Boşanmak.


Evet çok haklısın kararımın doğru olduğunun farkındayim ama uzaktanda olsa yaptığı psikolojik baski inanılmaz yani kendimi suçlu hissetmeme neden oluyor, vicdanımı parçalıyor. Bu yüzden de kararsızlığa düşüyorum.
 
4 yıllık bir ilişkiye alışkanlık dıyorsanız evet bitmiş .
Bu saatten sonra zorlamaya gerek yok .
Mutsuz bir evde büyütmeyin çocuğunuzu
Bunu kendiside söylüyor evet ben sana aşığım ama sen beni sevmiyorsun sadece alışkanlık kalmış, bende çok yoruldum ama devam etme kararıda sende diyerek.
 
Bunu kendiside söylüyor evet ben sana aşığım ama sen beni sevmiyorsun sadece alışkanlık kalmış, bende çok yoruldum ama devam etme kararıda sende diyerek.
Ben hoşlnmıyorum böyle şeyler konuştuktan sonra devam etmeyi . Çünkü illa bir gün kavgada tekrar konuşulcak bunlar .

Madem bu noktaya gelindi bitirin bence en sağlıklısı
 
Ben hoşlnmıyorum böyle şeyler konuştuktan sonra devam etmeyi . Çünkü illa bir gün kavgada tekrar konuşulcak bunlar .

Madem bu noktaya gelindi bitirin bence en sağlıklısı

Evet çok haklısınız, zaten benimde aklıma takılan bu. Olacağı varsada bu tarz konuşmalardan sonra nasıl devam edilir diye.
 
İlk ailesi boşanan çocuk sizin çocuğunuz olmayacak.
Bu kadar endişelenecek bir şey olduğunu düşünmüyorum.
Bir çocuk psikoloğundan yardım alın, yaşı şok küçük, soruları olacaktır, anlamaya çalışacaktır.

Annenin yumuşak karnı evladı oluyor.
Sorumsuz babanın da, birliktelikte üstüne düşeni yapmadığı, ihmal ettiği çocuk birden umrunda olmaya başlıyor.
Evlat ne olacak, karar senin, sen bu çocuğun ailesiz kalma sebebi oluyorsun vs.
Bunu erkekler çok güzel kullanıyor.
Kullanması için de bol sebebi var.
İte kakada olsa yürüyen bir evlilik, maddi olarak ekstra rahatlık, varla yok arası bir çocuk, ihtiyaçlarını karşılayan bir eş vs...

Siz ne olursa olsun en doğru kararı vereceksiniz zaten. Ve işleri bu noktaya taşıyan siz değilsiniz.
Hakkınızda hayırlısı olsun
 
ikinizde çalışan ama eşiniz sorumsuz biri mi? dogru mu anladım.
kazancını neyapar sizin kontrolünüzde olsa para
size düşkün mü? sizi kaybetme korkusu yaşıyor mu
biraz ayrı kalın kendinizi dinlendirin
birbirinizin yerini belirleyin uzak kaldıgınız süre içinde ya özlem yada ohh be kurtuldum diyeceksinizdir
 
Bunu kendiside söylüyor evet ben sana aşığım ama sen beni sevmiyorsun sadece alışkanlık kalmış, bende çok yoruldum ama devam etme kararıda sende diyerek.
Tabi ki karar sizin.Onun gönüllülük le bosanmasini beklemeyin lütfen.Siz onu yukarı taşıyorsunuz.Toplumda evli barkli,çocuklu bir adam.Ev geçindiriyor,sorumluluk sahibi bir olarak görülüyor sayenizde.Ask sarılıp yatmak değil,sarıp sarmalayabilmektir.Elinden geldiğinin hepsini aşık olduğun kişiye sunmaya çalışırsın,aşık olan sizmissiniz bence
 

Evet çok ama çok haklısınız kazandığım tüm para kızıma ve bana gidiyor o bu konuda sadece evin faturalarını ve borçlarını öder kendi harcmalarını yapar o kadar çok teşekkürler iyi dilekleriniz için..


Evet beni kaybetme korkusu sanırım yaşıyor o da sanırım yani iki günden beri bu minvalde konuşmalar geçiyor aramızda. Ama o da artık yorulduğunu söylüyor para konusunda kontrolü asla bana bırakmaz. Ben ailemin yanında mutluyum şuanda ama tabi üzülüyorumda acabalarımda yok değil.
 
