Merhaba,
Daha önce de birkaç konuya yazdım ve hep boşanmak istemediğimi idare etmek istediğimi söylüyordum ama artık canıma tak etti. Kendime zarar vermekten korkuyorum. Yalvarıyorum eleştirmeden yapıcı şeyler yazın artık ciddi şekilde boşanmayı düşünüyorum fakat bu süreci en az hasarla kapatmak istiyorum, çok çaresiz durumdayım. Daha biz evleneli bir yıl olmadı ben eşimin yaptığı her şeyi bir şekilde tolere etmeye çalıştım ama biz ikimiz de evden yokken sürekli kardeşi bize geliyor ve bu benim için en katlanılmaz şey oldu. Önceki konularda yazdıklarımı bile tolere ettim fakat biz evde yokken evime girilmesi, kullanılması ve eşime ben hakkımı helal etmiyorum dediğim halde bunu devam ettirmesi, "ne olacak ki, sen ruh hastasısın, takıntılısın" demesi beni çileden çıkartıyor. Size yemin ediyorum gelip kurcalarlar diye ben babamın evinden hard diskimi, resmi evraklarımı bile getiremedim, evde hiç huzurum yok. sürekli evim giriliyor, eşime belki annen büyü yapıyor dedim bir sinirle, sürekli bunu vuruyor yüzüme, bunu dile getirmek beni ruh hastası yapıyorsa olayım ruh hastası. gelip bana sormadan dolabıma yaptığı kışlıkları depoluyor. benim tek kusurum her kavgamızda sinir krizine girip saatlerce susamıyorum çünkü dayanacak gücüm kalmadı. ne yapmalıyım, henüz bir yıl dolmadan boşanma davası açmalı mıyım, bana tüm yapılanlar bu insanların yanına kar mı kalacak, bir akıl verin, bu evliliğin sürdürülebilir hiçbir yanı kalmadı artık benim için. yeni bir hayata başladığımda boşanmış olduğum için beni bekleyen zorluklar neler, artık yavaş yavaş aklımı kaybediyorum bu evde bana akıl verin
Daha önce de birkaç konuya yazdım ve hep boşanmak istemediğimi idare etmek istediğimi söylüyordum ama artık canıma tak etti. Kendime zarar vermekten korkuyorum. Yalvarıyorum eleştirmeden yapıcı şeyler yazın artık ciddi şekilde boşanmayı düşünüyorum fakat bu süreci en az hasarla kapatmak istiyorum, çok çaresiz durumdayım. Daha biz evleneli bir yıl olmadı ben eşimin yaptığı her şeyi bir şekilde tolere etmeye çalıştım ama biz ikimiz de evden yokken sürekli kardeşi bize geliyor ve bu benim için en katlanılmaz şey oldu. Önceki konularda yazdıklarımı bile tolere ettim fakat biz evde yokken evime girilmesi, kullanılması ve eşime ben hakkımı helal etmiyorum dediğim halde bunu devam ettirmesi, "ne olacak ki, sen ruh hastasısın, takıntılısın" demesi beni çileden çıkartıyor. Size yemin ediyorum gelip kurcalarlar diye ben babamın evinden hard diskimi, resmi evraklarımı bile getiremedim, evde hiç huzurum yok. sürekli evim giriliyor, eşime belki annen büyü yapıyor dedim bir sinirle, sürekli bunu vuruyor yüzüme, bunu dile getirmek beni ruh hastası yapıyorsa olayım ruh hastası. gelip bana sormadan dolabıma yaptığı kışlıkları depoluyor. benim tek kusurum her kavgamızda sinir krizine girip saatlerce susamıyorum çünkü dayanacak gücüm kalmadı. ne yapmalıyım, henüz bir yıl dolmadan boşanma davası açmalı mıyım, bana tüm yapılanlar bu insanların yanına kar mı kalacak, bir akıl verin, bu evliliğin sürdürülebilir hiçbir yanı kalmadı artık benim için. yeni bir hayata başladığımda boşanmış olduğum için beni bekleyen zorluklar neler, artık yavaş yavaş aklımı kaybediyorum bu evde bana akıl verin