Sırf erkek oldukları için hak gördükleri "ben sinirliyken bana cevap verme" saçmalığı daha da deli ediyor beni açıkcası. Arkadaş sen de insansın, ben de. Senin sinir sistemin bozuluyor, her edepsizliğe hak kazanıyorsun da o sırada benim sinirlerim el ele tutuşup içimde halay mı çekiyorlar.?!
İnsanlar sinirlenebilir, aynı düşünmeye de bilir. Ama sinirlenince istediğim gibi höykürürüm, hakaret ederim, boşanma tehditi savururum, anasını arama saçmalığına, "boş ol "deme aşırılığına bürünürüm. Yaptığım saygısızlık nedeni ile annenden özür dileyeceğim yerde bir de utanmadan onlara trip atarım diyorsa olmamış ham bir insan bu adam maalesef.
Aile de sinirlidir ama şöyledir, asabidir ama böyledir diyeceklerine evlendirmek yerine tedavi ettirselermiş keşke. Ama nerdeee. Büyük ihtimalle evlenince düzelir denmiştir
Bence bu haliyle eş olarak kabul etmeyin kendisini daha fazla. Oturun konuşun. Öfke kontrolün yok, sen sinirlisin, deliriyorsun sinirden diye kimse karşında el pençe olmak zorunda değil, ben böyle bir eş istemiyorum deyin.
Eğer evliliği sürdürmek istiyorsanız öfke kontrolü ve evliliği kurtarmak için birlikte terapi önerin ciddi bir şekilde
Kabul etmiyorsa da kusura bakmayın ama bu adama güvenip çocuk filan yapmayın. Ve lütfen daha en güzel, en tatlı zamanlarınızda böyle davranan adamı 15 yıllık bir evlilikte laçkalaşmış, bu kabalıkları iyice kanıksamış haliyle hayatınızda hayal edin. Özetle evliliğinizi tekrar değerlendirin ve ciddi kararlar alın bir an önce.
NOT :Annenizi tebrik ederim. Verilmesi gereken bir çok cevabı tek bir cümleye sığdırmış. Ailenizin değerini bilin