Artık alışkanlık olduğunu düşünüyorum.
tüm yazılanları okudum , sanırım eşiniz para konusunda sorumsuz ve bu da sizde güven problemine yol açıyor sizde biraz garanticisinz sanırım.
cocuk konusunda da madem aynı sehırde ısenız neden annenız sıze gelmedı???
gelemeyecek durumda ıse de kv yada bakıcı alternatıfını dusunseydınız ya da 2 yas sonrası en azından krse verseydınız yakınınızda ve akşamları evınızde olurdu...
bence esınızle herseyı ıyıce konusun, oncelıgınız sız ve cocugunuz olsun karar asamasında asılamayacak zorluk yok ama haazırsanız ve emın ısenız herseyden bosanın derım sıze....
NOT:benım esımınde ıkıncı evlılıgı onda bırde ılk evlılıkten cocuk var, bızde yas farkı vs var yanı benzerız genel anlamda...
esımde sorumsuz parasal anlamda, borcu harcı hıc bıtmez, aılesınden gelen bır destekte yok zaten durumları yok ama ben aıle acısndan sanslıyım kendım kazanıyorum iş garantim gelecek gaarntim var o nedenle gelecekle ılgılı kaygım yok..
ben evın kredısını oduyorum kızımın ve ekndı ıhtıyaclarımı karsılıyorum. eşimde fatura aidat ve kendı sahsı odemelerını yapar.
market pazar ortaktır genelde kı suan aılem bızımle kalıyor kızıma bakmak amacıyla genelde onlar alıyor yıyecek kısmını..
benımde bosanmayı dusundugum anlar oldu, cunku ben aıleden gormedım parasızlık kendım desenız rahat yasadım esımle tanıstıgımdan berı hep bır borc furyası en son dılekçemı yazdırıyordum o gun bugundur o da bıraz duzeldı bende tepkılerımı sert bır dılle degıl sessız verıyorum artık takmıyorum cok boylelıkle sorun olarak gozume batmıyor. ama ben sevıyorum ve esımınden sevgısınden suphem yok o nedenle devam edıyorum..
 
Hakkını yiyemem tabikide iyi yönleri var. Fakat benim kadar fedakarlık yaptıgını düşünmüyorum o da kendisinin en çok fedarkarlık yapan taraf olduğunu söylüyor. Ailemde benden yana. Ben evet aşıktım zamanla bu olanlardan soğudum.
 
Burada boşanma konulu çok konu okuduk ve boşanan bir çok anne bunun çok çok zor bir durum olduğunu söylüyor özellikle çocuk açısından.Hatta bir çok anne aldatma şiddet yoksa kolay kolay bu kararı almayın diyor.Hatta bir üye yıllar önce boşanan annesinin maddi bir sorunu olmadığı halde yıllar sonra bile boşanmış olmayı istemezdim dediğini hatırlıyorum.Bence sizin evliliğinizin kurtarılacak bir tarafı var.Kendinizi dinleyin ,kafanızı biraz boşaltın ,çocuğunuzun yaşamı boyunca babaya duyacağı ihtiyacı düşünün sonra kararınızı verin.
 
Zor bir durum.
Boşanmak başlı başına bir şeyi yıkıp sıfırdan kurmak zaten, hele ki ufak çocukla.

Yalniz boşanma sebebinizin temelinde çalışıyor olmanız yatıyorsa şayet, bugün bir çok anne yavrusundan ayrılıp işte gidiyor. Hayat şartları bunu gerektiriyor bir şekilde. Keşke ben isten ayrılıyorum deyip, evde otursaydınız. O zaman ne yapacaktı?

Bence hemen avukata vs girişmeyin, bir süre böyle uzak kalın, bakalım.bir şeyler yapacak mı, gözlemleyin. Hayırlısı olsun...
 
Mutlaka gecerli sebepler vardir degilmi sirf calistiniz diye bosanmiyorsunuzdur

Hayır tabikide.. Sadece 38 yaşında bir adamın artık değişeceğini düşünmeyerek gelecek kaygısı yaşıyorum..


İkımizinde aldığı ücretler yaşadığımız hayat mücadelesinde geçinmemize yetiyor maalesef belirttiğiniz alternatifleri yapamadım o yüzden. Teşekkür ederim tabikide tekrar konuşacağız.


Bu kafayı dinleme sürecinde arayı çok açarsam işin düşünmeye gerek kalmadan bitmesi gerektiğini söyledi bana kendisi dün..
 
Siz de arayı çok açmayın .Çocuğunuz babasız büyüyeceğine sizin yanınızda kreşte büyüsün emin olun daha sağlıklı bir çocuk olur.Gece hep beraber olmak evliliğinize çok iyi gelecektir.
 

Sadece çalışmak sebebim gibi mi duruyor dışarıdan bakınca? Sitem olarak algılamayın lütfen sadece soruyorum. Eğer öyleyse çünkü kendimi tam ifade edememişim demektir, hatalıyımdır.

İşten ayrıldım 6 aylık bir süreçti evet evin ihtiyaçlarını karşilamak dışında kızımın ya da benim kişisel ihtiyaçlarımı karşılamamakla beraber sorun etti. Asla harçlık bırakmadı cidden zorlandım, zorlandı ve eski şirketim çok ısrar ettiğinden o da gözümün içine baktığı için geri döndüm.
 
sizin asıl sorununuz sizi sahiplenmemesi ..
maddiyat gibi dursa da sizin onun yanında kendinizi güvende hissetmeyişiniz oldugu daha belli şimdi
 
Bir anneyi çocuğundan bir hafta ayrı kalmayi kabul edebilecek şartlara sürüklemek fedakarlık beklentisi degildir bence iskencedir.Kusura bakmayın konu sahibi su an biri 8 yaşında ,digeri 4 aylık kuzularim var ve aşırı empati yapmaya egilimliyim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…