Boşanmalımıyım yada ne yapmalıyım

yalnız bişey dikkatimi çekti arkadaş. prezervatif buldum diyorsun, ve sana önce " paket açılmışmıydı "diyor. sonra da " ben onu eve getirecektim.unutmuşum " diyor. bu ne çelişkili cevap anlamadım yani. açılmıştı deseydin farklı bi yalan söyliycekti heralde.

ya nedir bu erkeklerin sorunu anlamıyorum. evine bağlı olmayan, gezip-tozup harcayan, gamsız bir kadınla evlenseler, binbir türlü şikayet ederler. e tam ev hanımı olacak sorumluluk sahibi biriyle evlenirler, onda da yoldan çıkar, serseri gibi dolaşırlar. ne istediklerini bilmiyorlar bunlar.

15 gün oldu hala konuşmuyoruz aynı evde.Bi kaç gün önce yatılı bir misafir arkadaş gelmişti,geç saate kadar arkadaşımla balkonda oturduk sohbet ettik.O da ara sıra geliyor ne konuşuyorsunuz falan diyordu.Aslında ben anladım derdi şuydu;hani biz ayrı yatıyoruz ya,misafir nerede yatacaksa hangi odada ona göre o da yerini ayarlayacaktı.Tabi biz geç yatınca girmiş yatak odasına yatmış.Bende odaya girdiğimde kalk yataktan demedim yattım.O günden beri(üç dört gün)aynı yatakta yatıyoruz.ınanabiliyormusunuz bebek sabah uyanıyor,yanıma alıyorum,ikimizin ortasında oynuyor ama anne ve baba hiç konuşmuyor.Hiç bir münasebette bulunmuyoruz.Düşünüyorumda bu normal insanların yapabileceği bir şey değil.Aceba biz hastamıyız,ama içim ısınmıyor.Çünkü ona o kadar emek verdimki,o beni mutlu etmek için parmağını dahi kaldırmadı.Kahvaltıyı ondan önce yapıp çabucak kalkıyorum.Akşamları onun bulunduğu yerde durmuyorum.ınanılmaz sinmiş duygular içindeyim.Ona demiştimki bi kaç ay önce,bak zaten bizimle maddi manevi bir alakan yok.Ben senden borçların bitene kadar hiç bir şey istemiyorum sana zaman veriyorum şu borçlarını bitir,kredi kartını kapat.bi silkin kendine gel.Belki sende çok bunalımdasın.Sonra el ele verelim.Birlikte olalım her durumda.Mücadele değilmi dedim her şekilde olmalı diye düşündüm.Bekledim ama nafile ne borç bitiyor ne de adam bize bir emek veriyor.sanırım emek vermeyince onun gözünde çok da değerli olmuyorum.Bu gün eksik bi kaç şey yazdım kağıda masanın üzerine koydum.Alacakmı bakalım dedim.aldı sabah giderken listeyi.zaten çok bi şey yoktu.Fakat bu değil ya.ıçim rahat değil

Seven bir kadin sevdigi adamin bircok eksilerine katlanir...kumarina, ickisine, capkinligi ve tokadina bile lakin calismayan sorumsuz bir adama hicbir kadin katlanamaz

Anneannemin cok SIK kullandigi bir sözdür bu...

Senin esinde Sorumlulugun S si yok arkadasim...Insanlarin degisecegine inanmayan biri olarak bunun ilerdede böyle olacagini tahmin ediyorum.

Zaten sen öyle yada böyle basinin caresine kendin bakmissin....bu adamdan sana
bence bir fayda olmaz....kendine hayiri yokki

Allah yardimcin olsun..:Saruboceq:

Söylenen her şeyi haklı buluyorum.Ama o kadar ki kendime güvenimi yitirdim ve gücüm kalmadı.Ne yapmalıyım yada ne yaparsam iyi olur,bilemiyorum.Bu gün verdiğim kararı yarın çürütüyorum.

