- 28 Ağustos 2020
- 8.957
- 40.902
- 498
- Konu Sahibi Didem semerci
-
- #21
Evet bu herkesin başına gelebilir. Tam da bundan bahsediyorum. Kimse benim evliliğimde olmaz dememeli. Her kadının bir B planı olmalı.Benim olayimda eşim suçlu daha çok.tozpembe hayaller kurmak var severek evlendiği halde evinin, çocuklarının sorumluluğunu alamayan kocalar ve hayal kırıklığına uğrayan kadınlar da var
Ablam eşinden boşanma aşamasında olduğu için ve eşi 10 bine yakın maaş almasına rağmen devlet tedbir nafakası ne kadar veriyor bilin:900 TL.simdi mahkemeye çağırıp bahane bulup artirmadilar bile..bu arada devleti seven biriyim benim gördüğüm yaşanan sıkıntılar ve çözümlerin yetersiz olmasıy. Yani benden önce bu süreçleri yaşayan bı ablam varben bu sebeple o bahis konularını hiç anlatmadım hele boşama işini.ailem beni eşimle geçindigimi sanıyor.esim herkesten herşeyi saklayıp evine bakmayınca kendi ailesine açmak zorunda kaldım öyle olunca başladı fatura kira ödemeye hepsi olmasa da.kv öyle para gönderdi vs.yani içinden çıkılmasi zor bu boşanmaların.oyle nafaka alirim desen hemen olmuyor.hele benim eşim devlette bile çalışmıyor.isten çıkar işsizim der az bı nafaka verir onla bezi zor alırım.yine de kaba yazmadığınız için teşekkürlerÖnceli konunuzu okudum. Kalbinizi kıracak, sizi incetecek değil de sarsıp kendinize getirecek yorumlar yapılmıştır bence.
Öncelikle lütfen kullanıcı adınızı değiştirin deşifre olmayın isim soy isimle.
boşanırsanız eğer medeni kanun diye bir şey var.
Siz nafaka almayabilirsiniz ama çocuklarına bakmak zorunda. Evinizin kirasını falan ödersiniz yani. Bir işe girseniz çocuklarınızla da aileniz ilgilenir mis gibi yaşarsınız.
Ama bu seçenek belli ki sizin için korkunç gözüküyor. Hayatınızı alt üst etmek istemiyorsunuz.
eşiniz çok olgunlaşamamış. O kendi ailesiyle bile sorun yaşamış, birlikte çalışamamış bir insanken sizi ailenizle vuramaz. Kendi ailesiyle arası açılmış ama sizin de yakın olmanızı kaldıramıyor ailenize.
Boşanma seçeneğiniz olduğuna inanmak istemiyorsanız yapacağınız şey eşinizi didiklememek kavga etmemek olacaktır. Mesela bahis oynadığını annesine söylediniz de elinize ne geçti. Bunu boşanmayı düşünürseniz yaparsınız.
bu arada tekrar hatırlatayım türkiye cumhuriyetinde yaşıyoruz ve medeni kanunumuz var şükürler olsun ki. Devlet arkanızda.
Ablam eşinden boşanma aşamasında olduğu için ve eşi 10 bine yakın maaş almasına rağmen devlet tedbir nafakası ne kadar veriyor bilin:900 TL.simdi mahkemeye çağırıp bahane bulup artirmadilar bile..bu arada devleti seven biriyim benim gördüğüm yaşanan sıkıntılar ve çözümlerin yetersiz olmasıy. Yani benden önce bu süreçleri yaşayan bı ablam varben bu sebeple o bahis konularını hiç anlatmadım hele boşama işini.ailem beni eşimle geçindigimi sanıyor.esim herkesten herşeyi saklayıp evine bakmayınca kendi ailesine açmak zorunda kaldım öyle olunca başladı fatura kira ödemeye hepsi olmasa da.kv öyle para gönderdi vs.yani içinden çıkılmasi zor bu boşanmaların.oyle nafaka alirim desen hemen olmuyor.hele benim eşim devlette bile çalışmıyor.isten çıkar işsizim der az bı nafaka verir onla bezi zor alırım.yine de kaba yazmadığınız için teşekkürler
30kaç yaşındasınız?
