• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

boşanma süreci

bunların hepsi geçecek...
hepimiz bu 2011 baharını unutacağız...
yalan değil çok acı verici...
içim kan ağlıyor...
ağladığım için o adama kendime bile lanet okudum düşün!!!
bu adam sana bunları yapıyor...
sen bir şarkıda sulu gözlü şapşal kızlar gibi ağla...

ama ben kendimden vazgeçmeyeceğim..
Bu akşam alışverişe gidiyorum...
canım ne isterse alacağım..

ben iyi olacağım ki oğlumda iyi olsun...





katekate senin durumunu da biliyorum Allah sabır versin. hepimizi de kurtarsın bu durumdan...
sanki beni benden aldı kendimi ben bile tanıyamıyorum. bir an önce bitsin de kurtulayım su içimdeki acıdan...
bu gelgitler öldürecek beni.
artık onu düsünmek istemiyorum dediğin gibi soyadını tasımak bile acı veriyor.
etrafımda anne baba çocuk parktaki insanları görünce yüreğim sızlıyor hem benim hem kendinin hemde en önemlisi yavrumun bu sansını elinden aldı diye lanet ediyorum ona...
ama aynı zamanda gözlerimin dolmasını engelleyemiyorum...
bunun için de en cok kendime kızıyorum...:84:
 
Allah herkese güç versin...Okudukça gurur duyuyorum sizinle ve kadın olmakla çünkü diyorum işte, bunu ancak kadın yapabilir. Çok düşündüm ben de ayrılsam nasıl olur diye, zaman zaman problemlerimiz oldu bizim de. Hep şunu bildim ki, ben de burada okuduğum kadınlar gibi güçlü olur, ayakta dururdum. Çünkü biz, evliliğimiz süresince bunların kat be katını yaşamışız zaten, yaşıyoruz.

Zaman öyle bir ilaç ki, ölümün acısı bile geçiyorsa, bu zaten geçecektir. Sabır sadece, biraz sabır, kafa dağıtma bu süreçte. Sonra herşey sessiz ve huzurlu...
 
bunların hepsi geçecek...
hepimiz bu 2011 baharını unutacağız...
yalan değil çok acı verici...
içim kan ağlıyor...
ağladığım için o adama kendime bile lanet okudum düşün!!!
bu adam sana bunları yapıyor...
sen bir şarkıda sulu gözlü şapşal kızlar gibi ağla...

ama ben kendimden vazgeçmeyeceğim..
Bu akşam alışverişe gidiyorum...
canım ne isterse alacağım..

ben iyi olacağım ki oğlumda iyi olsun...

bişi sorucam
şimdi sen gel imi yaşıyorsun git imi?

kızma nolursun sinirlerim bozuldu çok :60:
 
ikisini de yaşıyorum...

insanım ben...

hem kendime telkinde bulunuyorum...
hem acımı çekiyorum...

o kadar taze ki...

bu süreçte gel-git yaşamam kadar normal bir şeyin olmadığını düşünüyorum...
bu nedenle bu forumdayız diye düşünüyorum...

neden rahatsız olduğunu cidden anlamadım...
hep yanında olmaya çalıştım...

ama bu süreç...
gerçek hayatta da, sanal hayatta da bu tepkilerle karşılaşıyor insan...
süzgeç kullanmadan ben tüm duygularımı bu süreçte yazdım...

tüm çelişkilerimle...
ayakta durmaya çalışan 30'larında bir anne...
acı çeken ama hen kendine hemde başkalarına telkinde bulunmak isteyen...

süzgeçten geçirmeden tüm duygularımı paylaştım...
hem özelden hem burdan..

niye böyle tepki aldım ben de anlamadım...





bişi sorucam
şimdi sen gel imi yaşıyorsun git imi?

kızma nolursun sinirlerim bozuldu çok :60:
 
Canım öyle söylemek istememiştir üzülme hemen.
Bak az önce çok güzel şeyler yazıyordun, güçlüydün, öyle devam et.
Çok fazla düşünme, moralini bozma seni kaybedenler üzülsün, taşlara vursunlar kafalarını.
Oğlun nasıl? soğuklarda dikkat et hastalanmasın.
Erkek çocuklar çok hareketli oluyor yeğenimden biliyorum.
Senin ki yaramazlık yapıp annesini üzüyor mu?
 
