Bütün boşanma süreçleri böylemidir arkadaşlar.O kadar moralim bozuk ve canım sıkkınki anlatamam.Sonuçta biz çocuğumuzdan dolayı bir ömür karşılaşmak zorundayız.Böyle afra tafralarla nasıl olacak bu iş bilemiyorum.Yüzünü bile görmek istemiyorum onun.Ama oğlumun mutluluğu için katlanmaya çalışıyorum.Buna rağmen onun bu sorumsuz tavırları beni çok üzüyor.Almanyada ne ailem var,ne akrabam,nede doğru düzgün arkadaşım.Daha gurbete alışamadan,evliliğin ne olduğunu anlamadan,çocuğumun bir aile olarak tadını çıkaramadan boşanma durumuna geldim.Şimdide burda çocuğumla tek başıma mücadele etmeye,ayakta durmaya çalışıyorum ama bu adamı her gördüğümde iyice sinirlerim yıpranıyor.
Çok uzun oldu farkındayım arkadaşlar.Okuyan ve yorum yapan arkadaşlara şimdiden çok teşekkürler..