21 yaşında nişanlandım 23de evlendim 9 ay anca sürdü ama resmiyette 2017de bitti 2024de evlendim, mıtluluktan uçmuyorum yine kolay değil bi insanla hayatı paylaşmak, eşim benden 14 yaş büyük birbirimizi mutlu etmeye çalışıyoruz ama dediğim gibi yine eksik şeyler oluyor mükemmel uyum/anlaşmak vs çok zor (eskiye göre tabi yinede şükrediyorum)kaç yaşında kaç yıllık evliliği bitirdiniz ve ne zaman yeniden evlendiniz ve mutlu musunuz ?
şunu sormak isterim , ilk evliliğinizdeki benzer sorunlarımı yaşıyorsunuz yoksa tamamen farklı konular mı ?21 yaşında nişanlandım 23de evlendim 9 ay anca sürdü ama resmiyette 2017de bitti 2024de evlendim, mıtluluktan uçmuyorum yine kolay değil bi insanla hayatı paylaşmak, eşim benden 14 yaş büyük birbirimizi mutlu etmeye çalışıyoruz ama dediğim gibi yine eksik şeyler oluyor mükemmel uyum/anlaşmak vs çok zor (eskiye göre tabi yinede şükrediyorum)
İlk evliliğimde gurbetteydim ve o insan/ailesi bana çok çektirdi bide aşırı kıskançık krizleri vardı bu evliliğimde kimse bize karışamıyor eşim kıskanç biri de değil ama yine de sorunlar oluyor bazen soğukluk oluyor tartışma vs.. Temkin konusuna gelince uzun zaman boşanmış biri olarak ailemin gözüne batıyordum ben de ya allah bismillah diyip acilen birini buldum yani yine olsa yapardım yalnızlıktan çok bunalmıştım, herkes kocasıyla kol kola gezerken kendimi garip bi boşlukta hissediyordum yalnızlık Allah'a mahsusmuş gerçekten de kaldıramıyordumşunu sormak isterim , ilk evliliğinizdeki benzer sorunlarımı yaşıyorsunuz yoksa tamamen farklı konular mı ?
Yani 2. evliliğinizde seçeceğiniz kişiyi ilk evliliğinizden temkinli mi seçebildiniz ?
daha 12 senem var diye düşünebilirim o zaman35 yaşında evlenmiş, 39 yaşında anne olmuş bir kadın olarak bildiriyorum, o yaşlarının kıymetini bil. Dilediğince gez, eğlen, hayatını doya doya yaşa. Anne olunca tüm dünyan el kadar bir bebe oluyor çünküUmutsuzluğa kapılacak bşr şey yok bence, o kadar gençsin ki...
mükemmel evlilik olduğunu sanmıyorum ,İlk evliliğimde gurbetteydim ve o insan/ailesi bana çok çektirdi bide aşırı kıskançık krizleri vardı bu evliliğimde kimse bize karışamıyor eşim kıskanç biri de değil ama yine de sorunlar oluyor bazen soğukluk oluyor tartışma vs.. Temkin konusuna gelince uzun zaman boşanmış biri olarak ailemin gözüne batıyordum ben de ya allah bismillah diyip acilen birini buldum yani yine olsa yapardım yalnızlıktan çok bunalmıştım, herkes kocasıyla kol kola gezerken kendimi garip bi boşlukta hissediyordum yalnızlık Allah'a mahsusmuş gerçekten de kaldıramıyordum
Hangi aşamadasın canım duruşma vs bitti mi? Aile desteği çok önemli tabi ama senin ne istediğin nasıl mutlu olacağın daha önemli, kendine bolca zaman ver ben boşandıktan sonra günde sayfalar dolusu kitap okuyordum çok iyi geliyordu tavsiye ederim:) hayatın hep güzel olur inşallahmükemmel evlilik olduğunu sanmıyorum ,
ben iyileştikten sonra
yeniden düşünebilir miyim , nasıl düşünürüm
biri ile karşılaşma ihtimalim bile olabileceğine inancım yok
aile konusunda , ben bizimkilere batmıyorum çok şükür destekçiler
ama şu kafadalar hiç evlenmem desem karışmazlar , evlensem desem iyice emin ol temkinli ol derler
duruşma vs bitti , nüfusa bu ara bildirim gider oaşamadayımHangi aşamadasın canım duruşma vs bitti mi? Aile desteği çok önemli tabi ama senin ne istediğin nasıl mutlu olacağın daha önemli, kendine bolca zaman ver ben boşandıktan sonra günde sayfalar dolusu kitap okuyordum çok iyi geliyordu tavsiye ederim:) hayatın hep güzel olur inşallah
Hayatınızın amacı evlilik yapmak , çocuk sahibi olmak olmamalı. Büyük olasılıkla ilk evliliğinizi de yanlış motivasyonlarla yaptınız ve sonuç ortada. Boşandığınız için bu kadar üzülmenizin nedeni kocanızdan ayrıldığınız için değil, evlilik kurumundan beklentiniz karşılanmadığı için.ya evet teorik olarak bakıldığında çok haklısınız , ama pratikte bu yaşlarda boşandım , şu kadar zaman geçti kendime geldim , çok mutlu bir evlilik yaptım, anne oldum diyebile kaç tane insan vardır bilmiyorum
Hayatınızın amacı evlilik yapmak , çocuk sahibi olmak olmamalı. Büyük olasılıkla ilk evliliğinizi de yanlış motivasyonlarla yaptınız ve sonuç ortada. Boşandığınız için bu kadar üzülmenizin nedeni kocanızdan ayrıldığınız için değil, evlilik kurumundan beklentiniz karşılanmadığı için.