ikisini de yaşıyorum...

insanım ben...

hem kendime telkinde bulunuyorum...
hem acımı çekiyorum...

o kadar taze ki...

bu süreçte gel-git yaşamam kadar normal bir şeyin olmadığını düşünüyorum...
bu nedenle bu forumdayız diye düşünüyorum...

neden rahatsız olduğunu cidden anlamadım...
hep yanında olmaya çalıştım...

ama bu süreç...
gerçek hayatta da, sanal hayatta da bu tepkilerle karşılaşıyor insan...
süzgeç kullanmadan ben tüm duygularımı bu süreçte yazdım...

tüm çelişkilerimle...
ayakta durmaya çalışan 30'larında bir anne...
acı çeken ama hen kendine hemde başkalarına telkinde bulunmak isteyen...

süzgeçten geçirmeden tüm duygularımı paylaştım...
hem özelden hem burdan..

niye böyle tepki aldım ben de anlamadım...

bu sürecte böyle tepkiler almak cok normalmiş bunu anladım. kendi halam bile bana cok temizsin calısıp para kazanıyorsun cocuguna cok güzel bakıyorsun kocan seni niye bıraktı diye sordu. baskaları neler düsünmez. duyarsızlastım artık bunlara... cünkü insanlar dısarıdan kücücük ve ileride acıklamalar bekleyecek bir bebekle yalnız kalmıs bir anne olduğunu eger evladın için bile katlanamıyorsan gercekten bir seylerin yanlıs oldugunu göremiyorlar. onun için sen susma yaz. cünkü benim için kk içimi dökebilmemin yalnız olmadıgımı bu acıların bana özgü olmadıgını anlamamın bi yolu...
bunları buradada paylasamasak ne yaparız?
 
Canım çok normal şeyler yaşıyorsun, ben boşanmadım belki boşanmış arkadaşlar daha iyi fikir verebilir ama hepimiz insanız aşağı yukarı aynı şeyleri hissediyoruz böyle birşeyle karşılaştığımızda. Şiddet affedilemez bir hata evlilikte, eşin pişmansa bir psikologdan yardım alsın. Hepimiz ne fedakarlıklar yapıyoruz onlar da yapsınlar. Elinden geleni yaptığına inanıyorsan, düzelmeyeceğini biliyorsan daha fazla uzatmanın faydası yok, çünkü senden kaynaklanan bir nedenle bitmiyor. Sen ne yaparsan yap düzelmicek. Mutlaka üzüleceksin, sorgulayacaksın ama birgün acın bitecek, mutlu olacaksın.

maalesef psikolojik destek almayı aklına bile getirmez. sonu cok kötü biten kendisini savunacak hic bir seyi kalmayan tartısmalarımızda bile son noktayı kendi koymak için ben böyleyim işine gelirse diyen bir insandır kendisi...
zaten o cümle hiç çıkmıyor aklımdan '' ben böyleyim işine gelirse'' kendimi en degersiz hissettiğim anlar bunlardı... dedim ya hala nasıl söylediği ses tonu...Allah'ım bana güç ver...
nasıl bu kaadar kör olabildim nasıl lanetli bir sevdaymıs benimki beni ben yapan her seyi aldı benden....
herhalde iki dünya bir araya gelse bile affedemem onu.. agzıla kus tutsa olamaz benim içimde kalan sevgi onun bu halini görmeden önceki bana gösterdiği sahte yüzüne karsı olan bir hayal yani...
ama içimden bıcakla kazımam gerekse bile söküp atacagım onu...
 
