• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

boşanmak üzereyken hamile olduğunu öğrenmek...

bak canım aynı dertlerden muzdaribim eşim bana cok defa şiddet uyguladı aşırı kıskançtı hayatımı günümü zehir ediyordu üstelik ben çalışan bir bayandım :(. en son polise gittim bana tekrar el kaldırdığı takdirde 5.000 ceza yiyecekti.Velhasıl hamile kaldım istemeden sonra bu adamla ömür nasıl geçer ne yaparım cocuk dogurursm elimden alır mı bilmem ne yapar mi diye diye kafayı yedim ne oldu biliyor musun depresyona girdim eşim le gemediğimiz doktor kalmadı eşime karşı depresyon olustu onu görünce içimi sıkıntı kaplıyordu eklem kemiklerim ağırıyor beyin hücrelerim ölüyordu sanki bir yerlerde ölecektim.allaha hergün canımı al diye dualar ediyordum cocugu aldırmaya karar verdim aaaa bi baktım ki ikiz cıktı rabbim aldırmama müsade etmedi.1 senedir depresyon ansiyete cekmediğim kalmadı ilaca mahkum kaldım.eşim dogumdan sonra yüzde elli düzeldi.bana bir defa daha siddet uyguladı polisi aradım seni hapse aatırıcam dedim cocuklarda zaten anneye ait biliyosun.ama ben sunu derim allah o melegi sana verdiyse vardır bir bildiği .rabbim onun kısmetini gani gani verir o sana yoldaş olur işin maddi boyutu aileniz varsa düzelir cocuklarınızı emanet edebileceginiz birileri varsa çalışır hayatınıza bakarsınız.o sizin cocugunuz 6 yaşındaki nasılsa
 
ve madem eşiniz size her zaman şiddet uygulamıyor affedin onu ama size şiddet uygularsa ceza yesin evden uzaklaşsın aklı başına gelir
 
Bu durumda beni guldurduğunuz için teşekkür ederim. Zaten yanyana gelmek hiç aklımda yok şuan.yorum yapan arkadaşlara da saygı duyuyorum sadece bilmediklerini anlatmaya çalışıyorum ki ona göre yorum yapsınlar. Gerçekten fikre ihtiyacım var ve iyi değilim.

Toplum olarak bu konularda cok doluyuz..daha gecen Kayserideki olayda asil suclu kimdi??öz anne ve baba aslinda..simdi öz anneye sorsan dünya kadar bahane sunar..ama bahaneler sonucta bize bi cözüm sunuyor mu hayir..olan cocuklara oluyor..buna öfkeliyiz galiba..

Siz bosanmayacaksiniz..cocugu da doguracaksiniz..ama bundan sonrasi sizin icin daha zor olacak..güclü olun..bi zaman sonra is arayin..ayaklarinizin üstünde durun..esinizi tedavi ettirin..baktiniz olmuyor bosanin..aman diyeyim 3.olmasin..
 
Keşke.. Ama tedavi olucam dedi, bu anlık ve kontrolsuz halleri dışında hiçbir sorun yoktu. Severek evlenmiştim ve inandım..
Hatanı biliyorsun, keşke diyorsun. Bahsettiğim ve kızdığım nokta bu. Bir şeyi yapan insan hep bir kere daha yapar. Tedavi olsaydı sende başka yere gidip onun tedavisi bitene kadar bekleseydin akıllanırdı. Geçmiş zamanda yaptığın hataların bedeli bunlar ama bu bedelleri minicik bebeklere ödetmemen gerekir. Bu yüzden karnındakinin şartlarını iyi ayarlaman lazım. Tekrar bir hata yapma.
 