Gençsiniz çalışabilirsiniz de. Ama çocukları ailenize bırakamıyorsunuz anladığım.
Zaten eşim elini kötü işlerden çekse bana dürüst olsa,evine baksa ben heran evliliğimi sürdürme peşindeyim.babasiz büyümek zor,işte yanlış adamları eş diye seçmek te bundan.neler düşünüyorum neler.beni hala sevdiğini ama içindeki pekcok şeyi soyleyemedigini de biliyorum.aslinda boşanmak istediğim birşey değil.fakat neden kadınlar duygusal erkekler değil ya.hep duam herşey yoluna girse ve mutlu bir aile olsakGençsiniz çalışabilirsiniz de. Ama çocukları ailenize bırakamıyorsunuz anladığım.
zor. kolay değil anlıyorum. Ablanızın çocukları sizin bir tanesi çok ufak daha.
boşanmayıp bu adamı kabullenip sallamamayı öğreneceksinz o zaman. Evlilikte biraz daha bireysel olmayı öğreneceksiniz. Kavga edip her şeyi didikleyip kendinize eziyet haline getirmeyin bu durumu. Ama yine de kendinize bir gelir kapısı bir iş arayın bu süreçte lütfen. Gelecek ne getirir belli olmaz.
Senin yaşadığını yaşamadım ama yaşamıyacagım anlamına gelmiyo. Once ki konu ne bilmiyorum ama bu yazdıkların beni derinden üzdü 1 oglum var kendimi senin yerine koydum bende senden farksız olmazdım heralde sende meslek varmış bende oda yok ama çalışan bi insan oldum hep ekonomik özgürlük onemli tabi ama şurda yazdığın ne varsa hepsinde haklısın takılanlar neden sadece nikaha takılmış anlam veremedim. Bu ülkede kadın olmak zor. Hem cinslerimize bunu anlatmak dahada zor maalesefDaha önce bir konu açmıştım ve o gün yaşadığım olayı sıcağı sıcağına anlatıp olumlu anlamda destek görmeyi beklemiştim çünkü madurdum ama gördüm ki hiç te öyle olmadı hatta o gün derdime yenisi eklendi.soylenenler canımı sıktı.ne yaşadığımın öncesini, ayrıntısını, tamamını bilmeden düşünülmeden edilen özensiz kelimelerle dolu cümleler beni pişman etti,kuralı bilsem hiç yazmadım,şimdi kaldırılmıyor da.
O olayı baştan yazamam.esim boşol dedi ama ilerleyen günlerde aynı evde normal davranmaya başladı döndü yani.
Oysa ben zaten ilgisizlikten, sevgisizlikten ve asla alınmayan gönlümün derdinden ötürü kendimi kötü hissediyorum bayadir.
Beni tutan, sıkan şey gitsem gidecek yerimin olmaması ve buna çare yok.devlete sığınmaktan başka.cocuklarim küçük biri bebek,mesleğim var ama nasıl yapayım çocuğuma kim bakacak.bakacak birisi de yok ailevi durumlar çok karışık.zaten çocuklar büyük olsa bunu buraya yazmam bile.beni ancak benim durumumda olan anlar
Kadınlara bu konuda çok eksik destek verildiğini düşünüyorum.kadin sığınma evleri özelikle çocuklu ve bebekli kadınlara hiç uygun değil ve zaten bozuk psikolojiyi iyice bozar.annemin evine istesem de gidemem yer yok eski konuda belirtmiştim.oyle yapanlar için de toplum baskısı var.
Geçinme sıkıntısı, üzüntüler.
Ya erkekler.
Çocuklar zaten kadında.annesinin evine gitse zorluk yok hizmet eden biri olacak.
Kendine ev açsa çocuk derdi yok gününü gün eder.
Bizim gibi evlilikte sıkışıp kalmış ama küçük çocuğu ya da çocukları olduğu için gidemeyen kadınlara moral düzeltecek sıkıntı olmayacak bir çare üretseler keşke.buraya da bununla ilgili fikirler çıkar diye yazdım.