benim için her seyin bittiği an evde yüksek sesle esimin beni çağırıp kavga etmezken kızımın aglamaya basladıgı anda kızım16 aylıktı bir sonraki kavgamızda bana yine vurunca bitti evladım bunları yasamamalı dedim. ileride belki kızacak bana ayrıldık diye ama beraber olsaydık her gün neden bosanmadılar diyecekti benim kızım cıkardıgı ilk kelimeleri bile yutmustu. simdi her seyi söylüyor konusmaya basladı. bu bile ne kadar doğru oldugunu gösteriyor. du
ama insan kızının ağzından baba kelimesini duymaya yine de dayanamıyor
of ne kadar sacmaladım...
beynim karman corman
duygularım allak bullak
ben paramparca
hem de ne için beni bu hale getiren bir insan için.....
offffffff
 
sanmıyorum...ben kendimi kapadım herşeye...
şu an akşam inanılmaz gelişmeler oldu...
yazık yazık binlerce kez yazıklar olsun o adama...

etrafımdakiler de bak sen bir şey isteme o nasıl çakal gibi davranıyor diyorlar...

umurumda değil diyorum...

bırakın beni...

kim dost kim düşman?



bu sürecte böyle tepkiler almak cok normalmiş bunu anladım. kendi halam bile bana cok temizsin calısıp para kazanıyorsun cocuguna cok güzel bakıyorsun kocan seni niye bıraktı diye sordu. baskaları neler düsünmez. duyarsızlastım artık bunlara... cünkü insanlar dısarıdan kücücük ve ileride acıklamalar bekleyecek bir bebekle yalnız kalmıs bir anne olduğunu eger evladın için bile katlanamıyorsan gercekten bir seylerin yanlıs oldugunu göremiyorlar. onun için sen susma yaz. cünkü benim için kk içimi dökebilmemin yalnız olmadıgımı bu acıların bana özgü olmadıgını anlamamın bi yolu...
bunları buradada paylasamasak ne yaparız?
 
sanmıyorum...ben kendimi kapadım herşeye...
şu an akşam inanılmaz gelişmeler oldu...
yazık yazık binlerce kez yazıklar olsun o adama...

etrafımdakiler de bak sen bir şey isteme o nasıl çakal gibi davranıyor diyorlar...

umurumda değil diyorum...

bırakın beni...

kim dost kim düşman?

cok haklısın kim dost kim düsman ona kızdıgım nokta burada baslıyor.
insanlara olan bütün güvenimi aldı ama yaptıkları yanlarına kalmaz. bu dünyada olmasa bile diğer dünyada mutlaka...
 
neyse bugünü de böyle atlattık diyelim...
insallah onsuz uyandıgım bir günde içim hiç acımadan uyanıp neseyle devam edebilirim yasantıma,
belki de ileride bir daha hiç ıslanmaz yastığım
sadece umut etmeyedevam ediyorum...
eger bu gel gitlerden kurtulabilirsem onuda söküp atarım içimden...
bir umut işte..
 
ikisini de yaşıyorum...

insanım ben...

hem kendime telkinde bulunuyorum...
hem acımı çekiyorum...

o kadar taze ki...

bu süreçte gel-git yaşamam kadar normal bir şeyin olmadığını düşünüyorum...
bu nedenle bu forumdayız diye düşünüyorum...

neden rahatsız olduğunu cidden anlamadım...
hep yanında olmaya çalıştım...

ama bu süreç...
gerçek hayatta da, sanal hayatta da bu tepkilerle karşılaşıyor insan...
süzgeç kullanmadan ben tüm duygularımı bu süreçte yazdım...

tüm çelişkilerimle...
ayakta durmaya çalışan 30'larında bir anne...
acı çeken ama hen kendine hemde başkalarına telkinde bulunmak isteyen...

süzgeçten geçirmeden tüm duygularımı paylaştım...
hem özelden hem burdan..

niye böyle tepki aldım ben de anlamadım...

ahh be tatlımmmm canım benimmmm ... dedimya sinirlerim boşaldı birden diye ... okadar aynıki yaşadıklarımız okadar benziyorki birbirine artık okudukça kendimi görüyorumki ... sanırım yanlış ifade ettim kendimi inan özür dilerim kesinlikle tepki değildi ... öpüyorum seni kızma bana
 
lütfen biz en azından birbirimize destek olalım...
hepimiz şu an çok yaralıyız...
birbirimizi kırmayalım...

ben şu an kötü hissediyorum çok kötü...
ben adamdan hiç bir şey istemiyorken o benim evime göz dikti...
ailemin aldığı...