Süpriz yumurta mı bu süpriz çocuk


eşi evliliğin başından beri dövüyormuş

ancak ilaç kullanarak normal bir insana dönüşüyormuş ondan dedim

zaten bu dayakçı kocaya bile isteye bir tane doğurmuş


korunmasına çok dikkat etmeliydi ilk çocuktan sonra

bu yorumlardan çok üzülmesi gereken daha büyük dertleri var şuan bence

millet üzülecekmiş kırılacakmış diye düşündüklerimizi dürüstçe yazmazsak ne anlamı kaldı
ben düşündüklerinizi yazmayın demedim ki.
yazım tarzından bile, onun şuan ne kadar kötü durumda olduğunu hissedebildim.
dışardan şunu yapsaydın bunu yapsaydın demek çok kolay.
eşi tedavi olmuş, artık o defterler kapanmış, ilk çocuğunu da düzeldikten sonra doğurmuş zaten konu sahibi.
korunurken hamile kaldığını, ve bir anda tekrar şiddete uğradığını, kabullenemeyip evden uzaklaştırma aldırdığını yazmış.

aynı şeyi mi okuduk bilmiyorum.
kimin başına ne zaman ne geleceği belli olmaz.
hangimiz gerçekten sevdiğimiz insanın değişeceğine inanmıyoruz?
hangimiz düzeldiğine dair çaba sarfeden (ki 1.5 yıldır zaten şiddet yokmuş) insanların 2. bir şansı hakettiğine inanmıyoruz?
ben yürekten inanıyorum.

yorumunuzu görünce benim bile içim acıdı. yoksa elbette ki istediğiniz yorumu yaparsınız..
 
Yorumların bikaçını okudum da inanın içim sızladı dışardan bu kadr gaddar yorumlar yapmak ne kadar kolay. Neden bukadar yıkıcı olmak zorunda herkez kimse kimsenin hangi şartlar altında ne yaşadığını bilemez. Allah yardımcınız olsun. Ben size kendi adım adına tek bişe diyebilirim aldırmayın çocuğu çok ağır bi vebal :( Allah korusun nasıl hesabını vereceksiniz onun :( Allah bi kapıyı kaparsa diğerini açar unutmayın, ve hiç kimseye kaldıramayacağı yük vermez. Ne güzel üni. mezunusunuz çok iyi yerlerde iş bulma imkanınız var. Çocuklarınızla birbirinize destek olursunuz kafanızda sorun kalmaz huzur içinde yaşarsınız inşallah
 
Zor bir durum arkadaşım Allah sana güç versin.. ben de sorunlu bir ailede büyüdüm. sonuç olarak babamdan soğudum. hala her gece anneme bir şey olmasın diye dua ediyorum ne olursa olsun o çilelere bizim için katlandı bizi büyüttü. sizin de yapacak bir şeyiniz yok onlar için yaşayacaksınız onlar size muhtaçlar. aklınızdan bebeği aldırmak düşüncesini atın lütfen aklınıza bu kötü düşünceyi getirmeyin. her şeyde bir hikmet vardır. ne güzel bir mesleğiniz de var belli ki. güçlü durun. inşallah hakkınızda hayırlısı olur. zehir88 zehir88
 
Esin neden tedaviyi kafasina gore sonlandirdi ki? Keske doktor komtrolunde devam etseydi. Cocukken yasadigi sey onun hayatini bu sekilde kotu etkiliyorsa, keske duzgunce tedavi olabilse, o da yaralarini sarabilse ve siz de mutlu bir sekilde devam edebilseydiniz...
Bebege gelince, onu bastan korunmayarak ana rahmine dusmesine sebep olan sizsiniz. Dolayisiyla bu vebali korunmadan iliski yasamadan evvel dusunmeliydiniz. Suan zaten 2. Cocugu goze almişsiniz, sorumlulugnu almişsiniz.

Arkadaslar, cocuk sahibi olmadan 'önce' bu işin vebali sorumlulugu alinir veya alinmaz. Korunmadan cocuk yaptiktan sonra vebal hesabi yapacagimiza, iliskiye girerken o hesabi yapalim, lutfen... İnsanlar onca para emek gozyasi dokuyor omru hayatinda bir kere hamilelik yaşayabilmek icin. Biz kadinlarin rahminde bir can var ediliyor, bir nefes. Lutfen bu konular oyuncak bebek degil, nefes alacak olan sizin gibi benim gibi bir 'can'.
 