Not:Lütfen yorum yapanlar kelimelerini seçsin ve suçlayıcı konuşmasın.belirtiyorum zaten üzgünüm çünkü, sağlam da psikolojim yok şuan lütfen olanı da iyice çökertmeyin ve kadınlar.yildim artık üzülmekten.
İnsan psikolojisini düzeltmek, rahatlamak ve aklı Selim olabilmek için derdini anlatiyor bunu gozardi etmeyelim.lutfen
0-3 yaş bakımevleri varDaha önce bir konu açmıştım ve o gün yaşadığım olayı sıcağı sıcağına anlatıp olumlu anlamda destek görmeyi beklemiştim çünkü madurdum ama gördüm ki hiç te öyle olmadı hatta o gün derdime yenisi eklendi.soylenenler canımı sıktı.ne yaşadığımın öncesini, ayrıntısını, tamamını bilmeden düşünülmeden edilen özensiz kelimelerle dolu cümleler beni pişman etti,kuralı bilsem hiç yazmadım,şimdi kaldırılmıyor da.
O olayı baştan yazamam.esim boşol dedi ama ilerleyen günlerde aynı evde normal davranmaya başladı döndü yani.
Oysa ben zaten ilgisizlikten, sevgisizlikten ve asla alınmayan gönlümün derdinden ötürü kendimi kötü hissediyorum bayadir.
Beni tutan, sıkan şey gitsem gidecek yerimin olmaması ve buna çare yok.devlete sığınmaktan başka.cocuklarim küçük biri bebek,mesleğim var ama nasıl yapayım çocuğuma kim bakacak.bakacak birisi de yok ailevi durumlar çok karışık.zaten çocuklar büyük olsa bunu buraya yazmam bile.beni ancak benim durumumda olan anlar
Kadınlara bu konuda çok eksik destek verildiğini düşünüyorum.kadin sığınma evleri özelikle çocuklu ve bebekli kadınlara hiç uygun değil ve zaten bozuk psikolojiyi iyice bozar.annemin evine istesem de gidemem yer yok eski konuda belirtmiştim.oyle yapanlar için de toplum baskısı var.
Geçinme sıkıntısı, üzüntüler.
Ya erkekler.
Çocuklar zaten kadında.annesinin evine gitse zorluk yok hizmet eden biri olacak.
Kendine ev açsa çocuk derdi yok gününü gün eder.
Bizim gibi evlilikte sıkışıp kalmış ama küçük çocuğu ya da çocukları olduğu için gidemeyen kadınlara moral düzeltecek sıkıntı olmayacak bir çare üretseler keşke.buraya da bununla ilgili fikirler çıkar diye yazdım.
Not:Lütfen yorum yapanlar kelimelerini seçsin ve suçlayıcı konuşmasın.belirtiyorum zaten üzgünüm çünkü, sağlam da psikolojim yok şuan lütfen olanı da iyice çökertmeyin ve kadınlar.yildim artık üzülmekten.
İnsan psikolojisini düzeltmek, rahatlamak ve aklı Selim olabilmek için derdini anlatiyor bunu gozardi etmeyelim.lutfen
Ben de yaşadıklarınıza üzüldüm. Bosanmam zor diyorsunuz, Esinizi duzeltmek icin denemeler yapmışsınızdir hic mi gelisme yok? gercekten dogru adimlari attiniz mi? Evlilik terapisti deseniz esiniz nasil karşılarZaten eşim elini kötü işlerden çekse bana dürüst olsa,evine baksa ben heran evliliğimi sürdürme peşindeyim.babasiz büyümek zor,işte yanlış adamları eş diye seçmek te bundan.neler düşünüyorum neler.beni hala sevdiğini ama içindeki pekcok şeyi soyleyemedigini de biliyorum.aslinda boşanmak istediğim birşey değil.fakat neden kadınlar duygusal erkekler değil ya.hep duam herşey yoluna girse ve mutlu bir aile olsak
Bebek sizde kalsın diğer cocugu bırakıp ailenizin yanına donun ,o zaman kocanız da bekar gibi takilamax kocanizin ailesi cocuga bakar herhaldeDaha önce bir konu açmıştım ve o gün yaşadığım olayı sıcağı sıcağına anlatıp olumlu anlamda destek görmeyi beklemiştim çünkü madurdum ama gördüm ki hiç te öyle olmadı hatta o gün derdime yenisi eklendi.soylenenler canımı sıktı.ne yaşadığımın öncesini, ayrıntısını, tamamını bilmeden düşünülmeden edilen özensiz kelimelerle dolu cümleler beni pişman etti,kuralı bilsem hiç yazmadım,şimdi kaldırılmıyor da.