Sevdemer eşinle eminim çok konuşmussundur.Pekçok fedakarlıkta bulunmuşsundur.Sanırım çocugunuzda küçük.Erkekler genelde kendine güvenen deger veren ve bakımlı bayanları sever.Biz bayanlarda çocuk ev işi birde çalışan bayan isek dogal olarak kendimize zaman ayıramıyoruz yaptıklarımız taktir edilmesini onlar için nekadar fedakarlık yaptığımızı gençliğimizi güzelliğimizi hayatımızı onlara adadığımızı göremiyorlar.Bugun kendine değişiklik yap.sen nelerden hoşlanırdın mesela saçlarının şeklini değiştir.

Herzamanki parfümünden farklı bir parfüm kullan.Eşin geldiğinde Onunla eşin değilde sevdiğin bir arkadaşınla konuşur gibi kendinden emin tatlı dilli olarak konuş.Canım borcumuz çok sılıyoruz.seninde sıkıntılı olduğunu görüyorum ve üzülüyorum.Bu zor günlerimizde geçer birbirimizle dertleşeliyim.Bizim bizden başka kimimiz var falan de.Birbirinize aşık oldugunuz eski günlerinizi hatırlat.Ve en önemlisi Allaha sığın.Rabbim kullarının duasını geri çevirmez.Namaz kıl.Hep senin içinde olmasın kaybetme korkusu biraz da o korksun seni kaybetmekten.:teselli:

7 aylık hamileyken adliye koridorlarında elimde dilekçe gözlerim ağlamaktan balon gibi dolaştığım günler aklıma geliyor.Neden yine sorumsuzluk.Doğum yaptım bebek 4 aylık olduğunda kredi çekti araba aldı.O güne kadar bebeğimize bir paket bez alıp gelmemişti.Arabayı aldığının ertesi günü anladım ben araba aldığını.Biz ne sıkıntılar çekelim borcun bitsin diye ümit ediyorum üstüne gelmiyorum,sen git araba al.Hala öyle kızgınım ki.Ne saklayayım kovdum o gün eşimi evden.Zaten otel gibi kullanıyorsun evi bundan sonrada arabanda yaşa.ıki aya yakın arabada yaşadı gerçekten.Fakat benim vicdanım rahat etmedi,burnu sürtülsün dedim.Adam sanki boşanmışız gibi rahat rahat 15 günde bir çocuğu görüp gidiyordu.Ha bu arada her geldiğinde bebeğin ne masrafı varsa söyle diyordu artist artist sorumlu baba rolüne girmişti.Çevreden bir iki büyüğün bizi buluşturmasıyla geri birleştik,sözler verdi fakat tutulmamak üzere.Ben bu ara psikiyatriye gittim,her hangi bir depresyon halimin olmadığını sağlıklı düşünebildiğimi ve mantıklı bir insan olduğumu söyledi bana.Eşime dedim gidelim diye tamam dedi.Ama ben yüzünü göremedimki doktor nasıl görsün.Gece yarısı gelir öğlene kadar uyur.Kalkar kahvaltı yapar çıkar sonuç yine aynı.Bu arada borçlar bitmiyor ekstreleri eve iste diyorum nafile,hep cebine geliyor.Borç bitmiyor,sanırım eşim batağa girdikçe ailesi kalkınıyor.Defalarca konuştum ama faydası yok.Önceleri mülayim bir insandı öğrenciyken,yani bir buçuk sene öncesi.O zamanlar sorunlarımızı çözmek için sabahlara kadar konuştuğumuz olurdu.Şimdi hadi biraz konuşalım dediğimde sen kimsin senle konuşcam önce sen kendini değiştir diyor.Aceba dırdırcı bi eşmiyim diyorum kendi kendime bazen evet ama çoğunlukla hayır.Görüntü olarakta iyi olduğumu düşünüyorum hep evdede olsam onun dikkatini çekecek şekilde giyiniyorum,ilgilenmiyor.Yemekler,temizlik her şey tamam.Aceba bütün bunlar fazlamı ona?

