- 19 Haziran 2018
- 185
- 182
- 18
- 36
- Konu Sahibi Papatyaaa58
- #1
Arkadaşlar hayırlı geceler.
Bir süre önce konu açmıştım kayınpederin arabamızı istemesi okul açılana kadar, bu olay dinamiti ateşleyen şey oldu.
Ben hazmedemedim 2.5 ay kızıma bakmadılar (eltiminkine bakacakmış) ben düzgün bakıcı bulamadım soğukta hasta hasta kızımı yanımda okula götürmk zorunda kaldm kızım enfeksiyon geçirdi sürekli antibiyotik kullanmktan geniz eti büyüdü,alerjik nezle nüksetti filan baya bi sıkıntı çektim kışın.
Benim ailem uzakta olduğu için bakamazlardı, saçma bahanelerle de kvkp bakmadı,bakacakta ailede başka kimse yoktu. Tüm bunların üzerine bizim arabayla keyfi gezmeleri olayını hazmedemedim. Ki eşime de acil işleri olur bayram seyranda alabilirler ama bu şekilde istemiyorım dedim.
Kp eşimdn herkesin içinde arabayı isteyince tamam demiş götürdü verdi eşim arabayı eliyle.
İki gün sonra arabayı tamir ettirmem gerek de al gel dedim eşime. Yok vermek istemediğimizi anlarlarmş vs.
Sonra ben direttim bak dedim tüm o yaşananlardan dolayı hazmedemiyorum istemiyorum desemde eşim beni yola getirmek için küstü. Oturduğum odaya dahi gelmedi.
Sonra ben sinir krizi geçirdim o gece başka olaylarında dolmuşluğuyla ama eşim naptı ertesi gün pikniğe gitti arkadaşlaryla, akşam geç geldi, iyi misin diye bir kısa mesaj dahi atmadı sonra huyu değilken yatağı ayırdı vs.Güya beni yola getirecek ki ben hiç böyle bi tepki vermemiştim 5 yıllık evliliğimizde. Konu çocuğumla ilgili olunca hazmedemedim alttan alamadım.
Bende ertesi gün bavulumu toplamaya başladım dank etmeye başladı benmkine geri vites attı filan. Çünkü çoğu kavgada ben yumuşardm ama bu kez farklıydı. Ağladı vs sonra ağzıma gelen herşeyi saydım araba kredisinin yarını ben ödüryorm ki zorlanıyoruz gerçekten her bir kuruşu haram olsn dedim. O gece arabayı filan getirdi benm ciddiyetimin farkına varınca baya üzüldü filan ben hiç kıyamazdım eşime ama bu olayda içimde gr bişey kıpırdamadı. sonra sabah çıkarken ben bırakıym bende geliym filan dedi istemiyorm tüm emeklerim haram olsn diyip çocuğumla 10 saatlik yolculuktan sonra annemlere geldim. Annemlere akrabalara bişy anlatmadım doğrusu anlatamadım gezmeye geldik filan dedim.
Kalbim yok gibi hissediyorum özellikle eşimin davranışları beni çok yaraladı şimdi bile sinirden kendmi acayip sıkmışım
Eşimle kızımı sürekli görüştürüyorum ama eşimle hiç ayrı kalamayan ben sesini bile duymak istemiyorum.
Biliyorum pişman oldu. Böyle olacağını tahmin edemedi kızıma sizi çok özledim ben gelicem vs diyor ama yüzünü bile görmek istemiyorum şu an. Geçer mi bu durum?
Boşanmayı düşünmüyorum şu an ama beni kaybetme korkusu olsn istiyorum.
Bundan sonrki süreçte nasıl davranıcam bilmiyorum.
Bir süre önce konu açmıştım kayınpederin arabamızı istemesi okul açılana kadar, bu olay dinamiti ateşleyen şey oldu.
Ben hazmedemedim 2.5 ay kızıma bakmadılar (eltiminkine bakacakmış) ben düzgün bakıcı bulamadım soğukta hasta hasta kızımı yanımda okula götürmk zorunda kaldm kızım enfeksiyon geçirdi sürekli antibiyotik kullanmktan geniz eti büyüdü,alerjik nezle nüksetti filan baya bi sıkıntı çektim kışın.
Benim ailem uzakta olduğu için bakamazlardı, saçma bahanelerle de kvkp bakmadı,bakacakta ailede başka kimse yoktu. Tüm bunların üzerine bizim arabayla keyfi gezmeleri olayını hazmedemedim. Ki eşime de acil işleri olur bayram seyranda alabilirler ama bu şekilde istemiyorım dedim.
Kp eşimdn herkesin içinde arabayı isteyince tamam demiş götürdü verdi eşim arabayı eliyle.
İki gün sonra arabayı tamir ettirmem gerek de al gel dedim eşime. Yok vermek istemediğimizi anlarlarmş vs.
Sonra ben direttim bak dedim tüm o yaşananlardan dolayı hazmedemiyorum istemiyorum desemde eşim beni yola getirmek için küstü. Oturduğum odaya dahi gelmedi.
Sonra ben sinir krizi geçirdim o gece başka olaylarında dolmuşluğuyla ama eşim naptı ertesi gün pikniğe gitti arkadaşlaryla, akşam geç geldi, iyi misin diye bir kısa mesaj dahi atmadı sonra huyu değilken yatağı ayırdı vs.Güya beni yola getirecek ki ben hiç böyle bi tepki vermemiştim 5 yıllık evliliğimizde. Konu çocuğumla ilgili olunca hazmedemedim alttan alamadım.
Bende ertesi gün bavulumu toplamaya başladım dank etmeye başladı benmkine geri vites attı filan. Çünkü çoğu kavgada ben yumuşardm ama bu kez farklıydı. Ağladı vs sonra ağzıma gelen herşeyi saydım araba kredisinin yarını ben ödüryorm ki zorlanıyoruz gerçekten her bir kuruşu haram olsn dedim. O gece arabayı filan getirdi benm ciddiyetimin farkına varınca baya üzüldü filan ben hiç kıyamazdım eşime ama bu olayda içimde gr bişey kıpırdamadı. sonra sabah çıkarken ben bırakıym bende geliym filan dedi istemiyorm tüm emeklerim haram olsn diyip çocuğumla 10 saatlik yolculuktan sonra annemlere geldim. Annemlere akrabalara bişy anlatmadım doğrusu anlatamadım gezmeye geldik filan dedim.
Kalbim yok gibi hissediyorum özellikle eşimin davranışları beni çok yaraladı şimdi bile sinirden kendmi acayip sıkmışım
Eşimle kızımı sürekli görüştürüyorum ama eşimle hiç ayrı kalamayan ben sesini bile duymak istemiyorum.
Biliyorum pişman oldu. Böyle olacağını tahmin edemedi kızıma sizi çok özledim ben gelicem vs diyor ama yüzünü bile görmek istemiyorum şu an. Geçer mi bu durum?
Boşanmayı düşünmüyorum şu an ama beni kaybetme korkusu olsn istiyorum.
Bundan sonrki süreçte nasıl davranıcam bilmiyorum.