O olayı baştan yazamam.esim boşol dedi ama ilerleyen günlerde aynı evde normal davranmaya başladı döndü yani.
Oysa ben zaten ilgisizlikten, sevgisizlikten ve asla alınmayan gönlümün derdinden ötürü kendimi kötü hissediyorum bayadir.
Beni tutan, sıkan şey gitsem gidecek yerimin olmaması ve buna çare yok.devlete sığınmaktan başka.cocuklarim küçük biri bebek,mesleğim var ama nasıl yapayım çocuğuma kim bakacak.bakacak birisi de yok ailevi durumlar çok karışık.zaten çocuklar büyük olsa bunu buraya yazmam bile.beni ancak benim durumumda olan anlar
Kadınlara bu konuda çok eksik destek verildiğini düşünüyorum.kadin sığınma evleri özelikle çocuklu ve bebekli kadınlara hiç uygun değil ve zaten bozuk psikolojiyi iyice bozar.annemin evine istesem de gidemem yer yok eski konuda belirtmiştim.oyle yapanlar için de toplum baskısı var.
Geçinme sıkıntısı, üzüntüler.
Ya erkekler.
Çocuklar zaten kadında.annesinin evine gitse zorluk yok hizmet eden biri olacak.
Kendine ev açsa çocuk derdi yok gününü gün eder.
Bizim gibi evlilikte sıkışıp kalmış ama küçük çocuğu ya da çocukları olduğu için gidemeyen kadınlara moral düzeltecek sıkıntı olmayacak bir çare üretseler keşke.buraya da bununla ilgili fikirler çıkar diye yazdım.
Not:Lütfen yorum yapanlar kelimelerini seçsin ve suçlayıcı konuşmasın.belirtiyorum zaten üzgünüm çünkü, sağlam da psikolojim yok şuan lütfen olanı da iyice çökertmeyin ve kadınlar.yildim artık üzülmekten.
İnsan psikolojisini düzeltmek, rahatlamak ve aklı Selim olabilmek için derdini anlatiyor bunu gozardi etmeyelim.lutfen
Ekonomik özgürlük diyip çekiliyorum
Haklısınız da herkes 10 bin maaş almıyor. Çalışsa da çok düşük ücrete çalışanlar var. Asgari ücret ile çalışan bir kadın iki çocuğun masrafı+ev kirası+faturalar+mutfak masrafı+bakıcı parası verebilir mi sizce? Bakıcıya zaten bir maaş gidiyor. E bu kadın kimseden destek almasın(destek alacak kimsede yokmuş zaten) , muhtaç olmasın, ama nasıl geçinsin?Çalışmak, kendi ayakları üstünde durmak, sığınacak yer aramamak ...
KESİNLİKLE HAKLISINIZ. Kadın sığınma evlerinde kimi zaman yargılayıcı aşağılayıcı bir tutumla karşılaşabilindiği gibi, güvenlik gerekçesi ile kadınlar üzerinde bir kontrol mekanizması da kurulup kadının sosyal yaşama karışması zorlaştırılıyor.Daha önce bir konu açmıştım ve o gün yaşadığım olayı sıcağı sıcağına anlatıp olumlu anlamda destek görmeyi beklemiştim çünkü madurdum ama gördüm ki hiç te öyle olmadı hatta o gün derdime yenisi eklendi.soylenenler canımı sıktı.ne yaşadığımın öncesini, ayrıntısını, tamamını bilmeden düşünülmeden edilen özensiz kelimelerle dolu cümleler beni pişman etti,kuralı bilsem hiç yazmadım,şimdi kaldırılmıyor da.