Arzu:) .!.:

canım benim abim öleydi annemler bakıyodu onlara hiç.birşeye karışmıyodu buda doğal olarak yengemin zoruna gidiyodu ve bi karar aldı ya ev ayrılır yada ben çocukları alır giderim dedi ve gitti abim tutuştu tabi ve söz verdi çalışıp evi ayırıcağına şimdi ev ayrı mecburen çalışıyo annemlerde yardım etmiyo ve abim çalışıp bişeyler yaptıkça hırslandı ve şimdi çok iyiler maşallah bencede askere gidip gelmesini bekle ve onunla konuş evi ayırıcağını falan annende yardım etmesin birilerine güvenirse çalışmaz nede olsa bana gerek yok yapan var niye yorcam kıymetli canımı demesin inşallah düzelirde bebeğinizi birlikte büyütürsünüz maalesef olan çocuklara oluyo yazık günahsızlara onun için BEKARLAR BU LAFIM SİZE EVLİLİKTE AŞK ARAMAYIN BABA OLABİLECEK ADAM ARAYIN Kİ MUTLU OLUN

Genişletmek için tıkla...

imza....

sevdemer .!.:

Söylenen her şeyi haklı buluyorum.Ama o kadar ki kendime güvenimi yitirdim ve gücüm kalmadı.Ne yapmalıyım yada ne yaparsam iyi olur,bilemiyorum.Bu gün verdiğim kararı yarın çürütüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Benim konuma yazdığın mesajın dikkatimi çekti oradan da senin konuna baktım.Öncelikle Allah bağışlasın canım.Benim kuzumdan biraz küçük seninki şimdi en oyuncu şirin zamanları.İnşallah bu sorumsuz yüzünden sen bebeğine gülümsemeyi ihmal etmiyormuşsun.Yeni bir hayat hatta hayatın ta kendisi onlar.Onunla olduğunda herşeyi boşver.Bizim ellerimizde şekil alan bu tazecik hayatlar herkezden ve herşeyden önemli..Değil mi?yerimseniben Diğer konuyuda kafana takma demek ki tam herşey bitmemiş.hazır değilsin.Hazır olunca yapacağın şeyler bir vahiy gibi iner kalbine,bonus olarakda yetecek güç yanında gelir.Kendine bir şans tanı.Kişiliğin sende baki..yalnız şu aralar saklanıyor,bir süre sonra en güçlü ve en harika şekilde ortaya çıkacak.Kendini zorlama hemen süper bir çözüm bulmak zorunda değilsin.O çözüm kendiliğinden şekilleniyor zaten.

sevdemer .!.:

7 aylık hamileyken adliye koridorlarında elimde dilekçe gözlerim ağlamaktan balon gibi dolaştığım günler aklıma geliyor.Neden yine sorumsuzluk.Doğum yaptım bebek 4 aylık olduğunda kredi çekti araba aldı.O güne kadar bebeğimize bir paket bez alıp gelmemişti.Arabayı aldığının ertesi günü anladım ben araba aldığını.Biz ne sıkıntılar çekelim borcun bitsin diye ümit ediyorum üstüne gelmiyorum,sen git araba al.Hala öyle kızgınım ki.Ne saklayayım kovdum o gün eşimi evden.Zaten otel gibi kullanıyorsun evi bundan sonrada arabanda yaşa.İki aya yakın arabada yaşadı gerçekten.Fakat benim vicdanım rahat etmedi,burnu sürtülsün dedim.Adam sanki boşanmışız gibi rahat rahat 15 günde bir çocuğu görüp gidiyordu.Ha bu arada her geldiğinde bebeğin ne masrafı varsa söyle diyordu artist artist sorumlu baba rolüne girmişti.Çevreden bir iki büyüğün bizi buluşturmasıyla geri birleştik,sözler verdi fakat tutulmamak üzere.Ben bu ara psikiyatriye gittim,her hangi bir depresyon halimin olmadığını sağlıklı düşünebildiğimi ve mantıklı bir insan olduğumu söyledi bana.Eşime dedim gidelim diye tamam dedi.Ama ben yüzünü göremedimki doktor nasıl görsün.Gece yarısı gelir öğlene kadar uyur.Kalkar kahvaltı yapar çıkar sonuç yine aynı.Bu arada borçlar bitmiyor ekstreleri eve iste diyorum nafile,hep cebine geliyor.Borç bitmiyor,sanırım eşim batağa girdikçe ailesi kalkınıyor.Defalarca konuştum ama faydası yok.Önceleri mülayim bir insandı öğrenciyken,yani bir buçuk sene öncesi.O zamanlar sorunlarımızı çözmek için sabahlara kadar konuştuğumuz olurdu.Şimdi hadi biraz konuşalım dediğimde sen kimsin senle konuşcam önce sen kendini değiştir diyor.Aceba dırdırcı bi eşmiyim diyorum kendi kendime bazen evet ama çoğunlukla hayır.Görüntü olarakta iyi olduğumu düşünüyorum hep evdede olsam onun dikkatini çekecek şekilde giyiniyorum,ilgilenmiyor.Yemekler,temizlik her şey tamam.Aceba bütün bunlar fazlamı ona?

