Trajik çocukluğumla ilgilidaha önce konu açmıştım. Şimdide evliliğimden bahsetmek istiyorum. Eşimin alkolü şiddeti yoktur. Fakat ailesine çok düşkün tam bir anne kuzusu. Ve çok küseğen biri evliliğin ilk yıllarından beri bana çok küser günlerce küs durur yüzüme bakmaz. Bu arada 5 yıllık evliyim.en ufak mevzuya bir sesimi yükseltmeme bile 10 gün küs durur hatta çoğu kez yatağı ayırdı ve cinsel anlamda talep eden kişi ilk yıldan beri benim. Sürekli beni itiyor. Etrafımdakilere anlattığım süslen güzel elbise giy falan dediler bi deneyim dedim bir akşam onu mini elbiseyle süslü bir halde karşıladım. Bana orosbu gibi olmuşsun git çıkar şuna dedi. Odaya gittim bir yandan üstümü çıkarıyorum bir yandan ağlıyorum. Evliliğin ilk yılından beri haftada 1 on günde 1 oluyor. Reddedilmekten bıktım. Kendimi erkek ben kadın o gibi hisediyorum. Kadınlık gurumu kırdı kendimi kadın gibi hissetmiyorum. Hamileyken bana 1 ay hiç dokunmamıştı günsaymıştım. Acaba beni sevmiyormu, beğenmiyormu yoksa aldatıyormu, erkeğin tabiatına çok ters diye düşünür ağlardım.beni evden çıkarmaz kimseyle konuşturmaz ama kendide konuşmaz küs durur. 2 gün barışık 10 gün küs.özel gün bilmez hediye bilmez hiç iltifat güzel söz bilmez elimden tutup biye gezmeye götürmez tek gittiğimiz yer annesigil..bugün boşanalım dedim iyi git yarın ver dilekçeni ben imzalarım dedi. 2 ve 4 yaşında iki bebeğim var. Napmalıyım abartıyormuyum. Buarada iki bebekle 92 yaşında kayınbabam var evde bizde kalıyor onada ben bakıyorum. O halde kıymetim yok neden?bu arada eşim benden 14 yaş büyük güzel bir bayanım etrafımın dediğine göre becerikliyim yemeği çok lezzetli yapıyorsun diyorlar. Neyim eksik?? Boşanmalımıyım??