Kızlar merhaba. Eşim çok pişman olduğunu söylüyor bir daha üzmicem diyor yeminler ediyor. İnanasım gelmiyor kendimi zorluyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Bu evliliğe inancım kalmadı. Anlaşmalı olarak bitsin istiyorum yanaşmıyor. Çok yoruldum, tükenmiş hissediyorum. Bir yola çıktım geri dönmek istemiyorum. Çekişmeli için diretsem çocukların mahkemeye çıkması durumu beni öldürüyor. Onlara asla bunu yaşatmak istemiyorum. Ne yapacağımı bilemez haldeyim. İnanmalı mıyım? Düzelir mi, toparlanır mı? Çok yara aldım affedemiyorum, onu affedersem kendimi affedemeyeceğim kendime saygım kalmayacak gibi geliyor. Niye yazdım onu da bilmiyorum, doluya koyuyorum almıyor boşa koyuyorum dolmuyor. Düşünmekten aklımı oynatacağım