Genişletmek için tıkla...

Kimse eşini senden iyi tanıyamaz çünkü bize yazdığın kadarı ile biliriz ama hiçbir insanı anlatmaya bir iki paragraf yetmez.O yüzden içine sor öncelikle..en önemli ve en doğru düşünce seninkisidir.En mantıklı,en doğru düşünen bile eşini senin kadar tanımadığı için yanlış yönlendirebilir.Bazen hemen boşan ne duruyorsun dediğim insanların bir süre sonra çok mutlu olduklarını görüp sözlerimden pişman olduğum çok oldu.Ama okuduğum kadarı için nacizane düşüncem siz zaten birşeyleri bitirmişsiniz şu an uzatmalardasınız.Eşiniz bu önemli,kutsal kurumu çok yıpratmış.Evliliğinizi sizin vicdanınızla örülü incecik bir ip tutuyor.Hamile bir bayanın,içinde can taşıyan kutsal bir varlığın adliye kolidorlarında ağlatılmasını çok kötü buldum.Kimi eşler gereksiz yere kapris yapan eşlerini hamile olduğu için ve hormonlarından dolayı yaptığını bildiği için el üstünde tutarken bizim eşlerimizin daha sapıtması ne acı verici...
Zaten evlilke gitgel olduysa biri annesinin evine gittiyse veya biri evi terkettiyse o evlilikte daha sonra hayır gelmesi çok az bir oran.Çünkü güven gidiyor.Güvense evliliğin temel direği.Eşini sevmeyebilirsin ama yinede o evlilik yürür ama güven yoksa nice aşk evlilikleri yıkılıyor.(bknz ben)Olayın senin tipinle veya evin temizliği ile bir ilgisi yok.Olay eşinle ilgili..O yüzden sen dünya güzeli ol yinede adamın sorumsuz karakteri varsa er geç yapar o.
Bir asker işini bekle bakalım.Acelen yok sonuçta.Olmaz ise yine de yapılacak belli.Hayat kısa.O tarz bir adamın iyi baba olmayacağıda aşikar olur.Olsa da olurrr olmasada....

Çok öptüm...

monalisa76 .!.:

yalnız bişey dikkatimi çekti arkadaş. prezervatif buldum diyorsun, ve sana önce " paket açılmışmıydı "diyor. sonra da " ben onu eve getirecektim.unutmuşum " diyor. bu ne çelişkili cevap anlamadım yani. açılmıştı deseydin farklı bi yalan söyliycekti heralde.

ya nedir bu erkeklerin sorunu anlamıyorum. evine bağlı olmayan, gezip-tozup harcayan, gamsız bir kadınla evlenseler, binbir türlü şikayet ederler. e tam ev hanımı olacak sorumluluk sahibi biriyle evlenirler, onda da yoldan çıkar, serseri gibi dolaşırlar. ne istediklerini bilmiyorlar bunlar.

Genişletmek için tıkla...

katılıyorum...
Ama her ikisindede ayrı ayrı bahaneleri olur herhalde bu erkek milletinin...
Memnun etmek zor...

PeSpEmBe .!.:

Ben buraya takıldım... Size ne diye "prezervatif açılmış mıydı ?" diye soruyor , kendi bilmiyor muydu ?

Yani kendi de emin değilmiş açık olup olmadığına gibi geldi bana...Hem açık prezervatifin ne işi var arabada ? Açtıysanız yatak odanızda durması gerekmez mi ? Arabada duran perezervatif yeni

alınmışsa (sizinle olan ilişkisi için) , ne diye soruyor "açılmış mıydı ?" diye ...