İki yanlış bir doğru etmez, eğer siz evlenme çocuk sahibi olmaya odaklanırsanız , çok hatalı seçimler yaparsınız, tıpkı ilk evliliğinizde olduğu gibi .
Önemli olan bir erkeğin sizinle bir devlet memuru önünde nikah sözleşmesi yapması ya da üremek değil. Önemli olan sizin huzurunuz, mutluluğunuz , yaşam enerjiniz. Eğer tüm mutluluk ve yaşam bedeninizi karşı cinsin sizinle evlenmesine bağlarsanız , hayal kırıklığına uğramanız kaçınılmaz.
Acaba bir erkek bir gün benimle evlenmek isteyecek mi, acaba bir erkek benimle üremek isteyecek mi endişesi yerine kendinize odaklanın, kendinizi geliştirin.
Mutluluğu başka insan da aramak yerine , kendi içinizde bulmanız gerekiyor.
Bir şeyi insan çok isteyince imtihanı oluyor bazen. Gündemini değiştir biraz. Farklı şeylere odaklan. Karşına gönlüne göre biri çıkacaktır.Elbette hayatın amacı evlilik yapmak , çocuk sahibi olmak olmamalı , ama insan içgüdüsel olarak anne olmak yada hayatı , bir hayat arkadaşı ile yürümek istemesi de çok normal diye düşünüyorum.
İstemek normal ama bu kadar kafaya takmak normal değil. Sizin için öyle bir hal almış ki, sanki evlenmez ve çocuğunuz olmazsa dünyanın sonu gibi bir şey. Gördünüz içgüdülerinizi dinleyince başınıza gelenleri, yanlış bir evlilik , boşanma süreci. Eğer o evleneyim , çocuğum olsun düşlerine kapılmasaydını, evliliği bu kadar muhteşem bir şey olarak görmeseydiniz, belki de eski eşinizle evlilik yürümeyeceğini anlayıp daha sevgili iken ayrılırsınız.Elbette hayatın amacı evlilik yapmak , çocuk sahibi olmak olmamalı , ama insan içgüdüsel olarak anne olmak yada hayatı , bir hayat arkadaşı ile yürümek istemesi de çok normal diye düşünüyorum.
Elbette hayatın amacı evlilik yapmak , çocuk sahibi olmak olmamalı , ama insan içgüdüsel olarak anne olmak yada hayatı , bir hayat arkadaşı ile yürümek istemesi de çok normal diye düşünüyorum.
Boşanma psikolojisi 6 ay sürüyormuş en az sonrasında normale dönülüyor , aslında çok şanslısınız çocuk yok , hiç evlenmemiş gibi hissetmelisiniz kendinizi etiketlemeyin boşandım diye , yeni bir aşk yeni bir yaşam seni bekliyor, önce biten evliliğinin yaş sürecini uzatmadan bitirmeye bak gerekirse de psikolog yardımı al , daha çok gençsin önünde nice güzel günler var , çalışmıyorsan çalış kendine ait bir paran ve hayatın olsun o zaman kimse seni tutamaz ...Kızlar herkese selam ,
yeni boşandım.
Çocuk yok
henüz 30 yaşında bile değilim.
aşırı inişili çıkışlı bi ruh halim var.
Durduk yere ağlama isteği vs yaşıyorum. Mutsuz ve kötü hissediyorum. Bazen de çok iyi hissediyorum.
Bu süreç ortalama ne kadar sürede atlatılıyor ?
Birde gelecek kaygısı yaşıyorum. Anne olma imkanım olmayacak diye. Bunu nasıl aşacağım bilmiyorum.
Tecrübeliler , deneyimliler bir yorumlarınızı merak ediyorum
Neden boşandığınızı sorabilir miyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?