utanmasa benden nafaka isteyecek...

geçen hafta bu evlilik acaba kurtulur mu diyordum...
şimdi ise acaba ben bu adamdan kurtulur muyum diyorum...

bir daha mahkeme dışında yüzünü dahi görmek istemiyorum...
rezil adam..




ahh be tatlımmmm canım benimmmm ... dedimya sinirlerim boşaldı birden diye ... okadar aynıki yaşadıklarımız okadar benziyorki birbirine artık okudukça kendimi görüyorumki ... sanırım yanlış ifade ettim kendimi inan özür dilerim kesinlikle tepki değildi ... öpüyorum seni kızma bana
 
bugün ine gelip çocuğu alacak. inanamıyorum cocugu kendi görmek için aldıgına. cocugu alıp annesine götürüyo kardesleri bakıyo kızıma aldıgı 4 saatte bile evledına bakmaz mı insan? ama kızım onu görünce gülümsemeye baslıo Allah'ım herkesten kendimden bile gectim ama evladım bunları hak edecek ne yapmıs olabilir ki???
baba sözcüğünü o kadar dolu sölüyor ki ailesinin memleketine tasınmadan önceki kocamı istiyorum.
elimden gelsin ve bütün bu kötülükler silinsin istiyorum. nasıl bu hale geldik. evlendiğimizde o kadar ısıldıyorduk ki herkes nazar boncukları takmıstı bize ? nereye gitti o halimiz. hala bir tek düğün fotoğrafını bile yırtmadım. salak mıyım neyim ya?????
 
keske yasadıgım yerde psikolog olsaydı da yardım alabilseydim kapana kısılmıs gibiyim..
insallah bu yıl tayin hakkım olurda gidebilirim buradan.
burada onun memleketinde yalnız kalmak cok cok kötü:58:
 
keske yasadıgım yerde psikolog olsaydı da yardım alabilseydim kapana kısılmıs gibiyim..
insallah bu yıl tayin hakkım olurda gidebilirim buradan.
burada onun memleketinde yalnız kalmak cok cok kötü:58:

evet canım bir an önce oradan gitmelisin :(
 
yazdığın msj için öncelikle cok tesekkür ederim uaydın benim özel mesaj atma hakkım yokmus:26: bende ...........(buraya yazamadım kücük bi yer belki buralı biri görürde haber verir burdan da olmayayım) maalesef devlet hastanesinde bile psikiyatrist yok. benimm kızım 21 aylık daha sorulara baslamadı ama o kadar korkuyorum ki sorularından... gercekten desteğin benim için cok önemli insallah ileride bunların hepsini atlatmıs oluruz ve evlatlarımızla gecirdigimiz güzel anları da paylasabiliriz.
yanlıs anlasılma konusunda haklısın sanırım hepimiz cok hassas oldugumuz için en ufak seyden alınıyoruz birbirimizin kusuruna bakmayalım artık.
sende ne zaman konusmak istersen elimden geleni yaparım ikimizede bol sans...
 
evet canım bir an önce oradan gitmelisin :(

ah su an bundan daha cok istedigim hiç bir sey yok... insallah tayin hakkım olur cok kötü yerleri bile yazacagım cıksın diye tayinim su an hiç bir yer buradan kötü olamaz cünkü...
 
lütfen biz en azından birbirimize destek olalım...
hepimiz şu an çok yaralıyız...
birbirimizi kırmayalım...

ben şu an kötü hissediyorum çok kötü...
ben adamdan hiç bir şey istemiyorken o benim evime göz dikti...
ailemin aldığı...

utanmasa benden nafaka isteyecek...

geçen hafta bu evlilik acaba kurtulur mu diyordum...
şimdi ise acaba ben bu adamdan kurtulur muyum diyorum...

bir daha mahkeme dışında yüzünü dahi görmek istemiyorum...
rezil adam..

iste bu gibi eylemleri verdiğimiz kararların dogrulugunu bile kanıtlyor bize ben hala evden özel esyalarımın büyük bi kısmını bile alamadım. onunla ugrasacagıma yenisini alıyorum. hiç utanma yok ki onlarda eminim elinden gelse nafaka isterdi...
 
Back
X