Bir şey mi var acaba , kötü düşünmek de istemiyorum ama :uhm:

Genişletmek için tıkla...

ya şekerim anlamıycak nevar açılmış olsaydı gıkını çıkaramayıp aldattığını kabul edicekti kapalı olduğu için eve getircektim diyo işte cnm üzgünüm ama ben böyle düşünüyorum biran önce konuş iyi valla adama bak bakanda var çocuğa karısına yan gel yat kızım kafanı topla kendine getir onu öptm seni :mymeka:

Kendi varligimizi direkt olarak bagladigimiz insanlar oldugu surece bunalim esikde bekler.

Oysa insan tek basina dogar, duygulari, dusunceleri kendine ozdur. Kendiyle butun olmayan insan baskalariyla butun olamaz, baglantilarini saglikli kuramaz.

Ancak malesef bize hep ogretilen budur. Annenin-babanin cocugusun. Esinin karsisin, cocugunun annesi... Bunlar aslinda 'sifatlarimiz'dir, 'varligimiz' degildir.

Kendinle en iyi dost olmalisin. Kendine guvenmelisin.

Bunalim kendimiz olmakdan siyrilmaya calismaktir. Nicin kendine olan sevgin azaldi? Bunu kesfetmelisin. Bir insan üzdü, ihanet etti, sirtindan bicakladi diye sen senligini yitiremezsin. Bu onun zafiyeti senin degil, sahiplenme lutfen. Tam tersine kendi erdemlerine, degerlerine, becerilerine sahip cikmaya bak. Onlari bile, guzellestir gelistir.

Birak kim ne yapmış. Ne yalanlar duymussun. Kimseyi kontrol edemezsin, erdem sahibi yapamazsin ama ya kendin? Sen sana emanet edilmissin, ozgur dusunce ve duygu sahibisin. Baskalarinin yorumlarini icine sinmese de sahiplenmek yerine kendi dusuncene sahiplenebilmek icin kendinle dost olmalisin.

Baskalarina bagladiginda; Demek ki degmiyorum, sevilmiyorum, ne anlami kaldi yasamin, sevginin, bagliligin, sadakatin v.s...." diye at gozluguyle bakarsin kendine... Bunlar her zaman anlamlidir ancak kisinin kendinin sahiplenmesini bekler.

Sevmekten korkar hallere getirirsen kendini basta kendin olmak uzere en sevgili insanlarina veremezsin sevgini zira korkarsin. Sevgi vermek aci tatma olasiligiyla esitlenir. Gonulden vereninkini dahi kendinden suphelerle alamazsin.

ELDE OLAN BıRTEK BUGÜN.

Su satirlari yazarken kac saniye, dakika gitti hayattan. Iste tek gercek bu. Zaman ucup gidecek. Bu zamani neye kullanacagimiz, hangi duygu ve dusuncelere yatirip/sarfedecegimiz tamamen bizim ozgur secimlerimizde. Baskalari neyi secerlerse secsinler ne ekersen onu biçersin. Birak başkalarını. Kim nasıl yasamak istiyorsa secsin boylesine yasamayi., Sen kendi seceneklerinin pesine dus.