Esin neden tedaviyi kafasina gore sonlandirdi ki? Keske doktor komtrolunde devam etseydi. Cocukken yasadigi sey onun hayatini bu sekilde kotu etkiliyorsa, keske duzgunce tedavi olabilse, o da yaralarini sarabilse ve siz de mutlu bir sekilde devam edebilseydiniz...
Bebege gelince, onu bastan korunmayarak ana rahmine dusmesine sebep olan sizsiniz. Dolayisiyla bu vebali korunmadan iliski yasamadan evvel dusunmeliydiniz. Suan zaten 2. Cocugu goze almişsiniz, sorumlulugnu almişsiniz.

Arkadaslar, cocuk sahibi olmadan 'önce' bu işin vebali sorumlulugu alinir veya alinmaz. Korunmadan cocuk yaptiktan sonra vebal hesabi yapacagimiza, iliskiye girerken o hesabi yapalim, lutfen... İnsanlar onca para emek gozyasi dokuyor omru hayatinda bir kere hamilelik yaşayabilmek icin. Biz kadinlarin rahminde bir can var ediliyor, bir nefes. Lutfen bu konular oyuncak bebek degil, nefes alacak olan sizin gibi benim gibi bir 'can'.

konu sahibi spiralle korunuyormuş,
spiral rutin kontrollerini de yaptırıyormuş.
 
Ona ragmen olmuşsa hemen oldurmek mi gerekir? Beni annem 50 yasindayken dogurmuş, hemen aldirsa miymiş?

yok ben yorumunuzdaki "korunmadan" kısmına cevap olarak yazdım, tüm konuyu okumamışsınız diye düşünerek.
yoksa çocuk aldırmak çok zor bir karar elbette.
ben bu konuda yorum yapamıyorum.
 
ilk iş bebeği aldırın ( bunun için babanında onayı gerekıyor), bir iş bulup çalışmaya başlayın o kadar sene boşuna mı okudunuz???, bebegınızı emanet edebılecegınız aıleden bırılerı varsa onlar baksın bebegınıze yoksa krese falan verın, ve acılen esınızden bosanın, bosanırken de cocugunuz ıcın nafaka talep etmeyı unutmayın..!!
 
yok ben yorumunuzdaki "korunmadan" kısmına cevap olarak yazdım, tüm konuyu okumamışsınız diye düşünerek.
yoksa çocuk aldırmak çok zor bir karar elbette.
ben bu konuda yorum yapamıyorum.
Tesekkur ederim, evet hepsini okumamistim, son cumlelerim de geneleydi, bu konular o kadar xxxxxL oldu ki, malum...
 
Allah sabır ve güç versin. Çok zor bir durum. Bebekli olmak hayattan koparıyor insanı zaten bir müddet ama ikinciye hiç üzülmeyin. Evet, işler çok zorlaşacak şu an için. Fakat bu kötü günleri atlattığınızda, çok güzel olabilir. Bu size bağlı biraz da. İçinizde o gücü bulabilirsiniz umarım. Aileniz destek mi size ve bu süreçte, doğumda, ya da bakarken yardımcı olurlar mı?

Ben bitmekte olan evliliklerde dahi ikinci çocuğa mantıksız bakmıyorum. Kardeş çok şeydir bir insan için. Aile dediğin anne, baba, çocuktan oluşur. Bu denklemden babayı çıkardığında, zaten geriye bir anne ve çocuk kalıyor. Ömür boyunca tek kalmaktansa iki öz kardeş birbirine de, size de ilerde çok büyük destek olur Allah ın izniyle. Birkaç sıkıntılı yılı atlattıktan sonra, her şeyleri beraber olur, birbirlerini oyalar, size de yaşama sebebi olurlar.