O olayı baştan yazamam.esim boşol dedi ama ilerleyen günlerde aynı evde normal davranmaya başladı döndü yani.
Oysa ben zaten ilgisizlikten, sevgisizlikten ve asla alınmayan gönlümün derdinden ötürü kendimi kötü hissediyorum bayadir.
Beni tutan, sıkan şey gitsem gidecek yerimin olmaması ve buna çare yok.devlete sığınmaktan başka.cocuklarim küçük biri bebek,mesleğim var ama nasıl yapayım çocuğuma kim bakacak.bakacak birisi de yok ailevi durumlar çok karışık.zaten çocuklar büyük olsa bunu buraya yazmam bile.beni ancak benim durumumda olan anlar
Kadınlara bu konuda çok eksik destek verildiğini düşünüyorum.kadin sığınma evleri özelikle çocuklu ve bebekli kadınlara hiç uygun değil ve zaten bozuk psikolojiyi iyice bozar.annemin evine istesem de gidemem yer yok eski konuda belirtmiştim.oyle yapanlar için de toplum baskısı var.
Geçinme sıkıntısı, üzüntüler.
Ya erkekler.
Çocuklar zaten kadında.annesinin evine gitse zorluk yok hizmet eden biri olacak.
Kendine ev açsa çocuk derdi yok gününü gün eder.
Bizim gibi evlilikte sıkışıp kalmış ama küçük çocuğu ya da çocukları olduğu için gidemeyen kadınlara moral düzeltecek sıkıntı olmayacak bir çare üretseler keşke.buraya da bununla ilgili fikirler çıkar diye yazdım.
Not:Lütfen yorum yapanlar kelimelerini seçsin ve suçlayıcı konuşmasın.belirtiyorum zaten üzgünüm çünkü, sağlam da psikolojim yok şuan lütfen olanı da iyice çökertmeyin ve kadınlar.yildim artık üzülmekten.
İnsan psikolojisini düzeltmek, rahatlamak ve aklı Selim olabilmek için derdini anlatiyor bunu gozardi etmeyelim.lutfen
Daha önce hiç sığınma evinde kaldınız mi ?ben kaldım bir dönem ortam hiçte sizin bahsettiğiniz gibi değildi psikolejik hizmete kadar yardım aldım kendim düzenimi kurup ayrıldım çokta iyi insanlardı..KESİNLİKLE HAKLISINIZ. Kadın sığınma evlerinde kimi zaman yargılayıcı aşağılayıcı bir tutumla karşılaşabilindiği gibi, güvenlik gerekçesi ile kadınlar üzerinde bir kontrol mekanizması da kurulup kadının sosyal yaşama karışması zorlaştırılıyor.
Oysa kadın dayanışma merkezleri ve sığınma evlerinin kadına öncelikle psikolojik ve varsa diğer sağlık problemleri açısından rehabilitasyon hizmeti sunması gerekiyor bununla birlikte kadının iş hayatına ve sosyal hayata geçişini sağlayacak yöntemlerin belirlenmesi ve kadının güçlendirilmesi gerekiyor. Oysa genellikle maddi anlamda sosyal yardım (cüzi bir miktar ) verilip kadının hayata terk edilmesi görünüyor. Bu durumda kadın yine bir erkeğe ya da kök ailesine muhtaç hale getiriliyor. Kadının iş hayatına geçişi ve varsa çocuklarının bakımının üstlenilmesi, kreş hizmeti gibi bir hizmetin sağlanması gerekiyor. Sonuna kadar katılıyorum daha önce sizi kim yargıladı/üzdü bilemiyorum ama feminist yaklaşıma toplumun öcü gibi bakmaması, kadının birey olarak güçlendirilmesinin desteklenmesi gerekiyor.