Bebeğine de iyi bak. ıyi bir anne ol.
Sevgimle

Mutsuzluğumun kışı hiç geçmiyor.Dün eşimin doğum günüydü,akşam bir msj geldi.Çalıştığı yerden bir adam aradı;
-bu gün izinliydim ya o yüzden gelmedim.
-hediyemi almış
-hı tamam yarın erken gelsin o zaman söyle.
Bu konuşmalar eşimin abi dediği adamla arasında geçiyordu.Telefonu kapattığında .... abi doğum günümü kutladı,bana hediye almış dedi.
Sabah oldu işe giderken dedimki sana hediyeyi kim almış..
.... abi almış.
-sen akşam konuşurken,tamam söyle sabah erken gelsin o zaman dedin.kim almışki hediyeyi erken gelsin dedin.
Tabi ben böyle şüpheci davranınca dalga geçmeye başladı,iş yerindeki bütün kadınlar almış rahatladınmı.
-sana hediye alan kim.adam birinin sana hediye aldığını söyledi sende tamam erken gelsin dedin.bana olayı tekrarlattırıp durma.
-.... almış.(abi dediği adamın karısı)
Daha önce o kadınla ilgili bir olay yaşamıştık.Ve eşimle çok şiddetli bir kavgamız olmuştu.Ben o işten ayrılmasını istemiştim.O kadın ve kocası eşimin patronu.Yaklaşık bir yıl oldu oraya başlayalı.Ve bu zaman içinde zaten sürüncemede olan ilişkimiz tamamen tepetaklak oldu.Eve geç gelmeler başladı.Patronunun yani aslında asıl patron kadın.Problemli olduğu kişilerle ilişkilerini çözmek için hep eşimi öne sürdü.Yani kadın ne yaptı etti bir yıldır eşimi avucunun içine aldı.Daha önceleri gecenin bir yarıları arar,iş yerinde problem varmış git ilgilen diye eşimi kaldırırdı.Zaten en büyük kavgalarımız o günlerde oldu.Haftlarca ayrı kaldık ama ordan vazgeçmedi.Kadın biliyor onun yüzünden tartıştığımızı.Hatta bir seferinde iş yerine gittiğimde bana demiştiki neden sürekli sorun yaşıyorsunuz,hayırdır siz kimsiniz bizim problemlerimizi çözeceksiniz.Ben bir abla olarak yardımcı olmak istedim.Sizmi ablasınız allahaşkına bırakın bizim ablaya ihtiyacımız yok demiştim.Bi kaç şey daha söyledi bende tavrımı koyunca sustu.Ama o gün biz eşimle evliliğimizin en büyük kavgasını etmiştik.Şimdi o kadın eşime doğum günü hediyesi alıyor.Dedimki sabah,bende o kadının eşine hediye alsam nasıl olur.Sence bu normalmi.Yani onun yüzünden yaşadıklarımızı biliyor.Benim kendisine karşı tavrımı biliyor bu normalmi.
-O kadın bu memlekette yaşayan kadınların yüzde doksandokuzundan daha namusluymuş.
Aaa iyi dedim ben namussuzum,git o zaman namuslu insanlar içinde yaşa namusluca.Ve bir daha bu eve gelme.Defol git....
Ona daha önce söylemiştim o ortam hoşuma gitmiyor.Başka bir iş bul,bulalım.Ama sana yalvarıyorum oradan ayrıl.Çünkü sen oraya gittin gideli problemler hiç bitmiyor.7-8 tane mahkeme kağıdı geldi eve.O kadının husumetli olduğu insanlarla yaptığı kavgalardan gelen.Ha bire birilerini dövüyor.Benim eşim kavga nedir bilmeyen bir insandı.Ağıza alınmayacak küfür bile etseniz sizi kendi terbiyesizliğinizle başbaşa bırakıyorum diye düşünen bir insandı.Ayrıca daha önceki msjlarımda anlatmıştım.Okul bittikten sonra geldi işe girdi,borçları bitecek bütün sorumluluğumuz onun sırtında olacaktı.Buraya başladığından beri ne borcu bitti,nede biz düzeldik.Yine mutsuzluğumun kışı başlıyor.Yine karmakarışığım.

sevdemer .!.:

Son günlerde sanki ırmağın akışına bıraktım kendimi,karar veremiyor ve sağlıklı düşünemiyorum.Ölümden öte herşeyin çözümü var derler fakat ben bulamıyorum.İnsanlar ağlama üzülme dediğinde sanıyorlarmı ki öyle basit.eşimle evlendiğimizde öğrenciydi.Annemin evinde bekledim okulun bitmesini.okul bitmeye yakın hamile kaldım.doğum yaptığım gün askerlik kağıdı geldi.dolayısıyla ayrı evede geçemedik.askerliği tecil ettirdi.bi kaç ay önce işten çıkarıldı.tecili bozdu.askere gidecek.sorun şu.okula devam zorunluluğu olmadığından beri yani birbuçuk yıldan beri birlikteyiz.ama eve hiç faydası yok.bebeğin tüm masrafları evin masrafları yani herşey annemin sırtında.birde eve geç geliyor.hiç bir sorumluluk almıyor.kredi kartı borcu bitmiyor.serseri bir insandan tek farkı üniversite mezunu olması.en zoruma gidende o milyarlarca kredi kartı borcu yaparken ben bebeğimin mama ve bez giderlerini karşılamak için doğumda takılan altınları bozdurdum.güya onları bebeğimin adına saklayacaktık.bunlar hiç umrunda değil.benimle maddi manevi hiç bir ilişkisi yok.ayrı yataklarda yatıyoruz.bebeğe çok düşkün manevi anlamda.annem eşimi çok seviyor.hatalarını ya görmüyor ya da çevre etkeninden dolayı ayrılmamı istemiyor.ama benim zoruma gidiyor hem annemin evinde yaşayalım herşeyimizi annem yapsın.hemde adam bekar gibi yaşasın hiç bir sorumluluk gütmeden.bunlar yaşandıkça,bir erkek olarak ona saygım olmuyor.günlerce aylarca aynı evde küs yaşıyoruz.bıktım artık.ne yapacağım bilmiyorum.bu arada evde annem o bebek ve benden başka kimse yaşamıyor.baba kardeş yok.ayrılma düşüncesi beni hiç terketmiyor.ama ben babasız büyüdüm bebeğimi nasıl eksik büyütürüm diyorum.çok üzgünüm çok.hep küs yaşıyoruz.bir buçuk yıldır toplasanız bir ay sürekli konuştuğumuz barışık kaldığımız olmamıştır .askere gitse değişirmi.yoksa ne ise insan değişmezmi

