Öncelikle tebrik ediyorum mutlu olma hakkınıza sahip çıktığınız için...
Çocuklar konusunda da evet evde kuralların olmasını, disiplinin olmasını ben de doğru buluyorum ama bunun sınırları nasıl olmalı, ne olmalı tartışılır...
Diğer üyelerin de bahsettiği gibi, öncelikle kendiniz olun. Beni sevsinler diye zorlamayın, sizi sizlikten çıkaracak bir şey yapmayın. Bırakın babaları yapsın. Bir zaman sonra bu çocukları mutlu etmeyecek. Çünkü çocuklar düzeni sever. Aidiyet duygusunu severler.
Örneğin; bizim evimizde mutfak masasında otururken eğer 1 kişiden fazla kişi varsa mutfaktaki tv kapatılır, cep telefonları masadan uzağa konur. Bazen ben telefonumla oturunca beni uyarıyorlar. Çünkü bu kurallar çocuklara "burası BİZİM evimiz" duygusunu hissettiriyor. BİZİM evimizde yatma saati bellidir, yemek kuralları bellidir, başka şeyler bellidir.
Ama tatile, teyzelerine, anneanneye gidince kurallar iptal, her şey serbest. Bunu da çok seviyorlar. Eve döner dönmez tekrar kurallara uymaya başlıyorlar. Seviyorlar çünkü kural olmasını.
Bir de evde sakın gergin olmayın, gerginliğinizi onlara hissettirmeyin. Evdeki sorumluluklarınız 2 katına hatta 3 katına çıkıyor evet ama bunu çocuklara yansıtmamaya çalışın. Örneğin kahvaltı hazırlarken beraber hazırlayın. Acele etmenize gerek yok, "yaaa ben tek başıma şimdi bunu bitirmiştim, çocuklar amma zaman harcadılar" diye düşünmeyin. Banyoya hep beraber girin, birbirinize su sıçratın, köpükten şekiller yapın, oyuncak bebekleri yıkayın, evcilik oynayın.
Çizgi filmin başına onları oturtmayın, mısırınızı patlatıp hep beraber izleyin mesela. Evi silip süpüreceğim diye, 1 çeşit fazla yemek yapacağım diye, herşeyi ütülü giyeceğim diye geri gelmeyecek zamanları tek başınıza harcamayın. Bunu yaparken de kendinizi kasmayın ama. Eğitici-öğretici şeyler yapacağım diye kendinizi parçalamayın, paranızı saçmayın. Bisküvi, gofretle piknik yapın mesela. Parka gidin, siz de kayın onlarla.
Bütün bunları yaparken bir kamera sanki sizi çekiyor gibi sürekli gülümsemeyi unutmayın. Keyif alın, aldığınızı çocuklarınıza hissettirin. Ben böyle aştım bu sorunları.