Boşanmak doğru karar mı ?

hediye13 .!.:

32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..

Genişletmek için tıkla...

takikgirl .!.:

Ailenin veya başka birinin yanında yapılan saygısızlık tekken yapılandan eminim çok daha kötüdür ciddi bi rest çektiniz mi bakalım ne oluyor?

Genişletmek için tıkla...

hediye13 .!.:

32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..

Genişletmek için tıkla...

hediye13 .!.:

Evi terk etmek gibi büyük bir rest çekmedim dediğim gibi bu kararı almalı mıyımı sorguluyorum ama sakinleştikten sonra açıkça yaptığınız terbiyesizlik olduğunu benden özür dilemesi gerektiğini söyledim o da hadi oradan demekle yetindi ve iletişimi sadece çocuk için kuruyorum çocuğa bak bez getir vs. Onun dışında muhattap olmuyorum

Genişletmek için tıkla...

umutluev .!.:

nasıl katlanıyorsun? ciddiyim bu sinir bozucu hayata nasıl dayanıyorsun? hiç düşünmüyor musun kendi değerini. ciddiyim ya sen ve senin gibi muamele gören kadınları anlamıyorum. sizin hayatınız bir erkeğe mi ipotekli bacılar? kendi iradeniz, keyfiniz, fikriniz yok mu?

evlenince sizi birbirinize mi yapıştırıyorlar da ayrılamıyorsunuz? saygısız, sevgisiz, huzur bozan bir adam. böyle bir adamla değil evli kalmak, aynı asansörde 5 dakika kalmam ben. insan kendini sevmeli... kendini sev bence.

Genişletmek için tıkla...

hediye13 .!.:

32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..

Genişletmek için tıkla...

hediye13 .!.:

32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..

Genişletmek için tıkla...

hediye13 .!.:

Değil işte kendime bunu layık görmüyorum artık hayatımda olmasını da istemiyorum ama kızıma da anne baba ayrı büyüyeceği bi hayatı yaşatmalı mıyım bilmiyorum çok küçük ve babam diye ölüyor . Evli kalıp bu adamı takmadan yaşamak da mümkün olur mu onu da sanmıyorum, gerçekten babam da böyleydi tam dediğiniz gibi saygısız sevgisiz sürekli tüm ailenin huzurunu kaçıran bir adam gitmiş aynısını bulmuşum resmen . Teşekkür ederim yorumunuz için kendimi sevmeyi deniyorum ama kızımdan çok sevmediğim için bocalıyorum

Genişletmek için tıkla...

Asyaseyit .!.:

Muhtemelen kiziniz icin ayrilmayacaksiniz..simdi yuva yık demekte dile kolay bi durum oldugu icin..karsiniza alip konusup cozum yoluna terspiye vs gitmenizi tavsiye ederim belki kafasına dank eder hic zannetmiyorum ama

Genişletmek için tıkla...

Cizirti .!.:

Arkadaşım evlilikte her sorun her zorluk aşılıyor ama arada saygı kalmayınca , eşler yüz göz olunca, kırmakta incitmekte tereddüt etmemeye başlayınca işte ordan geri dönülmüyor.
Toparlanmıyor o ilişki bi daha. Ben görmedim yani. Ben de 1 sene 2 sene 3 sene derken tam 7 sene sabredip ısrarla ona uymamaya sabrettim, asla hakaretlerine hakaretle karşılık vermedim, o bana dünyanın küfrünü ederken ben salak bile demedim, hep ilişkinin seviyesini yukarda tutayım dedim, hep aman sinirlenince söylüyor işte bunları aramız iyiyken adam bal kaymak dedim, velhasıl görmezden geldim de geldim, ne oldu ? madalya mı taktılar, hayır. Ne oldu biliyor musun ? 8. sene ben ondan da beter oldum. Gün yüzü görmemiş küfürler etmeye sinir krizleri geçirip apartmanı inletmeye başladım. Baktım olacak gibi değil iyice saçma sapan bi şey olduk, döndüremiyoruz burdan, verdim kararımı.
Yani, evet çocuk olunca çok zor ama bi süre sonra sen de ona benzeyeceksin ? Sen de ona diyeceksin ki senin sülalendir gerizekalı ? Git gide iyice çirkinleşeceksiniz karşılıklı. Belki de itip kakmalar, vurup kırmalar başlayacak. Böyle bi ortamda çocuğun büyüsün ister misin ? Anasının yanında küfreden adam kızının yanında da edecek, seni aşağılayacak. Çocuğun aklı ermeye başladığında ne olacak ?
İyice düşün taşın. Deneyebileceğin yolları da dene. Gitsin tedavi olsun. Ne bileyim küfür etmek istediğinde kendini camdan falan atsın. Ben bu öfkesini kontrol edememeyi de anlamıyorum. Patronuna da gerizekalı diyebiliyor mu çok öfkelendiğinde ? Gücü yettiğine işte...

Genişletmek için tıkla...

hediye13 .!.:

Olmaktan korktuğun nokta bu yoksa ben de bilirim aynı hakaretleri ona etmeyi onun kadar çirkinleşmeyi ama olmadığım bi kişiye dönüşmek sırf o düzelmiyor diye kendimi o noktaya getirmek.

Size de çok geçmiş olsun sevindim kurtulmanıza umarım şuan çok mutlusunuzdur

Genişletmek için tıkla...

Once_upon_a_time .!.:

Siz sadece göze alın. Mis gibi uzaktan da çalışıyorsunuz. Bir rest çekin baba evine dönün. Boşanalım diyin bakalım hele. Geliyorsa ve pişman olursa şans verirsiniz. Hiç gelmezse de en doğru kararı vermiş olursunuz. Şu kadar hakarete tepsiz kalan kadına yapacaklarının dozu giderek artacaktır . Sınırlarınızı test edeceğinden emin olabilirsiniz. Kaybetmeyi göze almadan bu adamı kazanmanızın bir yolu yok.

Genişletmek için tıkla...