Genişletmek için tıkla...

yaaaa canım ne aceleniz vardıda okulu bitmemiş işi olmayan biriyle evlenip evinize getirdiniz ki ben anlamadım.dediğin gibi sorumluluğun ne olduğunu bilmiyor nasılsa herşey bi şekilde önüne geliyor hakkınızda bundan sonra hayırlı olur inşallah

Günler geçiyor herşey kötüye gidiyor.Mutlu tebessüm yok.Tek varlığım her zaman yanımda olan annem ve oğlum.Bir insan bu kadar mı çöker,üzülmekten ağlamaktan başka hiç bir şey yapamıyorum.Çünkü karar veremiyorum sağlıklı düşünemiyorum.Şimdi ne yapmalıyım,nasıl davranmalıyım hiç bir fikir öne süremiyorum.Çok emek verdim,karşılığında bir gün dahi yani 24 saat mutluluktan uçmadım.Hadi bunu geçtim bir kez dahi önemsendiğimi göremedim.Üzgünüm.

sevdemer .!.:

Günler geçiyor herşey kötüye gidiyor.Mutlu tebessüm yok.Tek varlığım her zaman yanımda olan annem ve oğlum.Bir insan bu kadar mı çöker,üzülmekten ağlamaktan başka hiç bir şey yapamıyorum.Çünkü karar veremiyorum sağlıklı düşünemiyorum.Şimdi ne yapmalıyım,nasıl davranmalıyım hiç bir fikir öne süremiyorum.Çok emek verdim,karşılığında bir gün dahi yani 24 saat mutluluktan uçmadım.Hadi bunu geçtim bir kez dahi önemsendiğimi göremedim.Üzgünüm.

Genişletmek için tıkla...

canım aklına başına topla güzelce düşün, ne yapmak istediğini, eşin için bugüne kadar neler yaptığını ondan ne gördüğünü tart biç, şunu unutma ki bu hayat senin ve oğlunla geçireceğin en güzel günler kabus gibi geçiyor, bence oğluna annen bakıyorsa eğer ya da bakabilecek bir durumdaysa hemen bir iş bul kendine, bir işe gir ya da evinde biirşeyler üretim satmaya başla, kendine güvenin gelsin biraz, sonra eşine ambargo koy, öğle her istediğinde girip çıkamasın o eve, ya hayatına bir çekidüzen versin, sizi haketmeye uğraşsın ya da çeksin gitsin, onu adam edeyim diye sen ömrünü mü çürüteceksin, adam evi otel gibi kullanıyor, bundan da gayet memnun,

bence eşinle son bir kez konuş ciddi ciddi, eğer yine düzelme görmüyorsan hiç arkana bakma, bırak gitsin, ne hali varsa görsün.

aylarca küs kalıyorsunuz,ayrı odalarda yatıyorsunuz,aynı yatakta yattığınızda bile bi şey olmuyosa o prezarvatifi neresine takacak.töbe töbeee
bence senin için almadı o prezevatifi,böyle de evlilik olmaz.Vur kıçına tekmeyi, sorumsuz bir asalakla bir ömür geçmezzz.