Benim bir arkadaşım da mutsuz bir evliliğin içinde, üç çocukla. Çocuklar küçük olduğu için, onlarla ilgilenmek iyi geliyor ona. Eşiyle ilgili sorunları hayatının merkezi değil, götürebiliyor. Çocukları hem evlat, hem meşgale, hem de yoldaş oluyorlar ona.Ama sizden farkı, onda fiziksel şiddet yok. İlgisizlik ve sevgisizlik var, psikolojik olarak yalnız bırakılmışlık var.

Sizin durumunuzda, ayrılmanızı tavsiye ederim. Bu adam, ileride çocukların önünde yine sizi döver, Allah korusun, onları da döver. Bunları yaşamak, iki çocuğu tek başına büyütmekten daha zor olabilir. Üniversite mezunusunuz, çalışma imkanınız varsa bunun 3-4 yıl sonrasında, zaten çocuklar okula giderken siz de hayatınıza devam edersiniz. İkinci çocuk çok da dÜşündüğünüz kadar kötü olmayabilir, hatta iyi bile olabilir bence.

Eşinizin ayarlarları bayağı bozuk anladığım kadarıyla. 10 dakika öncesinde gülerken, bunu yapabilmesi itibariyle. Ve bu sırada erkekleri durdurabilmenin hiç bir yolu yok, çünkü öfke kontrol mekanizmaları yok. Normalde dünya iyisi olsa bile, o sırada gözleri hiçbir şeyi gözü görmüyor.

Bunu anlayabiliyorum. Çünkü eşimde yaşıyorum. Normalde çok iyi ve destek olan bir eştir fakat sinirlendiği anda kesinlikle öfkesinin kontrolü yok. Ve bana karşı değil, dışarıda da böyle. Kendisi de biliyor sorunlu olduğunu, sonradan bunu görebiliyor. Yani o anda yaşadığınız çaresizliği tahmin edebiliyorum. Fakat eşim, o raddeye geldiğinde, yaptığı şey bana ya da çocuğuma zarar vermek değil, evi terk etmek, yürüyüş yapıp, ya da bir yerlere gidip sakinleşince gelmek. Ondan sonra oturup konuşuruz.

Eşinizde bu da yok. Ve yaptığı şeyi, bir ömür yapacak muhtemelen. Ta ki yaşlanıp, eski enerjisi kalmayıp size ve kendisine hayatı boşuna zehir ettiğini anlayana kadar. Ve bU süreçte olan size olacak. Fakat ayrılarak, en azından hayatla mücadele edersiniz. Evinizde çocuklarınızla huzurlu olursunuz.
 
ilk iş bebeği aldırın ( bunun için babanında onayı gerekıyor), bir iş bulup çalışmaya başlayın o kadar sene boşuna mı okudunuz???, bebegınızı emanet edebılecegınız aıleden bırılerı varsa onlar baksın bebegınıze yoksa krese falan verın, ve acılen esınızden bosanın, bosanırken de cocugunuz ıcın nafaka talep etmeyı unutmayın..!!
nasıl aldırın arkadaş !! nasıl böyle bu kadar gaddarca düşünebiliyorsunuz. Allah vermiş o canı. onunla yola devam edecek. başka bir seçeneği yok.
 
nasıl aldırın arkadaş !! nasıl böyle bu kadar gaddarca düşünebiliyorsunuz. Allah vermiş o canı. onunla yola devam edecek. başka bir seçeneği yok.
bebegı dunyaya getırmekle çözülmüyor herşey, daha da zorlaşıyor.. o nedenle aldırmak bazen en ıyı cozum, duygusal yaklaşmanın ne yeri ne zamanı , zaten 6 aylık bir bebeği var konu sahibinin, ne işi ne parası anladığım kadarıyla ona arka çıkacak birileri de pek yok gibi...
kocanın durumu bellı...
seçenekler ortada ister benim dediğim yolu seçer ister doğurmayı o da kendi kararı ama öfke kontrolü olan bir eş çocuklarına da gerektiği gibi babalık yapamaz, tek başına iki cocukla bayan hem maddi hem manevi anlamda çöküşe uğrar, kendisini ve geleceğinide düşünmek zorunda...
 