Merhaba önceki konunuzu okumadım ama hayatınızdan sundugunuz şu kadarcık kesitle herkes aynı şeyi söyleyecektir boşan, ayaklarının üstünde dur vs. Sizi tanımıyoruz olaylarla baş etme şeklinizi bilmiyoruz bu yüzden burda verilecek tavsiye en fazla yapılması gerekendir ama sonuçta ne yaparsanız yapın sonuçlarına siz katlanacagınız için kafanızı karıştırmadan siz karar verin ne istediğini bilmeyen birine kimse yardım edemez çünkü. Anladıgım kadarıyla boşanmak için yeterli gücü bulamıyosunuz kendinizde şöyle yapın uzun vadede düşünün her iki seçeneğide. Boşandınız çocugunuz kücük ama büyüyecek, sıkıntılar yaşayacaksınız ama geçecek düzeniniz elbet oturacak. Ya da boşanmadınız o zaman beklentileri sıfırlayıp bireysel davranıcaksınız kendi kendinizi mutlu etmeyi yada en azından mutsuz etmemeyi öğreneceksiniz.Daha önce bir konu açmıştım ve o gün yaşadığım olayı sıcağı sıcağına anlatıp olumlu anlamda destek görmeyi beklemiştim çünkü madurdum ama gördüm ki hiç te öyle olmadı hatta o gün derdime yenisi eklendi.soylenenler canımı sıktı.ne yaşadığımın öncesini, ayrıntısını, tamamını bilmeden düşünülmeden edilen özensiz kelimelerle dolu cümleler beni pişman etti,kuralı bilsem hiç yazmadım,şimdi kaldırılmıyor da.
O olayı baştan yazamam.esim boşol dedi ama ilerleyen günlerde aynı evde normal davranmaya başladı döndü yani.
Oysa ben zaten ilgisizlikten, sevgisizlikten ve asla alınmayan gönlümün derdinden ötürü kendimi kötü hissediyorum bayadir.
Beni tutan, sıkan şey gitsem gidecek yerimin olmaması ve buna çare yok.devlete sığınmaktan başka.cocuklarim küçük biri bebek,mesleğim var ama nasıl yapayım çocuğuma kim bakacak.bakacak birisi de yok ailevi durumlar çok karışık.zaten çocuklar büyük olsa bunu buraya yazmam bile.beni ancak benim durumumda olan anlar
Kadınlara bu konuda çok eksik destek verildiğini düşünüyorum.kadin sığınma evleri özelikle çocuklu ve bebekli kadınlara hiç uygun değil ve zaten bozuk psikolojiyi iyice bozar.annemin evine istesem de gidemem yer yok eski konuda belirtmiştim.oyle yapanlar için de toplum baskısı var.
Geçinme sıkıntısı, üzüntüler.
Ya erkekler.
Çocuklar zaten kadında.annesinin evine gitse zorluk yok hizmet eden biri olacak.
Kendine ev açsa çocuk derdi yok gününü gün eder.
Bizim gibi evlilikte sıkışıp kalmış ama küçük çocuğu ya da çocukları olduğu için gidemeyen kadınlara moral düzeltecek sıkıntı olmayacak bir çare üretseler keşke.buraya da bununla ilgili fikirler çıkar diye yazdım.
Not:Lütfen yorum yapanlar kelimelerini seçsin ve suçlayıcı konuşmasın.belirtiyorum zaten üzgünüm çünkü, sağlam da psikolojim yok şuan lütfen olanı da iyice çökertmeyin ve kadınlar.yildim artık üzülmekten.
İnsan psikolojisini düzeltmek, rahatlamak ve aklı Selim olabilmek için derdini anlatiyor bunu gozardi etmeyelim.lutfen
Aslıhan Burcu Öztürk'ün bir makalesinde yapılan araştırmaları okumuştum oradan yola çıkarak söyledim. Kadınların bu evlere başvurularının düşük olmasını da bu eleştirilere bağlıyordu.Daha önce hiç sığınma evinde kaldınız mi ?ben kaldım bir dönem ortam hiçte sizin bahsettiğiniz gibi değildi psikolejik hizmete kadar yardım aldım kendim düzenimi kurup ayrıldım çokta iyi insanlardı..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?