bebegı dunyaya getırmekle çözülmüyor herşey, daha da zorlaşıyor.. o nedenle aldırmak bazen en ıyı cozum, duygusal yaklaşmanın ne yeri ne zamanı , zaten 6 aylık bir bebeği var konu sahibinin, ne işi ne parası anladığım kadarıyla ona arka çıkacak birileri de pek yok gibi...
kocanın durumu bellı...
seçenekler ortada ister benim dediğim yolu seçer ister doğurmayı o da kendi kararı ama öfke kontrolü olan bir eş çocuklarına da gerektiği gibi babalık yapamaz, tek başına iki cocukla bayan hem maddi hem manevi anlamda çöküşe uğrar, kendisini ve geleceğinide düşünmek zorunda...
günah günah arkadaş nasıl kıyılır. gerçekten zor bir durum ama illa aileden birileri sahip çıkar. bir anne bunu nasıl yapar ki. üstelik siz de hamilesiniz sanırım karnınızda bir bebe varken nasıl bu kadar katı konuşabiliyorsunuz duygularınıza hayret ettim.
 
Herkese merhaba.. Derdim başımdan aşkın nerden başlasam.. Eşimle 4 sene önce tanıştık 6 aylık flortten sonra evlendik.sevgiliyken hiçbişeyime karışmayan bir adamdı.nikahın kıyıldığı gün içinde tuttuklarını dışarı yansıtmaya başladı, düğün olduktan sonra hepsini döküldü.ben şaşkınlıktan hiçbişey yapamadım.neyse dedim geçer, onlar geçti evet ama başka şeyler başladı.özünde iyi bi insan.her dediğimi yapmaya çalışır, evinden hiçbişeyi eksik etmez, gezdirir yedirir içirir. Ama tum bunları bir anda siler götürür uyguladığı şiddet.2 sene içinde 3-4 defa şiddet uyguladı bana.hepsinde ailemin evine döndüm.ama onun ailesi hiç duymadı olanları.Ofke kontrol problemi olduğunu bildiğim için affettim çünkü sadece bana değil etrafındaki herkese böyle. Ofke kontrolünü sağlayamıyor, çocukluğundan gelen sebeplerden ötürü.psikiyatriste gittik.ilaç kullanmaya başladı affetmem karşılığında.uzun sure kullanıp kendi kendine bıraktı.ama her şey iyiydi daha kontrollüydü.sonra bebek kararı aldık.şuan 6 aylık bi kızım var.geçtiğimiz kandil günü yine ortada hiçbi sebep yokken şiddet uyguladı.polisi aradım.uzaklaştırma kararı verildi bir ay.boşanmaya kesin kararlıydım.hala da öyleyim sanırım. Ama sorun şu ki iki gün önce hamile olduğumu öğrendim. Şimdi napmam gerektiğini bilmiyorum. Sinirlerim harap oldu. Aldırıyım diyorum bu vebale nasıl girerim bilmiyorum, affedemiyorum da içimde. Şuan kimsenin haberi de yok bu durumdan.. Bu arada 27 yaşındayım, üniversite mezunuyum.şuan çalışmıyorum. Dışardan bakan bi gözle ne yapmamı önerirsiniz?
Canim belki buda senin imtihanın bilemezsin ama bence karnındaki bi can eğer o dünyaya gelecekse yaşama hakkını elinden alma eğer ailen arkandaysa bence sakın aldırma bak insanlarda nice mutlu ailelerde çocuk sahibi olabilmek için varını yoğunu bu uğurda harcıyor herkezinki bi imtihan Rabbim kimine en zor zamanda verip kimine hiç vermeyip sınıyor kuzum ya bence sabret Rabbim yardımcın olsun
 
Back
X